Το μεγάλο ποσοστό αστυνομικών και κατά δεύτερο λόγο στρατιωτικών που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, αποτυπώθηκε αδιαμφισβήτητα στο εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, όπως άλλωστε είχε αποτυπωθεί και σε εκείνο των εκλογών του Γενάρη. Μάλιστα ενώ το ποσοστό της ΧΑ μειώθηκε στην Α' Αθήνας μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων (από 7,05% σε 6,91%), στα τμήματα όπου ψήφισαν και ένστολοι η ναζιστική οργάνωση πήρε ποσοστά μεγαλύτερα από του Γενάρη, μέχρι και υπερδιπλάσια του μέσου όρου.
Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάστηκε και στα ειδικά εκλογικά τμήματα όπου ψηφίζουν τα ΜΑΤ της Καισαριανής, φτάνοντας σε αυτά το 9,41%, έναντι 6,44% συνολικά στο δήμο Καισαριανής, δηλαδή 2,97% περισσότερο. Και το Γενάρη σε αυτά τα τμήματα είχε ποσοστό αυξημένο κατά 2,08%.
Μικρότερη, αλλά και πάλι με εμφανή κλίση υπέρ της Χρυσής Αυγής ήταν η επίδραση της ψήφου στρατιωτικών και μελών των Σωμάτων Ασφαλείας σε δύο άλλες εκλογικές περιφέρειες. Σε 71 εκλογικά τμήματα του Εβρου, με ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, η ΧΑ πήρε το Σεπτέμβρη 10,48%, δηλαδή 1,77% περισσότερο από το 8,71% που πήρε στο νομό. Αντίστοιχα το Γενάρη είχε πάρει 1,34% περισσότερο. Στη Λέσβο, σε 45 εκλογικά τμήματα με ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, η ΧΑ έλαβε 10,37%, ενώ σε επίπεδο νομού πήρε 7,78%, δηλαδή ποσοστό αυξημένο κατά 2,59%.
Με δεδομένη την αναλογία κατοίκων και μελών των Σωμάτων Ασφαλείας στα εκλογικά τμήματα που έχουν και ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, προκύπτει ότι τουλάχιστον για τους αστυνομικούς της ΓΑΔΑ ψηφίζουν Χρυσή Αυγή σχεδόν κατά 50%, με αυξητική τάση, ενώ και στις άλλες περιπτώσεις δεν είναι λιγότερο από 25%.
Βεβαίως, είναι ένα ερώτημα πώς εμφανίζεται μια τέτοια οργάνωση ως αντισυστημική την ίδια στιγμή που έχει τη στήριξη σκληρών μηχανισμών του αστικού κράτους, δηλαδή του συστήματος, διαφορετικά δεν θα μπορούσε άλλωστε να εξηγηθεί μια τέτοια εκλογική επιρροή σε ένα χώρο όπως η αστυνομία ή τμήματα του στρατού. Κάτι τέτοιο άλλωστε δεν βγαίνει στην επιφάνεια για πρώτη φορά.
Η «αντισυστημική», λοιπόν, Χρυσή Αυγή, όχι μόνο υποστηρίζει και υποστηρίζεται από τους μεγαλοεργολάβους της Ζώνης, εφοπλιστές και άλλα τμήματα του κεφαλαίου, αλλά και από δυνάμεις σε μηχανισμούς του αστικού κράτους. Η υποτιθέμενη «εκκαθάριση» της αστυνομίας από στοιχεία που συνεργάζονταν με τους χρυσαυγίτες, με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μοιάζει με ανέκδοτο υπό το φως των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Ανοιξαν αυτιά. Μας άκουσαν άνθρωποι που δέχονταν πρωτοφανώς ότι μπορείς να κατεβαίνεις στις εκλογές χωρίς να τάζεις τίποτα παρά κόπο και μανίκια σηκωμένα την επομένη το πρωί. Μας ψήφισαν και κάποιοι λίγοι αλλά πολύτιμοι που δεν ντράπηκαν να μετανιώσουν, που τόσο καιρό δεν άκουγαν την καμπάνα μας ανάμεσα στις σειρήνες τους. Δεν ξεκουνήθηκαν και κάποιοι που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να μπορέσουν. Οι εκλογές δεν ήταν ποτέ για το ΚΚΕ κεφάλαιο που αποδίδει τόκους. Ενα αεράκι σε δύσκολα πανιά και σε ψηλά ξάρτια ήταν, είναι και θα είναι όσο έτσι γίνονται. Το σκαρί να 'ναι γερό, το Κόμμα στο τιμόνι, κάθε ναύτης στη θέση του γιατί έρμα εμείς δεν έχουμε να πετάξουμε. Δε φύσηξε γερά. Μήτε ούριος είναι ο καιρός. Η πλεύση να μείνει χαραγμένη και να μη χαθεί κι ο εξάντας απ' την πολλή ανάλυση κι αυτοκριτική. Εχει φουρτούνα και μ' αυτό τ' αποτέλεσμα ας κάτσουμε στο τραπέζι μήτε χορτασμένοι, μήτε νηστικοί, ας σηκωθούμε.
Οχι πως δεν γκρινιάζουν τα πληρώματα των καλών καραβιών σαν το δικό μας. Το αντίθετο μάλιστα. Αλλά δεν πέφτουν ποτέ για ύπνο χωρίς χωρατά, γέλια κι εκείνο το αίσθημα πως ο ύπνος έστω και λίγος είναι ελαφρύς γιατί είναι δίκαιος στην αναγνώριση των κόπων που ρουφάει καμιά φορά περισσότερο η άπνοια των απαιτήσεων του περίγυρου.
Προσοχή θέλουν κι οι φιλοφρονήσεις. Ειδικά οι χαιρετούρες απ' τα διπλανά σαπιοκάραβα που περάσανε τις ψήφους που μαζέψανε σαν λαμπιόνια για να φαντάζουνε υπερωκεάνια στη μαύρη εργατική νύχτα και τις ξέρες που παραμονεύουν. Το νου μας στα ύφαλα. Πολλά είπαμε. Πολλά κάναμε. Και πάλι λίγα είναι. Ας μην τα βάζουμε με τα θαλασσοπούλια που ξεκουράζονται πάνω μας, γιατί η στεριά της υλοποίησης της ανατροπής μπορεί να μοιάζει μακρινή, αλλά είναι αυτά που πιστοποιούν ότι υπάρχει...