«Χαΐνηδες» είναι οι: Δημήτρης Αποστολάκης (λύρα, τραγούδι), Δημήτρης Ζαχαριουδάκης (κιθάρα, τραγούδι), Μαρία Κώτη (ακορντεόν, τραγούδι), Γιώργος Μανωλάκης (μαντολίνο, λαούτο, μπουζούκι), Αλέξης Νόνης (αθάνατος, νταούλι, μπεντίρ, νταρμπούκα), Αντώνης Σκαμνάκης (κοντραμπάσο), Περικλής Τσουκαλάς (ούτι, τσουμπούς, άταστη κιθάρα, γυαιλί - ταμπούρ, ραμπάμπα).
Οι νέοι δημιουργοί και καλλιτέχνες βρίσκουν για άλλη μια χρονιά βήμα έκφρασης, ανακτούν τη φωνή τους, δίνουν τη δική τους πινελιά στο 32ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Μεταξύ τους μαθητές που «κάνουμε το κέφι μας γράφοντας τραγούδια», αλλά και νέοι που θέλουν «να μοιραστούμε τις μουσικές, τα συναισθήματα, τις εμπειρίες μας», να «μιλήσω για το βαθύτερο χτύπο της καρδιάς μου». Και απευθύνονται μόνο σε κάθε «Ομάδα Υψηλού Κινδύνου», κάνουν «Τρεις ευχές», στα δύσκολα εμφανίζονται σε «Τρεις παραλλαγές», πάνε «Κόντρα στον άνεμο», οι «Raining Pleasure» σε ταξιδεύουν σε γνώριμες διασκευασμένες μελωδίες και μελοποιημένα ποιήματα. Το ταξίδι μόλις άρχισε...
Στη συνέχεια, μία μουσική διαδρομή από τη Σμύρνη στην Πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Μ. Ασίας πρόσφερε η Γιώτα Βέη. Οι «Δρόμοι της Ιωνίας», οι δρόμοι της παράδοσης ενός μεγάλου πολιτισμού, «ντύθηκαν» με ήχους και ρυθμούς, μέσα από το οδοιπορικό που παρουσίασε η μεγάλη ερμηνεύτρια. Με συνοδοιπόρους το βιολί και το σαντούρι, η Γ. Βέη «μίλησε» με το δικό της μοναδικό τρόπο για το δημιουργικό πνεύμα και την ψυχή εκείνων που «έφτασαν στην Ελλάδα από τα παράλια της Μ. Ασίας και της Σμύρνης με μόνες αποσκευές τα ήθη και τα έθιμα, την πλούσια μουσική τους παράδοση». Τραγούδια που πρωτοπαρουσιάστηκαν από τις μεγάλες του είδους: Ρ. Εσκενάζι, Κ. Παπαγκίκα, Ρ. Αμπατζή κ.ά. και που συνεχίζουν να συγκινούν και να αγγίζουν την καρδιά. Μαζί της οι: Μ. Παπαδέας, Ε. Κοσμάς, Α. Παπαδημητρακάκης, Γ. Αβραμίδης, Κ. Κοπανετσιάνος, Δ. Κουκουλιτάκης, Γ. Βεντούρης και Αν. Νιάρχος.
Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με αφιέρωμα στον Πάνο Γεραμάνη από τον Δημήτρη Κοντογιάννη και την Γιούλη Τσίρου.
Η χορογραφία είναι της Σοφία Μάντη, το βίντεο του SOCOS, τα κοστούμια της Ειρήνης Κυριαζίδου. Χόρεψαν: Ηώ Αντωνοπούλου - Κυριακίδου, Ευτυχία Δημαρόγκωνα, Νίκος Ζώκας, Ελεονόρα Ηλία, Μαρία Καρτάνου και Βαγγελιώ Κυριαζίδου.
Είναι από εκείνα που δε «χορταίνεις» να διαβάζεις, να ακούς και κάθε ανύποπτη στιγμή που τα ξανανταμώνεις νιώθεις ότι πας μέσα σου ένα «βήμα» μπροστά. Κι όταν το εσωτερικό βήμα το μοιράζεσαι, αποκτά άλλο βάρος. Χτες, αφορμή για αυτό το βήμα στάθηκαν οι μαθητές από την ΤΟ Βορειοδυτικών συνοικιών της ΚΝΕ και το αφιέρωμα - που παρουσίασαν με πολύ μεράκι - για τον ποιητή της εργατικής τάξης, τον Γιάννη Ρίτσο. Η ζωή του ποιητή πλούσια όπως και το έργο του, «ξεναγός» στη νεότερη ιστορία του τόπου. Που βάφτηκε με κόκκινο. Κι «από κανένα δε δανειστήκαμε το κόκκινο. Δικό μας είναι το αίμα». Σίγουρα «ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Τώρα είναι δικός σας αυτός ο δρόμος». Είναι αναπόφευκτο: «Το μέλλον ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες»...