38ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»

Αγώνες ορόσημο για όλη την εργατική τάξη

Συζήτηση με Ελληνες χαλυβουργούς και Ισπανούς ανθρακωρύχους για τις αναμετρήσεις τους για το δίκιο της εργατικής τάξης

Οι σκληροί ταξικοί αγώνες που έδωσαν «παλεύοντας για το δίκιο» της τάξης τους με πολύμηνες απεργίες οι περήφανοι χαλυβουργοί στην Ελλάδα και οι ανθρακωρύχοι της Ισπανίας και η παρακαταθήκη που άφησαν στους νέους που θα αναπτυχθούν απέναντι στην επίθεση που έχει εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο σε δικαιώματα και κατακτήσεις, ξεδιπλώθηκαν στη συζήτηση που έγινε τη Παρασκευή το βράδυ στο εργατικό στέκι του 38ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, την οποία παρακολούθησε πλήθος κόσμου.

Ο Γιώργος Σιφωνιός, πρόεδρος του σωματείου των χαλυβουργών του Ασπροπύργου και ο Σαούλ Φερνάντεθ ανθρακωρύχος από τις Επιτροπές Εργατικής Ενότητας της Ισπανίας μίλησαν για τους αγώνες που έδωσαν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρέπεια. Ορθωσαν παλικαρίσιο ανάστημα και αντιμετώπισαν την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, τις δυνάμεις καταστολής και έστειλαν μήνυμα στους εργαζόμενους όλου του κόσμου για το δρόμο που πρέπει να χαράξουν.

Η εισήγηση της συζήτησης έγινε από το Θανάση Κοτρώνη, μέλος της Νομαρχιακής Οργάνωσης Βιομηχανίας της ΚΟΑ στην οποία σημείωσε μεταξύ άλλων: «Το τελευταίο διάστημα οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η νεολαία δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση από κυβέρνηση, ΕΕ, μεγάλο κεφάλαιο συνολικά. Αυτή η επίθεση γίνεται πιο βίαιη γιατί στηρίζεται από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και από τις ξεπουλημένες συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μαζί με τους συμμάχους του έδωσε σειρά πολύμορφων αγώνων ενάντια σε αυτή την πολιτική. Ξεχωριστή σημασία απόκτησε ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών του Ασπροπύργου».

Ο Θ. Κοτρώνης αναφέρθηκε στη συνέχεια στην εννιάμηνη απεργία των χαλυβουργών, στην πλατιά στήριξη και αλληλεγγύη που είχε από όλα τα λαϊκά στρώματα αλλά και στην προσπάθεια που έγινε να μεταφερθεί η φλόγα της χαλυβουργίας και σε άλλους χώρους εργασίας. Ιδιαίτερη επισήμανση έκανε στην καθημερινή πολύμορφη στήριξη που έδωσε τόσο το ΚΚΕ όσο και το ΠΑΜΕ, γεγονός που οδήγησε εργοδοσία και τα κόμματα που τη στήριξαν να εξαπολύσουν βρώμικες επιθέσεις εναντίον τους. «Η 9μηνη απεργία των χαλυβουργών, σημείωσε, παίρνοντας υπόψη και τις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες που έγινε, με τα χαρακτηριστικά που πήρε, αποτέλεσε μεγάλη νίκη του εργατικού κινήματος, δικαίωση της ταξικής γραμμής πάλης άσχετα αν δεν δικαιώθηκαν όλα τα αιτήματά της. Η προσφορά της είναι ορόσημο. Προσφέρεται για άντληση γενικότερων συμπερασμάτων χρήσιμων για τη μάχη της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της ισχυροποίησης του Κόμματος, την βελτίωση της καθοδηγητικής μας δουλειάς».

«Ο αγώνας των χαλυβουργών συνεχίζεται»

Παίρνοντας αμέσως μετά το λόγο κάτω από θερμά χειροκροτήματα ο Γιώργος Σιφωνιός, ξεκίνησε την παρέμβασή του λέγοντας: «Πέρασε ένας μήνας από αυτό τον ηρωικό αγώνα που έδωσαν οι χαλυβουργοί μαζί με τους συμπαραστάτες τους, τα ταξικά συνδικάτα Μετάλλου και το ΠΑΜΕ, τον οποίο τελειώσαν με την επέμβαση των ΜΑΤ. Ομως οι εργοδότες δηλώνουν ότι οι χαλυβουργοί μετέφεραν την απεργία μέσα στο εργοστάσιο, αυτό σημαίνει, ότι παρόλο που οι χαλυβουργοί ανέστειλαν την απεργία τους, συνεχίζουν τον αγώνα τους για τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων».

Οπως σημείωσε στη συνέχεια ο Γ. Σιφωνιός μιλώντας για την απεργία: «Χωρίς συμπαράσταση και αλληλεγγύη οι χαλυβουργοί δε θα είχαν αντέξει 9 μήνες. Είχαν στο πλευρό τους τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και όλων των λαϊκών στρωμάτων. Οι χαλυβουργοί παρόλο που δεν έγινε επαναπρόσληψη των εργαζομένων, κράτησαν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Δώσαμε παράδειγμα στους άλλους εργαζόμενους που τους είχαμε προειδοποιήσει ότι ο Μάνεσης ήταν λαγός των βιομηχάνων για να περάσουν αυτά τα μέτρα σε όλα τα εργοστάσια».

«Οι χαλυβουργοί, τόνισε στη συνέχεια, έπραξαν το αυτονόητο, μπήκαν μπροστά. Κάναμε το καθήκον μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε παρόλο που έχουν μείνει 200 χαλυβουργοί και διεκδικούμε επαναπρόσληψη των υπολοίπων. Ο αγώνας θα συνεχιστεί. Θα βρεθούμε και πάλι στους δρόμους του αγώνα».

Από την πλευρά του ο Σαούλ Φερνάντεθ, αναφερόμενος στον πολυήμερο απεργιακό αγώνα των ανθρακωρύχων της Ισπανίας που ολοκληρώθηκε με την μεγάλη πορεία των 430 χιλιομέτρων που έφτασε στην Μαδρίτη, σημείωσε, πως αποτελεί μια ιστορική στιγμή για το εργατικό κίνημα γιατί για δεκαετίες στην Ισπανία είχαν να γίνουν τέτοιες κινητοποιήσεις στον κλάδο. Η απόφαση της κυβέρνησης για μείωση της παραγωγής του άνθρακα είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε κλείσιμο αρκετών ορυχείων με αποτέλεσμα περίπου 5.000 μόνιμοι εργαζόμενοι και άλλοι περίπου 3.000 εργαζόμενοι με έμμεση σχέση, να χάσουν τη δουλειά τους.

Η απόφαση της Γενικής Ενωσης Εργατών - η ηγεσία της οποίας συμμετέχει χρόνια στον εκεί λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο» - για αναστολή της απεργίας μετά την ξεπερασμένη στρατηγική που χρησιμοποίησε, οδήγησε τους εργάτες ξανά στους χώρους δουλειάς, με τη φλόγα ωστόσο της αγωνιστικής διάθεσης να καίει ζωντανά. Εμείς, από την πλευρά μας, ξεκινήσαμε μια νέα δουλειά με βάση τις Επιτροπές Εργατικής Ενότητας, οι οποίες δημιουργούν δομές από τα κάτω και επιδρούν ιδιαίτερα θετικά στις συνειδήσεις των εργατών. Με αυτό τον τρόπο οργανώνουμε τους νέους αγώνες που έρχονται πάρα πολύ σύντομα, μπορεί από τον ερχόμενο μήνα, μπορεί από τις αρχές Γενάρη. Με ταξική προοπτική και άμεση ρήξη με τον καπιταλισμό για να μπορέσουμε να νικήσουμε».

Υπόδειγμα ερασιτεχνικής θεατρικής δημιουργίας

Η θεατρική ομάδα του ΚΕΘΕΑ «Διάβαση» παρουσίασε στο φεστιβάλ της ΚΝΕ το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο»

O Iάκωβος Καμπανέλλης, που δεν αρνιόταν ποτέ σε ερασιτεχνική ομάδα να ανεβάσει οποιοδήποτε έργο του, αν ζούσε και έβλεπε την παράσταση της θεατρικής ομάδας της Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ «Διάβαση», στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ- «Οδηγητή» με το έργο του «Το μεγάλο μας τσίρκο», θα χαιρόταν πραγματικά με την αγάπη, το μεράκι, τη σοβαρή ατομική και συλλογική προσπάθεια, τη σκηνική ευστροφία, ακόμα και το υποκριτικό ταλέντο αρκετών μελών της πολυμελούς θεατρικής ομάδας. Θα συμφωνούσε για το πώς «διάβασαν» και ερμήνευσαν το έργο του. Για το πώς υπηρέτησαν τις αλήθειες του. Για το πώς το «έδεσαν» με τη σημερινή πολιτική και οικονομική πραγματικότητα, με τη σημερινή «ασφυξία» των εργαζομένων, το σημερινό ξεπούλημα του τόπου, με τη σημερινή πολιτικο-οικονομική «γκιλοτίνα», με την οποία το ΔΝΤ, η τρόικα της ελληνικής και ξένης πλουτοκρατίας και οι κυβερνητικοί εκπρόσωποί τους «σφαγιάζουν» το λαό μας.

Η ομάδα του ΚΕΘΕΑ, έκανε το «εγώ» «εμείς». Προσπάθησαν να ανεβάσουν αυτό το δύσκολο και πολύ απαιτητικό και από επαγγελματίες καλλιτέχνες έργο. Και σφίγγοντας όλοι μαζί τα χέρια τους σαν «αλυσίδα», σαν ένας άνθρωπος, μια ψυχή, μια φωνή, κατάφεραν και να νιώσουν τις ιστορικές αλήθειες του έργου και να τους δώσουν σημερινή διάσταση και να τις μεταδώσουν και να συνεπάρουν με αυτές το πλήθος των θεατών. Τόσο πλήθος, που όσοι δε χωρούσαν πια στις κερκίδες του αμφιθεάτρου κάθισαν στη μάντρα του και πίσω από τη μάντρα, ακόμα και όρθιοι στα βράχια του λοφίσκου, όπου είναι χτισμένο το θέατρο στο Αλσος.

Με «σκηνικό» μερικά σεντόνια, αλλά με κοστούμια που συμβόλιζαν όσα θέλησε να ιστορήσει, να καταγγείλει, να σαρκάσει, αλλά και όσα θέλησε να υμνήσει ο Καμπανέλλης με το έργο του. Με τα ηχογραφημένα τραγούδια της πρώτης παρουσίασης του έργου, το 1973, στο θέατρο «Αθήναιον» από το θίασο Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου, σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, με τη φωνή του αξεπέραστου Νίκου Ξυλούρη και των ηθοποιών - πρώτων διδαξάντων το έργου. Προπαντός με τη φυσικότητα του λόγου τους, με το χιούμορ τους, με την αλήθεια και τη «φλόγα» της ψυχής τους και του αγώνα τους για την απεξάρτηση και τη ζωή των αγαπημένων τους -παιδιών, αδελφιών, φίλων- δεν υπηρέτησαν μόνο το έργο του Καμπανέλλη, μα και το νόημα και τις πραγματικές αξίες της ζωής και των πολύμορφων αναγκαίων αγώνων που πρέπει να δίνει όποιος θέλει να λέγεται «Ανθρωπος».

Η «φλόγα» της ατομικής και συλλογικής θεατρικής προσπάθειας και του ολοφάνερου μόχθου που κατέβαλε η ομάδα του ΚΕΘΕΑ - προσπάθεια υποδειγματική για το πώς πρέπει να δουλεύουν οι ερασιτεχνικές ομάδες - αν όχι και καμπόσοι...επαγγελματίες του θεάτρου, ήταν επόμενο να επιβραβευθεί με τα αλλεπάλληλα χειροκροτήματα των θεατών σ' όλη τη διάρκεια της παράστασης, το γέλιο, τη συγκίνηση, τα ενθουσιώδη και παρατεταμένα χειροκροτήματα, τα «μπράβο», τα επιφωνήματά τους στο φινάλε του έργου, και τα θερμά συγχαρητήρια που τους έδωσαν πολλοί θεατές στα παρασκήνια.

Ασκηση: Ζήτημα ζωτικής σημασίας

Συνεχίστηκαν και χτες οι δραστηριότητες του αθλητικού camp που διοργανώνει η ΚΝΕ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ

Από την επίδειξη ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, με θέμα (ζωτικής σημασίας για μεγάλο κομμάτι του κόσμου) «Ασκηση σε πληθυσμούς με προβλήματα υγείας», έγινε χτες στο χώρο του αθλητισμού. Εισηγητής ήταν ο καθηγητής εργοφυσιολογίας στα ΤΕΦΑΑ Αθηνών, Ν. Γελαδάς.

Οπως επεσήμανε «η θετική επίδραση της άσκησης είναι ενιαία, ανεξάρτητα ηλικίας. Η άσκηση είναι πρόληψη και θεραπεία πολλών ασθενειών. Μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα - όταν γίνεται συστηματικά και σωστά υπό τις οδηγίες ειδικών - σε παθήσεις όπως οστεοπόρωση, υπέρταση, παχυσαρκία, έμφραγμα, χρόνιες ανεπάρκειες σε καρδιά, νεφρά, σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, σε ψυχικές νόσους.

Η χώρα μας βρίσκεται στο δεύτερο γκρουπ με προσδόκιμο ζωής μεταξύ 77,5 και 80 ετών (το πρώτο γκρουπ έχει πάνω από 80 χρόνια). Σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα το ποσοστό των ανθρώπων στην Ελλάδα με ηλικία μεγαλύτερη των 65 χρόνων έχει ήδη φτάσει στο 20%».

Σύμφωνα με τ' αποτελέσματα ερευνών «το 65% των γυναικών και το 54% των ανδρών, ηλικίας πάνω από 70 ετών, παρουσιάζουν κακή υγεία. Σημαντικό είναι το ποσοστό λειτουργικής δυσκολίας και ανικανότητας. Ενδεικτικά, το 12%, ατόμων μεταξύ 55 - 59 χρόνων, δυσκολεύονται να περπατήσουν 400 μέτρα. Και το 5% αδυνατούν. Αυτό είναι κοινωνικό πρόβλημα».

Ο Ν. Γελαδάς ανέφερε ακόμα - εκτός των άλλων - «ότι τα έξοδα περίθαλψης είναι τεράστια και θα αυξηθούν γεωμετρικά. Θα μπορούσαν να μειωθούν στο μισό αν το άτομο είναι γυμνασμένο και εύρωστο. Πρέπει να διεκδικήσουμε χώρους και μέσα για να ασκηθούμε. Δεν είναι θέμα υψηλής χρηματοδότησης, ούτε πολυτελών μέσων. Με υποδεκαπλάσια των εξόδων θεραπείας μπορεί να βοηθηθεί ο κόσμος».

Ενα μόνο γεγονός είναι αρκετό για να κατανοήσει κάποιος τη ζωτική σημασία της άσκησης. «Το 52% των θανάτων οφείλεται σε καρδιαγγειακά προβλήματα. Αν κάποιος περπατάει 5-10 χλμ. τη βδομάδα μειώνει την πιθανότητα θανάτου κατά 10%. Το ποσοστό θανάτου, ανά 10.000 άτομα, στα μη ασκούμενα φτάνει το 64%, ενώ στα ασκούμενα είναι 19%»...

Νωρίτερα, στον ίδιο χώρο, έγινε σεμινάριο γνωριμίας με πολεμικές τέχνες. Ο διακεκριμένος αθλητής, Β. Σίμος, παρουσίασε το τζούντο και ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Κ. Τσιδημόπουλος, το ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ.

«Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία»!

Αφιέρωμα στον Μπρεχτ, χτες στην κεντρική σκηνή

Στιγμιότυπο από την παράσταση

Μουσική και τραγούδια από το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ παρουσιάστηκαν στην Κεντρική Σκηνή, με τον τίτλο «Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία»! Ο Μπρεχτ περισσότερο από τον καθένα μπόρεσε μέσα από το έργο του, τα ποιήματά του, τα μονόπρακτα και τα θεατρικά του να αναδείξει πώς και για ποιον λειτουργεί ο καπιταλισμός, ποιος και γιατί πρέπει να πάρει την εξουσία στα χέρια του! Στις διαχρονικές «σελίδες» της ιστορίας της τέχνης κατατάσσεται η συνεργασία του μεγάλου Γερμανού ποιητή, πεζογράφου, δραματουργού και σκηνοθέτη Μπέρτολτ Μπρεχτ με τον πρωτοπόρο συνθέτη Κουρτ Βάιλ, συνεργασία που γέννησε έργα σταθμούς για τα μέχρι τότε δεδομένα του μουσικού θεάτρου. Σ' αυτά τα έργα είναι γεγονός ότι η θεατρική σφραγίδα του Μπρεχτ δύσκολα αποκολλάται από τη μουσική έμπνευση του συνθέτη. Κείμενο και μουσική «συνδιαλέγονται» μέσα σε έργα μοναδικής σύλληψης και μουσικής φόρμας. Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ που θεωρούσε πως «η τέχνη μπορεί να πάρει θέση στο πλευρό των πολλών και να αποθέσει τη μοίρα τους στα ίδια τους τα χέρια» είναι γεγονός ότι επηρέασε αποφασιστικά την πορεία του Κουρτ Βάιλ. Παρότι η συνεργασία τους δε διήρκεσε πολλά χρόνια, εντούτοις γέννησε σπουδαία έργα, όπως για παράδειγμα «Η όπερα της πεντάρας», «Η άνοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι», «Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα» κ.ά.

Η μουσική παράσταση, δεμένη με ποιήματα, παρουσιάστηκε από το θίασο «Μοντέρνοι Καιροί» και σε συνεργασία με την Πολιτιστική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ. Συμμετείχαν αλφαβητικά: Ανυφαντή Ειρήνη, Καπερνάρου Σύλβια, Καπετάνου Ελίνα, Κολοκυθά Μαρία, Νταλιάνη Φάνια, Παπασπύρου Εβίτα, Ρόκου Ηρα, Ρούσου Σοφία, Φραγκουλοπούλου Αθηνά, Φτούλη Ερση. Σκηνοθεσία: Κώστας Νταλιάνης. Ενορχήστρωση-διεύθυνση ορχήστρας: Κώστας Εγγλέζος.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε το «Ελληνικό ροκ του χθες και του σήμερα», μια συναυλία με τους: Διονύση Τσακνή, Νίκο Ζιώγαλα, Γιάννη Μηλιώκα, Λάκη Παπαδόπουλο και τους Μπλε.