Eurokinissi

Μπορεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ να σφυρίζουν αδιάφορα, και μαζί με Περιφέρειες, δήμους και τον ΔΕΔΔΗΕ να παίζουν την «κολοκυθιά» των ευθυνών, όμως όλα αυτά αποτελούν το τραγικό αποτέλεσμα της ευρωενωσιακής πολιτικής της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας που όλοι μαζί υπηρετούν, επί τουλάχιστον μια δεκαετία, προκειμένου να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στο κεφάλαιο.

Πολιτική που όπως και σε όλους τους υπόλοιπους τομείς - των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και πάει λέγοντας - όλα αυτά τα χρόνια προωθείται και με το κάλπικο «αφήγημα» του «ανταγωνισμού που βελτιώνει τις υπηρεσίες» για το λαό, και των σχεδίων που τάχα μπορούν να υπηρετήσουν ταυτόχρονα τα «θέλω» του κεφαλαίου και τις λαϊκές ανάγκες.

Το ακριβώς αντίθετο επιβεβαιώνει όλη η πορεία της «απελευθέρωσης» των τελευταίων χρόνων που η μία πίσω από την άλλη υλοποίησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ:

-- Για την «ανταγωνιστικότητα» ακριβώς του ΔΕΔΔΗΕ, και την περικοπή του «εργασιακού κόστους», τα τελευταία χρόνια, μειώθηκαν κατά 1.000 και πλέον οι μόνιμοι εργαζόμενοι, ενώ το προσωπικό του ΑΔΜΗΕ με μόνιμη και σταθερή δουλειά κατά 60%, την ώρα που οι ανάγκες έχουν αυξηθεί πάνω από 50%.

Την ίδια ώρα για να καλυφτούν τα κενά της έλλειψης προσωπικού προσλαμβάνονται άγρια εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι με μπλοκάκι, που φυσικά είναι ανεκπαίδευτοι και ανειδίκευτοι στο αντικείμενο, «γιγαντώθηκαν» οι εργολαβίες ως βασική μορφή για την αποκατάσταση των βλαβών, με τους εργολάβους να «κόβουν τα περιττά» για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Ενδεικτικό άλλωστε είναι το στοιχείο ότι από τους 400 περίπου τεχνικούς που επιχειρούσαν τις προηγούμενες μέρες στην Αττική περίπου οι μισοί ήταν υπάλληλοι του ΔΕΔΔΗΕ και οι υπόλοιποι συνεργαζόμενων εργολάβων.

-- Περικόπηκαν παραπέρα οι δαπάνες για τη συντήρηση του δικτύου ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις υποδομές που αφορούν την ηλεκτροδότηση των λαϊκών νοικοκυριών.

Ενδεικτικό είναι κι εδώ το στοιχείο πως την τελευταία πενταετία υλοποιούνταν στον ΔΕΔΔΗΕ έργα με ετήσιο κόστος 130 - 150 εκατ. ευρώ όταν οι ετήσιες ανάγκες έφταναν τα 200 εκατ. ευρώ.

Η πραγματικότητα αυτή των υποδομών που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες να καταρρέουν αναδείχτηκε και με την πρόσφατη πυρκαγιά στο Κέντρο Υπερύψηλης Τάσης «Κουμουνδούρου» στον Ασπρόπυργο πριν από 10 μέρες που άφησε στο σκοτάδι τη μισή Αττική και την Πελοπόννησο, ενώ χτυπάει και το καμπανάκι για το ότι είναι κυριολεκτικά θέμα χρόνου ένα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης κλίμακας στην «πυριτιδαποθήκη» της Δυτικής Αττικής. Η πυρκαγιά αποδείχτηκε ότι οφειλόταν στον παμπάλαιο εξοπλισμό: Ο αυτομετασχηματιστής που ανεφλέγη κατασκευάστηκε το 1986 και ο διακόπτης το 1972, και τα δύο μπήκαν σε λειτουργία το 1991!

-- Το «ζύγι» του «κόστους - οφέλους» για τα κέρδη που διαπερνά «οριζόντια και κάθετα» κάθε πλευρά της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας (και) του δικτύου διανομής, με όποια μορφή ιδιοκτησίας, αποτυπώνεται και στο νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, όπως για τον «κώδικα διαχείρισης» του δικτύου του 2016.

Με βάση αυτό το «ζύγι», όπως και σε όλες τις άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις (π.χ. πλημμύρες), κρίνεται ότι οι αστικές κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι είναι προτιμότερο να «αποζημιώνουν» (όταν και «αν» με ψίχουλα) για τις καταστροφές, παρά να προλαμβάνουν με έργα υποδομής, ενώ σύμφωνα με τις καταγγελίες των εργαζομένων ακόμα και τα στοιχειώδη, όπως π.χ. ο έλεγχος του δικτύου για πτώσεις δέντρων, περικόπηκαν τα προηγούμενα χρόνια στη λογική του «περιορισμού του κόστους», και βέβαια των «πυροσβεστικών» επεμβάσεων, αντί της πρόληψης.

Την ίδια ώρα, αυτά που βίωσαν σε «έκτακτες» καταστάσεις δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά τις προηγούμενες μέρες, που έμειναν χωρίς ρεύμα και στην παγωνιά, αποτελούν την «κανονικότητα» της ενεργειακής φτώχειας με την οποία έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.

Τα στοιχεία άλλωστε μιλάνε από μόνα τους: Εν έτει 2021, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (που «κουκουλώνουν» και μεγάλο ποσοστό του προβλήματος), το 17,9% του πληθυσμού αδυνατεί να διατηρήσει το σπίτι του «επαρκώς ζεστό», το 32,5% καθυστερεί τις πληρωμές των λογαριασμών Ενέργειας. Δηλαδή, περίπου ένα στα πέντε νοικοκυριά παγώνει το χειμώνα και ένα στα τρία δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώνει εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς ρεύματος, συσσωρεύοντας χρέη, εξαιτίας και των τσουχτερών λογαριασμών που αυξήθηκαν πάνω από 150% την τελευταία δεκαετία, για να «προικοδοτηθούν» τα «πράσινα αρπακτικά» και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Τα στοιχεία αυτά μεταφράζονται σε διακοπές ρεύματος, κυνηγητό και εκβιασμούς για εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές - λαϊκές οικογένειες, μικρούς επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, που βίωσαν όλα τα τελευταία χρόνια πάνω από 700 διακοπές ρεύματος κάθε μέρα, πάνω από 200.000 διακοπές κάθε χρόνο, την ίδια ώρα που η περιβόητη «Εκθεση Πισσαρίδη», που αποτελεί και εδώ τον «μπούσουλα» της κυβέρνησης, λέει ότι «ο ρυθμός είσπραξης των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών παραμένει χαμηλός και πρέπει να ενισχυθεί»!

Εξάλλου, την ίδια ώρα που όλοι μαζί λένε πως ο «λογαριασμός δεν βγαίνει» για τις λαϊκές ανάγκες, στην «άλλη όψη» των όσων ζει ο λαός βρίσκονται τα δισεκατομμύρια για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας στους επιχειρηματίες των ΑΠΕ και τα λοιπά «πράσινα» αρπακτικά, οι «ευκαιρίες» για τους κάθε λογής «επενδυτές» που ξανοίγονται πάνω στην πολιτική παραπέρα εμπορευματοποίησης της Ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης, της «απελευθέρωσης» με στόχο τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας και τα κέρδη από τη συμμετοχή στην «ενιαία αγορά ηλεκτρισμού» της ΕΕ.

Εκεί, οι κατά τ' άλλα «ανίκανες» και «ασυντόνιστες» κυβερνήσεις, συνολικά το αστικό κράτος, με την αμέριστη στήριξη Περιφερειών και δημοτικών αρχών, «συντονίζονται» με «φαστ τρακ» διαδικασίες, σαρώνοντας κάθε λογής «εμπόδια» στο διάβα των «επενδυτών».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και σε ό,τι αφορά τη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας, την ίδια ώρα που η πολιτική της «απελευθέρωσης» έχει οδηγήσει να μην μπορούν να «συνδεθούν» στο δίκτυο γειτονιές της Αθήνας, τρέχουν τα «εμβληματικά» πρότζεκτ του κεφαλαίου όπως π.χ. η Ηλεκτρική Διασύνδεση Κρήτης - Αττικής.

«Κρίκο» σε αυτήν την αλυσίδα αποτελεί και η πορεία ιδιωτικοποίησης του ΔΕΔΔΗΕ, τα επόμενα βήματα της οποίας δρομολογεί τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, με το διαγωνισμό για την απόκτηση του 49% της επιχείρησης. Η ΔΕΗ πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης θα εκχωρήσει στον ΔΕΔΔΗΕ την κυριότητα του δικτύου, συνολικού μήκους 240.000 χλμ. «προικοδοτώντας» με αυτόν τον τρόπο τον μελλοντικό αγοραστή, ο οποίος παρά το γεγονός ότι θα έχει μειοψηφικό μετοχικό μερίδιο θα έχει αυξημένα δικαιώματα.

Παράλληλα, ο ΔΕΔΔΗΕ ετοιμάζεται να προχωρήσει σε μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας το επόμενο διάστημα με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για τη λειτουργία της νέας διασυνδεδεμένης, πανευρωπαϊκά, αγοράς ηλεκτρισμού. Πρόκειται για την εγκατάσταση και στη χώρα μας 7,5 εκατ. «έξυπνων μετρητών» μέχρι το 2026, επένδυση η οποία αποτελεί βασικό στοιχείο του νέου πενταετούς επενδυτικού προγράμματος του υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ.

Η σχεδιαζόμενη αναβάθμιση του δικτύου της επιχείρησης, σε συνδυασμό με την επικείμενη άμεση ανανέωση του αριθμού των σημερινών μετρητών με νέας τεχνολογίας (ψηφιακούς), καθιστά άκρως «αποδοτικό» το νέο αυτό πεδίο κερδοφορίας και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το έντονο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν μια σειρά επιχειρηματικών κολοσσών, μεταξύ των οποίων γερμανικής, γαλλικής, ιταλικής και κινεζικής προέλευσης, που όπως έχει ανεπίσημα διαρρεύσει, εκφράζουν έντονη επιθυμία να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο του ΔΕΔΔΗΕ (σύμφωνα με πληροφορίες από πηγές της ΔΕΗ, 19 επενδυτικά σχήματα εκδηλώνουν ενδιαφέρον!).

Ενδεικτικά και μόνο να σημειώσουμε ότι για τους «έξυπνους μετρητές» - που μεταξύ άλλων θα βοηθάνε να υλοποιείται πιο «αποτελεσματικά» η πολιτική της ενεργειακής φτώχειας για το λαό - σε σχετική μελέτη που είχε δοθεί στη δημοσιότητα το 2014, το κόστος υπολογιζόταν σε πάνω από 1 δισ. ευρώ και συνολικά μαζί με τις υπόλοιπες επενδύσεις για την απαιτούμενη αναβάθμιση εκτόξευαν το συνολικό ποσό σε πάνω από 2,5 δισ. ευρώ.

Πλέον, με σημερινές τιμές, το κόστος αυτό ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, αφού η αρχική εκτίμηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα για το ύψος των επενδύσεων που απαιτούνται σε έργα ανάπτυξης δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και ψηφιοποίησης για τη δεκαετία 2020 - 2030, ανέρχεται στα 3,5 δισ. ευρώ. Θα πρέπει, επίσης, να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι η ψηφιοποίηση του δικτύου ενισχύει τη δυνατότητα του ΔΕΔΔΗΕ να αποτελέσει τον βασικό συμμετέχοντα και αποδέκτη επενδύσεων στις τεχνολογίες επικοινωνιών 5ης γενιάς (5G), αφού η ανάπτυξή τους απαιτεί παράλληλα δίκτυο οπτικών ινών και παροχή ρεύματος.