Η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι «δεν έρχομαι από άλλον πλανήτη», όπως είπε, δεν ήταν αρκετή για να διασκεδάσει, κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης που παραχώρησε στους ανταποκριτές ξένου Τύπου, το γεγονός ότι η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, στην προσπάθειά της να εμφανίζει το μαύρο - άσπρο, κινείται εκτός τόπου και χρόνου.

Ο Κ. Σημίτης, που χαριτολόγησε ότι είναι έτοιμος να προβεί ακόμα και σε δήλωση του... «νόμου 105» ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία, χτες περιορίστηκε σε δηλώσεις, αφ' ενός διθυραμβολογίας για τα «επιτεύγματα» της εξωτερικής του πολιτικής, αφ' ετέρου εμμονής όσον αφορά τη συνέχιση της νεοσυντηρητικής πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η Κοπεγχάγη υπήρξε «μια σημαντική ιστορική συγκυρία», προσθέτοντας ότι προοπτικά μια επίλυση του Κυπριακού μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των αμυντικών δαπανών, ώστε να διατεθούν κονδύλια για την «ευημερία» του λαού...

Αναφερόμενος στο «σχέδιο Ανάν», ισχυρίστηκε ότι ακόμα και αν δε γίνει δεκτό, τότε η ένταξη της Κύπρου δεν αμφισβητείται (σ.σ.: λίγο αργότερα ακολούθησε η ηχηρή διάψευσή του από τον επίτροπο της ΕΕ) και συμπλήρωσε ότι εφόσον υπάρξει πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, η ημερομηνία της 28/2 θα μπορούσε να παραταθεί. Αρνήθηκε πάντως να πει ποια σημεία του «σχεδίου Ανάν» θεωρεί ότι πρέπει να αλλάξουν, μεταθέτοντας την ευθύνη στην ελληνοκυπριακή πλευρά που «αυτή διαπραγματεύεται».

Σημείωσε, πάντως, ότι αν και ο ίδιος θα προτιμούσε το αντίθετο, εντούτοις θα δεχτεί να παραμείνουν η Ελλάδα και η Τουρκία εγγυήτριες δυνάμεις της Κύπρου, εφόσον επιμένει ο ΟΗΕ...

Υποστήριξε, επίσης, ότι για τη χρηματοδότηση της τουρκοκυπριακής πλευράς από την ΕΕ, δεν τίθεται ως όρος η επίλυση του Κυπριακού, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν «άδικο και αντιπαθητικό», χωρίς να δώσει καμία εξήγηση για το γεγονός της έμμεσης - κατά αυτό τον τρόπο - αναγνώρισης του ψευδοκράτους.

Ερωτηθείς για την κατάσταση στο χώρο της οικονομίας μίλησε για «οικονομία - ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης», δηλώνοντας ότι «η οικονομία είναι καλή»!

Εφερε σαν απόδειξη το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 3,8%, που κατά ένα απίθανο τρόπο εμφάνισε ως μέγεθος «απόλυτης αξιοπιστίας» (!), ενώ προσπέρασε τις αντιδράσεις του λαού για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, λέγοντας ότι ναι μεν τον λαμβάνει υπόψη του, αλλά «δεν είναι ο κόσμος ο οδηγός» για την οικονομική του πολιτική!

Η εμμονή της κυβέρνησης, δε, στη λιτότητα και στην επιβολή μέτρων νεοφιλελευθερισμού κατέστη απολύτως σαφής, όταν ο πρωθυπουργός τάχθηκε υπέρ της «μη αναθεώρησης» του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά και όταν, ενώ παραδέχτηκε την ύπαρξη ακρίβειας, πρόσθεσε ότι «εφόσον αποδεχόμαστε την ελεύθερη αγορά, τότε οι δυνατότητες αντιμετώπισης του προβλήματος είναι μακροοικονομικές», δηλαδή ανύπαρκτες! Συμπλήρωσε, δε, ότι οι δημοσκοπήσεις μπορεί να μη συμφωνούν μαζί του, αλλά «δεν πρόκειται να σταματήσει την πολιτική του», αφού «δεν εκλέχτηκε για να παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις».

Φυσικά, δεν παρέλειψε να υπεραμυνθεί και της πολιτικής του ξεπουλήματος, λέγοντας με αφορμή την «Ολυμπιακή Αεροπορία» ότι η εταιρία «θα εκκαθαριστεί», αλλά οι εργαζόμενοι δε θα χάσουν τη δουλιά τους...

Στα θέματα της προεδρίας της ΕΕ την οποία αναλαμβάνει η Ελλάδα από το 2003, ο πρωθυπουργός δε δίστασε να αναγγείλει ως μέγα στόχο της θητείας του να ολοκληρωθούν επί των ημερών του οι προετοιμασίες για τη στρατιωτική παρουσία της ΕΕ σε ΠΓΔ της Μακεδονίας και Βοσνία! Δεν παρέλειψε, επίσης, να σημειώσει ότι θα παραβρεθεί του χρόνου στη Ρωσία για «τιμήσει» τα 200 χρόνια ίδρυσης της Αγίας Πετρούπολης από τον τσάρο.., ενώ εξέφρασε την πεποίθησή του ότι ΗΠΑ και ΕΕ θα συνεργαστούν στο θέμα του Ιράκ, στο οποίο η ΕΕ θα βρει κοινή φωνή...

Επίσης τάχθηκε υπέρ του συντονισμού της δράσης των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών, ώστε μέσα από τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ να υπάρξουν «νέες παραγωγικές δυνατότητες»!

Από εκεί και πέρα ο πρωθυπουργός τάχθηκε κατά της παρουσίας της τηλεόρασης στη δίκη της «17Ν», υποστήριξε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορεί να επιβαρύνουν τη χώρα, αλλά μετά «θα φέρουν οφέλη», μεταξύ των οποίων «κύρος» και «προβολή», ισχυρίστηκε ότι παρά τα προβλήματα σε υποδομές και τις υστερήσεις, η Ελλάδα έχει κάνει προόδους, ενώ τάχθηκε εμμέσως κατά ενός ανασχηματισμού, λέγοντας ότι δε φταίνε οι υπουργοί για τα κακώς κείμενα, αλλά οι δομές και το «επίπεδο» (πιθανώς και το χαμηλό επίπεδο του λαού)...