«Η ηγεσία του ΚΚΕ ανέλαβε την ιστορική ευθύνη να κόψει το δρόμο της νίκης για τη μεγάλη Αριστερά που θα μπορούσε να δώσει ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό», επισημαίνει η χτεσινή «Αυγή», η οποία συμπληρώνει: «Ισως έχουν ειδικευτεί να κάνουν σωστές αναλύσεις για τον καπιταλισμό, αλλά δεν κουνούν το χέρι τους για να τον στριμώξουν»...! Ηταν αναμενόμενο, βέβαια, ότι η επίθεση στο ΚΚΕ θα έπαιρνε και τέτοιο περιεχόμενο, αυτό δηλαδή της χαμένης ευκαιρίας για μια «αντι-δεξιά» κυβέρνηση. Θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε μόνο πως, το πόσο αδιέξοδα για το λαό μπορούν να γίνουν τα «αντι-δεξιά» μέτωπα φάνηκε περίτρανα από το σκληρά ταξικό - αντιλαϊκό έργο που άσκησε επί δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο ο λαός εγκλωβιζόταν (και) στο όνομα του ... «αντι-δεξιού» μπαμπούλα.

Ομως, εδώ προκύπτει ένα ακόμα ρεσιτάλ υποκρισίας: πώς ακριβώς εκτιμά η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα «στριμωχτεί» ο καπιταλισμός; Με την «υγιή επιχειρηματικότητα», την οποία αναζητούν; Με την παραμονή της χώρας στην ΕΕ, όπου βγάζουν σπυράκια για καθετί «αντικαπιταλιστικό» ακούγεται; Με την «(ανα) διαπραγμάτευση» με τους σφαγείς του λαού;

Είναι κι αυτό ενδεικτικό της υποκρισίας όσων καλούν το λαό να συσπειρωθεί σε «αντι-δεξιά» κατεύθυνση, αλλά την ίδια στιγμή υπονομεύουν τη ριζοσπαστικοποίηση, προστατεύοντας το βασικό αντίπαλο του λαού, τα μονοπώλια. Κι ενώ αποθεώνουν την επιχειρηματικότητα και προστατεύουν την ανταγωνιστικότητα, τολμούν να φορούν και «αντι-καπιταλιστικές» μάσκες..!

Μείζον ζήτημα έκαναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι ο Α. Σαμαράς στην πρώτη δήλωση που έκανε το βράδυ των εκλογών δεν είχε πει τη μαγική λέξη «επαναδιαπραγμάτευση», λες και αν την έλεγε θα άλλαζε η ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής που πρόκειται να εφαρμόσει μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» της πλουτοκρατίας με κορμό τη ΝΔ. Ακριβώς γι' αυτό, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είχε κανένα πρόβλημα να πλειοδοτήσει χτες, δηλώνοντας ότι «η τροποποίηση του προγράμματος (σ.σ. εννοεί το μνημόνιο) γίνεται μόνο με επαναδιαπραγμάτευση». Και λοιπόν; Τώρα θα αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική και θα γίνει πιο φιλολαϊκή; Η (επανα)διαπραγμάτευση είναι μια συνεχής διαδικασία με την τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και μάλιστα, όπως προβλέπεται από το μνημόνιο, γίνεται κάθε τρίμηνο και διαρκώς φέρνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, εκτός των άλλων γιατί οι δανειστές αξιοποιούν στο έπακρο την επόμενη δόση του δανείου ως «όχημα» πίεσης και εκβιασμών. Επιπλέον, ο πρόεδρος της ΝΔ έχει αποδεχθεί ότι η επαναδιαπραγμάτευση προϋποθέτει «την πλήρη εφαρμογή των δεσμεύσεων», ενώ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν αφορά τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που θα πρέπει να υλοποιηθούν στο σύνολό τους. Το μόνο που ζητά είναι να δοθεί κάποιος «χρόνος», δηλαδή παράταση δύο - τριών χρόνων, ώστε να διευκολυνθεί η ίδια και γενικά το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, να εφαρμόσει στο ακέραιο τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Καμία «ανάσα», λοιπόν, δεν πρόκειται να πάρει ο λαός ακόμα και αν επιτευχθεί το καλύτερο σενάριο της επαναδιαπραγμάτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί αυταπάτες ακριβώς επειδή θέλει να εμφανίζεται ως δήθεν καλύτερος «διαπραγματευτής» του μνημονίου. Ομως, ο λαός δεν πρέπει να διαλέγει δυνάστες, αλλά να τολμήσει να σηκώσει το ανάστημά του και να αναμετρηθεί μαζί τους.