Οχι, σύντροφοι, δεν έπαθα παράκρουση να συνδυάζω τις μέρες των «πιστωτικών γεγονότων» την πανσέληνο με το χρήμα και δη το δολάριο των καουμπόυδων της καταναλωτικής θρησκείας και πατρίδας. Η σκέψη γεννήθηκε από τη φριχτή βασανιστική απορία: τι δουλειά είχαν και τι φονικό έργο επιτελούσαν οι ασημένιες σφαίρες στα στιβαγμένα κοντέινερ της Κύπρου; Η ειδησούλα θαμμένη δικαιολογημένα πίσω απ' τη θεόρατη τραγωδία. Ποιος φτιάχνει και ποιος πουλάει στις μέρες μας ασημένιες σφαίρες; Αν μάθω θα σας πω. Αλλά σίγουρα πληρώνεται με κέρδος την καταστροφή του κάλλους κάθε πανσελήνου που δεν θα δουν τα νιούτσικα τα παλικάρια στις αγκαλιές των κοριτσιών θύματα φανερών ή κρυφών, πάντα άδικων, πολέμων των ιμπεριαλιστικών!
Ειδικοί υβριστές, ανίκανοι να εκλαϊκεύσουν όρους και σήματα της σήψης του οικονομικοπολιτικού συστήματος από το φόβο της οριστικής πολιτικής καταδίκης, καταφεύγουν σε μια εξειδικευμένη ορολογία της οικονομικής επιστήμης περιβεβλημένη τον τύπο της θρησκευτικής σχεδόν τελετουργίας, εκδίδουν καταδικαστικές αποφάσεις με πολιτικές ντουντούκες απ' τον Βενιζέλο και τον Γιούνκερ ως την Ντόρα και τον χ, ψ, ω φέρελπι πολιτευτή, προσπαθώντας να πείσουν τον κάθε εργαζόμενο πως χρεοκοπεί χάριν μιας αόρατης καμπύλης προθέσεων και υπολογισμών σκοτεινών κερδοσκόπων και καταραμένων εθνών ακόμη.
Μπούρδες με τη σέσουλα, ιστορίες του δράκουλα που είναι τα πάντα εκτός από αιμοδιψής καπιταλιστής.