Οι επίσημες και ανεπίσημες υποψηφιότητες του ΠΑΣΟΚ, όπως και αυτές του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα μετατρέψουν με ένα «μαγικό» τρόπο τις ψήφους αγανάκτησης και διαμαρτυρίας σε ψήφους στήριξης της κυβέρνησης. Αν πάρουμε για παράδειγμα αυτές τις υποψηφιότητες στην Περιφέρεια της Αττικής και στο Δήμο της Αθήνας, θα δούμε ότι σχεδόν το ομολογούν οι ίδιοι. Τα ψηφοδέλτια του λεγόμενου «σοσιαλιστικού» και «αριστερού» χώρου είναι σαν απόχες που θα μαζέψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και θα την καταθέσουν. Το «δίχτυ» σε αυτές τις απόχες είναι πάντα η «αντιμνημονιακή» φρασεολογία, η οποία αποδεικνύεται όχι απλά ανώδυνη πολιτικά, αλλά και πολύ βολική, τόσο για το ΠΑΣΟΚ, όσο και για τη ΝΔ. Γι' αυτόν το λόγο, όλοι έχουν πλέον «δικαίωμα» να είναι «κατά» του μνημονίου: Κι αυτοί που το ψήφισαν στη Βουλή, κι αυτοί που ψήφισαν «παρών», και όσοι το καταψήφισαν αλλά έχουν στηρίξει στην ΕΕ, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις συνδικαλιστικές ηγεσίες όσα προβλέπει το μνημόνιο, ακόμη κι εκείνοι που στηρίζουν την κυβέρνηση και θέλουν να τη φέρουν στον ίσιο δρόμο.

Ποιες διαφορές έχει το ψηφοδέλτιο του Αλέξη Μητρόπουλου από αυτό του Γιάννη Δημαρά για την Περιφέρεια της Αττικής; Ας αφήσουμε τον ίδιο τον Αλ. Μητρόπουλο να το διευκρινίσει. Είπε επί λέξει ο Αλ. Μητρόπουλος στο δελτίο του MEGA στις 9 Σεπτέμβρη 2010: «Ο κ. Δημαράς, κυρία Τρέμη, φαίνεται ότι έχει τη διάθεση να ηγηθεί και έχω δηλώσει και το δήλωσα και σήμερα, ότι αν αυτές οι τρεις συλλογικότητες του ΠΑΣΟΚογενούς χώρου (σ.σ. η Δημοκρατική Συνεννόηση, ο Νέος Αγωνιστής και το Κέντρο για την Προστασία του Κοινωνικού Κράτους) αποδεχτούν και εισηγηθούν τον κ. Δημαρά, (...) σαν απλός στρατιώτης θα μπω (σ.σ. στο ψηφοδέλτιο αυτό)».

Ολγα Τρέμη: «Ναι, αλλά ο ΣΥΝ εσάς πρότεινε».

Αλ. Μητρόπουλος: «Πρέπει να καταλάβουν και οι τηλεθεατές σας ότι η πρωτοβουλία ανήκει σε ΠΑΣΟΚογενείς συλλογικότητες».

Ο ΠΑΣΟΚογενής χώρος, δηλαδή, αποφάσισε το ΠΑΣΟΚ να «κατέβει» στις εκλογές με δύο και όχι έναν ανεπίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, διότι με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν οι απόχες που θα μαζέψουν τις ψήφους δυσαρέσκειας και θα τις στείλουν στο ΠΑΣΟΚ. Στο παιχνίδι αυτό μπαίνει πρώτος και καλύτερος ο ΣΥΝ. Ο Αλ. Μητρόπουλος, που το Σεπτέμβρη ήταν με το ένα πόδι στο ψηφοδέλτιο του Γ. Δημαρά, αφήνει ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι η ψήφος στον ίδιο ή στον Δημαρά, δε σημαίνει και αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Να τι είπε - ανάμεσα σε άλλα - στο ίδιο δελτίο ειδήσεων, σε ερώτηση πώς γίνεται ένα μέλος του ΠΑΣΟΚ να κατεβαίνει στις εκλογές απέναντι στον επίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ:

«Ο Καλλικράτης είναι υποθηκευμένος στο μνημόνιο. Υπάρχουν πολλά μέλη του ΠΑΣΟΚ, που δε θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση, που στηρίζουν τον Γ. Παπανδρέου, αλλά που θέλουν να πουν στην ηγεσία του Κινήματος και της κυβέρνησης, ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Οχι αυτόν που αυθαίρετα λέω εγώ, αλλά αυτόν που οι ίδιοι, μεγάλοι καθηγητές, σύμβουλοι του πρωθυπουργού, όπως ο Στίγκλιτς, του υποδεικνύουν. (...) Ο ίδιος ο επικεφαλής του ΔΝΤ προχθές τού είπε, γιατί δεν ζήτησες αντί για 3χρονο αποπληρωμής ένα 8χρονο;».

Διαφορές δε θα βρει κανείς με τον κ. Δημαρά. Οι ομοιότητες, όμως, είναι πάρα πολλές: Για παράδειγμα, νιώθουν κι οι δύο ότι είναι ΠΑΣΟΚ, όπως λένε οι ίδιοι σε δηλώσεις τους. Συμφωνούν με τον Καλλικράτη, αλλά όχι στο πλαίσιο του μνημονίου. Στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό, αλλά θέλουν να του υποδείξουν ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος αντιλαϊκής διαχείρισης. Από κοντά και ο ΣΥΝ, που συμφωνεί στα βασικά. Αλήθεια, όταν ο ΣΥΝ βγάζει «πύρινους επαναστατικούς λόγους» για τη διαπραγμάτευση του χρέους και του δανείου, εννοεί, αντί για 3 χρόνια αποπληρωμής του, να πάμε στα 8 χρόνια; Ετσι ή αλλιώς, ο λαός θα πληρώσει τα σπασμένα...

Μπορεί πλέον όλοι να αναγκάζονται να αναγνωρίσουν το γενικό πολιτικό χαρακτήρα που έχουν αυτές οι εκλογές, όμως τόσο ο ΠΑΣΟΚΟγενής χώρος, όσο και ο «αριστερός», «παίζουν» σε επίπεδο προσώπων όσο ποτέ. Το ποιος στηρίζει ποιον και για ποιους λόγους σε Περιφέρεια Αττικής και Δήμο Αθηναίων αναδεικνύεται σε ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, με σκοπό να «αδυνατίσει» η πολιτική ψήφος, που πρέπει σήμερα περισσότερο από ποτέ να καταδικάζει αυτόν το δρόμο ανάπτυξης που καταστρέφει τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας.

Ο ΣΥΝ, για παράδειγμα, ήθελε τον Αλ. Μητρόπουλο σαν επικεφαλής στην Περιφέρεια Αττικής, αλλά όχι τον Γ. Δημαρά, με τον οποίο δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνταχθεί ο Αλ. Μητρόπουλος. Στο Δήμο Αθηναίων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το «Μέτωπο» του Αλ. Αλαβάνου στηρίζουν την Ελ. Πορτάλιου, ενώ στην Περιφέρεια ξαφνικά έχουν ...πολιτικές διαφορές. Ο ΠΑΣΟΚογενής χώρος του Γ. Δημαρά και του Αλ. Μητρόπουλου δεν έχουν πρόβλημα ούτε με τον Γ. Καμίνη, τον επίσημο υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων του ΠΑΣΟΚ, ούτε με την Ελ. Πορτάλιου. Η Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη, που σχεδόν σε όλα συμφωνεί με την κυβέρνηση, στην Περιφέρεια Αττικής «κατεβάζει» τον Γρ. Ψαριανό, ενώ στο Δήμο Αθηναίων «της κάνει» και ο Γ. Καμίνης.

Οσον αφορά το β' γύρο των εκλογών, εκεί πια αποκαλύπτονται τελείως τα «χάρτινα τείχη» που διαχωρίζουν αυτές τις πολιτικές δυνάμεις. Ο Γ. Δημαράς, όταν ρωτάται τι θα στηρίξει στο β' γύρο, λέει: «Θα είμαι εγώ»! Μα, όλοι οι συνδυασμοί μπορούν να απαντήσουν έτσι, προκειμένου να μην πάρουν θέση. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, κατηγορεί τον Δημαρά ότι είναι εκλεκτός της Ντ. Μπακογιάννη (σ.σ. εξαιτίας της υποψηφιότητας του Χρ. Κουρούση, πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ) και ο Αλ. Μητρόπουλος δεν αποκλείει να ψηφίσει τον Γ. Δημαρά. Ουσιαστικά, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να στηρίξει και τον Γ. Σγουρό (σ.σ. τον επίσημο του ΠΑΣΟΚ) σε περίπτωση που αυτός επικρατήσει στο β' γύρο μαζί με τον Β. Κικίλια της ΝΔ.

Είπε, συγκεκριμένα, ο Αλ. Μητρόπουλος: «Στην απίθανη περίπτωση που δε θα είμαστε στο β' γύρο, θα αφήσουμε τους πολίτες να κρίνουν ποιον θα ψηφίσουν, αν και βεβαίως εμείς θα τους κατευθύνουμε σε εκείνες τις επιλογές που θα δείχνουν την κατεύθυνση της αριστεράς και του σοσιαλιστικού χώρου». ΠΑΣΟΚ, δηλαδή.

Ο Γρ. Ψαριανός και η Ελ. Πορτάλιου λένε για το β' γύρο: «Δε δεσμεύουμε τον κόσμο». Κανείς δεν μπορεί να δεσμεύσει τον κόσμο, ούτε στον α' γύρο. Πολιτική πρόταση κάνει το κάθε κόμμα και ο κάθε υποψήφιος. Και η πρόταση αυτή, λογικά, θα πρέπει να είναι ενιαία, δεν μπορεί να αλλάζει από Κυριακή σε Κυριακή.

Οι καιροσκοπικές και τυχοδιωκτικές πρακτικές έχουν την εξής πολιτική βάση: Οτι η κυβέρνηση δεν κάνει καλή διαχείριση της εξουσίας, ενώ στην πραγματικότητα κάνει πολύ καλή διαχείριση, αλλά για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, για λογαριασμού του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι ο Αλ. Αλαβάνος, η πιο «αριστερή» έκφραση της ...Αριστεράς, ισχυρίζεται πως: «Πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και στη συνέχεια να ακολουθηθεί ο αμερικανικός νόμος περί χρεοκοπίας: Να ελεγχθούν ένα - ένα τα δάνεια και όποια κεφάλαια προέρχονται από συμφωνίες διαφθοράς και κομπίνας να διαγράφονται. Δε θα είμαστε η μόνη χώρα που ακολουθεί αυτόν το δρόμο. Η Ρωσία, το 2000, ζητάει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της και διαγράφεται το 50%. Η Αργεντινή, το 2007, καταφέρνει και σβήνει το 70%». Kαλυτέρευσε η ζωή του λαού της Ρωσίας και της Αργεντινής μετά από αυτήν την επαναδιαπραγμάτευση; Κι έπειτα, γιατί τα δάνεια που πάρθηκαν με νόμιμο τρόπο για λογαριασμό των πολυεθνικών και των μονοπωλίων πρέπει να τα αναγνωρίσει ο ελληνικός λαός σαν «δικά του»;

Η μόνη δύναμη που δεν ασκεί προγραμματική ή διαχειριστική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά προβάλλει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας, είναι το ΚΚΕ και οι συνδυασμοί της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει. Ανεξάρτητα αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί σε ορισμένα ζητήματα με την πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ, πρέπει να αναγνωρίσει ότι το ΚΚΕ δεν το «βάζουν στο χέρι». Το παράδειγμα της Ικαρίας, όπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συντάσσουν κοινό ψηφοδέλτιο απέναντι στον κομμουνιστή δήμαρχο, αποδεικνύει ότι και οι ίδιοι αναγνωρίζουν αυτήν τη θεμελιακή διαφορά.