ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 6 Ιούλη 2003
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ η λαϊκή απάντηση

Είναι προσφιλής μέθοδος κάθε γεγονός που εμφανίζει σημάδια κρίσης στα αστικά κόμματα να γίνεται κυρίαρχο ζήτημα των προπαγανδιστικών επιτελείων της άρχουσας τάξης και κυρίως των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η επιδίωξη είναι κάτι παραπάνω από σαφής. Να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον των λαϊκών δυνάμεων στο συγκεκριμένο γεγονός, να γίνει κυρίαρχο ζήτημα στις συνειδήσεις τους, να συνδεθεί με τις δικές τους τύχες. Ανάλογο ζήτημα προκάλεσαν τα τελευταία γεγονότα στο ΠΑΣΟΚ, τόσο με τις εσωκομματικές αλλαγές όσο και με τον κυβερνητικό ανασχηματισμό.

Μόνο που μέσα από τις τρέχουσες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση συγκαλύπτεται το πιο ουσιαστικό για την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα ζήτημα: Η σχέση αυτών των εξελίξεων με τα οξυμένα προβλήματα του τόπου, με τα άμεσα, αλλά και τα γενικότερα λαϊκά συμφέροντα. Μήπως αυτές οι εξελίξεις πρόκειται να δρομολογήσουν άλλη πολιτική απ' αυτήν που ως τα σήμερα εφαρμόζεται; Πολιτική που να λύνει τα προβλήματα σε όφελος του λαού, να προωθεί τα δικά του συμφέροντα; Γιατί έτσι κι αλλιώς αυτά τα γεγονότα θα ασκήσουν επίδραση στις πολιτικές εξελίξεις, μπροστά μάλιστα σε μια περίοδο που ήδη έχει κριθεί ως προεκλογική και αντικειμενικά τέτοια είναι. Οχι γιατί το ζήτησε η ΝΔ, ούτε γιατί ξαφνικά εκδηλώνεται κρίση στο ΠΑΣΟΚ, οι εσωκομματικές ανακατατάξεις και ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, ως έναρξη της πορείας για μια «νέα νίκη» του κυβερνώντος κόμματος, στις επερχόμενες εκλογές. Πολύ πριν, τόσο οι διάφορες κυβερνητικές παροχές, από τις συντάξεις της αγρότισσας, τις επαγγελλόμενες θέσεις μερικής απασχόλησης στο δημόσιο για την αντιμετώπιση δήθεν της ανεργίας, ως την κατοχύρωση των αυθαιρέτων, αποκάλυπταν ότι η προεκλογική περίοδος έχει ήδη αρχίσει.

Ετσι, λοιπόν, τόσο η ΝΔ που ζήτησε πρόωρες εκλογές, όσο και το ΠΑΣΟΚ με τις εσωκομματικές εξελίξεις και τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, που «εγκαινίασε» επίσης την προεκλογική περίοδο, ουσιαστικά επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό στο γνωστό δίλημμα ποιο από τα δυο κόμματα θα αναλάβει την κυβερνητική εξουσία. Και με τη γνωστή πλέον τακτική της οξύτατης, αλλά άνευ πολιτικής ουσίας μεταξύ τους αντιπαράθεσης, στόχο έχουν την ακόμη πιο βαθιά υποταγή των λαϊκών δυνάμεων στο σύστημα.

Πράγματι, ποια σχέση μπορεί να έχουν οι εξελίξεις στο κυβερνών κόμμα με την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας; Μήπως τα διάφορα προγράμματα μερικής απασχόλησης με ημερομηνία λήξης θα δημιουργήσουν μόνιμη σταθερή δουλιά με αποδοχές και δικαιώματα που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων; Μήπως οι όποιες αλλαγές προσώπων ή ακόμη και μορφής διαχείρισης μπορούν να αλλάξουν την πολιτική ενίσχυσης με νέα κίνητρα των μεγαλοεπιχειρηματιών στο όνομα δημιουργίας θέσεων εργασίας, όπως κάνει το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο; ΄Η μήπως αυτές οι υποτιθέμενες αλλαγές προσώπων ή και μορφής διαχείρισης θα ματαιώσουν την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης; Ηδη καθημερινά απολύονται εργαζόμενοι, ακόμη και από δήμους (Ανω Λιόσια) και κλείνουν επιχειρήσεις («Σίσσερ Πάλκο», «Υβόννη» κλπ.). Τα λαϊκά νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα με τα δανεικά από τις τράπεζες.

Μήπως η αναθεώρηση της ΚΑΠ με την αποδέσμευση των επιδοτήσεων από την παραγωγή, γεγονός που ευνοεί τα μεγάλα αγροτικά νοικοκυριά, μπορεί να κρατήσει τους φτωχούς αγρότες στο χωράφι και να αυξήσει το εισόδημά τους; ΄Η μήπως η διαπλοκή του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα στην υγεία θα εξασφαλίσει δωρεάν υπηρεσίες υγείας για το λαό; Μήπως τα προγράμματα κοινωνικής οικονομίας, δηλαδή η δημιουργία επιχειρήσεων παροχής προνοιακών υπηρεσιών, θα αντιμετωπίσουν τις ανάγκες για παροχή δωρεάν και καλής ποιότητας τέτοιων υπηρεσιών; ΄Η μήπως το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι πανάκριβο, ενώ αποκλείει τα παιδιά του λαού από τη μόρφωση, αφού δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν ούτε στο Λύκειο;

Αλλά και οι ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, ανεξάρτητα από το ποσοστό συμμετοχής του κράτους δεν πρόκειται να ωφελήσουν το λαό, αντίθετα ενισχύουν το μεγάλο κεφάλαιο. Μήπως η πολιτική ενίσχυσης των πολυεθνικών δεν καταστρέφει τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ;

Μήπως η ένταση της καταστολής με τους «τρομονόμους» και η περιστολή των λαϊκών ελευθεριών δεν έχουν στόχο τους λαϊκούς αγώνες και την παρεμπόδιση διεκδικητικής και κοινωνικοπολιτικής δράσης; Η συμμετοχή στα πλαίσια της νέας τάξης στους πολέμους, η ενίσχυση της στρατιωτικοποίησης με τον ευρωστρατό δεν εκθέτει σε κινδύνους το λαό;

Αλλά τι αντιπαραθέτει η ΝΔ σ' αυτά; Συμφωνεί με τα μέτρα καταστολής και τον ευρωστρατό, με την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ανελευθερία. Αλλωστε συγχάρηκε την κυβέρνηση για το έργο της σ' αυτούς τους τομείς. Κάνει κριτική στην κυβέρνηση γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις δε γίνονται με άμεσο ξεπούλημα στο κεφάλαιο, αλλά με τη μέθοδο της μετοχοποίησης, λες και υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι υποστέλλει τις αγροτικές διεκδικήσεις της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, συμφωνώντας η ίδια με την ΚΑΠ και γνωρίζοντας ότι η ΚΑΠ ωφελεί τους μεγαλοαγρότες. Κάνει επίσης κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν προωθεί τις αναδιαρθρώσεις (ελαστικές μορφές εργασίας, μερική απασχόληση, μείωση των δημοσίων υπαλλήλων), προκειμένου να ενισχυθούν πιο γοργά οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ τη θεωρεί άτολμη στις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, παρόλο που αυτές με το τελευταίο νομοσχέδιο γίνονται προκλητικές.

Δεν έχει δε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι των αποφάσεων της Συνόδου της Χαλκιδικής, αποφάσεις που σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ, όλες οι μερίδες του, που αντιπαρατίθενται, υπεραμύνονται αυτών και τις προωθούν. Μ' αυτές βεβαίως όχι μόνο δεν αντιπαρατέθηκε η ΝΔ, αλλά τις στηρίζει μ' όλες τις δυνάμεις της.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα, τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα μπορούν και πρέπει να κρίνουν. Οχι απ' αυτό που παρουσιάζεται μπροστά τους, ως πολιτικό πρόβλημα, δηλαδή αν η κυβέρνηση είναι ανίκανη να κυβερνά, όπως φωνάζει η ΝΔ, ή ότι θα 'ρθουν χειρότερες μέρες με την άνοδο της ΝΔ στην κυβερνητική εξουσία, όπως φωνάζει το ΠΑΣΟΚ. Αλλά να κρίνουν από τη δική τους σκοπιά, μπροστά στο πραγματικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Μπροστά στην εναλλακτική λύση την οποία επιζητούν για τα δικά τους συμφέροντα.

Η ενίσχυση της ΝΔ, για να τιμωρηθεί το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να μειώσει την εκλογική του δύναμη, αλλά η ουσία της πολιτικής του δεν αντιμετωπίζεται, αφού την ίδια με μικροπαραλλαγές θα εφαρμόζει και η ΝΔ. Αλλά και η εκλογική ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μην έρθουν δήθεν τα χειρότερα με τη ΝΔ στην κυβέρνηση, επιβραβεύει την πολιτική του, ενισχύει τη μοιρολατρία, τη λογική του «δε γίνεται τίποτα», προσθέτει νέα εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών δυνάμεων, εκτονώνοντας ανώδυνα τη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν ορθώνει εμπόδια στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η λύση δεν είναι η εναλλαγή τους στην κυβερνητική εξουσία, αλλά η αποφασιστική πολιτική τους αποδυνάμωση, η καταψήφισή τους από το λαό και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και η εκλογική αποτελεί μια από τις βασικές προϋποθέσεις για να κάνει ο λαός ένα μεγάλο ποιοτικό βήμα στη δική του παρέμβαση στην πολιτική ζωή του τόπου. Θα ενισχύσει την ανάπτυξη αποτελεσματικών κοινωνικοπολιτικών αγώνων, θα συμβάλει αποφασιστικά στη συσπείρωση των δυνάμεων που θέλουν ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος που απαντά και στο τι είδους διακυβέρνηση χρειάζεται προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη λύση των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων.

Ακόμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες οι εργαζόμενοι μπορούν να πετύχουν ορισμένες μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες στις διεκδικήσεις τους, να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να βελτιώσουν τη θέση τους, αν αποφασίσουν να υψώσουν ένα αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης, κόντρα στους μονόδρομους. Αν αποβάλλουν τις αυταπάτες ότι μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις, χωρίς να υπάρξει συνολική κοινωνική και πολιτική αμφισβήτηση της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, αν δεν υπάρξει ανυπακοή στην πολιτική της ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ θα ισχυροποιήσει το μοχλό εκείνο με τον οποίο ο λαός μπορεί να ορθώσει το δικό του ανάστημα κόντρα στις παραπάνω επιλογές. Το ΚΚΕ συνδυάζει στις προτάσεις και τη δράση του τον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, με την πάλη για ριζικές αλλαγές στην πορεία. Η αποφασιστική του ενίσχυση και με τη λαϊκή ψήφο, θα ενισχύσει τη λαϊκή αντίσταση και αντεπίθεση κατά της κυρίαρχης πολιτικής, που γεννά τη συγκέντρωση πλούτου και διογκώνει τη φτώχεια, θα συμβάλει στο να ανοίξει ο δρόμος της συγκρότησης του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου για τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία. Αυτός είναι ο μονόδρομος για την εργατική τάξη και τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα. Η εκλογική καταδίκη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η ενίσχυση του ΚΚΕ θα είναι μαζί με τους αγώνες ένα καλό βήμα σ' αυτή την προοπτική.


Του
Στέφανου ΛΟΥΚΑ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ