Ο σ. Νίκος Καραθάνος γεννήθηκε το 1915 στην Αγία Τριάδα Καρπενησίου. Από τα νεανικά του χρόνια επέλεξε το δρόμο της οργανωμένης πάλης και σφυρηλατήθηκε με πίστη στον αγώνα, στους σκοπούς και τα ιδανικά της εργατικής τάξης εντασσόμενος στην ηρωική ΟΚΝΕ το 1932 στην Αθήνα. Εγινε μέλος του ΚΚΕ το 1933, όντας στη Σχολή Μηχανοσυνθετών της Αεροπορίας, εντασσόμενος στην Κομματική Στρατιωτική Οργάνωση (ΚΣΟ). Αντιμετώπισε τις διώξεις της μεταξικής δικτατορίας και το 1940 κατατάχτηκε στο στρατό, αλλά αντί να τον στείλουν στο μέτωπο, όπως ζήτησε, φυλακίστηκε ως «επικίνδυνος κομμουνιστής» και τραυματίστηκε αργότερα σε βομβαρδισμό του στρατοπέδου.

Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, στις συνοικίες Νέα Σμύρνη, Δουργούτι, Νέο Κόσμο. Μετά το Δεκέμβρη 1944 διατέλεσε γραμματέας της ΚΟ στο Παγκράτι και οργανωτικός γραμματέας στον τομέα των Ανατολικών Συνοικιών.

Το 1947 πέρασε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Εντάχτηκε στο μηχανισμό διαβιβάσεων του Γενικού Αρχηγείου και έγινε διευθυντής της Σχολής Ασυρματοτεχνιτών. Το 1948 οι γονείς του και η αδελφή του εκτελέστηκαν από τις συμμορίες του Καραπιπέρη που δρούσαν στη Ρούμελη.

Από το 1949 έως το 1977 έζησε πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία, όπου σπούδασε μηχανολόγος - μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Πόζναν. Με τον επαναπατρισμό του υπηρέτησε το Κόμμα από διάφορες στελεχικές θέσεις και υπεύθυνες χρεώσεις έως το τέλος της ζωής του.

Αποχαιρετώντας τον εκ μέρους της Αχτιδικής Οργάνωσης Α' Αθήνας της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ και της Οργάνωσης του Νέου Κόσμου, της οποίας ήταν μέλος, η Φρόσω Κονδύλη, μέλος της ΝΕ Κεντρικού Τομέα της ΚΟΑ, είπε μεταξύ άλλων:

«Ο σ. Νίκος Καραθάνος υπήρξε σύντροφος που τίμησε με συνέπεια, μαχητικότητα και σεμνότητα όλες τις υπεύθυνες θέσεις που το Κόμμα μας τον χρέωσε για να υπηρετήσει. Στις δύσκολες στιγμές για το επαναστατικό κίνημα στάθηκε βράχος ακλόνητος, υπερασπιστής του σοσιαλισμού και του επαναστατικού χαρακτήρα του Κόμματος, κόντρα στις επιθέσεις των αστών και των οπορτουνιστών.

Σύντροφε Νίκο, οι σύντροφοί σου που σε γνωρίσαμε τα πρόσφατα χρόνια της ζωής σου επιβεβαιώνουμε τη συνεπή σου πορεία μέχρι το τέλος. Ακόμα και τα δύσκολα χρόνια που προβλήματα στην υγεία σου αντικειμενικά σε δυσκόλευαν, αποτελούσες παράδειγμα συνέπειας στην κομματική δράση. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, χωρίς να προβάλεις τα πολλά προβλήματα υγείας που σε βασάνιζαν, συμμετείχες, συνέβαλες με τον τρόπο σου, με σεμνότητα στεκόσουν διαπαιδαγωγητικά για πολλά νέα μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Φεύγεις, σύντροφε, αλλά μας αφήνεις μια πλούσια κληρονομιά. Αφήνεις παρακαταθήκη το παράδειγμα της αγωνιστικής ζωής σου, στο δύσκολο μα όμορφο αγώνα μας για το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας και το όραμα της κομμουνιστικής κοινωνίας. Γνωρίζουμε, σύντροφε, ότι όλα τα σημαντικά σου γνωρίσματα που σε χαρακτήριζαν τα κέρδισες μέσα από την πορεία σου στο τιμημένο μας Κόμμα. Σήμερα σε αποχαιρετούμε με μια υπόσχεση: Να συνεχίσουμε στο δρόμο που πορεύτηκες, αντλώντας κουράγιο και δύναμη από το παράδειγμά σου, ατσαλώνοντας την πίστη μας στα ιδανικά μας».

Από την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τον αποχαιρέτησε ο γενικός γραμματέας της Γρηγόρης Φωτίου, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ο Νίκος πραγματικά αποτέλεσε παράδειγμα για μίμηση και έτσι θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας».