Σε αυτήν σημειώνει μεταξύ άλλων: «Ο ηρωικός Δεκέμβρης 1944 θα συμβολίζει για πάντα τη θέληση του λαού μας για αντίσταση και εναντίωση στην αστική τάξη, στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της, στην εξουσία της. Εβδομήντα εννιά χρόνια μετά η φλόγα της ταξικής μάχης του Δεκέμβρη 1944 παραμένει άσβεστη και θα φωτίζει τους αγώνες των εργαζομένων για όλα τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, την αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική δράση, την αντεπίθεση για την εργατική - λαϊκή εξουσία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Θα μένει στη μνήμη του λαού μας αιώνιο σύμβολο, όπως καταγράφηκε το πύρινο σύνθημα στο πανό της διαδήλωσης του ΕΑΜ στο Σύνταγμα, πως "Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"...».

Ο Δεκέμβρης επισημαίνεται στην ανακοίνωση «ήταν η κορύφωση του βρώμικου πολέμου που διεξήγαγε ενάντια στο ΚΚΕ και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ την περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, σε στρατιωτικο-πολιτικό επίπεδο, η ελληνική αστική τάξη με το πολιτικό της προσωπικό και τους Αγγλους συμμάχους της με στόχο να περιοριστούν η δράση και η πολιτική απήχηση του ΚΚΕ στον ελληνικό λαό. Τα αστικά κόμματα είχαν χάσει κάθε λαϊκό έρεισμα και αυτό έβαζε τη σφραγίδα του αμέσως μετά την απελευθέρωση. Επρεπε να τσακίσουν το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ. Και άρχισαν με τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, τον οποίο αρνήθηκε το ΚΚΕ, αρνούμενο να συμβιβαστεί με τον ταξικό αντίπαλο».

«Αξιοποίησαν», σημειώνεται, «και τις απαράδεκτες Συμφωνίες, όπως Λιβάνου, Καζέρτας κ.λπ., στις οποίες το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ λαθεμένα συμμετείχε στο όνομα της "εθνικής ενότητας", δηλαδή της συνεργασίας με τους αστούς. Κι αφού δεν κατάφεραν, τελικά, να "βάλουν στο χέρι" το ΕΑΜικό αντιστασιακό - απελευθερωτικό κίνημα (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και φυσικά το ΚΚΕ που πρωτοστάτησε), μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί η αστική εξουσία, στις 3 Δεκέμβρη επιτέθηκαν απροειδοποίητα με τα όπλα στον άοπλο λαό στο Σύνταγμα».

Τονίζει ακόμα ότι η πείρα του Δεκέμβρη 1944 διδάσκει πως «"εθνική ενότητα" ανάμεσα στην αστική τάξη και την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν μπορεί να υπάρξει. Οσα σήμερα προβάλλονται από τα αστικά κόμματα για εθνική ομοψυχία και ενότητα είναι επιχείρηση εξαπάτησης του λαού για να ανεχτεί και υποταχθεί στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης.

Μόνον ο ίδιος ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής με καθοδηγητή το ΚΚΕ και στρατηγική για την εργατική εξουσία».

Και καταλήγοντας σημειώνει: «Οπως διδάσκει και η πείρα του Δεκέμβρη 1944, οι λαϊκές δυνάμεις δεν έχουν κανένα συμφέρον να στηρίζουν, πολύ περισσότερο να ταυτίζονται με την αστική τάξη, να δείχνουν εμπιστοσύνη σε αυτήν, στα κόμματά της, στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της. Αντίθετα, η εργατική τάξη, οι λαϊκές δυνάμεις οφείλουν να αναπτύσσουν αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική δράση, να παλεύουν με αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο, να εκφράζουν μαζικά και δυναμικά την αλληλεγγύη τους στους λαούς που υποφέρουν και πληρώνουν με τεράστιες καταστροφές και με τη ζωή τους.

Μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ παλεύουμε για να απεμπλακεί η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις, που την καθιστούν θύτη άλλων λαών και θύμα πιθανών αντιποίνων (...) Παλεύουμε για αποδέσμευση της χώρας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Καταδικάζουμε το Ισραήλ για τα εγκλήματα κατά του Παλαιστινιακού λαού, είμαστε αλληλέγγυοι στην πάλη του για τη δική του πατρίδα στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Αγωνιζόμαστε μαζί με το εργατικό - λαϊκό ταξικό κίνημα για να δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, για τις πραγματικές, σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Παλεύουμε ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, από εγχώρια αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ. Συκοφαντούν την τεράστια προσφορά και καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού στη συντριβή του φασισμού, στη Νίκη των Λαών. Καλλιεργούν την ανιστόρητη θεωρία των "δύο άκρων", που εξισώνει κομμουνισμό και φασισμό, "ξεπλένοντας" τον φασισμό και τα εγκλήματά του.

Διεκδικούμε τις οφειλόμενες επανορθώσεις - πολεμικές αποζημιώσεις από το γερμανικό κράτος, καταγγέλλουμε τις ελληνικές κυβερνήσεις που έχουν διαχρονικές ευθύνες, αφού αρνούνται να θέσουν ζήτημα διεκδίκησης».

Η Τομεακή Επιτροπή Φθιώτιδας του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 χρόνων από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, πραγματοποιεί μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι την Κυριακή 10 Δεκέμβρη, στις 19.00 στην Πανελλήνια Εκθεση Λαμίας.

Θα απευθύνει χαιρετισμό ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στη συναυλία θα συμμετάσχουν η Μαρία Φαραντούρη, ο Διονύσης Τσακνής, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Βασίλης Σκουλάς και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης, σε ενορχήστρωση Γιάννη Παπαζαχαριάκη.

Τηλέφωνα κρατήσεων: 6975.302.545, 6947.774.077

Νωρίτερα, τη Δευτέρα 4 Δεκέμβρη, η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά πραγματοποιεί μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, με τίτλο «Ο Νοέμβρης ήταν μια κόκκινη ρωγμή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», στις 19.00, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Θα ακολουθήσει συναυλία - αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Συμμετέχουν (αλφαβητικά): Γρηγόρης Βαλτινός, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Γιώργος Νικηφόρου - Ζερβάκης, Κώστας Θωμαΐδης, Βιολέτα Ικαρη, Δημήτρης Κανέλλος, Μανώλης Μητσιάς, Διονύσης Τσακνής.

Μέσω της εκδήλωσης η ΤΟ Πειραιά τιμάει μεταξύ άλλων τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στο βάρβαρο καθεστώς των συνταγματαρχών. Εχει καταγράψει περίπου 150 Πειραιώτες και Πειραιώτισσες εξορισθέντες και φυλακισθέντες την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας οι οποίοι πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή. Ολους αυτούς θα τιμήσει με την εκδήλωση που πραγματοποιεί.