Για το θάνατο του σ. Θ. Θεοδοσιάδη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Το ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του παλαίμαχου κομμουνιστή σ. Θανάση Θεοδοσιάδη, που "έφυγε" σήμερα από τη ζωή.

Ο σ. Θεοδοσιάδης γεννήθηκε το 1927, στους Προσκυνητές Κομοτηνής, παιδί αγροτικής οικογένειας. Και ο ίδιος εργάστηκε ως εργατοαγρότης.

Ο σ. Θεοδοσιάδης οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ την Ανοιξη του 1944, όταν δημιουργήθηκε ο πρώτος πυρήνας της στο χωριό του. Τον Σεπτέμβρη του 1944, με την απελευθέρωση της περιοχής και το άνοιγμα των σχολείων πήγε Γυμνάσιο στην Κομοτηνή και εντάχθηκε επίσης στις γραμμές της ΕΠΟΝ Γυμνασίου. Τελείωσε το Γυμνάσιο Κομοτηνής το 1947, τον ίδιο χρόνο πέτυχε με εξετάσεις την εισαγωγή του στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κομοτηνής, αλλά δεν έγινε δεκτός "λόγω φρονημάτων".

Ο σ. Θεοδοσιάδης είχε ενεργό ρόλο στη συγκρότηση οργάνωσης της ΕΔΑ στη Ροδόπη, συμμετείχε στις διαδικασίες της Α΄ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και εκλέχτηκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Ροδόπης. Στη συνέχεια, ορίστηκε γραμματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου της Νεολαίας ΕΔΑ.

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1958 ο σ. Θεοδοσιάδης συνελήφθη και προφυλακίστηκε για δυο μήνες. Με την αποφυλάκισή του εκτοπίστηκε στον Αη Στράτη, όπου κρατήθηκε μέχρι τη διάλυση του στρατοπέδου το 1962. Είχε επίσης προφυλακιστεί ως "υποκινητής κινητοποιήσεων" άλλες δυο φορές για την αγωνιστική δράση του το διάστημα 1955 - 1958.

Με την επιστροφή του στην Κομοτηνή από την εξορία ο σ. Θεοδοσιάδης δουλεύει στη Γραμματεία της ΝΕ Ροδόπης της ΕΔΑ και στο Β' Συνέδριο της ΕΔΑ, το Δεκέμβρη του 1962, εκλέγεται μέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Νεολαίας ΕΔΑ εκλέχτηκε μέλος του Κεντρικού της Συμβουλίου, όπου παρέμεινε μέχρι τη συγχώνευση της οργάνωσης με τη Νεολαία Λαμπράκη.

Ο σ. Θανάσης Θεοδοσιάδης γίνεται μέλος του ΚΚΕ τον Ιούνη του 1965.

Με την πρώτη μέρα της απριλιανής χούντας ο σ. Θεοδοσιάδης συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στα Γιούρα, στη συνέχεια στο Παρθένι της Λέρου, στις φυλακές Αβέρωφ και Αίγινας. Απολύθηκε τον Απρίλη του 1971 από τις φυλακές του Ωρωπού. Επέστρεψε στην Κομοτηνή και βιοπόρισε εργαζόμενος σε εργολάβο δημοσίων έργων, μέχρι τον Μάη του 1973, οπότε περνάει στην παράνομη δουλειά. Παίρνει μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ και εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, επίσης και στο 10ο Συνέδριο, ενώ στο 11ο Συνέδριο εκλέγεται στην Κεντρική Εξελεγκτική Επιτροπή.

Δούλεψε δραστήρια στο αγροτικό - συνδικαλιστικό κίνημα για πολλά χρόνια, ήταν μέλος του Αγροτικού Συλλόγου και των Συνεταιρισμών της περιοχής του και εκλέχτηκε και στο Εποπτικό Συμβούλιο της ΠΑΣΕΓΕΣ. Για πολλά χρόνια διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Επίσης, ήταν υποψήφιος βουλευτής Ροδόπης του ΚΚΕ από τις εκλογές του 1974 και για μια 20ετία.

Ο σ. Θεοδοσιάδης ανέλαβε σειρά υπεύθυνων κομματικών χρεώσεων, όλα αυτά τα χρόνια, στη Νομαρχιακή Επιτροπή Ροδόπης και την Επιτροπή Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ. Μέχρι το τέλος της ζωής του με συνέπεια, αγωνιστικότητα και σεμνότητα τίμησε την ιδιότητα του μέλους και του στελέχους του. Στήριξε το Κόμμα στη δύσκολη περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών του 1989 - 1991 και αγωνίστηκε ενάντια στην οπορτουνιστική - φραξιονιστική δράση που εκδηλώθηκε στο ΚΚΕ. Δεν έπαψε ούτε στιγμή να αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις για τις αξίες και τα ιδανικά του Κόμματος, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια, στους συντρόφους και τους οικείους του σ. Θανάση Θεοδοσιάδη».

70 χρόνια μετά, η ΕΕΔΥΕ τονίζει πως η πυρηνική απειλή εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τους λαούς, με τα πυρηνικά όπλα να βρίσκονται στη φαρέτρα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που ανταγωνίζονται για το μοίρασμα των αγορών, ενώ καταγγέλλει την όλο και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Οργανωτικός Γραμματέας της ΕΕΔΥΕ, Γρηγόρης Αναγνώστου. Οπως σημείωσε, η φετινή εκδήλωση μαζί με τις πρωτοβουλίες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, είναι μέρος των εκδηλώσεων που γίνονται σε όλο τον κόσμο και στην ίδια την Ιαπωνία, υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, και βουλευτής του ΚΚΕ, Σταύρος Τάσσος.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απαγγελία του ποιήματος «Το μικρό κορίτσι» σε στίχους του Ναζίμ Χικμέτ και μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου, από τον ηθοποιό Μιχάλη Γιαννικάκη και ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων. Στη συνέχεια, οι συγκεντρωμένοι έκαναν πορεία μέχρι την πλατεία Συντάγματος, με συνθήματα όπως: «Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», «Να κλείσουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή, στον πόλεμο του ΝΑΤΟ καμία εμπλοκή», «Τη μείωση ζητάτε όλων των μισθών, στον πόλεμο τα δίνετε των ιμπεριαλιστών». Παράλληλα, μέλη της ΕΕΔΥΕ μοίραζαν την ανακοίνωση, που υπήρχε και μεταφρασμένη στα αγγλικά.

Ο Σταύρος Τάσσος στο βήμα της εκδήλωσης

Επίσης, το «παρών» έδωσαν εκπρόσωποι από το ΠΑΜΕ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΕΕΔΔΑ, την ΚΕΘΑ.

Στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, Σταύρος Τάσσος, μεταξύ άλλων, σημείωσε:

«Σήμερα, 70 χρόνια μετά το ολοκαύτωμα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, η πυρηνική απειλή εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τους λαούς. Τα πυρηνικά όπλα έχουν εκσυγχρονιστεί και είναι στη φαρέτρα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που διαχρονικά ανταγωνίζονται για την κυριαρχία, το μοίρασμα των αγορών, τους ενεργειακούς πόρους και τους δρόμους μεταφοράς τους.

Τουλάχιστον την τελευταία 25ετία, "μικρά" πυρηνικά όπλα με την κατ' ευφημισμόν ονομασία βόμβες και βλήματα "απεμπλουτισμένου ουρανίου" χρησιμοποιούνται σε πολεμικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο, στη Σομαλία, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και αλλού. Τα αποτελέσματα είναι τραγικά: ανήκεστες μακροπρόθεσμες βλάβες στους ανθρώπους, στο περιβάλλον, στην τροφική αλυσίδα, αλλά και στα "συμμαχικά" στρατεύματα που συνεπικουρούν τις κατά καιρούς επεμβάσεις...».

Υπογράμμισε πως το ζήτημα της κατάργησης των πυρηνικών όπλων, αλλά και των όπλων μαζικής καταστροφής, πρέπει «να γίνει υπόθεση συνολικά του λαϊκού κινήματος που θα παλέψει σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, που δεν είναι άλλος από τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Μόνο έτσι ο αγώνας θα πιάσει τόπο κι αυτό είναι κι ένα συμπέρασμα που βγάζουμε από την πορεία της ΕΕΔΥΕ εδώ και 60 χρόνια».

«Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», ήταν το σύνθημα με το οποίο ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ έκλεισε την ομιλία του, αφού υπογράμμισε την ανάγκη να δυναμώσει σήμερα η αντιιμπεριαλιστική πάλη, απαιτώντας:

-- Την καταστροφή όλων των πυρηνικών όπλων.

-- Την απομάκρυνση των ευρωατλαντικών βάσεων και στρατηγείων από την Ελλάδα.

-- Την επιστροφή όλων των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από τις επιχειρήσεις των ΝΑΤΟ - ΕΕ.

-- Αποδέσμευση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Από τις χτεσινές εκδηλώσεις στη Χιροσίμα, που έγιναν κοντά στον κατεστραμμένο καθεδρικό ναό

«Ως η μόνη χώρα που έχει ζήσει την εμπειρία του τρόμου της πυρηνικής καταστροφής στον πόλεμο, η Ιαπωνία έχει τη σημαντική αποστολή της εξασφάλισης ενός κόσμου ελεύθερου από πυρηνικά όπλα, αναπτύσσοντας σταθερά μια σειρά από ρεαλιστικά και πρακτικά μέτρα», σημείωσε ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Σίνζο Αμπε, στην ομιλία που έκανε χτες στη Χιροσίμα, 70 χρόνια μετά τη μέρα που ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός σκόρπισε τον όλεθρο σκοτώνοντας ακαριαία 70.000 ανθρώπους.

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών στη Χιροσίμα έφτασε τους 140.000, ενώ δεκάδες χιλιάδες ακόμα σακατεύτηκαν και σημαδεύτηκαν από διάφορες αρρώστιες που στιγμάτισαν το σώμα και την ψυχή τους για πάντα. Στις 9/8/1945 ακολούθησε η πυρηνική επίθεση και στο Ναγκασάκι, που παρέσυρε στο θάνατο επιτόπου ακόμα 40.000 ζωές.

Συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις για την 70ή επέτειο της ρίψης της πρώτης πυρηνικής βόμβας, ο Ιάπωνας ηγέτης δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στο νομοθετικό «πακέτο» που προωθεί η κυβέρνησή του στο όνομα της «ενεργητικής υπεράσπισης της ειρήνης», αίροντας εμπόδια που το Σύνταγμα της χώρας έθετε στη δράση του στρατού εκτός συνόρων. Ηταν τουλάχιστον υποκριτικά τα λόγια συμπόνοιας που μοίρασε στα θύματα του πυρηνικού ολοκαυτώματος, αφού η απόφαση της ιαπωνικής αστικής τάξης να εμπλακεί ακόμα πιο έντονα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, και με την «ενεργοποίηση» των Ενόπλων Δυνάμεων στο εξωτερικό, εγκυμονεί νέους κινδύνους για το λαό της χώρας, και όχι μόνο. Το ότι αυτό θα γίνεται αν υπάρχει «σαφής κίνδυνος» κατά του λαού της χώρας εξαιτίας ένοπλων επιθέσεων στην Ιαπωνία ή και σε χώρες που «έχουν στενούς δεσμούς» μαζί της δεν είναι παρά το πρόσχημα που το ιαπωνικό κεφάλαιο αναζητά για να δικαιολογεί τη συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, προσπαθώντας να στρατεύσει στις δικές του επιδιώξεις και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα της χώρας.

Κατά τ' άλλα, ο Αμπε δήλωσε ότι η χώρα του θα καταθέσει και σχέδιο ψηφίσματος στον ΟΗΕ για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων, θυμίζοντας τα άπειρα ευχολόγια που οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές συντάσσουν και μετά ερμηνεύουν κατά το δοκούν, ανάλογα με τις εκάστοτε μεθοδεύσεις τους.

Οσον αφορά τις επετειακές εκδηλώσεις στη Χιροσίμα, αυτές έγιναν κοντά στον κατεστραμμένο καθεδρικό ναό και το μνημείο που έχει ανεγερθεί στο κέντρο της πόλης. Συμμετείχαν χιλιάδες απλού λαού αλλά και μαζικές οργανώσεις, με ανάγλυφη την ανησυχία για τις αντιλαϊκές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Αμπε και ενώ κλιμακώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί σε όλη την περιοχή.

Στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών, η Ιαπωνία προσπαθεί να εδραιώσει τις στρατιωτικές της «επαφές» σε περιοχές αρκετά... πιο πέρα από τα σύνορά της. Ενα παράδειγμα είναι η συνεργασία Ιαπωνίας - Φιλιππίνων, μέσα από την οποία το Τόκιο φαίνεται να αναζητά «πάτημα» για να έχει παρουσία κοντά στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, μια περιοχή γεμάτη θαλάσσιες οδούς μεταφοράς εμπορευμάτων κ.ά., πλούσια σε φυσικούς πόρους, όπου (κύρια) η Κίνα εμπλέκεται σε εδαφικές διαφορές με πολλές χώρες. Από το Μάη, Ιαπωνία και Φιλιππίνες έχουν πραγματοποιήσει δύο φορές κοινές ασκήσεις στην περιοχή, ενώ η Ιαπωνία φαίνεται έτοιμη να παράσχει στις Φιλιππίνες στρατιωτική τεχνολογία αλλά και μέσα στην ακτοφυλακή για περιπολίες.