ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ «ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ»

Ολοι πλην ΚΚΕ πασχίζουν να θαφτεί η ουσία

Ψευτοκαυγάδες με αφορμή τη διαδικασία κατάθεσης του αντιδραστικού νομοθετήματος

Ενδοκυβερνητικός ψευτοκαυγάς, με συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ, ξέσπασε χτες, με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου».

ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν συμφωνήσει στην ουσία του νομοσχεδίου, το οποίο, όπως έγινε και σε άλλες χώρες της ΕΕ, με πρόσχημα τις φασιστικές οργανώσεις, χρησιμοποιήθηκε για να χτυπηθεί το κομμουνιστικό και το ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα. Παρόμοιες διατάξεις χρησιμοποιούνται στην ΕΕ για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες των αστών, με την επιβολή της κυρίαρχης εκδοχής της Ιστορίας και την ποινικοποίηση κάθε άλλης άποψης.

Κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης επέμεναν χτες πως το νομοσχέδιο στάλθηκε στη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης, τον υπουργό Επικρατείας και στους αρχηγούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης, προκειμένου να δρομολογηθεί η κατάθεσή του. Την ίδια ώρα όμως, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ διέψευδαν ότι το έχουν παραλάβει. Ταυτόχρονα, κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι το Μαξίμου «πάγωσε» το νομοσχέδιο, προκειμένου να υπάρξουν περαιτέρω επεξεργασίες σε διατάξεις που κρίνονται «προβληματικές». Η απόφαση για πάγωμα αποδίδονταν στον υπουργό Επικρατείας Δ. Σταμάτη και τον Γραμματέα της κυβέρνησης Τ. Μπαλτάκο, προφανώς κατόπιν συνεννόησης με τον Α. Σαμαρά.

Ανταποκρινόμενο στον κυβερνητικό καταμερισμό, το ΠΑΣΟΚ ζήτησε άμεση κατάθεση και ψήφιση του νομοσχεδίου, στο όνομα του να βρεθεί «η Ελλάδα στην πρωτοπορία των χωρών της Ευρώπης και να ακολουθήσει τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και της ΕΕ στα θέματα αυτά». Πρόκειται για συστάσεις που στρέφονται ευθέως κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος και κομμουνιστικών κομμάτων. Στην ίδια ανακοίνωση συμπλήρωσε ότι «καμία συντηρητική μειοψηφία δεν πρέπει να ανακόψει αυτή την πορεία»!

Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, κάνοντας πως δε βλέπει το περιεχόμενο του αντιδραστικού νομοθετήματος, έσπευσε να το αθωώσει, λέγοντας ότι «οι κυβερνώντες άκουσαν με ευαισθησία την κραυγή αγωνίας της Χρυσής Αυγής και απέσυραν το νομοσχέδιο για την πάταξη της ρατσιστικής βίας». Για «υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας να ψηφιστεί το ταχύτερο δυνατό το νομοσχέδιο» κάνει λόγο η ΔΗΜΑΡ.

Εμμέσως πλην σαφώς ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδιας επιβεβαίωσε τον πραγματικό στόχο του νομοσχεδίου, προσθέτοντας πως στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης, θα μπορούσε να προταθεί η θεσμοθέτηση συνταγματικού δικαστηρίου, το οποίο θα θέσει το πλαίσιο δράσης των κομμάτων! Της λειτουργίας τους δηλαδή με βάση τις αρχές του αστικού συστήματος και της ΕΕ των μονοπωλίων, όπως άλλωστε προτείνει και το Συμβούλιο της Ευρώπης στις «συστάσεις» του για τη λειτουργία των κομμάτων.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ

«Εκταμιεύουν» τα νέα αντιλαϊκά μέτρα

Σειρά από υπουργικές αποφάσεις για τα χαράτσια. Αναμοχλεύουν τη ρύθμιση για τις περικοπές στους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ

Η εκταμίευση της δόσης από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών κατά το τμήμα που αναλογεί στα κράτη της ΕΕ μπαίνει στην ατζέντα των υπουργών Οικονομίας της Ευρωζώνης (Συμβούλιο Γιούρογκρουπ) που συνεδριάζουν την ερχόμενη Δευτέρα 13 Μάη στις Βρυξέλλες. Η αντίστοιχη συνεδρίαση του ΔΝΤ, για το μερίδιο που του αναλογεί (1,8 δισ. ευρώ), θα γίνει στα τέλη του μήνα.

Η συγκυβέρνηση σπεύδει να κυρώσει και με υπουργικές αποφάσεις τις διατάξεις του πρόσφατου πολυνόμου, όπως το χαράτσια πάνω στη λαϊκή κατοικία, τη ρύθμιση-δόκανο για τις εμφανιζόμενες «ληξιπρόθεσμες οφειλές» των λαϊκών νοικοκυριών προς την Εφορία, τον τρόπο διεξαγωγής φορολογικών ελέγχων που αφορούν κυρίως αυτοπασχολούμενους και μικροεπαγγελαματίες. Οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις αναμένεται να έχουν υπογραφεί πριν από τη σύγκληση του Γιούρογκρουπ και να δημοσιοποιηθούν από το υπουργείο Οικονομικών την ερχόμενη Δευτέρα.

Να σημειωθεί ότι η συγκυβέρνηση αναγκάστηκε να απαλείψει στο «παρά 5'» τη ρύθμιση του πολυνομοσχεδίου με τις παραπέρα περικοπές των συντάξεων του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ). Το ζήτημα ανακινείται και πάλι από κυβερνητικούς παράγοντες, σύμφωνα με τους οποίους η ρύθμιση θα επανέλθει και θα προβλέπει την οριζόντια μείωση σε όλους τους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ κατά 25 ευρώ το μήνα. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τα πρόσθετα μέτρα αντιλαϊκής κλιμάκωσης θα συζητηθούν και στο πλαίσιο του μεθαυριανού Γιούρογκρουπ.

Στα 4,2 δισ. ευρώ είναι η δόση που αναλογεί στα κράτη της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ που θα συζητηθεί στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας. Στις 20 Μάη λήγουν και αποπληρώνονται από τη συγκυβέρνηση στο σημερινό κάτοχό τους, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, «ακούρευτα» ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους 5,6 δισ. ευρώ. Η συγκυβέρνηση, για την περίπτωση που καθυστερήσει η εκταμίευση, εξετάζει «εναλλακτικά» σενάρια όπως την προσφυγή στους τραπεζίτες για νέα δάνεια μέσω εκδόσεων εντόκων γραμματίων...

Πού οδηγεί το λαό το «σχέδιο Β'»;

-- Στην Ελλάδα αυξάνουν οι πολιτικοί προπαγανδιστές ενός «σχεδίου Β'» για έξοδο από την κρίση. Είναι οι προτάσεις τους προς όφελος του λαού;

Ο Γερμανός οικονομολόγος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου, ενός από τα βασικά «θερμοκήπια» της οικονομικής πολιτικής στη Γερμανία, έλεγε τις προάλλες ότι η Ελλάδα θα είχε ξεπεράσει σήμερα την κρίση, εάν την άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την Ευρωζώνη. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Die Welt», ο Χανς-Βέρνερ Ζιν τάχθηκε επίσης υπέρ μιας ανοιχτής νομισματικής ένωσης, από την οποία τα κράτη θα μπορούν να αποχωρήσουν προσωρινά και να αναζητήσουν μεταβατική βοήθεια με σχέδια τύπου «Μάρσαλ». «Ηταν μεγάλο λάθος να παραβιάσουμε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και να κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ με δημόσια δάνεια που αναλογούν εν τω μεταξύ στο 160% του ΑΕΠ και τα οποία δε θα εξυπηρετηθούν ποτέ (...) Η Ελλάδα θα είχε βγει τώρα από την κρίση, εάν την άνοιξη του 2010 είχε πτωχεύσει και είχε αποχωρήσει από το ευρώ. Θα είχε σε μεγάλο βαθμό απελευθερωθεί από το χρέος της και θα είχε, με μια υποτιμημένη δραχμή, ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της», είπε μεταξύ άλλων και κατέληξε: «Εάν αυξηθούν οι δυσκολίες στις μεγάλες χώρες, δε θα μπορούμε έτσι κι αλλιώς να συνεχίσουμε την πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, λόγω έλλειψης κεφαλαίων». Σε ό,τι αφορά την Ευρωένωση, ο πρόεδρος του Ifo είπε ότι οραματίζεται «μια ανοιχτή νομισματική ένωση, από την οποία θα μπορεί κανείς να αποχωρήσει προσωρινά, εάν δεν μπορεί να αντεπεξέλθει και θα μπορεί να βασιστεί στη μεταβατική βοήθεια της διεθνούς κοινότητας».

Ο ίδιος κάνει λόγο για σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα μετά την έξοδό της, το οποίο, επισημαίνει, θα μπορούσε να αναλάβει μόνη της η Γερμανία. «Αυτό θα ήταν καλύτερο και φθηνότερο από το να μοιράζονται όλα αυτά τα χρήματα μέσω συλλογικών θεσμών διάσωσης, όπως η ΕΚΤ, στους οποίους σχεδόν δεν έχουμε λόγο, αλλά πληρώνουμε τα περισσότερα και στο τέλος είμαστε πάρα ταύτα οι κακοί». Ο Γερμανός οικονομολόγος δήλωσε ακόμα ότι «η Γερμανία μπορεί να υπάρξει και χωρίς το ευρώ» και χαρακτήρισε υπερβολικά «τα σενάρια τρόμου που περιγράφονται σχετικώς με το ενδεχόμενο εξόδου, κυρίως δε σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο για την εξαγωγική βιομηχανία της χώρας». Καταλήγει στη συνέντευξη επαναλαμβάνοντας ότι «αν μια χώρα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την κατάσταση με το ευρώ, επειδή δεν είναι πλέον ανταγωνιστική, τότε πρέπει να αποχωρεί μόνη της και η Γερμανία θα πρέπει να σταματήσει να κρατάει τεχνητά τέτοιες χώρες στο ευρώ με αύξηση των δανείων, τα οποία δεν πρόκειται να αποπληρωθούν ποτέ». Είναι φανερό ότι η κριτική του Γερμανού οικονομολόγου στο μείγμα της διαχείρισης της κρίσης που προκρίνει η γερμανική κυβέρνηση, δε γίνεται από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων σε Ελλάδα και Γερμανία. Αντίθετα, αντανακλά απόψεις μερίδων της πλουτοκρατίας που βλέπουν τα συμφέροντά τους να εξυπηρετούνται καλύτερα από μια ενδεχόμενη συρρίκνωση της Ευρωζώνης, χωρίς τις χώρες μέλη που βρίσκονται σε κρίση και που η διατήρησή τους στο ευρώ προϋποθέτει διαρκή τροφοδότηση με χρήμα, έστω κι αν αυτό δίνεται με το αζημίωτο. Ο πρόεδρος του Ifo μιλάει επίσης στο όνομα μερίδων της αστικής τάξης που δε θα είχαν πρόβλημα ακόμα και με έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ, επικεντρώνοντας στις εξαγωγικές βιομηχανίες, για τις οποίες εκτιμά ότι η σχέση κόστους - οφέλους από ενδεχόμενη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα ήταν υπέρ τους.

Με τον ίδιο τρόπο προσεγγίζει και το ζήτημα της Ελλάδας, λέγοντας ότι αν έφευγε από το ευρώ το 2010, δε θα πλήττονταν τόσο πολύ η ανταγωνιστικότητά της, άρα θα μπορούσε να ξεπεράσει την κρίση πιο γρήγορα. Πώς; Με ραγδαία υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος, που σημαίνει καταβαράθρωση της τιμής της εργατικής δύναμης και ταυτόχρονα φθηνότερες τιμές στον τουρισμό και στα εξαγώγιμα προϊόντα. Δηλαδή, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας και ο λαός στην πείνα και επιπλέον χρεωμένος μέχρι το λαιμό, αφού τα δάνεια που τον πνίγουν σε ευρώ θα έπρεπε να τα αποπληρώσει με δραχμές. Το ίδιο και για εμπορεύματα εισαγωγής. Το ίδιο «παραμύθι» το έζησε και ο λαός της Ισλανδίας, την οποία δικαιολογημένα αστοί και οπορτουνιστές παρουσιάζουν σαν υπόδειγμα στη διαχείριση της κρίσης, αφού κατάφερε να επιστρέψει σε ανάπτυξη με υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος και αφού πρώτα έριξε στα Τάρταρα το βιοτικό επίπεδο του λαού της. Ο Γερμανός οικονομολόγος βάζει μια ακόμα διάσταση. Αυτή του σχεδίου «Μάρσαλ» για τις χώρες που θα έφευγαν από το ευρώ. Στην περίπτωση μάλιστα της Ελλάδας, λέει ότι θα μπορούσε να το αναλάβει εξολοκλήρου η Γερμανία. Να κάνει τι; Σε μια χώρα με πάμφθηνους εργαζόμενους, να έρθει και να αγοράσει κοψοχρονιά υποδομές και εργατική δύναμη, για να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη και να πλουτίσουν τα δικά της μονοπώλια, σε σύμπραξη με ντόπιους μεγαλοεπιχειρηματίες, που σε ανάπτυξη και κρίση κάνουν πάρτι στην πλάτη του λαού. Αυτά είναι τα περίφημα σχέδια Μάρσαλ που ζητάει και ο ΣΥΡΙΖΑ για να βγει η Ελλάδα από την κρίση. Η ραγδαία υποτίμηση της ζωής του λαού είναι ο πυρήνας των «σχεδίων Β'», που προτείνουν ο Αλαβάνος, ο Κατσανέβας και διάφοροι άλλοι, οι οποίοι θέλουν η οικονομία να παραμείνει καπιταλιστική και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά της, κοροϊδεύοντας το λαό ότι αυτό είναι εφικτό χωρίς ο ίδιος να γίνει φτηνότερος για τα αφεντικά και η οικογένειά του φτωχότερη. Να γιατί λέμε ότι είτε εντός ευρώ είτε εκτός, ο λαός δεν πρόκειται να δει προκοπή. Γι' αυτό χρειάζεται αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερής διαγραφή του χρέους με εργατική λαϊκή εξουσία.