Eurokinissi

Νέα σενάρια για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο κυκλοφορούν απ' το Σαββατοκύριακο. Παρότι επισήμως τα κυβερνητικά στελέχη μιλούν για εξάντληση της τετραετίας, ανεπίσημα όλοι συντηρούν την εκλογολογία επικαλούμενοι μια σειρά από παράγοντες όπως η εξέλιξη της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη «αξιολόγηση», η πορεία των εσόδων, η έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας όπου χαρακτηρίζουν «βαρόμετρο» τη ΔΕΘ κ.ά. «Λυπούμαστε που θα τους στεναχωρήσουμε, αλλά εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο του 2019», δήλωσε πάντως ο υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Γ. Μπαλάφας, στο ΑΠΕ.

Πάντως, ο Αλ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός θα συμμετάσχει στη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών στις 25 Αυγούστου, ενώ προετοιμάζει και την άτυπη σύνοδο των εφτά ηγετών των κρατών του ευρωπαϊκού Νότου στις 9 Σεπτέμβρη στην Αθήνα (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος). Ζητούμενο ο συντονισμός της δράσης τους σε επίπεδο ΕΕ για την ικανοποίηση της αξίωσης των αστικών τους τάξεων για μεγαλύτερη ακόμα κρατική στήριξη στην ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, κάτι που προϋποθέτει διευθέτηση χρεών, χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων κ.λπ.

Σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης υποστηρίζει, δίνοντας το στίγμα πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω: «...κακώς δεν έγινε εξ αρχής η ρύθμιση του χρέους και το δεύτερο ότι η χώρα επιβαρύνθηκε με δυσανάλογη λιτότητα και ύφεση. Τα δύο αυτά εγκληματικά "λάθη", τα οποία είναι εγκληματικά ακριβώς γιατί, ενώ εντοπίστηκαν, δεν διορθώθηκαν, είχαν ως αποτέλεσμα να καταδικαστεί η χώρα μας σε μία επώδυνη παγίδα χρέους, σε ένα φαύλο κύκλο λιτότητας και ύφεσης, με τα γνωστά δραματικά επακόλουθα... βεβαίως και το χρέος δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της χώρας, αλλά έχει καταστεί σαφές ότι η μη αντιμετώπισή του λειτουργεί ως σημαντικό εμπόδιο για την προσέλκυση μακροχρόνιων επενδύσεων, ενώ η εξυπηρέτησή του απαιτεί επ' αόριστον ανέφικτα πρωτογενή πλεονάσματα. Η υποβάθμιση, λοιπόν, του προβλήματος του χρέους, απ' όπου και αν προέρχεται, είναι προσχηματική...».

Ο Γ. Δραγασάκης απευθύνει προσκλητήριο στους ξένους επενδυτές, δηλώνοντας «κατηγορηματικά ότι οι ξένοι επενδυτές είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι», προσθέτει ωστόσο παρεμβαίνοντας στις εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο - παρέμβαση πασπαλισμένη με μπόλικες κορόνες κατά της διαπλοκής - ότι «αυτό δεν σημαίνει ότι και οι επενδυτές είναι έξω ή πάνω από κανόνες. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, μειοψηφούντες μέτοχοι να θέλουν να ελέγχουν ολόκληρες τράπεζες και μάλιστα με πρακτικές που δημιουργούν ερωτηματικά».

Με τη σειρά του, σερβίρει την αυταπάτη της ανάκαμψης, σαν τάχα επωφελή για το λαό εξέλιξη, υποστηρίζοντας ότι «είμαστε ακόμα μέσα στην παγίδα του χρέους και της κρίσης, αλλά δημιουργούνται, επιτέλους, για πρώτη φορά, οι προϋποθέσεις για να βγούμε από αυτήν. Ηδη, η οικονομία κινείται από μια φάση σχετικής σταθεροποίησης προς μια φάση ανάκαμψης με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Σε όλον τον κόσμο οι οικονομίες που ανακάμπτουν είναι αυτές που δημιουργούν απασχόληση, αυξάνουν τις επενδύσεις και βελτιώνουν το διαθέσιμο εισόδημα. Από αυτούς τους παράγοντες θα κριθεί και στη χώρα μας η ταχύτητα και ο ρυθμός ανάκαμψη της οικονομίας».

Για το σκοπό αυτό, ο Γ. Δραγασάκης «ανεμίζει» μερικά δισεκατομμύρια, λέγοντας ότι «σχετικά με τις δημόσιες επενδύσεις, τα περισσότερα από τα 6,2 δισ. ευρώ που προβλέπονται για το 2016 δεν έχουν απορροφηθεί ακόμα, και έτσι αναμένεται να πέσουν στην οικονομία τους επόμενους μήνες με πολλαπλασιαστικά οφέλη. Δεδομένου, όμως, ότι οι δημόσιοι πόροι είναι πεπερασμένοι, η νέα μεγάλη προτεραιότητα για την κυβέρνηση είναι η ανάκαμψη των ιδιωτικών επενδύσεων. Η ενεργοποίηση του νέου αναπτυξιακού νόμου, η αποσαφήνιση του νέου παραγωγικού υποδείγματος και της νέας παραγωγικής ταυτότητας της χώρας, καθώς και η θεσμοθέτηση των νέων χρηματοδοτικών αναπτυξιακών εργαλείων αναμένεται να δώσουν ισχυρή ώθηση στις ιδιωτικές επενδύσεις».

Την ώρα που το αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής τους δεν μπορεί να κρυφτεί, ο Γ. Δραγασάκης ισχυρίζεται ότι το στοιχείο που τους διαφοροποιεί απ' την προηγούμενη κυβέρνηση είναι «η σχέση οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας». Κατηγορεί τον Κ. Μητσοτάκη ότι «υποστηρίζει το νεοφιλελεύθερο μύθο ότι πρώτα πρέπει να δημιουργήσουμε νέο πλούτο και μετά να ασχοληθούμε με την κοινωνική προστασία, τη φτώχεια, τις ανισότητες και την αναδιανομή», για να υποστηρίζει ότι «οι δύο αυτές διαδικασίες είναι αλληλένδετες»!!! Σαν κοινωνική προστασία πλασάρει τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, κομπάζοντας ότι «αυτή η νέα αντίληψη επέτρεψε στη σημερινή κυβέρνηση να εφαρμόσει προγράμματα στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων»...

Οι κομπασμοί δεν σταματούν εδώ καθώς προσθέτει ότι «σήμερα συντελείται αθόρυβα ένας βαθύς μετασχηματισμός. Τα αιτήματα ατόμων ή ομάδων δεν αγνοούνται, αλλά αξιοποιούνται ως ερεθίσματα ή ως αφορμές για να θεσμοθετηθούν καθολικές λύσεις...»!

Εμφανίστηκε αισιόδοξη ως προς την επανάκαμψη ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ: «Κερδίζουμε ξανά τον κόσμο μας αλλά και νέους ψηφοφόρους στη βάση μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας και αφήνουμε στην άκρη τους καιροσκόπους που αναζητούν διαρκώς νέο πολιτικό στασίδι στην εκάστοτε εξουσία».

Συνέχισε: «Παλεύουμε για την αναγέννηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Είναι ενδιαφέρον και χαρακτηριστικό ότι εμβληματικά συστημικά πρώην κορυφαία και επί χρόνια κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, καθαγιάζονται και προβάλλονται ως νέα και πολλά υποσχόμενα πρόσωπα με μόνη προϋπόθεση να ξορκίζουν και να δαιμονοποιούν τον πολιτικό χώρο που τους ανέδειξε».

Προσδιόρισε ως εξής τα επόμενα βήματα: «Αμεσα πρέπει να γίνει παρουσίαση, συζήτηση του πορίσματος θέσεων της επιτροπής διαλόγου μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία στην κοινωνία και τους φορείς της και θα ακολουθήσει εκλογή του επικεφαλής από ανοιχτή, δημοκρατική διαδικασία που θα συμμετάσχουν όλοι οι προοδευτικοί πολίτες που θα συγκροτήσουν και την βάση του νέου σχήματος. Ο εκλεγμένος επικεφαλής και ένα αναλογικής σύνθεσης συντονιστικό πολιτικό όργανο, θα οδηγήσει το νέο σχήμα σε ένα συνέδριο την ερχόμενη άνοιξη. Το συνέδριο με δεδομένη σε πρώτη φάση την αυτονομία των κομμάτων, θα αποφασίσει για την οργάνωση, τη λειτουργία του και θα εκλέξει τα συλλογικά όργανα του νέου σχήματος».

Για την τέτοια συνεργασία με τον Στ. Θεοδωράκη κι αν θα συναντηθούν τέλος Αυγούστου, είπε: «Με την πρωτοβουλία που πήρα εκεί στοχεύω, στη συνεννόηση, τη συνεργασία και την συμπόρευση. Το ίδιο δηλώνει και ο κ. Θεοδωράκης. Παράλληλες πορείες δεν οδηγούν στον στόχο που έχουμε θέσει, δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες επιλογές. Σε αρκετές δε περιπτώσεις οι παράλληλοι δρόμοι είναι μοναχικοί και αδιέξοδοι. Ούτε υπάρχει κανένα περιθώριο για καθυστερήσεις, "όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει", λέει το γνωμικό. Τέλος Αυγούστου γίνονται οι τελικές συζητήσεις και συνεννοήσεις χωρίς κανένα περιθώριο αναβολών και καθυστερήσεων».

Τέτοια πρόσκληση απηύθυνε, ουσιαστικά, και στον Γ. Παπανδρέου: «Οσοι θέλουν και μπορούν προχωράμε μαζί. Χωρίς αποκλεισμούς, επετηρίδες και προαπαιτούμενα. Με τελικό κριτή τη βάση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Για όλους και για όλα».

Από την πλευρά του, ο Στ. Θεοδωράκης, μιλώντας στην εφημερίδα «Παρασκήνιο», έβαλε ως ζητούμενο το δικό του μείγμα δυνάμεων, που περιλαμβάνει και κεντροδεξιές δυνάμεις: «Ο τόπος έχει ανάγκη από μια δυνατή, ψύχραιμη, προοδευτική φωνή, μακριά από λαϊκισμούς και συντηρητισμούς. Το Ποτάμι γι' αυτό προσπαθεί δύο χρόνια τώρα (...) Γι' αυτό κάλεσα προσωπικά όλες τις δυνάμεις, φιλελεύθερες και μεταρρυθμιστικές, σε συνεννόηση. Να κινητοποιήσουμε και αυτούς που απέχουν και όλοι μαζί να δημιουργήσουμε την τρίτη λύση για τη χώρα».

Για τα οργανωτικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν, ο ίδιος πρότεινε: «Εμείς προτείνουμε μια ελάχιστη οργανωτική συμφωνία στην κορυφή και μετά να πάμε σε μια μεγάλη πολιτική αντιπαράθεση στην κοινωνία. Να πει ο κάθε υποψήφιος αρχηγός τι θέλει για τη χώρα. Ποιο είναι το σχέδιό του; Ποιες λύσεις προτείνει στην οικονομία κυρίως, αλλά και στην Παιδεία, τη Δικαιοσύνη. Είναι δύσκολο το εγχείρημα, αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε. Πρέπει, όμως, όλοι να βάλουμε στην άκρη εγωισμούς και μηχανισμούς».

Βάζοντας και θέμα μαζικότητας του εγχειρήματος, χαρακτηρίζοντάς το «μεγάλο στοίχημα», ζήτησε «Να έρθουν και να ψηφίσουν περισσότεροι από 200.000 πολίτες. Εάν αυτή η υπόθεση τον Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη, τον Νοέμβρη καταλήξει να είναι μια συζήτηση μηχανισμών, θα έχουμε αποτύχει. Είναι πολύ απλό. Ο νέος φορέας ή θα γεννηθεί από την κοινωνία ή δεν θα γεννηθεί».

Μέσα σ' όλα αυτά, βέβαια, δεν απέκλεισε μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ, αν πάρει τις διαβεβαιώσεις που θέλει: «Η χώρα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη και να πηγαίνει από εκλογές σε εκλογές. Εχουμε ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα δεσμευτεί για τις μεγάλες αλλαγές. Κανείς δεν θα πάρει από εμάς λευκή επιταγή. Πρόγραμμα, δεσμεύσεις και συμφωνία για τα πρόσωπα».