Οι αποφάσεις των «27» δείχνουν την επιθετικότητα ενός συστήματος σάπιου, που μπορεί και πρέπει να ανατραπεί από τη μαζική λαϊκή πάλη
Eurokinissi |
Στη δίνη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που οξύνει τους ανταγωνισμούς και ευνοεί ανακατατάξεις στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών επιχείρησαν με τις αποφάσεις της Συνόδου έναν προσωρινό συμβιβασμό στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς που αντικειμενικά φουντώνουν.
Ταυτόχρονα, σε ενιαίο μέτωπο, με την υιοθέτηση της στρατηγικής ΕΕ 2020 και την κατάληξη των πρώτων μέτρων για τη λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση», το ευρωενωσιακό κεφάλαιο κηρύσσει την πιο βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση που έχει γνωρίσει μεταπολεμικά η Ευρώπη.
Διακηρυγμένος στόχος είναι να βγουν τα μονοπώλια της ΕΕ ενισχυμένα από την καπιταλιστική κρίση και να βελτιώσουν τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, ιδιαίτερα απέναντι στις αναδυόμενες οικονομίες της Κίνας και της Ινδίας.
Με την ψήφο και της ελληνικής κυβέρνησης, οι «27» ενέκριναν τη στρατηγική «ΕΕ 2020» και τις βασικές κατευθύνσεις της. Επί της ουσίας, δεσμεύτηκαν για επιπλέον μέτρα, τα οποία:
Η δρομολόγηση και η ενίσχυση μέτρων που υπηρετούν τους παραπάνω στόχους θα ενταχθούν στα «εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων», τα οποία όλες οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών θα πρέπει να καταθέσουν μέχρι το φθινόπωρο και θα ελέγχονται συστηματικά σε ετήσια βάση.
Οπως αποφάσισαν οι 27, «οι μακροοικονομικές και διαρθρωτικές εξελίξεις και οι εξελίξεις στην ανταγωνιστικότητα θα εξετάζονται ταυτόχρονα με την αξιολόγηση της δημοσιονομικής σταθερότητας». Κάτι που αυτόματα σημαίνει ότι η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και η συνέχιση των προγραμμάτων λιτότητας θα αποτελούν κοινούς στόχους για τις κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ.
Στο ίδιο πνεύμα και με στόχο να αποτελέσει η άγρια λιτότητα το μαστίγιο στην πλάτη των λαών για το βάθεμα των εργασιακών και ασφαλιστικών ανατροπών, οι «27» αποφάσισαν την «ενδυνάμωση της οικονομικής πειθαρχίας», με μέτρα όπως:
Οι οριστικές αποφάσεις, ωστόσο, θα ληφθούν τον Οκτώβρη, στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής.
Ερώτηση προς τους αρμόδιους υπουργούς κατέθεσαν βουλευτές του Κόμματος
Την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων με το μνημόνιο που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την τρόικα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, καταγγέλλει το ΚΚΕ, με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών οι βουλευτές του Κόμματος Γιώργος Μαυρίκος, Γιάννης Γκιόκας, Νίκος Παπακωνσταντίνου και Αγγελος Τζέκης.
Στην Ερώτηση σημειώνεται:
«Το μνημόνιο που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση μαζί με την τρόικα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ καταστρατηγεί το σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων. Πιο συγκεκριμένα, στη σελίδα 12 του 1ου παραρτήματος, στην παράγραφο με τίτλο "Για την ενδυνάμωση του ανταγωνισμού στις ανοιχτές αγορές" αναφέρει, ότι θα αλλάξει την κλαδική νομοθεσία σε τομείς, όπως τουρισμός, λιανικό εμπόριο κι εκπαίδευση, αναφέροντας ανάμεσα στα άλλα, ότι στόχος είναι η διευκόλυνση των επενδύσεων. Στην κατεύθυνση αυτή, ανοίγει ο δρόμος για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι οποίες μέσα στο κείμενο ονομάζονται κατώτερες και ανώτερες αμοιβές.
Σημειώνουμε ότι το ΚΚΕ είναι αντίθετο με την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, καθώς και στα επαγγέλματα που αναφέρει παρακάτω η εν λόγω παράγραφος: νομικούς, φαρμακοποιούς, λογιστές, αρχιτέκτονες και μηχανικούς. Εδώ, όμως, πρόκειται για Οδηγία που καταργεί τις αμοιβές που ορίζουν οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στο όνομα της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, θα μπορεί δηλαδή μια ξένη εταιρεία να επενδύει ορίζοντας μισθούς Κίνας και Βουλγαρίας».
Με βάση τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν από τους αρμόδιους υπουργούς «να αποσαφηνίσουν τι θα ισχύσει σε περίπτωση που μια επιχείρηση, η οποία θέλει να επενδύσει σε αυτούς τους κλάδους στη χώρα, θεωρήσει εμπόδιο την κατώτερη αμοιβή των εργαζομένων».
Παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Μπ. Αγγουράκη σε συζήτηση σχετικά με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις γυναίκες
Παρέμβαση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στη συζήτηση έκθεσης σχετικά με τις επιπτώσεις που έχει η οικονομική κρίση ιδιαίτερα στις γυναίκες, έκανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης. Με δήλωσή του, κατήγγειλε την ΕΕ ότι αναλώνεται σε ευχολόγια και συμπλήρωσε μεταξύ άλλων:
«Η ουσία είναι ότι η καπιταλιστική κρίση και η "στρατηγική για το 2020" είναι η πηγή της ανισοτιμίας των γυναικών. Θύμα τους είναι η μητρότητα αφού οι έγκυες απολύονται ενώ οι νέες γυναίκες για να προσληφθούν πρέπει να αποποιηθούν το δικαίωμα να τεκνοποιήσουν.
Ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα δέχεται η μητρότητα με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών. Με την "ενεργό γήρανση" καταδικάζονται οι εργαζόμενοι να δουλέψουν στην κυριολεξία μέχρι το θάνατο. Γενικεύονται οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και η κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη, ελαστική εργασία μέσω της "άτυπης κοινωνικής μέριμνας" και της "πράσινης οικονομίας".
Διέξοδος από την οικονομική κρίση και τη σημερινή κατάσταση των γυναικών μπορεί να δώσει μόνον η συνειδητή πάλη τους, η κοινωνική συμμαχία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών.
Οσο θα δυναμώνει η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ, για μια ανάπτυξη χωρίς εκμετάλλευση και καπιταλιστές, για σοσιαλισμό - κομμουνισμό τόσο πιο σίγουρη θα είναι η προοπτική για την ισοτιμία των γυναικών, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών όλων των εργαζομένων».
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ
Με ανακοίνωσή του, για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής συνιστά εφ' όλης της ύλης κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα των λαών της ΕΕ και προσπάθεια προσωρινού συμβιβασμού των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το μέλλον της Ευρωζώνης. Η προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής ΕΕ - 2020 δε θα αφήσει τίποτα όρθιο όσον αφορά στα δικαιώματα της Κοινωνικής Ασφάλισης, των εργασιακών σχέσεων, των μισθών και των συντάξεων.
Οι αυστηρότεροι όροι εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας θα οδηγήσουν σε νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, αυξάνοντας την πιθανότητα βαθιάς παρατεταμένης ύφεσης σε αρκετά κράτη - μέλη της Ευρωζώνης.
Τα αδιέξοδα των διαχειριστικών επιλογών της αστικής τάξης μεταξύ περιοριστικής και επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής δεν μπορούν να ξεπεραστούν από τον προσωρινό συμβιβασμό της αυστηρής εφαρμογής του Συμφώνου. Οι αντιθέσεις θα οξυνθούν κάτω και από το βάρος της επίδρασης των νομοτελειών της ανισόμετρης ανάπτυξης. Οι διαφορετικές προτάσεις για το πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας είναι χαρακτηριστικές.
Οι λαοί δεν έχουν κανένα λόγο να εφησυχάσουν. Πρέπει να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ, για να ανοίξει ο δρόμος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για το σοσιαλισμό».