Σπεύδοντας καταρχάς να ερμηνεύσει τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις της Παρασκευής καταπώς συμφέρει την κυβέρνησή του, ισχυρίστηκε ότι «οι πολίτες, τόσο αυτοί που διαδήλωσαν όσο και εκείνοι που πένθησαν αθόρυβα, ζήτησαν τα αυτονόητα: Αλήθεια και Δικαιοσύνη για τα θύματα. Ενα κράτος που να λειτουργεί, ώστε να μην ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία. Ασφαλείς και σύγχρονες συγκοινωνίες που να αξίζουν στη χώρα». Αυτά ενώ κάθε στοιχείο που έρχεται στην επιφάνεια αναδεικνύει ότι ακριβώς το εχθρικό για τον λαό αστικό κράτος και οι «θεσμοί» του είναι που βάζουν τη ζωή του λαού στο «ζύγι» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, την οποία άλλωστε περιφρουρούν με χίλιους τρόπους, όπως τώρα με την επιχείρηση συγκάλυψης.

Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ο πρωθυπουργός, άλλωστε, για πολλοστή φορά δεν παρέλειψε να αποδώσει το έγκλημα των Τεμπών σε «φριχτή συγκυρία» και «τραγικό αποτέλεσμα ανθρώπινων λαθών», ενώ, αντλώντας από το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ τα σημεία που τον συμφέρουν, αρκέστηκε σε διαπιστώσεις όπως ότι έχουμε μια «κατάσταση πολύ μακριά από αυτό που θέλουμε» - λες και αυτή έπεσε από τον ουρανό και δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους πολιτικής - και σε ένα ευχολόγιο του τύπου «οι υποδομές μας οφείλουν να γίνουν σύγχρονες και ασφαλείς», με κατεύθυνση έναν σιδηρόδρομο «με σωστές υποδομές, νέους συρμούς, αυστηρούς κανόνες ασφαλείας που θα τηρούνται ευλαβικά». Πότε; Στη γνωστή τακτική τού «ζήσε μαύρε μου», για μια «άρτια και ασφαλή γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη» έδωσε ορίζοντα μετά από άλλα δύο χρόνια, το 2027. Κι αυτό στα βήματα πάντα της μέχρι τώρα πολιτικής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: Της πολιτικής των κυβερνήσεων που απαξίωσαν, υποβάθμισαν και τελικά ιδιωτικοποίησαν τον ΟΣΕ, της πολιτικής της ΕΕ για «απελευθέρωση» της αγοράς των σιδηροδρόμων προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι μετρούν την ανθρώπινη ζωή με όρους «κόστους - οφέλους».

Απόδειξη άλλωστε ότι τα πράγματα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο, στο πλαίσιο αυτό, είναι και η παραπομπή του στα πεπραγμένα της κυβέρνησής του, όπως το 112, το νέο Κτηματολόγιο κ.λπ., αποσιωπώντας ότι το ένα φορτώνει στην ατομική ευθύνη τού «τρεχάτε ποδαράκια μου» την πλήρη εγκατάλειψη των μέτρων πρόληψης, ενώ το άλλο επιταχύνει το ξεκαθάρισμα χρήσεων γης σε όφελος κάθε είδους «επενδυτών».

Τέλος, ενώ την Παρασκευή έγινε προσπάθεια να διαλυθεί το συλλαλητήριο της Αθήνας από τη δράση γνωστών στην Ασφάλεια μηχανισμών και ένα όργιο καταστολής από τα ΜΑΤ, ο Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι «η αστυνομία έκανε τη δουλειά της με επαγγελματισμό», δίνοντάς τους κάλυψη για να εφορμήσουν εκ νέου κατά του «εχθρού λαού».

Στο μεταξύ, την ώρα που στη Βουλή συζητιόταν η σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο, χτες υποβλήθηκε η παραίτηση του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, Βασίλη Παπαγεωργίου. Οπως ο ίδιος είπε, παραιτήθηκε προκειμένου να διευκολύνει περαιτέρω το έργο της Δικαιοσύνης, ενώ πρόσθεσε ότι «καμία ευθύνη δεν είχα ως προς τις τυχόν επιχειρησιακές πράξεις ή παραλείψεις που αφορούν το πεδίο του δυστυχήματος».

Σε βάρος του Β. Παπαγεωργίου (ανέλαβε γγ Πολιτικής Προστασίας τον Αύγουστο του 2021), όπως και του πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κ. Αγοραστού, του υποστράτηγου της Πυροσβεστικής Ευ. Φαλάρα και του αστυνομικού διευθυντή Λάρισας Αγ. Χαρακόπουλο, έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για την αλλοίωση του χώρου του δυστυχήματος.

Η περσινή ποινική δίωξη που άσκησε η εισαγγελέας Εφετών Λάρισας, για την πράξη της παράβασης καθήκοντος κατά συναυτουργία, τελούμενης και διά παραλείψεως, προέκυψε μετά από μηνύσεις συγγενών θυμάτων, οι οποίες είχαν οδηγήσει την αντεισαγγελέα Εφετών Λάρισας να ξεκινήσει συμπληρωματική έρευνα για να αποκαλύψει ποια ήταν τα συγκεκριμένα πρόσωπα που εμπλέκονταν στην αλλοίωση του τόπου του δυστυχήματος, και ποιοι ήταν αυτοί που επέτρεψαν αλλά και έδωσαν την εντολή για κάτι τέτοιο.

Παράλληλα κάλεσαν στο σημερινό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα που καλούν εργατικά σωματεία και συνδικάτα, δυναμώνοντας τον αγώνα απέναντι στην πολιτική που γεννάει «Τέμπη» για τη ζωή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.