Καταργείται η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Οι νέες περικοπές στον ΕΟΠΥΥ θα οδηγήσουν σε νέα χαράτσια, με συνέπεια ο εργαζόμενος να πληρώνει από την τσέπη του για διαγνωστικές εξετάσεις. Οι νέες κλίμακες στο φορολογικό επιβάλλουν μια νέα, ακόμη πιο άγρια, φοροληστεία από το «πρώτο ευρώ». Χιλιάδες εργαζόμενοι στο Δημόσιο οδηγούνται σε απόλυση με δραματικές συνέπειες στις παροχές που θα προσφέρονται στις λαϊκές οικογένειες, σε όλα τα επίπεδα.

Αυτές είναι ορισμένες μόνο από τις επιπτώσεις του νέου πολυνομοσχεδίου που κατέθεσε προχτές στη Βουλή η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και με το οποίο επιδιώκεται το τελειωτικό χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα και στις όποιες κοινωνικές παροχές είχαν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους.

Νέα φορο-καταιγίδα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, που θα κληθούν να πληρώσουν και με νέους φόρους τις συμφωνίες κυβέρνησης - τρόικας, προβλέπεται από τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου. Ιδιαίτερα σφοδρή είναι η επίθεση που εξαπολύεται ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς ΕΒΕ, ενώ με άλλες ρυθμίσεις του νομοθετήματος διευρύνονται τα προνόμια και οι φοροεκπτώσεις για τις επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο.

Με τις ρυθμίσεις για το φόρο εισοδήματος η συγκυβέρνηση:

Καθιερώνει φορολογία τριών κλιμακίων για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι για τα φετινά τους εισοδήματα θα πληρώσουν φόρο εισοδήματος:

• 22% για τα πρώτα 25.000 ευρώ
• 32% για το εισόδημα 25.001 - 42.000 ευρώ
• 42% για τα επιπλέον ποσά

-- Καταργεί κάθε αφορολόγητο όριο, προσπαθώντας τα περάσει την ιδέα ότι θα πληρώνεται φόρος από το πρώτο ευρώ, κάτι που δεν ίσχυε ποτέ, πουθενά! Στην πρώτη εφαρμογή του μέτρου θα ισχύσει ...έκπτωση φόρου, που για εισοδήματα μέχρι και 21.000 ευρώ είναι 2.100 ευρώ, ενώ για τα υψηλότερα θα φθίνει κατά 100 ευρώ, για κάθε 1.000 ευρώ επιπλέον εισοδήματος.

-- Καταργεί τις εκπτώσεις για τα παιδιά, δηλαδή, τη μείωση του φόρου που ίσχυε ανέκαθεν για τις οικογένειες με ανήλικα τέκνα. Το αποτέλεσμα αυτής της πρωτοφανούς επιλογής θα είναι νέα επιβάρυνση 270 ευρώ για όσους έχουν ένα παιδί, 540 ευρώ για τις οικογένειες με δύο παιδιά και 2.550 για όσες οικογένειες έχουν τρία παιδιά.

-- Η κλοπή των λαϊκών οικογενειών δε σταματάει στις επιβαρύνσεις που φέρνει η νέα φορολογική κλίμακα. Ο φόρος εισοδήματος που θα πληρώνουμε στο εξής θα είναι ακόμα πιο αυξημένος, αφού η κυβέρνηση καταργεί φορολογικές «εκπτώσεις» που ισχύουν για στοιχειώδεις δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών. Ετσι, δε θα ισχύουν πλέον:

• Η έκπτωση φόρου λόγω πληρωμής ενοικίου
• Η έκπτωση φόρου για την πληρωμή τόκων στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας
• Η έκπτωση φόρου για έξοδα φροντιστηρίων για τα παιδιά

-- Επιβάλλεται φορολογική κλίμακα - καταστροφή για τους αυτοαπασχολούμενους. Η νέα φορολογική κλίμακα που αποφάσισε να επιβάλει η κυβέρνηση έχει δύο μόλις κλιμάκια και προβλέπει:

• Συντελεστή 26% για εισοδήματα μέχρι 50.000 ευρώ
• Συντελεστή 33% για μεγαλύτερα εισοδήματα

Να σημειώσουμε ότι από φέτος οι αυτοαπασχολούμενοι καλούνται να πληρώσουν αυξημένο «τέλος επιτηδεύματος», το οποίο φτάνει ήδη τα 650 ευρώ, ενώ κάθε μήνα πρέπει να πληρώνουν τουλάχιστον το 20% του εισοδήματός τους για εισφορές προς το ασφαλιστικό τους ταμείο.

-- Πρόσθετους φόρους θα αναγκαστούν να πληρώσουν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, λόγω των νέων αυξημένων τεκμηρίων διαβίωσης που προβλέπονται στο νομοσχέδιο.

Την ίδια στιγμή οι κυβερνώντες εισάγουν ακόμα μεγαλύτερη μείωση στους φόρους που πληρώνουν οι επιχειρηματίες, αφού:

-- «Ρίχνουν» κατά 15 ολόκληρες μονάδες το συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων. Μέχρι σήμερα ο φόρος που πλήρωναν οι μερισματούχοι υπολογιζόταν με συντελεστή 25%. Τώρα θα υπολογίζεται με 10%! Με αυτόν τον τρόπο οι φόροι που πληρώνουν οι μεγαλομέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων μειώνεται κατά 60%!!! Η περίπτωση μιλάει από μόνη της.

-- Καθιερώνουν ειδικό τρόπο φορολόγησης εσόδων από ενοίκια. Για ενοίκια μέχρι 12.000 ευρώ θα ισχύει συντελεστής 11%, ενώ για τα μεγαλύτερα έσοδα από νοίκια ο συντελεστής θα είναι 33%.

-- Ορίζεται ότι οι μεταβιβάσεις επιχειρήσεων θα φορολογούνται με τον εξευτελιστικό συντελεστή του 15%, οι τραπεζικές καταθέσεις θα έχουν συντελεστή φορολόγησης επίσης 15% κ.ο.κ.

Την ένταση της επιθετικότητας κατά των εργαζομένων στο Δημόσιο με την πλήρη επιτάχυνση των απολύσεων φέρνει το Πολυνομοσχέδιο. Συγκεκριμένα, αρκεί μία απλή υπουργική απόφαση και θα είναι δυνατή η κατάργηση θέσεων σε όλο το δημόσιο τομέα. Το δε προσωπικό των καταργούμενων θέσεων θα τίθεται αυτομάτως σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Επιπρόσθετα, αρκεί επίσης μια απλή υπουργική απόφαση και ένας υπάλληλος μπορεί να μετατεθεί από μία υπηρεσία σε άλλη, χωρίς να είναι σε θέση να προβάλει οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης.

Με βάση τα παραπάνω, η κάθε κυβέρνηση θα μπορεί να περιορίζει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά το δοκούν και όποια στιγμή αυτή κρίνει. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δίνεται αποφασιστικό πλήγμα στις κοινωνικές υπηρεσίες και λειτουργίες του κράτους, με πρώτες απ' όλες την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια και την Τοπική Διοίκηση, καθώς εκεί αρχικά θα συρρικνωθεί το προσωπικό. Ο στόχος, λοιπόν, είναι διπλός: Απ' τη μια, η επίτευξη του λεγόμενου «μικρότερου κράτους» που θα υπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου καθώς οι πολυεθνικές θα μπορούν να μπουν πιο εύκολα στο κερδοφόρο «παιχνίδι» τομέων που έχει υπό την εποπτεία του το Δημόσιο (π.χ. Υγεία, Παιδεία, καθαριότητα κλπ.). Απ' την άλλη, το οριστικό τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και στο δημόσιο τομέα συντρίβοντας προς τα κάτω το σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Αυτή η εξέλιξη δεν είναι χτύπημα μόνο σε βάρος των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά αγγίζει το σύνολο των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και οικογενειών. Για παράδειγμα: Η κατάργηση της ειδικότητας των Σχολικών Φυλάκων είναι «χτύπημα» κατά της εκπαίδευσης και των σχολικών κτηρίων, που έχουν χτιστεί μέσα από τη φορολογία του λαού. Επιπρόσθετα, η συρρίκνωση των εκπαιδευτικών σημαίνει περισσότερα παιδιά ανά σχολική αίθουσα, σημαίνει χαμηλότερης ποιότητας εκπαιδευτικό έργο, σημαίνει πως τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δε θα μορφώνονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες. Αντίστοιχα, η συρρίκνωση των υγειονομικών σημαίνει ακόμη χαμηλότερης ποιότητας υγειονομική περίθαλψη και πρόνοια, σημαίνει πως μόνο όποιος έχει να πληρώνει θα μπορεί να είναι και υγιής.

Η συρρίκνωση των εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση, σημαίνει πως μια σειρά από υπηρεσίες θα γίνονται με ανταποδοτικό χαρακτήρα (π.χ. Παιδικοί Σταθμοί, Πολιτιστικοί και Αθλητικοί Οργανισμοί κλπ.), με συνέπεια να «βάζουν» ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη οι εργαζόμενοι για να «απολαύσουν» στοιχειώδεις υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, θα ενταθεί η δημιουργία των λεγόμενων Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων οι οποίες, απ' τη μια, χρησιμεύουν ως όχημα για την εύρεση φτηνών εργαζομένων, δίχως δικαιώματα ενώ, απ' την άλλη, διευκολύνουν την είσοδο ιδιωτών σε κρίσιμες υπηρεσίες, στην απαλλαγή του κράτους από σειρά αρμοδιοτήτων και, εν τέλη, οδηγούν στην ενίσχυση της ανταποδοτικότητας.

Με βάση το πολυνομοσχέδιο καταργούνται άμεσα και τίθενται σε διαθεσιμότητα:

-- Οι σχολικοί φύλακες (2.224 εργαζόμενοι).

-- Η Δημοτική Αστυνομία (συνολικά 3.500 υπάλληλοι).

-- Μια σειρά από ειδικότητες καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης.

-- Οι οδηγοί και τεχνικοί της υπηρεσίας κρατικών αυτοκινήτων.

Δεν είναι, όμως, μόνο τα παραπάνω. Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο, η διαθεσιμότητα επιταχύνεται και από 12 μήνες «πέφτει» στους 8 μήνες και στη συνέχεια οι εργαζόμενοι αυτοί θα απολύονται. Μάλιστα, η επιλογή του προσωπικού που θα τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας θα γίνει «με βάση την αποτίμηση των προσόντων όλων των υπαλλήλων του κλάδου ή της ειδικότητας», ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα θα παίζει και «εργασιακή φυσιογνωμία» του κάθε υπαλλήλου (π.χ. δεξιότητες, επιδόσεις, ηθικές αμοιβές, πειθαρχικές ποινές κλπ.) (άρθρο 90).

Αποκλειστική «υπόθεση» της κυβέρνησης γίνεται οριστικά η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, όπως προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο - λαιμητόμο που προωθεί στη Βουλή με τη διαδικασία του επείγοντος. Σύμφωνα με το «μηχανισμό» που στήνει η κυβέρνηση, η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού θα υποτάσσεται στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή της κερδοφορίας των επιχειρηματιών. Οι εκατοντάδες χιλιάδες ανειδίκευτοι εργάτες θα δουν τον εξευτελιστικό μισθό των 586 ευρώ μεικτά και 511 για τους κάτω των 25 ετών καταρχήν να «παγώνει» στα ίδια επίπεδα μέχρι το 2017, και μετά αυτός να καθορίζεται με μοναδικό κριτήριο τη θωράκιση των κερδών του κεφαλαίου.

Το ύψος του μισθού, όπως ορίζεται στο πολυνομοσχέδιο «...θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών». Ετσι, η κυβέρνηση θα αποφασίζει και συνεχώς θα συμπιέζει τον κατώτατο μισθό, αφού η εργοδοσία έχει δώσει εντολή γι' αυτό μια και το ύψος του αποτελεί αγκάθι στη θωράκιση της κερδοφορίας τους.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση επιχειρεί να κλείσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και να βάλει οριστική ταφόπλακα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες για τις κατευθύνσεις του υπουργείου Εργασίας, η κυβέρνηση με το μηχανισμό συνεχίζει να διαχωρίζει το μισθό των νέων και των παλιότερων εργαζομένων. Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας για τους νέους ενδείκνυται ο καθορισμός των κατώτατων μισθών, σε ποσοστό περίπου 75% του κατώτατου μισθού των ενηλίκων. Γι' αυτό, στα σχέδια του υπουργείου προτείνονται συγκεκριμένα μισθολογικά κλιμάκια ανάλογα με την ηλικία και την προϋπηρεσία.

Προβλέπεται, επίσης, διαφοροποίηση των κατώτατων μισθών ανάλογα με την περιοχή, γεγονός που αιτιολογείται στη βάση των διαφορετικών συνθηκών ύφεσης και ανεργίας σε μια σειρά περιοχές, οπότε και οι μισθοί θα πρέπει να είναι ακόμη χαμηλότεροι. Επιπλέον, υπόψη θα λαμβάνεται και η παραγωγικότητα των επιμέρους κλάδων. Δηλαδή, από το πόσο ικανοποιημένοι θα είναι οι εργοδότες από την «ανταγωνιστικότητα» και την κερδοφορία των επιχειρήσεών τους.

Ο νέος μηχανισμός διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό «όπλο» στα χέρια των μεγαλοεργοδοτών, για να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση ρίχνοντας τα βάρη της αποκλειστικά στους εργαζόμενους. Πρόκειται για ένα «όπλο» στα χέρια της εργοδοσίας, με το οποίο επιχειρείται να χτυπηθεί στην καρδιά το δικαίωμα της εργατικής τάξης να διεκδικήσει με αγώνες μισθούς και δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της.

Νέα εφόδια στον περιορισμό των παροχών προς τους ασφαλισμένους του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) αποτελούν οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για τις «ποινές παραβατικών συμπεριφορών παρόχων υγείας κατά την εμπορία φαρμάκων και λοιπές διατάξεις».

Υπάρχει στο νομοσχέδιο πρόβλεψη για πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις, νοσηλεία και φυσικοθεραπείες από ιδιώτες παρόχους στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, λόγω μη λειτουργίας των μονάδων του -όπως τα εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ- ή γιατί υπάρχουν μεγάλες αναμονές. Προβλέπει ότι οι μηνιαίες δαπάνες γι' αυτές τις εξετάσεις καθορίζονται με υπουργική απόφαση και δεν μπορούν να υπερβαίνουν το ένα δωδέκατο των εγκεκριμένων πιστώσεων του ΕΟΠΥΥ. Σε αντίθετη περίπτωση, το «υπερβάλλον ποσό» θα αναζητείται απ' τον ΕΟΠΥΥ, από τους ιδιώτες παρόχους.

Μ' άλλα λόγια, καθιερώνονται οι λεγόμενοι «σφαιρικοί προϋπολογισμοί» σε μηνιαία βάση, όπου κριτήριο δε θα είναι η επιστημονική εκτίμηση του γιατρού για τον άρρωστο, αλλά το προϋπολογισμένο κόστος. Μ' αυτό το προϋπολογισμένο κόστος θα καλύπτεται π.χ. μόνο μία αξονική τομογραφία για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ενώ αν χρειαστεί και κάποια άλλη, το πιο πιθανό είναι να την πληρώσει ο ασθενής.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, οδηγούν και οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης που συμπληρωματικά στις διατάξεις του νομοσχεδίου ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας: Να προσλάβει ιδιωτικές εταιρείες στον ΕΟΠΥΥ, οι οποίες θα κάνουν -όπως οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες- «κλινικό έλεγχο» με τον ίδιο τρόπο στους δημόσιους και ιδιωτικούς παρόχους υγείας. Μέσα από αυτούς τους ελέγχους, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται να καλύψουν κάποια κόστη απ' τις νοσηλείες των ασφαλισμένων τους, που χρεώνουν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, μειώνοντας έτσι τα έξοδά τους κατά 25-30%. Το ίδιο θα κάνει, όπως είπε ο υπουργός Υγείας, και ο ΕΟΠΥΥ, γιατί «δεν έχει σημασία αν τα λεφτά χάνονται σε έναν ιδιώτη ή στο δημόσιο». Ετσι, δηλαδή, ο ΕΟΠΥΥ, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά με χρήματα των εργαζομένων, θα μπορεί «να κόβει» εξετάσεις και απ' τη δημόσια μονάδα Υγείας με τον «ίδιο ακριβώς τρόπο».

Πρόσθετο εργαλείο στον περιορισμό των παροχών αποτελούν και οι προβλεπόμενες ποινές για φαρμακοποιούς, γιατρούς, φυσικοθεραπευτές και συμβεβλημένους παρόχους με τον ΕΟΠΥΥ, καθώς και το «γράμμα και το πνεύμα» είναι στην κατεύθυνση της μείωσης των δαπανών και όχι οι ανάγκες του ασθενούς.

Ηδη απ' τη λειτουργία του (1.1.2012) ο ΕΟΠΥΥ λειτούργησε ως πάροχος και αγοραστής υπηρεσιών υγείας με λογιστική λογική στη βάση του εξορθολογισμού των δαπανών υγείας.

Εν πρώτοις μειώθηκε η κρατική επιχορήγηση από 0,6% σε 0,4% επί του ΑΕΠ. Με την εφαρμογή του νέου Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) του ΕΟΠΥΥ (Νοέμβρης 2012) και σε συνδυασμό με προηγούμενες -και νεότερες- αποφάσεις συμμετοχών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι ασφαλισμένοι υπέφεραν, μεταξύ των άλλων, με τα παρακάτω χαράτσια και περικοπές:

• Η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων για την προμήθεια φαρμάκων αυξήθηκε από 9% που ήταν το 2010 σε 17% το 2012, ενώ με τις μετριότερες προβλέψεις θα διαμορφωθεί σε 22-24% για το 2013. Πλέον επιβαρύνονται με συμμετοχή 25% και οι χρόνια πάσχοντες για φάρμακα που δε σχετίζονται άμεσα με την κύρια πάθησή τους.
• Επιβλήθηκε συμμετοχή 15% για εξετάσεις που γίνονται στα συμβεβλημένα διαγνωστικά κέντρα, όπου εξωθούνται οι ασφαλισμένοι λόγω των κλειστών εργαστηρίων του πρώην ΙΚΑ και των ατέλειωτων ουρών στις υπόλοιπες δημόσιες δομές Υγείας. Μέχρι τώρα δεν έχει ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός (2006-2007) για την προμήθεια αντιδραστηρίων για τις Μονάδες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
• Οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ πληρώνουν συμμετοχή 30% για νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική, ενώ του ΟΓΑ πληρώνουν 50%. Ετσι οι ασφαλισμένοι πληρώνουν και συμμετοχή 45% στις εξετάσεις σε περίπτωση που κάποιος νοσηλευτεί σε συμβεβλημένη ιδιωτική κλινική. Για παράδειγμα, για αξονική τομογραφία, θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του 32 από τα 71,11 ευρώ, για μαγνητική 106,37 από τα 237 ευρώ του κρατικού τιμολογίου. Συνολικά «αυτό το πακέτο» στις ιδιωτικές κλινικές στοιχίζει στους ασφαλισμένους 10 εκ. ευρώ το μήνα, από το Νοέμβρη του 2012 και μετά.

Η επιλογή της κυβέρνησης να καταργήσει τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ αποτελεί καίριο χτύπημα στο δικαίωμα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας να ολοκληρώσουν στη χρονιά που έρχεται ακόμα και αυτή την κουτσουρεμένη και υποβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση.

Μπαίνει άμεσα ζήτημα για τα παιδιά που προετοιμάζονται να πάνε στην Γ' τάξη (ΕΠΑΛ) ή Β' τάξη (ΕΠΑΣ) και το Σεπτέμβρη θα βρεθούν στον αέρα, καθώς κλείνουν οι τομείς και οι ειδικότητες που έχουν επιλέξει! Τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά; Πού τα σπρώχνει η κυβέρνηση; Να συνεχίσουν σε ιδιωτικές σχολές; Να πιστοποιηθούν στην εκμετάλλευση της αγοράς ή σε ΙΕΚ πληρώνοντας από την τσέπη τους;

Αμεσα η κυβέρνηση να κόψει το λαιμό της να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε - κανένα φτωχόπαιδο, κανένας μαθητής να μη βρεθεί χωρίς διέξοδο, να τελειώσουν όλα τα παιδιά αυτό που ξεκίνησαν, χωρίς δεύτερη κουβέντα! Καμιά απόλυση, να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία.

Αναδεικνύουν ως αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης τη στροφή στη μαθητεία, γι' αυτό σπρώχνουν σε αυτή, που ούτε στέρεη επαγγελματική εκπαίδευση είναι, ούτε ουσιαστική μόρφωση δίνει, αλλά δίνει φθηνό εργατικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις, γρήγορα ψευτοκαταρτισμένο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι στρεβλώσεις που αντιμετωπίζονται από το υπουργείο Παιδείας είναι στην πλάτη των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Δεν ευθύνονται αυτά για τις διαχρονικές επιλογές των αστικών κυβερνήσεων.

Πέρα όμως από αυτό, ο εξορθολογισμός που επικαλούνται (ζήτημα υπαρκτό λόγω ακριβώς και της άναρχης ανάπτυξης του καπιταλισμού) όταν πάει να λυθεί από την αστική τάξη έχει και βαθιά ταξικό αποτέλεσμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση χιλιάδες παιδιά που κατά βάση δουλεύουν, συμπληρώνουν το οικογενειακό εισόδημα, κ.τ.λ.

Ετσι, κι αλλιώς όλα αυτά είναι μέρος μιας συνέχειας, ενός σχεδίου -γιατί υπάρχει σχέδιο- που στο επόμενο διάστημα αναμένεται να φέρει η κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό ήταν στα συρτάρια του υπουργείου Παιδείας από το 2011. Γιατί, λοιπόν, σήμερα έρχεται να το υλοποιήσει με τέτοια βιαιότητα (2.500 απολύσεις εκπαιδευτικών και 20.000 παιδιά στο δρόμο); Γιατί πιέζει η τρόικα ή γιατί δεν είχε άλλο δρόμο παρά μόνο αυτόν που επέλεξε τελικά; Στέλνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι είναι μονόδρομος οι ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου και οι αλλαγές που αυτό θέλει.

Πρόκειται για συνολικές αλλαγές που αφορούν και το Λύκειο, και τα ΤΕΙ (σχέδιο «Αθηνά») και τα ΙΕΚ. Πρόκειται για αναδιαρθρώσεις που συνδέονται με εξελίξεις και προτεραιότητες της αστικής στρατηγικής στους κλάδους. Πιο συγκεκριμένα, για το Τεχνικό Λύκειο που θα έρθει, θα το χαρακτηρίζει η γενίκευση της μαθητείας, η προσπάθεια να εξωραϊστεί (να μην είναι το αποπαίδι λέει ο Κ. Αρβανιτόπουλος) για να προσελκύσει μεγαλύτερο αριθμό μαθητών όπως γίνεται σε επίπεδο ΕΕ ή όπως γίνεται και στη Γερμανία που από την ηλικία των δέκα ετών τα παιδιά χωρίζονται σε κατηγορίες και τύπους σχολείων ανάλογα με το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν!

Λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ ότι από το φορολογικό νομοσχέδιο λείπει η «αναπτυξιακή» διάσταση, η δυνατότητα, με δυο λόγια, των επιχειρήσεων να μην πληρώνουν φόρους, το υπουργείο Οικονομικών έσπευσε να καθησυχάσει τις ανησυχίες των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Σε ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρεται ότι οι προτεινόμενες διατάξεις αποτελούν μόνο το πρώτο βήμα, καθώς - μέχρι το Σεπτέμβρη - θα συμπληρωθούν με το μέρος που «θα αφορά τη χορήγηση πρότυπων φορολογικών κινήτρων, όπως οι φορολογικές πριμοδοτήσεις για επενδύσεις, εκπτώσεις φόρου για επενδύσεις και επιτάχυνση των διενεργούμενων αποσβέσεων».

Αλλά δεν σταματούν εκεί. Προαναγγέλλουν και νέα προνόμια στο ξένο κεφάλαιο. Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι «...θα υπάρξει ρύθμιση γα τη δυνατότητα παραμονής στη χώρα ξένων επενδύσεων οι οποίες, εφόσον καλύπτουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις, θα τύχουν ειδικών απαλλαγών και φορολογικών κινήτρων».