Το φωτοστέφανο του προστάτη των «κοινωνικά ασθενέστερων», που με τόσους κόπους και αχαλίνωτη δημαγωγία φιλοτέχνησε επί επτά χρόνια ο Κ. Καραμανλής, έχει αρχίσει να ξεθωριάζει επικίνδυνα εδώ και καιρό. Οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ, το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2005 και κυρίως η όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου έχουν καταρρακώσει τις φιλολαϊκές μάσκες της κυβέρνησης.

Οι πρώτες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι «προσδοκίες» (διάβαζε αυταπάτες) των λαϊκών μαζών έχουν αρχίσει να υποχωρούν σημαντικά, ενώ η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν τυγχάνει της αποδοχής ούτε των ψηφοφόρων της ΝΔ του περασμένου Μάρτη. Η «ανοχή» προς την κυβέρνηση έχει στερέψει, καθώς η γαλάζια λιτότητα, η ακρίβεια, οι απολύσεις (εθελούσια έξοδος, συμβασιούχοι, εργοστάσια), θερίζουν τη λαϊκή οικογένεια, με τα κυβερνητικά μέτρα όχι μόνο να μην ανακουφίζουν, αλλά να βυθίζουν πιο βαθιά στην ανέχεια. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση «θέλγεται» από την ιδέα να προχωρήσει σε «ρήξεις» και «τομές», τόσο με σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις σε ΟΤΕ, Ολυμπιακή, ΔΕΗ -«σπάμε αυγά σε ΟΤΕ, ΔΕΗ και Ολυμπιακή», είπε με νόημα ο πρωθυπουργός προχτές στους βουλευτές του -, ενώ ολοένα φέρνει πιο κοντά στην ημερήσια διάταξη το «άνοιγμα» του Ασφαλιστικού... Τίποτα «φωτεινό», λοιπόν, καμία αχτίδα αισιοδοξίας δε διαγράφεται στον ορατό χρονικό ορίζοντα για τα λαϊκά στρώματα. Η παταγώδης διάψευση των υποσχέσεων, ακόμα και για τις κοινωνικές παροχές - ψίχουλα, δεν αφήνουν περιθώρια στην κυβέρνηση να συνεχίσει με αξιώσεις τη δημαγωγία και την κοροϊδία.

Στη χρονική αυτή συγκυρία, η ανάσυρση του αληθοφανούς παραμυθιού, των διαπλεκόμενων, που αυτή τη φορά δεν αφήνουν τάχα την κυβέρνηση να υλοποιήσει το κυβερνητικό της πρόγραμμα, έρχεται σαν ο από μηχανής θεός, για την προπαγανδιστική μηχανή της κυβέρνησης. Το ερώτημα είναι εύλογο: Πότε τα διαπλεκόμενα δεν άφησαν την κυβέρνηση να ...κυβερνήσει; Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Η εγχώρια οικονομική ολιγαρχία πιέζει την κυβέρνηση να υλοποιήσει το πρόγραμμά της, ακριβώς γιατί την «επιχειρηματικότητα» αποθεώνει, τα συμφέροντά της υπηρετεί, τα υπερκέρδη της μεγαλώνει... Από την άλλη, οι «εθνικοί εργολάβοι», οι «εθνικοί προμηθευτές» και λοιποί διαπλεκόμενοι, που στηλίτευε άλλοτε ο Κ. Καραμανλής, συνεχίζουν να παίρνουν τις δουλιές και επί της ΝΔ, διατηρώντας ή αυξάνοντας το κομμάτι της πίτας. Ασφαλώς υπάρχουν ανειλημμένες δεσμεύσεις απέναντι σε οικονομικά συμφέροντα που στήριξαν τη ΝΔ να γίνει κυβέρνηση. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να αγνοήσει τους διαμορφωμένους συσχετισμούς οικονομικής ισχύος. Ακριβώς το συμβιβασμό μαζί τους επιχειρεί, διεκδικώντας κάποια περιθώρια αυτονομίας...

Αυτός είναι ο λόγος που καθυστερεί το νομοσχέδιο για το βασικό μέτοχο, καθώς δεν μπορεί να αγνοήσει τη «βούληση» των διαπλεκόμενων. Και παρ' όλο που έχει έτοιμη πρόταση νόμου, που είχε καταθέσει πριν από ενάμιση χρόνο στη Βουλή, δεν τον φέρνει προς ψήφιση, αλλά το αναβάλει μέχρι το τέλος του χρόνου... Αν ήθελε πραγματικά να ξεκαθαρίσει το τοπίο στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, η «συνταγή» είναι απλή: Ονομαστικοποίηση των μετοχών τους μέχρι φυσικού προσώπου, απαγόρευση εκχώρησή τους σε εξωχώριες (offshore) εταιρίες, κλείσιμου του παράθυρου των συγγενικών προσώπων... Κάτι τέτοιο βέβαια δεν αναμένεται.

Μόνο αφελείς, λοιπόν, «τρώνε» πλέον το παραμύθι του πολέμιου των διαπλεκομένων που πουλάει, ξανά, ο Κ. Καραμανλής. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι, που έχουν πλούσια εμπειρία από παρόμοια παραμύθια των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αντιλαμβάνονται ότι όσο πιο πολύ οι κυβερνώντες φωνάζουν ότι υπονομεύονται από τα οικονομικά συμφέροντα, τόσο πιο σκληρή γίνεται η επίθεση στην τσέπη τους και τα συμφέροντά τους. Εύλογα λοιπόν «κουμπώνονται» και φοβούνται τους «αντιδιαπλεκόμενους»...