Είμαστε αισιόδοξοι για το ότι, τελικά, θα θριαμβεύσουν τα οράματά μας. Την αισιοδοξία μας αυτή δεν την αντλούμε μόνο από την 80χρονη ιστορία του Κόμματός μας. Την αντλούμε από την κοσμοθεωρία μας και την ιστορία του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Την αντλούμε από τις σύγχρονες εκρηκτικές αντιθέσεις, που παντού οξύνονται και που καθημερινά καταγράφουν πως δεν πάει άλλο πια με τον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι πως, τελικά, ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει.Τα παραπάνω τόνισε ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης,μιλώντας την περασμένη Κυριακή το βράδυ, σε εκδήλωση που οργάνωσε η ΚΟ Σουηδίας του ΚΚΕ στη Στοκχόλμη, στα πλαίσια των 80 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ.

Τη χαρά του, που βρίσκεται ανάμεσα στους Ελληνες μετανάστες της Σουηδίας, εξέφρασε ο Χ. Φλωράκης στην αρχή της ομιλίας του, λέγοντας:

"Αγαπητοί φίλοι,

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Χαίρομαι που βρίσκομαι και σήμερα μαζί σας, και που μου δίνεται η ευκαιρία να σας ενημερώσω για την κατάσταση στη χώρα μας και για την πολιτική του Κόμματος, την πολιτική του ΚΚΕ.

Πριν απ' όλα, θα 'θελα να αναφερθώ σε ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα, τη χώρα μας, στην ίδρυση του ΚΚΕ.

Αυτές τις μέρες, συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την ίδρυσή του.

Η ίδρυση του Κόμματος, το Νοέμβρη του 1918, αποτέλεσε γεγονός μεγάλης πολιτικής σημασίας.

Μέχρι τότε, στον τόπο μας υπήρχαν μόνον κόμματα που υπηρετούσαν τα συμφέροντα των αστών και των γαιοκτημόνων.

Το 1918, γεννήθηκε ένα εντελώς διαφορετικό κόμμα, ένα ταξικό κόμμα που σαν σκοπό είχε την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων. Ακόμα είχε σαν σκοπό να αγωνιστεί για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.

Στις δεκαετίες που πέρασαν από την ίδρυσή του, το Κομμουνιστικό Κόμμα, όχι μόνο δεν έλειψε, αλλά πρωτοστάτησε σε όλους τους αγώνες του λαού μας για την εθνική ανεξαρτησία, για περισσότερη και ουσιαστικότερη δημοκρατία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα.

Σήμερα, δεν υπάρχει κατάκτηση του λαού μας, μικρή ή μεγάλη, σε οποιοδήποτε τομέα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, που να μην είναι συνδεδεμένη με την πρωτοπόρα δράση των μελών και των οπαδών του Κόμματος, να μην είναι συνδεδεμένη με τους κόπους και τις θυσίες τους.

Και θα 'θελα να σημειώσω ιδιαίτερα πως τα 80 αυτά χρόνια ήταν χρόνια σκληρών αγώνων, γιομάτων από ηρωισμούς και αυτοθυσίες. Πως το Κόμμα άντεξε σε όλες τις θύελλες. Πως δεν άλλαξε ούτε την ιδεολογία του, ούτε τις αρχές του, ούτε το όνομά του. Και σήμερα όρθιο, και σταθερά συνεχίζει τη δράση του.

Αυτό το χρόνο, όπως ξέρετε, το ΚΚΕ γιόρτασε τα 80 χρόνια της δράσης του. Γιόρτασε την ιστορία του. Το ΚΚΕ δεν έχει κανένα λόγο να την αποσιωπήσει ή να κρύψει τίποτα απ' αυτήν, όπως κάνουν άλλα κόμματα. Εμείς είμαστε περήφανοι γι' αυτήν και διατηρούμε το νήμα που συνδέει το παρελθόν με το σήμερα.

Εμείς αντλούμε διδάγματα και συνεχίζουμε σταθερά και με αισιοδοξία τον αγώνα του, προσηλωμένοι στο όραμά του και στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία για μια κοινωνία δίκαιη.

Σ' αυτά τα πλαίσια γιορτάζουμε και τα 80 χρόνια του".

Στη συνέχεια, ο ομιλητής αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία, σημειώνοντας:

"Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Σήμερα, μια πολύπλευρη κρίση αγκαλιάζει όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής της χώρας μας.

Σήμερα, ο λαός μας ζει σε ένα καθεστώς κυριαρχίας των Βρυξελλών, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η πολιτική της χώρας μας καθορίζεται με βάση την πολιτική του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των πολυεθνικών. Ο λαός μας είναι κυρίαρχος μόνο στα χαρτιά. Το κουμάντο το κάνει μια αδίστακτη ολιγαρχία.

Στο όνομα του στόχου της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, που είναι το άλφα και το ωμέγα της κυβερνητικής πολιτικής, αφαιρούνται κεκτημένα δημοκρατικά δικαιώματα, δικαιώματα που αποκτήθηκαν με τεράστιες θυσίες των εργαζομένων. Ξηλώνεται συστηματικά το λεγόμενο κράτος πρόνοιας, το 8ωρο, τα επιδόματα ασφάλισης, οι κρατικές επιχειρήσεις ξεπουλιούνται κλπ.

Σας αναφέρω ορισμένα στατιστικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν την κατάσταση:

Η Ελλάδα διαθέτει τις μικρότερες κοινωνικές δαπάνες για τη δημόσια υγεία, την πρόνοια, την παιδεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό κλπ. Αυτές μόλις φτάνουν το 50% του μέσου όρου των χωρών της Κοινότητας.

Για την παιδεία, π.χ., διαθέτει τα μικρότερα κονδύλια από όλες τις χώρες της ΕΕ. Η χώρα που ζείτε, η Σουηδία, διαθέτει το 7,8% του ΑΕΠ και η Ελλάδα το 2,9%.

Η ανεργία στη χώρα μας από καιρό τώρα έχει ξεπεράσει το 10%, με βάση τα επίσημα στοιχεία. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ μεγαλύτερη. Στη Θεσσαλονίκη, π.χ., ξεπερνά το 17%.

Το 60,4% των φόρων του 1998 το πλήρωσαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Ενώ οι έμποροι και βιομήχανοι πλήρωσαν το 22,1%.

Από το 1990 - 1997 το εισόδημα των εργαζομένων μειώθηκε κατά 22,5%.

Το 1990 η βασική σύνταξη αντιστοιχούσε σε 20 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη. Σήμερα, η σύνταξη αναλογεί σε 16,5 μεροκάματα.

Με μια λέξη: Στους εργαζόμενους πέφτουν μόνο βάρη, ενώ στους μεγαλοεπιχειρηματίες πλούτη.

Αγαπητοί φίλοι,

Ολη αυτή η κατάσταση δικαιολογείται από την κυβέρνηση σαν αναγκαία πολιτική για την ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ (Οικονομική, Νομισματική, Ενωση).

Ο πρωθυπουργός σε όλους τους τόνους διακηρύσσει ότι η ΟΝΕ αποτελεί μονόδρομο και εθνικό στόχο.

Αυτός, όμως, ο εθνικός στόχος σημαίνει περισσότερη ανεργία, σημαίνει φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό.

Και είναι βέβαιο πως το πρόσχημα για θυσίες, προκειμένου να μπούμε στην ΟΝΕ, θα συνεχίζεται και μετά την ένταξη.

Τότε θα προβάλλεται η δικαιολογία για να μη μας βγάλουν από την ΟΝΕ ή για να μπορεί, δήθεν, η χώρα μας να ανταγωνίζεται τις άλλες δυνάμεις".

Στον άλλο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας, για να πάρουν τέλος τα βάσανα του λαού μας, αναφέρθηκε στη συνέχεια της ομιλίας του ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, τονίζοντας:

"Πολλοί διερωτώνται: Είναι μοιραία αυτή η πορεία, αυτός ο μονόδρομος; Δεν υπάρχει άλλη λύση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος λήξης των θυσιών του ελληνικού λαού;

Το ΚΚΕ απαντάει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως υπάρχει.

Το ΚΚΕ έχει διακηρύξει πως η λύση βρίσκεται στο να συσπειρωθούν όλες οι δημοκρατικές, λαϊκές, ριζοσπαστικές δυνάμεις σε ένα πατριωτικό κοινωνικό πολιτικό μέτωπο, που θα βάλει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική, φρένο στη σημερινή πορεία της χώρας. Θα την ανατρέψει και θα ανοίξει το δρόμο, για μια ριζικά άλλη πολιτική, μια πολιτική που θα βάζει τέρμα στην ασυδοσία των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, που θα αντιμετωπίσει το κουμάντο των ξένων και της ντόπιας ολιγαρχίας, που θα εξασφαλίζει όλες τις δυνατότητες στους εργαζόμενους να απολαμβάνουν το μόχθο τους, μια πολιτική, που θα οδηγεί τον τόπο στην ανάπτυξη, στην πρόοδο και την προκοπή.

Και το ΚΚΕ υπογραμμίζει, ταυτόχρονα, πως αυτή η λύση δεν μπορεί να είναι έργο αποκλειστικά των κομμουνιστών, αλλά έργο όλων των εργαζομένων. Του κάθε δημοκράτη και προοδευτικού ανθρώπου.

Αγαπητοί φίλοι,

Σ' αυτόν το στόχο που προβάλλει το Κόμμα μπορείτε και σεις να συμβάλετε για να πραγματοποιηθεί.

Η συμβολή σας πρέπει να εκφραστεί με τη συμμετοχή σας στους αγώνες της εργατικής τάξης της χώρας που ζείτε, με τη συμμετοχή σας στην πάλη για τα αιτήματα των μεταναστών.

Με τη συμμετοχή σας στους αγώνες, ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα των πολυεθνικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Να μη μας διαφεύγει πως η αντιμετώπιση της ΟΝΕ δεν είναι πρόβλημα και υπόθεση μόνο των Ελλήνων εργαζομένων, αλλά υπόθεση όλων των εργαζομένων της κάθε χώρας της Ευρώπης".

Αναφερόμενος, στη συνέχεια, στα προβλήματα των μεταναστών, ο Χ. Φλωράκης σημείωσε:

"Αγαπητοί φίλοι,

Οπως γνωρίζετε, το Κόμμα μας υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών και τους αγώνες τους.

Οι μετανάστες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας μας και ίσως το πιο ταλαιπωρημένο, το πιο βασανισμένο.

Είναι άνθρωποι σαν εσάς, αγρότες, εργάτες, μεροκαματιάρηδες, για τους οποίους η πατρίδα δεν είχε μια θέση κάτω από τον ήλιο, και τους ανάγκασε να ξενιτευτούν.

Ετσι, το ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα απαλλάχτηκε ως ένα βαθμό από μια στρατιά ανέργων, που, αργά ή γρήγορα, η πείνα θα τους έβγαζε στο δρόμο.

Ταυτόχρονα, πρόσφερε και στο μεγάλο κεφάλαιο της Δυτικής Ευρώπης, της Αυστραλίας, του Καναδά κλπ. μια εργατική δύναμη, έτοιμη για την πιο στυγνή εκμετάλλευση.

Και σήμερα η επιστροφή τους στην πατρίδα μας είναι "ευπρόσδεκτη" από τη μεριά της κυβέρνησης μόνο ως συνταξιούχους και φορείς συναλλάγματος.

Αγαπητοί φίλοι,

Ισως ορισμένοι να νομίζουν πως οι καιροί της μετανάστευσης έχουν πια περάσει.

Η μετανάστευση για το κεφάλαιο δεν έχει τελειωμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα οχτώ τελευταία χρόνια μετανάστευσαν από τη χώρα μας μόνο για τη Γερμανία πάνω από 250 χιλιάδες.

Το καινούριο είναι ότι τώρα, με τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, το ΕΥΡΩ κλπ., ανοίγει και ένα καινούριο κεφάλαιο μετανάστευσης.

Τώρα, με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, προσώπων και υπηρεσιών, με την κατάργηση των διαφόρων εργατικών κατακτήσεων, δίνεται η δυνατότητα στις πολυεθνικές, στις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, να μεταφέρουν μάζες εργαζομένων σε χώρες λιγότερο ισχυρές, όπου η εργατική δύναμη και το κόστος της ζωής είναι φθηνότερα.

Αγαπητοί φίλοι,

Το θέμα της εργατικής μετανάστευσης είναι τεράστιο ζήτημα. Είναι ένα θέμα, που, ενώ ο καπιταλισμός συνεχώς το γεννάει σε διευρυμένη κλίμακα, ταυτόχρονα το χρησιμοποιεί για να διαιρεί τους εργαζόμενους σε ξένους και ντόπιους, να διαιρεί τους εργαζόμενους ανάλογα με το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία, ακόμα και τη χώρα προέλευσης.

Κι αυτό, γιατί μια τέτοια διαίρεση διευκολύνει την άρχουσα τάξη για την αντιμετώπιση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων, την ενότητά τους κλπ. Ταυτόχρονα, όμως, μ' αυτήν την πολιτική γεννιέται ο ρατσισμός και ο φασισμός, που η ανθρωπότητα το έχει βιώσει με τραγικό τρόπο.

Στη χώρα μας, π.χ., παρόλο που οι πάντες ορκίζονται εχθροί του ρατσισμού, όταν όμως γίνεται ένα έγκλημα, μια κλοπή και δράστης μπορεί να είναι ένας Αλβανός ή ένας Ρουμάνος ή ένας Βούλγαρος, προβάλλεται πρώτα και κύρια η εθνικότητα του δράστη και δικαιολογείται ή χειροκροτείται ακόμα και η λεγόμενη αυτοδικία. Οταν, όμως, ο δράστης είναι Ελληνας, δε λέγεται ότι δράστης είναι ο Ελληνας τάδε, αλλά απλώς αναφέρεται το όνομά του.

Αλήθεια, τι άλλο από καλλιέργεια του ρατσισμού είναι, όταν δίνεις εθνική ταυτότητα στο έγκλημα;

Αγαπητοί φίλοι,

Για μας τους κομμουνιστές, η μετανάστευση υπογραμμίζει παράλληλα την ταυτότητα συμφερόντων ανάμεσα στους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Το γεγονός αυτό επιβάλλει και κάνει δυνατή την κοινή πάλη των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Στη διεθνοποίηση του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα άλλο να αντιτάξουν από τη διεθνοποιημένη κοινή τους δράση.

Στη βάση αυτή, το Κόμμα μας καλεί τους εργαζόμενους να αναζητούν τις λύσεις στα προβλήματά τους. Το ίδιο καλούμε και σας να κάνετε".

Ενημερώνοντας τους Ελληνες μετανάστες για τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ σχετικά με τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ σημείωσε:

"Αγαπητοί φίλοι,

Οπως ασφαλώς γνωρίζετε, τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκαν οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές στη χώρα μας.

Πολλά και σοβαρά πολιτικά μηνύματα έστειλαν οι εκλογές αυτές.

Το κύριο μήνυμα ήταν ότι ενισχύθηκαν οι δυνάμεις που αντιτίθενται και αντιδρούν στην κυβερνητική πολιτική.

Η αντίδραση αυτή εκφράστηκε πολύμορφα.

- Εκφράστηκε με την ενίσχυση των ψηφοδελτίων που υποστήριζαν τα διάφορα κόμματα της αντιπολίτευσης, με την αποχή που ξεπέρασε το 30%.

- Εκφράστηκε, ιδιαίτερα στο β γύρο, με το "λευκό" και το "άκυρο".

Οι θέσεις αυτές δεν είναι απλώς έκφραση διαμαρτυρίας και αγανάκτησης, αλλά είναι και μήνυμα απόφασης για πάλη κατά της πολιτικής της κυβέρνησης. Αύξηση της δύναμης γενικά είχαν και τα ψηφοδέλτια που υποστηρίζονταν από το ΚΚΕ.

Το σημαντικό δεν είναι τα όποια αριθμητικά κέρδη, αλλά το γεγονός ότι αυτά υπήρξαν στις περιοχές που είχαν αναπτυχθεί διεκδικητικοί και αντικυβερνητικοί αγώνες. Επίσης, εκεί που είχαν επιτευχθεί τοπικές συνεργασίες με άλλες δυνάμεις.

Ακόμα, στις εκλογές αυτές χτυπήθηκε η τεχνητή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους εργαζόμενους, που εκφράζεται με το γνωστό εύρημα του ΠΑΣΟΚ, το εύρημα Δεξιά - δημοκρατικές δυνάμεις, και πρόβαλε η πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πλουτοκρατία και τους εργαζόμενους.

Πέρα από αυτά, παρατηρήθηκε έντονα η τάση για ανακατατάξεις κυρίως στα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με διπλές και τριπλές υποψηφιότητες, με διασπορά των ψήφων κλπ.

Τα φαινόμενα αυτά αντανακλούν τις διάφορες διεργασίες που γίνονται στα κόμματα για ανακατατάξεις των δυνάμεών τους.

Αντανακλούν τον ανταγωνισμό των διάφορων μερίδων της άρχουσας τάξης και βρίσκονται μέσα στα πλαίσια του στόχου, τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, να παγιδεύσουν και να κρατήσουν τις δυσαρεστημένες μάζες, για να μη στραφούν στο δρόμο του αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού αγώνα".

Στην πρόσφατη συζήτηση, στην ολομέλεια της Βουλής, για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αναφέρθηκε στη συνέχεια ο ομιλητής, τονίζοντας:

"Αγαπητοί φίλοι,

Οπως ασφαλώς θα γνωρίζετε, την περασμένη βδομάδα συζητήθηκε στη Βουλή η πρόταση της κυβέρνησης για ψήφο εμπιστοσύνης.

Πέρα από το ότι η πρόταση αυτή, στην ουσία, απευθυνόταν στην εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και αποσκοπούσε με την ψήφο εμπιστοσύνης να τους εκθέσει, πράγμα που το πέτυχε, ταυτόχρονα η κυβέρνηση με την ευκαιρία αυτή να διακηρύξει ότι επιμένει στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής της, στο όνομα της εισόδου της χώρας μας στην ΟΝΕ.

Κατά τη συζήτηση, αποδείχτηκε επίσης κατά τον πιο συγκεκριμένο τρόπο η πλήρης σύμπτωση της πολιτικής της ΝΔ με τους βασικούς στόχους της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Η κριτική και οι διαφορές που διατυπώθηκαν από την πλευρά της ΝΔ δεν αφορούσαν την ουσία και τους στόχους της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αλλά τις μεθόδους και τους ρυθμούς πραγματοποίησης.

Το συμπέρασμα είναι: Είτε το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ θα είναι στην κυβερνητική εξουσία, δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά ουσιαστική αλλαγή πολιτικής. Συνεπώς, η λύση δε βρίσκεται ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη ΝΔ.

Η λύση δε βρίσκεται στο Σημίτης ή Καραμανλής. Το δίλημμα Σημίτης ή Καραμανλής είναι αποπροσανατολιστικό. Η λύση είναι αυτή που διακηρύχνει το ΚΚΕ και που ακόμα και η συζήτηση στη Βουλή αποδείχνει πόσο σωστή είναι αυτή. Δηλαδή, η συσπείρωση των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων σε μια πατριωτική συμμαχία και η ανάδειξή της στην εξουσία που θα εφαρμόσει μια πολιτική ριζικά αντίθετη.

Μια πολιτική, σε όφελος των εργαζομένων, μια πολιτική για την προκοπή του τόπου".

Κλείνοντας την ομιλία του, ο Χαρίλαος Φλωράκης σημείωσε:

"Αγαπητοί φίλοι,

Το Κόμμα μας γνωρίζει τις δυσκολίες που υπάρχουν στην πάλη του. Γνωρίζει τα προβλήματα που υπάρχουν και την κατάσταση που βρίσκεται το διεθνές επαναστατικό κίνημα, ύστερα από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Γνωρίζει, όμως, ότι το επαναστατικό λαϊκό κίνημα δε γεννήθηκε επειδή το θέλησε και το επέτρεψε ο καπιταλισμός. Αλλά επειδή το υπαγόρευσαν τα προβλήματα που τα καπιταλιστικά καθεστώτα δημιουργούν.

Στο πρόβλημα αυτό απαντάει με απλό και πειστικό λόγο και ο Γιάννης Ρίτσος σε ένα από τα γραφτά του, στο γιατί έγινα κομμουνιστής, γιατί γίναμε όλοι μας. Γίναμε - γράφει ο Ρίτσος - "Γιατί διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αδικία, εκμετάλλευση, καταπίεση και σαν άνθρωποι αντιστεκόμαστε σ' αυτό. Και ύστερα οργανωθήκαμε όλοι εμείς οι αδικημένοι, οι καταπιεσμένοι, οι εξευτελισμένοι κλπ.

Ενωθήκαμε με το ανθρώπινο όνειρο να φτιάξουμε καλύτερη ζωή για τους ανθρώπους. Οχι μονάχα για μας. Γιατί εμείς αυτά που φτιάχνουμε μπορεί να μην τα χαρούμε κιόλας. Αλλά έχουμε τη χαρά ότι κάποτε θα τα χαρούν κάποιοι. Γι' αυτό έγινα. Οπως γινήκατε όλοι σας. Οπως γίναμε όλοι μας".

Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα βλέπουμε στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης, και όχι μόνο, σχεδόν παντού να αμφισβητούνται και να αφαιρούνται το ένα κοντά στο άλλο τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων.

Να φουντώνει η ανεργία και η νέα φτώχεια.

Να περισσεύουν οι κοινωνικές αρρώστιες, τα ναρκωτικά, η πορνεία και η εγκληματικότητα.

Τα προβλήματα αυτά σήμερα έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Αυτή η κατάσταση υπαγορεύει και την αναγκαιότητα ύπαρξης και ανάπτυξης του λαϊκού επαναστατικού κινήματος, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς.

Αγαπητοί φίλοι,

Είμαστε βαθιά πατριώτες και ταυτόχρονα διεθνιστές, και με όποιες δυνάμεις διαθέτουμε σήμερα και περισσότερες αύριο, θα συνεχίσουμε να καταθέτουμε τη συμβολή μας στην υπόθεση του προλεταριακού διεθνισμού, τη διεθνή αλληλεγγύη και ενότητα δράσης.

Είμαστε αισιόδοξοι για το ότι, τελικά, θα θριαμβεύσουν τα οράματά μας.

Την αισιοδοξία μας αυτή δεν την αντλούμε μόνο από την 80χρονη ιστορία του Κόμματός μας.

Την αντλούμε από την κοσμοθεωρία μας και την ιστορία του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος.

Την αντλούμε από τις σύγχρονες εκρηκτικές αντιθέσεις, που παντού οξύνονται και που καθημερινά καταγράφουν πως δεν πάει άλλο πια με τον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι πως, τελικά, ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει".

Τώρα, με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, προσώπων και υπηρεσιών, με την κατάργηση των διαφόρων εργατικών κατακτήσεων, δίνεται η δυνατότητα στις πολυεθνικές, στις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, να μεταφέρουν μάζες εργαζομένων σε χώρες λιγότερο ισχυρές, όπου η εργατική δύναμη και το κόστος της ζωής είναι φθηνότερα