Σε τακτικού χαρακτήρα αναδίπλωση σε ό,τι αφορά στην παραπομπή στη Χάγη «όλων των διαφορών» στο Αιγαίο προχωρά η κυβέρνηση, χωρίς ωστόσο να αποκηρύξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Σε «πρώτο πλάνο» η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει τώρα ότι δεν αλλάζει η στρατηγική για τα Ελληνοτουρκικά, δηλαδή η υποστήριξη της ευρωπαϊκής πορείας της γειτονικής χώρας και η αντιμετώπιση των «διαφορών» στο Αιγαίο μέσα στο «ευρωπαϊκό πλαίσιο».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επικαλέστηκε χτες δηλώσεις που έκαναν τις προηγούμενες μέρες η ΥΠΕΞ, Ντ. Μπακογιάννη, ο ΥΕΘΑ, Β. Μεϊμαράκης, και ο ίδιος, σύμφωνα με τις οποίες «η στρατηγική μας είναι η ίδια», αλλά ξέχασε ότι ταυτόχρονα οι δύο από τους παραπάνω «έκλειναν το μάτι» στην πρόταση του Κ. Στεφανόπουλου. Χτες ο εκπρόσωπος θέλησε να κλείσει τη συζήτηση: «Ο,τι είχα να πω για το θέμα εκ μέρους της κυβέρνησης, το έχω πει. Δε θα πω τίποτα περισσότερο», δήλωσε.

Παράλληλα, επιχείρησε να υποβαθμίσει το επεισόδιο με την τουρκική ακταιωρό στα Ιμια, ενώ χαρακτήρισε «μη σημαντικό» το περιστατικό που έγινε χτες το πρωί.

Την ίδια στιγμή στην Τουρκία ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών εμφανίστηκε με «κλάδο ελαίας», ενώ εξέφρασε τη «χαρά» της τουρκικής πλευράς για την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει στις 10 του Ιούνη στην Τουρκία η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο Τούρκος εκπρόσωπος απάντησε και σε ερώτηση σχετικά με την ένταση που υπήρξε χτες στην περιοχή των Ιμίων, λέγοντας ότι «δε θα ήταν σωστό να δώσουμε στο ζήτημα περισσότερη σημασία απ' ό,τι πρέπει».

«Η Τουρκία αναζητεί ειρήνη, αδελφότητα, γαλήνη και σταθερότητα με την Ελλάδα και πιστεύουμε ότι αυτή είναι η στάση και της ελληνικής πλευράς», είπε χαρακτηριστικά ο Ναμίκ Ταν.

Ακόμη, διέψευσε τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η τουρκική κυβέρνηση προωθούσε προς ψήφιση από την τουρκική Εθνοσυνέλευση το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Σύνδεσης με την ΕΕ. «Οι σχετικές πληροφορίες δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα», είπε ο Ν. Ταν, και πρόσθεσε: «Μπορώ να σας πω ότι τέτοιες πληροφορίες δημοσιεύονται στον ελληνοκυπριακό Τύπο και ορισμένες φορές στον Τύπο της Ελλάδας και θα σας πρότεινα να μην τις παίρνετε στα σοβαρά».

Ο Τούρκος εκπρόσωπος αναφέρθηκε και στην επιστολή του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, προς τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, λέγοντας τα εξής: «Επί του θέματος αυτού χτες έκανε μια ανακοίνωση η Προεδρία της ΤΔΒΚ. Υιοθετούμε την ανακοίνωση αυτή. Οπως αναφέρεται στην εν λόγω ανακοίνωση, προκύπτει ότι ο ΓΓ στην επιστολή του στηρίζει τις εργασίες των τεχνικών επιτροπών, σημειώνει όμως ότι αυτό δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη διαδικασία συνομιλιών στο πλαίσιο της αποστολής καλών υπηρεσιών για εξεύρεση λύσης και υπογραμμίζει ότι το σχέδιο Ανάν θα καθορίσει το πλαίσιο της όποιας λύσης. Οπως καταλαβαίνετε, η μπάλα βρίσκεται στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Περιμένουμε η ελληνοκυπριακή πλευρά να γνωστοποιήσει στον ΟΗΕ τις θέσεις της σχετικά με το σχέδιο Ανάν».

Τέλος, ο Ν. Ταν ρωτήθηκε σχετικά με τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο ΓΓ του ΟΗΕ στην επιστολή του αναφέρει πως το «σχέδιο Ανάν» δεν έχει πλέον ισχύ, για να πει ότι «δεν έχουμε πληροφορίες που να λένε πως στην επιστολή περιλαμβάνεται η έκφραση αυτή».

• «Από τη συμμόρφωση της Τουρκίας προς το λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο, το σεβασμό της προς τις αρχές, τις αξίες και τον πολιτισμό των λαών της Ευρώπης, εξαρτάται η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ», δήλωσε, χτες, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος από τη Γενεύη και την έδρα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου.

Πρόκειται για ένα πολύ μικρό απόσπασμα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στο κλείσιμο των εργασιών του 17ου Συνεδρίου του Κόμματος, που σκιαγραφεί τη σημερινή πραγματικότητα. Αν το επαναφέρουμε είναι γιατί οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως και εν γένει οι σχέσεις μεταξύ καπιταλιστικών κρατών, είναι κατά βάση οικονομικές, υπάγονται στους κανόνες που διαμορφώνουν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, εν προκειμένω της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Στην παρούσα φάση, τα μονοπωλιακά συμφέροντα επιτάσσουν συμβιβασμό και κλείσιμο των εκκρεμοτήτων. Αυτό διόλου δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αύριο, με μια όξυνση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, ακόμα του ανταγωνισμού μεταξύ των αστικών τάξεων των δύο χωρών για επέκταση και αποκόμιση περισσότερων κερδών, τα ζητήματα που έκλεισαν να επανεμφανιστούν, αν όχι τα ίδια ακριβώς, κάποια άλλα ίδιου μεγέθους και ποιότητας, ίσως και με μεγαλύτερη ένταση.