Το προπέτασμα καπνού που δημιουργούν οι "έντονες διαβουλεύσεις" για το θέμα της τελωνειακής ένωσης ΕΕ - Τουρκίας, δεν είναι δυνατόν να καλύψει πια την καθ' υπαγόρευση στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην Αγκυρα, η οποία ολοκληρώνεται.

Η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να δικαιολογήσει τη στροφή της πολιτικής της απέναντι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, επιδόθηκε το τελευταίο διάστημα σε "σκληρή" διπλωματική προσπάθεια, προκειμένου να διορθώσει τις διατυπώσεις της συμφωνίας για την Τελωνειακή Ενωση ΕΕ - Τουρκίας, την οποία έχει αποδεχτεί. Η "σκληρή" αυτή προσπάθεια κρίθηκε απαραίτητη από την ελληνική κυβέρνηση καθώς έπρεπε να δικαιολογήσει στο εσωτερικό την αλλαγή μιας πολιτικής 20 ετών, με την εξασφάλιση "ανταλλαγμάτων".

Ετσι, λοιπόν, ο καθορισμός της ημερομηνίας έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου στην κοινότητα αναγορεύτηκε σε ύψιστη διεκδίκηση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των καραδοκούντων για πολιτική εκμετάλλευση κομμάτων, όπως της ΝΔ και της Πολιτικής Ανοιξης. Η κυβέρνηση και τα δύο αυτά κόμματα, λησμόνησαν απότομα, ότι μέχρι πριν μερικούς μήνες η ελληνική εξωτερική πολιτική έθετε ως όρο για την προώθηση των τουρκοκοινοτικών σχέσεων, την απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο, και την αλλαγή στάσης της Αγκυρας για το κυπριακό και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις...

Αντί όλων αυτών, η κυβέρνηση, η ΝΔ και η Πολιτική Ανοιξη, αποφάσισαν να δώσουν "μάχη" για την εξεύρεση του κατάλληλου ρήματος, το οποίο θα διασφαλίζει τον σαφή καθορισμό της ημερομηνίας έναρξης των διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε χτες ο υπουργός Τύπου Ε. Βενιζέλος, "στο μείζον θέμα που για μας είναι ο σαφής καθορισμός του χρονοδιαγράμματος των διαπραγματεύσεων της Κύπρου με την ΕΕ, η θέση μας είναι πως πρέπει να υπάρχει ο όρος "οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν" (δηλαδή will start, στα αγγλικά, commenceron στα γαλλικά). Και αυτή είναι η απάντηση που δίνει η ελληνική κυβέρνηση" στο προτεινόμενο από τη γαλλική προεδρία της ΕΕ σχέδιο συμφωνίας για την Τελωνειακή Ενωση ΕΕ - Τουρκίας.

Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι στην κατ' αρχήν συμφωνία που είχε επιτευχθεί στις 6 Φλεβάρη στις Βρυξέλλες η συγκεκριμένη διατύπωση είχε έναν δυνητικό τόνο (οι διαπραγματεύσεις θα μπορέσουν να ξεκινήσουν), ο οποίος δεν ικανοποίησε την ελληνική κυβέρνηση και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων τόσο στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, όσο και στη ΝΔ και την Πολιτική Ανοιξη.

Οι εσωτερικές πολιτικές διεργασίες για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, υποχρέωσαν την ελληνική κυβέρνηση να προβάλλει "σκληρή διαπραγματευτική στάση" και να ζητήσει την επαναδιατύπωση αυτού του σημείου της συμφωνίας σε περισσότερο δεσμευτικό ύφος. Η γαλλική προεδρία "κατανοώντας" τις εσωτερικές δυσκολίες της ελληνικής κυβέρνησης και επιθυμώντας να ολοκληρώσει στη θητεία της την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας, αποδέχτηκε το ελληνικό αίτημα ως προς τη διατύπωση και στις αρχές της επόμενης βδομάδας θα το παρουσιάσει στους υπόλοιπους 13 εταίρους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να το απορρίψουν, αφού δεν κοστίζει απολύτως τίποτε.

Πράγματι, η "σαφής διατύπωση" που αγωνίστηκαν κυβέρνηση, ΝΔ και Πολιτική Ανοιξη να επιβάλουν στο κείμενο της συμφωνίας για την τελωνειακή ένωση, είναι χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, αφού αμέσως πιο κάτω το κείμενο συνδέει την έναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου στην Κοινότητα, θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα της Διακυβερνητικής Διάσκεψης του 1996. Διάσκεψη που θα επιχειρήσει να θεσμοθετήσει την κυριαρχία των ισχυρών εταίρων και θα λάβει αποφάσεις για καίρια ζητήματα που αφορούν την Ενωση. Εκεί θα αποφασιστεί αν και πότε θα επιχειρηθεί νέα διεύρυνση της ΕΕ, η οποία, πρέπει να υπογραμμιστεί, σήμερα τοποθετείται από τους ισχυρούς εταίρους για μετά το 2000.

Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση, η ΝΔ και η Πολιτική Ανοιξη, εμφανίζονται ικανοποιημένοι για το ρήμα που λαμβάνει η ελληνική εξωτερική πολιτική ως αντάλλαγμα της στροφής που επιχειρεί σε ένα μείζον ζήτημα για τα συμφέροντα και την ασφάλεια της χώρας.

Αν η υπόθεση υπουργείου Τουρισμού - ΣΚΑ+ΔΚΙ - Καζίνο αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση του τρόπου, με τον οποίο εκφράζεται το σκάνδαλο της διαπλοκής συμφερόντων μεταξύ πολιτικού, οικονομικού και εκδοτικού κατεστημένου, η ίδια η υπόθεση της σύστασης των καζίνο (στην προκειμένη περίπτωση στον Φλοίσβο) συνιστά μια κραυγαλέα εκδήλωση του τεράστιου σκανδάλου του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Οι μαρτυρίες για την αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση, που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους χρυσοκάνθαρους του τζόγου, είναι αποκαλυπτικές. Γίνονται όμως ιδιαίτερα προκλητικά τα διαδραματιζόμενα περί της εκποίησης του τόπου, όταν οι μαρτυρίες και οι καταγγελίες προέρχονται από τα ίδια τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορούν να αποκρύψουν τον εξόφθαλμο χαρακτήρα του ξεπουλήματος, συνταυτιζόμενα με το κοινό αίσθημα της περιοχής τους. Στην προκειμένη περίπτωση, του υποψηφίου δημάρχου Παλαιού Φαλήρου, Τ. Καλκαβούρα, ο οποίος στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές υποστηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ.

Ο τελευταίος, μιλώντας χτες στο ραδιοφωνικό σταθμό "Φλας", πιστοποίησε:

• ότι η κυβέρνηση, μέσω της σύμβασης του καζίνο, παρέχει "γην και ύδωρ" στους "εκλεκτούς" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
• ότι οι όροι ανάθεσης της άδειας συνιστούν σύμβαση αποικιοκρατικού χαρακτήρα
• ότι η δημόσια περιουσία και οι εκτάσεις της περιοχής του Φλοίσβου σε στεριά και θάλασσα (!) παρέχονται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο
• ότι οι περιβόητοι "επενδυτές" δεν αποτελούν παρά κρατικοδίαιτους "πλιατσικολόγους", στους οποίους η κυβέρνηση εξασφαλίζει σίγουρα κέρδη, θέτοντας στο περιθώριο, ουσιαστικά, το δημόσιο συμφέρον.

Ολοι είναι

ένοχοι

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση του υποψηφίου δημάρχου του ΠΑΣΟΚ, τα κτίσματα των δεκάδων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων που συνδέονται με το καζίνο του Φλοίσβου, γίνονται σε χώρο "στον οποίο χώρο με αίμα και θυσίες έχει επενδύσει ο δήμος από το 1986 μέχρι σήμερα πάνω από 250 εκ. δραχμές". Οσο για το γήπεδο ποδοσφαίρου και το κλειστό γυμναστήριο της περιοχής, "θα εξαφανιστούν από εκεί και θα γίνουν πάρκινγκ"... Τα αντισταθμιστικά οφέλη που επικαλείται η κυβέρνηση από την παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας "είναι ανύπαρκτα", όπως σημείωσε ο Τ. Καλκαβούρας, τονίζοντας ότι ο αποικιοκρατικός χαρακτήρας της σύμβασης παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου και θησαυρισμού των "ιδιοκτητών"για 30 χρόνια...

Είναι ενδεικτικό, όπως δηλώνει ο Τ. Καλκαβούρας, ότι το κυβερνητικό σενάριο πως το συνεδριακό κέντρο και το πάρκινγκ θα περιέλθουν στο κράτος "είναι και αυτό ανύπαρκτο". Παράλληλα, συνεχίζει, "τα έσοδα τα οποία προσδοκά (η κυβέρνηση) σε 30% πάνω στα μεικτά κέρδη" θέτουν το τεράστιο ζήτημα ποιος τελικά θα ελέγχει το πραγματικό ύψος των μεικτών κερδών. Οσο για τα πραγματικά κέρδη των τζογαδόρων, δεν θα υπόκεινται ούτε σε ΦΠΑ.Εκεί, όμως, που το σκάνδαλο της εκποίησης παίρνει εξωφρενικές διαστάσεις είναι ότι ακόμα και το λιμάνι του ΕΟΤ που βρίσκεται στην περιοχή και έχει φτιαχτεί με χρήματα του ελληνικού λαού "το παραχωρούν και αυτό στον επενδυτή"!! Μήπως, όμως, οι "επενδυτές" θα ξοδευτούν; Η απάντηση δίνεται από το ότι για τα 450 στρέμματα αξίας 25 δισ. δραχμών, η κοινοπραξία προσφέρει ως αρχικό κεφάλαιο τιμήσεως μόνο 600 εκ. δραχμές!!! Και ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει: "Τα υπόλοιπα θα τα πάρουν με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες, θα στήσουν το καζίνο και στη συνέχεια δεν τους βάζει όρο (η σύμβαση) πότε θα κτίσουν το συνεδριακό, το ξενοδοχείο και τη μαρίνα... Τι χρήματα, λοιπόν, βάζουν οι ίδιοι;".

Ο ίδιος ο Τ. Καλκαβούρας υποστηρίζει ότι τα παραπάνω τα έχει μεταφέρει αυτοπροσώπως και στον υπουργό Τουρισμού. Μήπως, λοιπόν, η εμμονή του Δ. Λιβανού στην ολοκλήρωση του σκανδάλου της εκποίησης, είναι προσωπική του υπόθεση; Αυτό τουλάχιστον θέλει να πείσει η κυβέρνηση, σχετικά με την εμπλοκή του υπουργού στην υπόθεση του ΣΚΑ+ΔΚΙ. Κάθε άλλο. Είναι σαφές ότι ο Δ. Λιβανός, στην προκειμένη περίπτωση, έχει θέσει υπεράνω όλων την ολοκλήρωση της κυβερνητικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, την ολοκλήρωση του σκανδάλου του ξεπουλήματος και της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτό το σκάνδαλο, είναι ένοχοι όλοι. Και ο Δ. Λιβανός και οι συνεργάτες του, από τον πρωθυπουργό μέχρι τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση, που σήμερα κάνουν ότι... δεν τον γνωρίζουν.