Από την αγωνιστική «υποδοχή» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών

Οσοι έφτασαν τώρα είναι ενταγμένοι στην ανάπτυξη αεροπορικών δυνάμεων προς υποστήριξη της επιχείρησης «Atlantic Resolve 2021», που πραγματοποιείται για 7η συνεχή χρονιά (από τα γεγονότα στην Κριμαία το 2014). Στο πλαίσιό της οι Αμερικανοί θα αναπτύξουν συνολικά 6.000 στελέχη τους (μηχανοκίνητο πεζικό, τεθωρακισμένα, ελικοπτεράδες κ.λπ.) επιπρόσθετα σε όσους σταθμεύουν ήδη στην Ευρώπη, για μια περίοδο 9 μηνών, η οποία για κάποια τμήματά τους (χερσαία) ξεκίνησε ήδη από τον Οκτώβρη του 2020.

Το συγκεκριμένο σκέλος διεκπεραίωσης αμερικανικών δυνάμεων, που γίνεται μέσω Αλεξανδρούπολης και Δουνκέρκης στη Γαλλία, αφορά την 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού (1st Combat Aviation Brigade - CAB), η οποία αναπτύσσει μέσω των δύο λιμένων μια τεράστια δύναμη, συνολικά 1.800 στελέχη, 50 «UH-60» και «HH-60» ελικόπτερα «Black Hawk», 10 «CH-47 Chinook», 25 επιθετικά ελικόπτερα «AH-64 Apache» και 1.800 τροχοφόρα οχήματα και κομμάτια εξοπλισμού, με τελικούς προορισμούς Γερμανία, Λετονία, Πολωνία και Ρουμανία.

Μέχρι τις 5/3, περίπου 30 ελικόπτερά τους ξεφορτώνονται στο λιμάνι, στροφεία και λοιπά εξαρτήματα συναρμολογούνται επιτόπου και απογειώνονται για τον προορισμό τους, τη Ρουμανία. Τροχοφόρα οχήματα και κομμάτια εξοπλισμού διεκπεραιώνονται προς Ρουμανία οδικώς, σε κομβόι.

Η εκπαίδευσή τους προγραμματίζεται να ξεκινήσει τον Απρίλη. Αργότερα, μέσα στο χρόνο, τμήματα της 1ης CAB αναμένεται να μετασταθμεύσουν για συνεκπαιδεύσεις με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, στο Στεφανοβίκειο στη Μαγνησία, άλλο ένα σημείο που έχει μετατραπεί σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο.

Μόλις τελειώσει το ξεφόρτωμα της 1ης Ταξιαρχίας θα ξεκινήσει η αναδίπλωση δυνάμεων της 101st CAB από την Ευρώπη προς τις ΗΠΑ αντίστοιχα, ελικόπτερα της οποίας προσγειώθηκαν ήδη στο αεροδρόμιο «Δημόκριτος».

Πέραν της επιχείρησης «Atlantic Resolve» οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις, με τουλάχιστον 7 διαδοχικές «διασυμμαχικές αποστολές» έως τον Αύγουστο (με την κωδική ονομασία «Poseidon Trident 2021»), θα αξιοποιήσουν την Αλεξανδρούπολη για «άλμα» στην Ανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο της αλυσίδας ασκήσεων των Αμερικανών που συναποτελούν την «Defender Europe 2021». Μια γιγαντιαία πρόβα πολέμου, η οποία προγραμματίζεται για το διάστημα Μάη - Ιούνη, με επίκεντρο τα Βαλκάνια, και την Ελλάδα να παίζει και εδώ κομβικό ρόλο στην υλοποίησή της.

Η λειτουργία του λιμανιού «σε πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα καθώς αναμένεται να υποδεχθεί, φιλοξενήσει και προωθήσει προς τη Μαύρη Θάλασσα, καθώς και την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, τον μεγαλύτερο όγκο στρατιωτικού υλικού που έχει μετακινηθεί ποτέ», όπως έγραφε σε πρόσφατο δελτίο του ο Οργανισμός Λιμένα Αλεξανδρούπολης, δείχνει πως ο σχεδιασμός των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με «πάτημα» τις υποδομές που τους έχουν παραχωρήσει οι ελληνικές κυβερνήσεις στην περιοχή, κλιμακώνεται χρόνο με το χρόνο.

«Αγκωνάρι» της εμπλοκής είναι η κατάπτυστη «ανανεωμένη» συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, που προετοιμάστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την εκκίνηση του «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών το Δεκέμβρη του 2018, για να υπογραφεί επί ΝΔ, τον Οκτώβρη του 2019 και πλέον ετοιμάζεται να «διευρυνθεί» παραπέρα.

Οπως είπε και το ΓΕΕΘΑ μέσα στη βδομάδα, θυμίζοντας πως πρόκειται για τη δεύτερη φορά που γίνεται τέτοια χρήση του λιμανιού (η πρώτη τον Ιούλη 2020), «οι ανωτέρω δραστηριότητες επιβεβαιώνουν το ολοένα και αυξανόμενο επίπεδο συνέργειας μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών, μετά τη δυναμική που προσέδωσε στην ελληνοαμερικανική συνεργασία η υπογραφή του πρωτοκόλλου επικαιροποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) και η εξέλιξη του Στρατηγικού Διαλόγου».

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες απέναντι στο λαό.

Ο τεράστιος όγκος στρατιωτικών οχημάτων, πολεμικού υλικού και ΑμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτών που αποβιβάζονται αυτές τις μέρες στην Αλεξανδρούπολη, μετατρέπει την πόλη όχι μόνο σε ορμητήριο πολέμου αλλά και σε στόχο της αντίπαλης πλευράς.

Δεν πάνε άλλωστε παρά λίγες βδομάδες απ' όταν ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Αλεξάντρ Γκρουσκό, επισκεπτόμενος την Ελλάδα ζητούσε «να αποκλειστεί το ενδεχόμενο το έδαφος της φίλης για εμάς χώρας να παρασέρνεται στο γεωπολιτικό παιχνίδι της ανάσχεσης και του περιορισμού της Ρωσίας».

Ο λαός της περιοχής έχει συγκεντρώσει άλλωστε πλούσια πείρα όλα αυτά τα χρόνια για το τι σημαίνει να βρίσκεται ο τόπος του στο επίκεντρο αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών: Είδε με τα μάτια του τα θύματα και τους εκτοπισμένους των επεμβάσεων και των πολέμων να γίνονται πιόνια στο γεωπολιτικό παζάρι μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ - ΝΑΤΟ, τους βλέπει και σήμερα να συνυπάρχουν στον ίδιο νομό με τους θύτες, τα στρατεύματα των ΑμερικανοΝΑΤΟικών που πραγματοποιούν αυτές τις μέρες απόβαση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

Καμία ασφάλεια δεν μπορεί να νιώθει ο λαός και όταν στην περιοχή του κονταροχτυπιούνται τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα για την Ενέργεια, το εμπόριο, τους δρόμους μεταφοράς, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα.

Ενώ τα περί «ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας» είναι παραμύθι για μικρά παιδιά, όταν είναι τα ίδια τα ΝΑΤΟικά σχέδια και ο στόχος της «διατλαντικής συνοχής» που δίνουν «αέρα» στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης σε Ανατ. Μεσόγειο, Αιγαίο, αλλά και τη Θράκη. Το «στιγμιότυπο» άλλωστε με το «Endurance» να διασχίζει την περιοχή στο κεντρικό Αιγαίο, όπου «σουλατσάριζε» το τουρκικό «Τσεσμέ» αμφισβητώντας «στο πεδίο» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, μιλάει από μόνο του.

Γι' αυτό και τώρα μπαίνει όλο και πιο επιτακτικά η ανάγκη όλοι όσοι προβληματίζονται να μη μείνουν θεατές: Να ενημερωθούν, να πάρουν θέση, απαιτώντας την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα επικίνδυνα σχέδια, καμία διευκόλυνση, ακύρωση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις.

Να δράσουν μέσα από τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς της περιοχής, οι οποίοι σε σύσκεψη που οργάνωσε την Πέμπτη η Επιτροπή Ειρήνης Αλεξανδρούπολης προχώρησαν στη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, αποφασίζοντας να οργανώσουν μέρα δράσης την ερχόμενη Τρίτη, 2 Μάρτη, στις πόλεις της περιοχής.

Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Αυτό το μήνυμα έστειλαν άλλωστε και οι συγκεντρώσεις που πραγματοποίησε την Τετάρτη και την Πέμπτη η ΤΕ Εβρου του ΚΚΕ, για να «υποδεχτεί» τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς στέλνοντας σε όλη την πόλη το μήνυμα: Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!

Στη «φάκα» το πρώτο «τυρί» για το λαό της περιοχής είναι η «ανάπτυξη». «Η έλευση των Αμερικανών και των άλλων ΝΑΤΟικών θα φέρει στην πόλη επενδύσεις», «τα ενεργειακά και άλλα σχέδια θα ανοίξουν δουλειές», ακούνε και ξανακούνε ο λαός και οι εργαζόμενοι της Θράκης, από τη μεγαλοεργοδοσία, τις τοπικές αρχές και διάφορους παράγοντες.

Για «ανάπτυξη» άκουσαν πολλά και οι εκατοντάδες εργαζόμενοι στα εργοτάξια κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου TAP, όπως και οι κάτοικοι των περιοχών που αυτός διασχίζει. Ενα ακόμα «εμβληματικό» έργο στο οποίο συμμετέχουν και αμερικανικά κεφάλαια, στενά συνδεδεμένο με το σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, που την θέλει παράλληλα και στρατιωτικό ορμητήριο και «ενεργειακό κόμβο» που θα συμβάλει στον στρατηγικό στόχο της «απεξάρτησης» της ΕΕ και των Βαλκανίων από το ρωσικό φυσικό αέριο. Πλέον, καθώς τα έργα έχουν ολοκληρωθεί, στον υποσταθμό των Φερών απασχολούνται μόλις μια ντουζίνα εργαζόμενοι και άλλη μια χούφτα εργαζομένων στα συνεργεία συντήρησης του αγωγού σε όλη την Περιφέρεια. Οσο για τα χωριά, οι κάτοικοί τους ακόμα καίνε ξύλα το χειμώνα, χρόνια μετά τις υποσχέσεις για τα πολυδιαφημισμένα «ανταποδοτικά έργα», όπως η τηλεθέρμανση από τον υποσταθμό του TAP για τις Φέρες.

«Οι οικοδόμοι αντιλήφθηκαν γρήγορα πως τα μεροκάματα στην κατασκευή των μεγάλων ενεργειακών υποδομών δεν ήταν αυτά που περίμεναν», εξηγεί στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Αλεξανδρούπολης και Περιφέρειας, Αναστάσης Γεωργιάδης. Οπως σημειώνει, το Σωματείο «πάτησε» γερό πόδι στα εργοτάξια, όταν οι οικοδόμοι οργανώθηκαν για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους μετά από 3 μήνες απληρωσιάς, ενώ ακολούθησαν πολλοί αγώνες, με στάσεις εργασίας και απεργίες απέναντι στα 10ωρα και 12ωρα σκληρής δουλειάς σε καύσωνες και παγετούς, για να «τρέξουμε το έργο», ακόμα και απέναντι σε εκδικητικές απολύσεις μελών του Σωματείου.

Οι εργαζόμενοι του έργου όμως έγιναν και από τους πρώτους αποδέκτες της προπαγάνδας περί «ασφάλειας και σταθερότητας»: Οπως τους έλεγαν τότε χαρακτηριστικά, το γεγονός ότι η Ελλάδα και η Τουρκία γίνονται συνέταιροι στην Ενέργεια με τον TAP, θα αποτελέσει παράγοντα ασφάλειας, φτάνοντας μέχρι και το σημείο να ακουστεί από ορισμένα στόματα ότι η περιοχή δεν πρόκειται να γίνει στόχος επιθέσεων γιατί την διασχίζει ο σημαντικός αυτός αγωγός.

Η πείρα, όμως, αποδεικνύει το αντίθετο, πράγμα που έχουν αντιληφθεί αρκετοί από τους εργαζόμενους: Μάλιστα, σε μια από τις συνελεύσεις του Σωματείου στο εργοτάξιο, στην οποία συμμετείχαν 300 εργαζόμενοι, είχε ψηφιστεί ομόφωνα ψήφισμα με το οποίο οι οικοδόμοι είπαν «όχι» στη μετατροπή του λιμανιού σε βάση θανάτου του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι πως πολλοί από τους οικοδόμους του TAP είναι οι ίδιοι που τώρα εργάζονται στην κατασκευή του φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ένα ακόμα έργο που φέρνει την... «ασφάλεια» που δεν έφερε τελικά ο TAP, και πιθανόν να είναι οι ίδιοι που θα κληθούν να κατασκευάσουν το κλειστό στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών που η κυβέρνηση σχεδιάζει να κατασκευάσει στο Φυλάκιο Εβρου, ακόμα ένα αποτέλεσμα της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Η ανάπτυξη που υπόσχονται δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στα «μεγάλα έργα» αλλά κι εκείνους στον Επισιτισμό και τον Τουρισμό. Ηδη, πριν από 4 χρόνια έγινε μια επένδυση αμερικανικής πολυεθνικής του Τουρισμού με έδρα το Νιου Τζέρσι των ΗΠΑ σε ξενοδοχειακή μονάδα της πόλης. Φυσικά, όπως μας εξηγεί η Δώρα Παλάζη, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Επισιτισμού - Τουρισμού Αλεξανδρούπολης, η σεζόν εκεί για τους εργαζόμενους δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα κάτεργα. 12ωρα, με εργασία «7 στα 7» που λένε και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, και μια ταμπέλα που απαγορεύει την είσοδο «στους μη έχοντες εργασία», με δέκτη τα μέλη του Σωματείου Επισιτισμού - Τουρισμού της πόλης. Σε άλλο, κεντρικό ξενοδοχείο της Αλεξανδρούπολης, που φιλοξένησε ανά διαστήματα στελέχη της αμερικανοΝΑΤΟικής δολοφονικής μηχανής, η σεζόν βγαίνει με περίπου 30 μόνιμους εργαζόμενους και άλλους 100 με διάφορες «ελαστικές» σχέσεις εργασίας, με τη μαθητεία και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Απληρωσιά το χειμώνα για τους μόνιμους, που παίρνουν τα δεδουλευμένα τους το καλοκαίρι, «7 στα 7» στη σεζόν, πολλές φορές χωρίς διαλείμματα.