Αρκετό μέρος της ομιλίας της αφιέρωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι και στα αποτελέσματά της.

«Δε χρειάστηκε», τόνισε στην αρχή της αναφοράς της, «να προτάξει τα στήθη της η κυβέρνηση, πρώτα, γιατί πήγε διατεθειμένη να συμβιβαστεί και, δεύτερο, γιατί είχε βρεθεί παρασκηνιακά να αντιμετωπιστεί η ανακήρυξη της Τουρκίας με τρόπο που θα βόλευε τις ηγετικές δυνάμεις, οι οποίες χρησιμοποιούν τις ελληνικές θέσεις για να μη δώσουν και πολύ αέρα στην Τουρκία απέναντί τους.

Οπωσδήποτε η κυβέρνηση σημείωσε επιτυχία στο Ελσίνκι, όπως σημείωσε επιτυχίες στη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟικό πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Επιτυχίες, επίσης, είχε και έχει στη συμμετοχή της στις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, επιτυχίες έχει στην πορεία για τους δείκτες της ΟΝΕ, ενώ συγχαρητήρια κατά καιρούς αποσπά από το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ, χώρια τα συγχαρητήρια και τα βραβεία που πήρε από τον κ. Κλίντον, πρόσφατα, μαζί, βεβαίως, με τα συγχαρητήρια που απέσπασε η κυβέρνηση της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, της Αλβανίας. Εκτός πάσης αμφιβολίας, είναι τα συγχαρητήρια που απολαμβάνει το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κόσσοβου, η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου κλπ.

Οι επιτυχίες της κυβέρνησης έχουν καθαρά ταξικό χαρακτήρα, όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο. Πίσω από αυτές τις επιτυχίες της κυβέρνησης, υπάρχει μια σκληρή αλήθεια, που τη ζούμε καθημερινά. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Οι συνέπειες από τις αποφάσεις του Ελσίνκι σε πολύ σημαντικά ζητήματα, που έχουν σχέση με την πορεία της διεύρυνσης, τον ευρωπαϊκό στρατό, ως το φορολογικό και το συνταξιοδοτικό, είναι δυσμενείς, δυσμενέστατες για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Ποιοι θα επωφεληθούν από τις συμφωνίες στο Ελσίνκι; Πριν από όλα, η "νέα τάξη", όπως λέγεται, οι ιμπεριαλιστές, οι οποίοι ενδιαφέρονται να κουκουλώσουν υπαρκτά προβλήματα και πληγές, προς στιγμήν, ώστε να πετύχουν από τη μια μεριά:

- Μέσω της ανακήρυξης της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας, να στείλουν πολύ περισσότερα κεφάλαια στη χώρα αυτή, που σημειωτέον είναι παρθένα σε μερικούς τομείς, για επενδύσεις των πολυεθνικών. Είναι χώρα, που έχει το μικρότερο ποσοστό ξένων επενδύσεων, ανάλογα με το μέγεθός τους.

Το ψωμί τους θα βγάλουν οι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες και εννοείται ότι μια τέτοια εξέλιξη συμφέρει και τους Τούρκους επιχειρηματίες και τους Ελληνες, που πρωτοστάτησαν στις σημερινές εξελίξεις, στήριξαν τις κυβερνήσεις τους, χωρίς να έχουν τα μάτια στραμμένα στους λαούς.

Θα πει κανείς ότι καλό είναι να υπάρχει συνεργασία επιχειρηματική ανάμεσα στις δύο χώρες. Στην πράξη, υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα, που δείχνουν ότι δε συμβαδίζει η ειρηνική συνύπαρξη δυο γειτονικών χωρών με την οικονομική συνεργασία ανάμεσα στους επιχειρηματίες. Ας μην ξεχνάμε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, με βάση πια, όχι πληροφορίες, αλλά δημοσιευμένα ντοκουμέντα, ότι σε όλη τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχαν σταματήσει οι ανταλλαγές και συνεργασίες ανάμεσα στους Γερμανούς και Αμερικανούς επιχειρηματίες.

- Η Συμφωνία που έγινε στο Ελσίνκι διευκολύνει τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αποκτήσουν μεγαλύτερη σχέση με μια περιφερειακή δύναμη, που παίζει ρόλο στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και στην περιοχή των πετρελαίων, στη Μέση Ανατολή, στον αραβικό κόσμο. Γνωρίζουν, βεβαίως, ότι η Τουρκία είναι, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, περισσότερο προσανατολισμένη στην υπηρέτηση των αμερικανικών συμφερόντων, ακριβώς γι' αυτό θέλουν να την έχουν σε μια σχέση, χωρίς και να πολυενδιαφέρονται τελικά τι θα γίνει μετά από 15 έως 20 χρόνια, όταν η Τουρκία θα έχει εκπληρώσει τους τυπικούς όρους ένταξης.

- Η Συμφωνία στο Ελσίνκι συμφέρει τις ΗΠΑ, που θέλουν, μέσω Τουρκίας, να έχουν περισσότερη παρέμβαση στην Ευρώπη.

- Η Συμφωνία στο Ελσίνκι βολεύει και όλους εκείνους τους ηγετικούς ιμπεριαλιστικούς κύκλους, που ενδιαφέρονται να κουκουλωθούν οι όποιες ελληνοτουρκικές διαφορές υπάρχουν, ώστε να είναι σίγουροι ότι και οι δύο χώρες θα παίξουν ενεργητικό ρόλο στα ΝΑΤΟικά σχέδια στα Βαλκάνια. Υπάρχει μάλιστα και μια άλλη πτυχή στο πρόβλημα, που πιστεύουμε ότι πρέπει να απασχολήσει τον ελληνικό λαό. Ισως υπάρχει η σκέψη, η ελληνοτουρκική συνεργασία, ιδιαίτερα στον πολιτικό και στρατιωτικό τομέα, να αξιοποιηθεί και ευρύτερα στα σχέδια στον Καύκασο, σε βάρος των λαών και υπέρ των κεφαλαίων. Δηλαδή, η ελληνοτουρκική συνεργασία να παίξει το γνωστό ρόλο του "διαίρει και βασίλευε" στην περιοχή, του χωροφύλακα και του μεσίτη των πιο ισχυρών συμφερόντων.

- Με τις αποφάσεις στο Ελσίνκι, παραδίδονται έμπρακτα στο έλεος της "νέας τάξης" τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Προωθείται η πλήρης αμερικανοποίηση του Αιγαίου. Ταυτόχρονα, μπαίνουν στο παζάρι με την τουρκική ηγεσία, με το διάλογο και με την παραπομπή των "συνοριακών διαφορών" στο καθοδηγούμενο Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο δεν αναγνωρίζουν 4 χώρες της ΕΕ, μεταξύ τους η Γαλλία και η Γερμανία!

Το κυπριακό ζήτημα αντιμετωπίζεται πλέον από την ΕΕ σαν ένα πρόβλημα που πρέπει να διευθετηθεί ανάμεσα στα "δύο μέρη". Καμιά αναφορά δεν υπάρχει για το ότι αποτελεί, πρώτα απ' όλα, διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής μέρους της Κύπρου από τα στρατεύματα της Τουρκίας. Αντίθετα, στην έκθεση προόδου της Κομισιόν σημειώνεται η διάθεση της Τουρκίας, ως εγγυήτριας χώρας, "να φέρει κοντά τα δύο μέρη" κάτω από τις διαδικασίες των Ηνωμένων Εθνών και την πρόσκληση της απόφασης της "Ομάδας των 8" (Κολωνία, 20/6/99)! Ταυτόχρονα, αναγνωρίζεται ο ενεργός και εποικοδομητικός ρόλος της Τουρκίας σ' αυτό το πλαίσιο για την επίτευξη μιας συνεκτικής λύσης, σύμφωνης με τα νόμιμα ενδιαφέροντα όλων των μερών!

- Με τις αποφάσεις στο Ελσίνκι επιχειρείται ακόμη πιο ωμή επέμβαση στα εσωτερικά της Ν. Γιουγκοσλαβίας. Για το Κοσσυφοπέδιο, η ΕΕ δεν κάνει καμιά αναφορά στις εγκληματικές ενέργειες που σημειώνονται υπό την ασπίδα του ΝΑΤΟ, κατά των Σέρβων και των άλλων μειονοτήτων στην περιοχή από τον "UCK". Αντίθετα, εκφράζει την ικανοποίησή της για τις εξελίξεις ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου».