Στη χτεσινή του ομιλία στο Εθνικό Συμβούλιο, ο πρωθυπουργός περιέγραψε το ρόλο που το ΠΑΣΟΚ καλείται να παίξει για να απορροφά τις αντιδράσεις από τα μέτρα που έρχονται
Μιλώντας από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, που συνεδρίασε χτες για την εκλογή νέων κομματικών οργάνων, ο πρωθυπουργός προχώρησε στην κατασυκοφάντηση των εργατικών αγώνων. Εσπευσε να χαρακτηρίσει σαν «προνομιούχες μειοψηφίες» με «συντεχνιακές αντιλήψεις» όσους αντιδρούν στις «ριζικές αλλαγές» της κυβέρνησης, επιχειρώντας να δημιουργήσει διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους εργαζόμενους.
Επανέλαβε ακόμα τον ισχυρισμό ότι η αντιδραστική πολιτική του είναι λαϊκή εντολή και άρα η κυβέρνηση έχει «σύμμαχο την κοινωνία» απέναντι σ' εκείνους που αντιδρούν. Επιχειρώντας μάλιστα να τρομοκρατήσει ιδεολογικά το κίνημα ανέφερε: «Συγκρουόμαστε με κάθε είδους συντεχνιακή αντίληψη που βάζει το "εγώ" απέναντι στο συμφέρον τού "εμείς". Με το βόλεμα, με τη στασιμότητα, την άρνηση στην αλλαγή, την άρνηση στο δημόσιο συμφέρον».
Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός φανέρωνε το σκληρό ταξικό πρόσωπο της κυβέρνησης, προσπαθούσε ταυτόχρονα να θωρακίσει τη θέση της μπροστά στους ταξικούς αγώνες και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που θα ενταθούν, χρήζοντας κεντρικό «αρωγό» αυτής της επιχείρησης τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ και βασική επιδίωξη την εξασφάλιση «κοινωνικής ειρήνης».
Σε μια προσπάθεια να πλήξει την οργάνωση της πάλης των εργαζόμενων, προσπάθησε να εγκλωβίσει το λαϊκό κίνημα στη λογική της «συναίνεσης» του «διαλόγου και της διαβούλευσης». Σ' αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει «με τους συναρμόδιους υπουργούς έναν επίσημο πια διάλογο και διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους. Για τη δημιουργία πλατιάς συναίνεσης και συμμαχίας για τις τομές που έχουμε μπροστά μας». Ενα «κοινωνικό διάλογο» που, στα πρότυπα που τον έχουν ξαναστήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, θα έρθει για να «νομιμοποιήσει» τα αντιλαϊκά νομοθετήματα που όπως έχει προαναγγείλει θα φέρει η κυβερνητική πλειοψηφία για το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις.
Ο πρωθυπουργός χωρίς να παρουσιάζει ούτε ένα μέτρο που να στηρίζει πραγματικά το λαϊκό εισόδημα και τα δικαιώματα, κάλεσε τους ανέργους, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες και τους υπαλλήλους να συγκροτήσουν μια «νέα κοινωνική συμμαχία και συμφωνία» και να στηρίξουν τις «μεγάλες τομές και αλλαγές» που προωθεί η κυβέρνηση. Συμφωνία που δε σημαίνει ανοχή. «Συμφωνία σημαίνει συμμετοχή και συνευθύνη για την πορεία του τόπου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.
Ο πρωθυπουργός, αξιοποιώντας το κλίμα της «καμένης γης» που έχει διαμορφώσει η κυβερνητική πλειοψηφία, μίλησε για την «πρωτοφανή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών» και προανήγγειλε «συμμάζεμα στα δημόσια οικονομικά» που θα σηματοδοτήσουν νέες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και «πάγωμα» του λαϊκού εισοδήματος.
Επιχειρώντας να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα, ισχυρίστηκε μάλιστα ότι το «σταθεροποιητικό πρόγραμμα» της κυβέρνησης είναι «ανεξάρτητο από πιέσεις και από όποια δυσκολία στην ΕΕ», υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση «θα εφαρμόσει τις επόμενες εβδομάδες το πρόγραμμα που είχε εξαγγείλει για τις πρώτες 100 ημέρες της διακυβέρνησής μας».
Ταυτόχρονα ο Γ. Παπανδρέου εμφανίστηκε ως προστάτης της νέας γενιάς και διαφήμισε την «κατάργηση των "stage" στο Δημόσιο», αλλά την ίδια στιγμή σημείωσε ότι «τα "stage" είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τους νέους, όταν χρησιμοποιούνται στην αγορά εργασίας ως μέθοδοι μαθητείας», στηρίζοντας την ανασφάλιστη εργασία και τη μερική απασχόληση με την παροχή φτηνού εργατικού δυναμικού στο μεγάλο κεφάλαιο. Ακριβώς πάνω σ' αυτό το μοντέλο τάχτηκε «υπέρ της διά βίου μάθησης, που θα εμπλουτίζει την επαγγελματική κατάρτιση»!
Οι Γ. Παπανδρέου παρουσίασε και τις τομές στο κράτος με στόχο να γίνει «πιο αποτελεσματικό» για την κυρίαρχη πολιτική, σημειώνοντας ότι είναι βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης με έμφαση στη «μεταρρύθμιση της διοικητικής δομής της χώρας». Επίσης επανέλαβε την πρόθεσή του να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, στα πρότυπα του γερμανικού μοντέλου, το οποίο θα έρθει να βιάσει ακόμα περισσότερο τη λαϊκή βούληση προς όφελος του δικομματικού μοντέλου εναλλαγής στην εξουσία.
Ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε ταυτόχρονα να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ «αναβαπτίζεται» και αναγεννάται και αφού άσκησε κριτική για την προηγούμενη κυβερνητική περίοδό του, που όμως «απομακρύνθηκε από την κοινωνία», στη συνέχεια παρουσίασε ένα κομματικό μοντέλο που θα έρθει να υπηρετήσει τη χειραγώγηση του λαού και θα είναι ικανό να απορροφά τις κοινωνικές αντιδράσεις από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.
Θέλουμε, είπε ο Γ. Παπανδρέου, ένα κόμμα «που μάχεται και υπερασπίζεται καθημερινά στην κοινωνία για τις πολιτικές της κυβέρνησης»! Που παράγει «πολιτική μαζί της και εμπλουτίζει την κυβέρνηση με ιδέες και προγράμματα που προωθούν τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ανάγκη οι πολίτες»... Μάλιστα ο Γ. Παπανδρέου σημείωσε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι έτοιμο «όταν η κυβέρνηση προχωρήσει στην αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, αλλά και στην αλλαγή του εκλογικού νόμου». Το «κόμμα πρέπει να είναι έτοιμο, αποκεντρωμένο και ισχυρό, ώστε να υποστηρίξει αυτές τις θεμελιώδεις αλλαγές», τόνισε, φανερώνοντας το ρόλο που θα παίξει μέσα στους μαζικούς και συνδικαλιστικούς φορείς, προκειμένου να στηρίξει την προώθηση των αντιδραστικών στρατηγικών.
Χωρίς να διαψεύσει ότι στο προχτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο τέθηκε θέμα διαμόρφωσης ενιαίου κυβερνητικού μετώπου απέναντι στο ΚΚΕ και κατ' επέκταση στο λαϊκό κίνημα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, επιχείρησε χτες να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να εμφανίσει την κυβέρνηση σαν εκφραστή των συμφερόντων του λαού. Απαντώντας σε ερώτηση του «Ρ» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε: «Εμείς τα μόνα μέτρα που λαμβάνουμε είναι μέτρα πολιτικής αντιμετώπισης των καθημερινών και των μεγάλων ζητημάτων της ελληνικής κοινωνίας. Και εκεί πραγματικά νομίζω ότι θα κριθούμε και κρινόμαστε, ήδη, από τον ελληνικό λαό». Αναμενόμενη η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου. Μόνο που χτες επιβεβαιώθηκε όχι μόνο ότι συγκεκριμένοι υπουργοί έβαλαν τέτοιο ζήτημα στο Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά επιπλέον διέρρευσε και ότι ο πρωθυπουργός συμφώνησε με την υπουργική ανησυχία και είπε πως το «θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί»...
Με επεισοδιακό τρόπο εξελέγη τελικά γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ο βουλευτής Ξάνθης Σωκ. Ξυνίδης, τον οποίο πρότεινε ο Γ. Παπανδρέου. Συγκεκριμένα, ο έτερος υποψήφιος για τη θέση, Γ. Παναγιωτακόπουλος, αμφισβήτησε την εκλογή του νέου γραμματέα υποστηρίζοντας ότι χρειάζεται το 50%+1 των ψηφοδελτίων, τα οποία ο Σωκ. Ξυνίδης δεν είχε συγκεντρώσει και ζήτησε επανάληψη της ψηφοφορίας. Συγκεκριμένα, ο Σωκ. Ξυνίδης έλαβε 180 ψήφους, έναντι 126 του Γ. Παναγιωτακόπουλου, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι υπήρξαν και 68 λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια σε σύνολο 374... Ακολούθησε ένας «μαραθώνιος» διαβουλεύσεων, με στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αναφέρουν ότι δε χρειάζεται το 50%+1 για την εκλογή του γραμματέα, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, μετά από παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών και στενών συνεργατών του Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Παναγιωτακόπουλος ...αποδέχτηκε τελικά το αποτέλεσμα, δηλώνοντας με σκωπτικό ύφος ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει γραμματέα».
Για μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε τους Ν. Ανδρουλάκη, Τ. Αντωνίου, Κ. Ασκούνη, Π. Κουκουλόπουλο, Γ. Κουτσούκο, Δ. Κουσελά, Γ. Μίχα, Π. Ντελεδήμου, Μ. Οθωνα, Π. Οικονόμου, Μ. Παυλίδου, Σ. Ράπτη, Κ. Τάτση και Εφ. Χαλάτση, οι οποίοι και εκλέχτηκαν.
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος για την ομιλία του πρωθυπουργού στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ
Σε σχόλιο για την ομιλία του πρωθυπουργού στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Πέρα από τις γνωστές διακηρύξεις, ο Γ. Παπανδρέου έθεσε με έμφαση την ανάγκη κοινωνικής συναίνεσης, όπως είπε. Οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι εργαζόμενοι με ελαστικά ωράρια, οι εργάτες και οι εργάτριες που τους ξεζουμίζουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις, οι φτωχοί αγρότες και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν πρέπει να δείξουν καμία συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική. Δεν πρέπει να αφεθούν ως πρόβατα επί σφαγή, για να αυξάνει τα κέρδη της η πλουτοκρατία. Ο λαός με τον ενιαίο αγώνα του πρέπει να προσανατολιστεί στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, κατά του ευρωμονόδρομου και της κυριαρχίας των μονοπωλίων».