ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 29 Δεκέμβρη 2012 - 2η έκδοση
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Συγκοινωνίες δημόσιες στην υπηρεσία του λαού

Περιοδεία χτες στα αμαξοστάσια του ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη, από το μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ

Από τη χτεσινή περιοδεία
Από τη χτεσινή περιοδεία
Την πρόταση του ΚΚΕ για ενιαίο δημόσιο φορέα συγκοινωνιών και μεταφορών που θα διασφαλίζει την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών μεταφορικών αναγκών ως κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα, παρουσίασε μιλώντας στους εργαζόμενους του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ), ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ. Η αντιπροσωπεία της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ περιόδευσε στα αμαξοστάσια του ΟΑΣΘ στο Φοίνικα και τη Σταυρούπολη.

Μιλώντας στις συγκεντρώσεις των εργαζομένων, ο Θ. Κωνσταντινίδης αναφέρθηκε στα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος των εργαζομένων του ΟΑΣΘ από την κυβέρνηση και τη Διοίκηση του Οργανισμού και έχουν στόχο το χτύπημα των εργασιακών, ασφαλιστικών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων. Θυμίζουμε ότι ο ιδιωτικός ΟΑΣΘ επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να εκτελεί το μεταφορικό έργο στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης και την ευρύτερη περιοχή.

Οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ είναι απλήρωτοι για το μήνα Δεκέμβρη και έχουν πάρει μόνο το 50% του δώρου των Χριστουγέννων. Η διοίκηση του ΟΑΣΘ επικαλείται πρόβλημα ρευστότητας, καθώς καθυστερεί η πληρωμή μέρους των οφειλομένων από το κράτος. Εξαιτίας της ίδιας καθυστέρησης, πριν περίπου ένα μήνα, απειλούσε ότι θα διακόψει τα δρομολόγια των λεωφορείων. Θέμα που ανέδειξε το ΚΚΕ και στη Βουλή με σχετική Επίκαιρη Ερώτηση.

Ο Θ. Κωνσταντινίδης, σημείωσε: «Το έργο που εκτελείτε το σεβόμαστε, είναι κοινωνικό έργο και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι κι εσείς δουλεύετε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Είμαστε συμπαραστάτες στους αγώνες σας. Δεν θέλουμε να μειωθεί ούτε μια δραχμή από τους μισθούς και τα μεροκάματα των εργαζομένων. Απεναντίας, είμαστε οι μόνοι που υποστηρίζουμε ότι ο μισθός των εργαζομένων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε η λαϊκή οικογένεια να μπορεί να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Οποια παιχνίδια παίζονται, πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων, που σκοπό έχουν να βάλουν στη μέγκενη μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, θα μας βρουν σταθερά απέναντι».

Πρόσθεσε ότι το ΚΚΕ συγκρούεται με την αιτία του κακού, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι σ' ένα καθαρά δημόσιο έργο που εκτελείται με επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, εμπλέκονται ιδιώτες, οι οποίοι φυσικά καρπώνονται υψηλά κέρδη, σύμφωνα με τη λεόντεια σύμβαση, από το 1957, των μετόχων με το ελληνικό δημόσιο.

«Γιατί λοιπόν οι μεγαλομέτοχοι να επιδοτούνται για να εκτελούν ένα δημόσιο έργο; Εμείς έχουμε μια καθαρή και σαφή αντίληψη. Οι δημόσιες μεταφορές και συγκοινωνίες είναι κοινωνικό αγαθό. Θα πρέπει να εκτελούνται από έναν ενιαίο δημόσιο φορέα συγκοινωνιών και μεταφορών που θα αναπτύσσεται με κεντρικό σχεδιασμό και γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Ετσι θα διασφαλίζονται και τα δικαιώματα των εργαζομένων και θα ικανοποιείται η ανάγκη για φθηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες για τον εργαζόμενο λαό», είπε μεταξύ άλλων ο Θ. Κωνσταντινίδης.


ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιατί θέλουν «δίχτυ κοινωνικής προστασίας»;

-- Γιατί όλα τα κόμματα της διαχείρισης μιλάνε για «δίχτυ προστασίας» των πιο εξαθλιωμένων και για την ανάγκη να διασφαλιστεί η «κοινωνική συνοχή»;

Από τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα που θέλουν να ασκήσουν διαχείριση στον καπιταλισμό, όλοι μιλάνε για την ανάγκη να υπάρξει ένα «δίχτυ κοινωνικής προστασίας» για τους πιο αδύναμους, προκειμένου να διατηρηθεί η «κοινωνική συνοχή». Στην κατεύθυνση αυτή, η κυβέρνηση δεσμεύεται τώρα ότι, παράλληλα με την ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, θα προωθήσει και μια σειρά μέτρα «κοινωνικού χαρακτήρα» για τις πιο ευπαθείς ομάδες και αυτό το ονομάζει «πρόνοια του κράτους». Στα πλαίσια του ενδοκυβερνητικού καταμερισμού, η ΔΗΜΑΡ προσπαθεί να κατοχυρωθεί ως ο πιο φανατικός υπέρμαχος τέτοιων και άλλων μέτρων, για να κοροϊδέψει το λαό ότι η δική της συμμετοχή στη συγκυβέρνηση είναι αυτή που διασφαλίζει μέτρα «κοινωνικής προστασίας». Ούτε το «δίχτυ» που θέλει να φτιάξει η κυβέρνηση, ούτε η «κοινωνική συνοχή», για την οποία αγχώνεται ιδιαίτερα και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι δική τους πατέντα. Οι στρατηγικές συνθήκες και συμφωνίες της ΕΕ αφιερώνουν πάντα ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την ανάγκη να οργανώνει το αστικό κράτος ένα υποτυπώδες δίκτυο από υπηρεσίες και παροχές κοινωνικού χαρακτήρα για τους πλέον εξαθλιωμένους, αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό τις διάφορες ΜΚΟ, την τοπική διοίκηση, τους αστούς, την Εκκλησία και άλλους «εθελοντικούς» φορείς. Ακόμα και στη μακρινή Βραζιλία, η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Λούλα στήριξε την ανάκαμψη από την κρίση σε δύο βασικούς πυλώνες: Στην πλήρη εφαρμογή των συμφωνιών με το ΔΝΤ και την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων, από τη μια, και, από την άλλη, στη διαμόρφωση ενός υποτυπώδους δικτύου προστασίας των πλέον ανήμπορων, που αυξάνονταν ραγδαία εξαιτίας της πολιτικής διαχείρισης υπέρ των μονοπωλίων.

Αυτό το οποίο ομολογούν ξεδιάντροπα είναι ότι η διαχείριση που ασκούν πολλαπλασιάζει αναπόφευκτα τους φτωχούς, που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν. Γι' αυτό, από τη μια προωθούν μέτρα για ανάπτυξη και από την άλλη στήνουν «δίχτυα προστασίας» για όσους αυτή η ανάπτυξη εξαθλιώνει στην κυριολεξία. Αυτός είναι ο καπιταλισμός που υπερασπίζονται και υπηρετούν. Κατά τ' άλλα, η ανάπτυξη που φέρνουν και η λογική τους για την «κοινωνική προστασία» εχθρεύονται την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών λαϊκών αναγκών, που είναι πέρα για πέρα δυνατή, στο σημερινό επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Στον αντίποδα, πατώντας σε υπαρκτές ανάγκες, που προέκυψαν χωρίς καμιά ευθύνη του λαού, προωθούν μέτρα που παραπέμπουν σε φιλανθρωπία, με μόνο στόχο να ρίξουν κι άλλο την απαιτητικότητα των λαϊκών στρωμάτων, άρα να θάψουν τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν, να δημιουργήσουν νέες εξαρτήσεις από φορείς του αστικού συστήματος και μ' αυτόν τον τρόπο να ελέγξουν τις λαϊκές αντιδράσεις στην πολιτική τους. Αυτή είναι η «κοινωνική συνοχή» για την οποία κόπτονται. Για παράδειγμα, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για καθολική δωρεάν και δημόσια Υγεία για όλους, το αστικό κράτος, με την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών, αποκλείει εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες από την πρόσβαση στα στοιχειώδη και πετάει τους πιο εξαθλιωμένους στο καναβάτσο της φιλανθρωπίας, της χορηγίας, των «δικτύων» που λειτουργούν από ιδιώτες. Από εκείνους, δηλαδή, που ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνει σήμερα η λαϊκή οικογένεια και με τη φιλανθρωπία θέλουν να συγκαλύψουν την ενοχή τους, για να μην τους στοχοποιήσει ο λαός.

Ταυτόχρονα, καλλιεργούν την αντίληψη ότι η φτώχεια και η δυστυχία είναι μη αναστρέψιμες και ότι ο καθένας πρέπει να βρει τρόπο να τις διαχειριστεί στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Ακόμα και φαινόμενα νέου τύπου δεσμεύσεων στους αστικούς θεσμούς που λειτουργούν τέτοιες δομές, ενθαρρύνουν το σύστημά τους, αφού οι ανάγκες για τα στοιχειώδη αυξάνουν με πολλαπλάσιους ρυθμούς από αυτές που μπορούν να απορροφήσουν. Τέτοιες και άλλες δράσεις του αστικού συστήματος και των δομών του καμιά σχέση δεν έχουν με την ταξική αλληλεγγύη, η οποία αποτελεί συστατικό στοιχείο της οργάνωσης της ταξικής πάλης σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Μέσα από τους κυρίαρχους διαύλους, χωρίς καμιά ευθύνη εκείνων που πραγματικά έχουν ανάγκη, η αλληλεγγύη συγχέεται με τη φιλανθρωπία, με το μοίρασμα της φτώχειας, με την υποστολή της σημαίας των ταξικών αγώνων και την υποκατάσταση των υποχρεώσεων του κράτους, των κατακτήσεων της εργατικής τάξης με κινήματα «εθελοντισμού», «κοινωνικών παντοπωλείων» κ.λπ. Στον αντίποδα βρίσκεται το ταξικό κίνημα, με την πολύμορφη αλληλεγγύη, που είναι όπλο στα χέρια του λαού για να ανακουφιστεί από τις συνέπειες της κρίσης και της αστικής διαχείρισης, να πολεμήσει αυτούς που τον καταδικάζουν στη φτώχεια. Το ταξικό κίνημα αναδεικνύει και δεν κρύβει τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα όσα βιώνει σήμερα η λαϊκή οικογένεια. Η αλληλεγγύη που αναπτύσσει στόχο έχει να σπάσει τη μοιρολατρία και να βοηθήσει τη συσπείρωση δυνάμεων για την ανατροπή του συστήματος που παράγει φτώχεια και εξαθλίωση. Σ' αυτή την κατεύθυνση, ο ρόλος των Λαϊκών Επιτροπών είναι καθοριστικός και πρέπει να δυναμώσει κι άλλο.


ΔΗΜΑΡ
Κήρυγμα για υποταγή στα βάρβαρα μέτρα

Προσηλωμένη στο τσάκισμα του λαού η «κυβερνώσα αριστερά»

Για την αφοσίωση της ΔΗΜ.ΑΡ. στην προώθηση των αντιλαϊκών δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση απέναντι στο κεφάλαιο και τους δανειστές, διαβεβαιώνει ο πρόεδρός της με συνέντευξή του στον «Επενδυτή», αναφέροντας ότι «η κυβέρνηση αυτή έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, οι οποίες έχουν ορίζοντα τετραετίας». Επιχειρώντας να καλλιεργήσει μοιρολατρία στο λαό ώστε αδιαμαρτύρητα να καταπιεί το μπαράζ των μέτρων, προσθέτει: «Αλλωστε, δε βλέπω και κανένα άλλο κόμμα να προτείνει κάτι διαφορετικό και να έχει ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση».

Δείχνοντας ανησυχία για τις κλιμακούμενες αγωνιστικές διαθέσεις, ο Φ. Κουβέλης συμπληρώνει «δεν υποτιμώ τον κίνδυνο κοινωνικής αποσταθεροποίησης» και για το λόγο αυτό αιτείται απ' την ευρωένωση να στηρίξει προγράμματα ανακύκλωσης της φτώχειας και μοιράσματος μιας θέσης εργασίας σε δύο και τρεις ανέργους. Ζητά συγκεκριμένα, «δημιουργία μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας που θα στηρίζει πολίτες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (...) πλαίσιο μέτρων με αναπροσανατολισμό των πόρων του ΕΣΠΑ» και «αξιοποίηση του νέου ευρωπαϊκού προγράμματος για την απασχόληση των νέων».

Ο Φ. Κουβέλης, αν και δεν απέκλεισε μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, προέτρεψε την ηγεσία του «να αποκωδικοποιήσει τη δήλωση του προέδρου Λούλα: «Το μήνυμα που θέλω να στείλω στον ελληνικό λαό είναι ότι σ' αυτή την στιγμή της κρίσης πρέπει να είναι ψύχραιμοι, να έχουν μεγάλη θέληση και να αναζητήσουν λύσεις. Να μη γίνονται πολλά σχόλια για την κρίση, αλλά να συζητούν ποιες είναι οι λύσεις». Πρόκειται για απόσπασμα της δήλωσης του πρώην προέδρου της Βραζιλίας μετά τη συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα, με την οποία ουσιαστικά εξύμνησε την ταξική συνεργασία και υποταγή του λαού στο κεφάλαιο που τον τσακίζει για τα κέρδη του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ