Εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη τακτική της ονοματολογίας εμφανίζεται στις επίσημες ανακοινώσεις της η ηγεσία της ΝΔ για το θέμα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας που είναι στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες.

Ο Μ. Εβερτ στις δημόσιες δηλώσεις του δεν παραλείπει να τονίζει ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ανυποχώρητο στο θέμα της ονομασίας, ζητώντας να μην υπάρχει η λέξη Μακεδονία ή παράγωγό της στην ονομασία του γειτονικού κράτους όπως προβλεπόταν στην απόφαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών το 1992, με την οποία είχε διαφωνήσει μόνο το ΚΚΕ.

Ομως, αυτή η δημόσια εμμονή στην ονοματολογία δε θυμίζει σε τίποτα την ένταση των προηγούμενων ετών, ούτε βέβαια εμφανίζεται με τη φραστική οξύτητα της πρόσφατης αντιπαράθεσης κατά τη διάρκεια της Ελληνοτουρκικής κρίσης. Λείπουν παντελώς οι εκφράσεις όπως "μειοδοσία, προδοσία κλπ.", που τόσο ανεύθυνα εκστομίστηκαν μετά την κρίση στην Ιμια.

Η αίσθηση που αποκομίζει ένας παρατηρητής της τακτικής της ΝΔ είναι ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα υποδεχόταν μια λύση κοινής αποδοχής στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αρκεί να πάρουν άλλοι την ευθύνη για αυτήν την ενέργεια, έτσι ώστε η ΝΔ να επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί μικροκομματικά την όλη υπόθεση.

Μια σειρά από αντίρροπες δυνάμεις, όχι κατ' ανάγκη εσωκομματικές, επιδρούν πάνω στη στάση της ΝΔ για το θέμα, με αποτέλεσμα το κόμμα να εμφανίζεται"μία να κλαίει, μία να γελάει" όπως παρατήρησε προχθές η Αλ. Παπαρήγα αναφερόμενη στη στάση της ΝΔ.

Από τη μία είναι η πίεση των ξένων και κυρίως των Αμερικανών, οι οποίοι επείγονται να κλείσουν το θέμα, το οποίο θεωρούν και μέρος της συνολικής διευθέτησης του Βοσνιακού προβλήματος. Αλλωστε, όπως έγινε γνωστό οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί είναι αυτοί που πιέζουν και τον Μιλόσεβιτς να αναγνωρίσει το γειτονικό κράτος ακόμα και με το όνομα Μακεδονία, προκειμένου να κλείσουν σιγά σιγά όλες οι "εκκρεμότητες" στην περιοχή. Αποδέκτης αυτών των πιέσεων είναι σίγουρα ο Μ. Εβερτ, ο οποίος πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη αισθάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει την πρεσβεία των ΗΠΑ για "τον θετικό ρόλο που διαδραματίζει στην περιοχή των Βαλκανίων".

Αλλωστε, μόλις πρόσφατα, με αφορμή την ελληνοτουρκική κρίση, ο αρχηγός της ΝΔ είχε αναφερθεί σε πιέσεις που του ασκούν "ξένοι παράγοντες", προκειμένου να χαμηλώσει τους τόνους της αντιπαράθεσης προς την κυβέρνηση, πιέσεις που προφανώς ασκούνται και στο θέμα των Σκοπίων.

Εκτός από τις πιέσεις των ξένων δε θα πρέπει να παραγνωρίζεται και η πίεση που ασκούν στο κόμμα και επιχειρηματικοί παράγοντες, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας που στα χρόνια της αντιπαράθεσης με το γειτονικό κράτος και ειδικά με το περιβόητο "εμπάρκο" είδαν να χάνουν αρκετά κέρδη από το κλείσιμο της αγοράς της γειτονικής χώρας. Προσδοκούν δε ότι με την όποια ομαλοποίηση της κατάστασης θα είναι ελεύθεροι να "εισβάλλουν οικονομικά" στην ΠΓΔΜ και να κερδίσουν ό,τι έχασαν όλα αυτά τα χρόνια. Η πίεση αυτών των επιχειρηματικών παραγόντων δεν πρέπει να παραγνωρίζεται με δεδομένη την επιρροή που ασκούν στο κόμμα της ΝΔ.

Από την άλλη πλευρά, όμως, το κόμμα εμφανίζεται να κρατάει αδιάλλακτη στάση στο θέμα του ονόματος, γιατί είναι δέσμιο του κλίματος που όλα αυτά τα χρόνια των περιβόητων συλλαλητηρίων καλλιέργησε στη βάση του. Ο εθνικισμός με τον οποίο ποτίστηκε η βάση της ΝΔ δεν ξεριζώνεται εύκολα και για ιδιοτελείς προσωπικούς λόγους εξακολουθούν να τον καλλιεργούν Βορειοελλαδίτες βουλευτές και άλλοι "επαγγελματίες Μακεδονομάχοι".

Τα ηγετικά στελέχη της ΝΔ όμως φοβούνται και την πλαγιοκόπηση που μπορεί να δεχτεί το κόμμα από τις άναρθρες εθνικιστικές κορόνες της Πολιτικής Ανοιξης, η οποία με την τακτική αυτή εκτιμάει ότι διεμβολίζει το εθισμένο στον εθνικισμό σώμα των ψηφοφόρων της ΝΔ.

Τελευταίος παράγοντας, αλλά όχι και λιγότερο σημαντικός είναι οι εσωκομματικές αντιθέσεις από σειρά στελεχών πρώτης γραμμής που για διάφορους λόγους διαφωνούν με την "άκαμπτη" όπως εκτιμούν τακτική της ονοματολογίας.

Στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης βρίσκεται ο Κ. Μητσοτάκης.Ο πρώην πρωθυπουργός έχει ταχθεί ευθέως υπέρ της σύνθετης ονομασίας λέγοντας μάλιστα ότι "είναι η θέση την οποία θέλει η χώρα". Υπέρ του κλεισίματος της υπόθεσης του ονόματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν ταχθεί και άλλα επώνυμα στελέχη της ΝΔ όπως ο Γ. Σουφλιάς, Σ. Μάνος, η Ν. Μπακογιάννη, ο Κ. Καραμανλής κ.ά. αποδυναμώνοντας έτσι τον Μ. Εβερτ που τελευταία αισθάνεται όλο και περισσότερο μόνος.

Ο Κ. Μητσοτάκης, μάλιστα, μιλώντας την Πέμπτη στην Πάτρα αμφισβήτησε ευθέως τη θέση του Μ. Εβερτ ότι το κόμμα έχει ως γραμμή του την απόφαση της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή. Υπενθύμισε ότι τον Μάρτη του 1993 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος με "παμψηφία αποδέσμευσε την (τότε) κυβέρνηση από την απόφαση των πολιτικών αρχηγών για να μπορέσουμε να δεχτούμε τη μεσολαβητική διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών".

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ