Ο Αλέκος Βερναρδάκης, από την Κομμουνιστική Ανανέωση, αφού αναφέρθηκε στην ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου προς την εργατική τάξη τόσο στην Ελλάδα, όσο και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ και παγκόσμια είπε:

«Στα πλαίσια αυτά σφαγιάζεται ο παλαιστινιακός λαός και ισοπεδώνεται ο Λίβανος από την κυβέρνηση του Ισραήλ με τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών κέντρων των ΗΠΑ και ΕΕ, που χαρακτηρίζουν τις ισραηλινές επιθέσεις δυσανάλογες και συνιστούν και στις δυο πλευρές αυτοσυγκράτηση με τον, ποδηγετημένο από τις ΗΠΑ, ΟΗΕ ανίκανο να διατυπώσει έστω και ένα ψήφισμα, ενώ στη χώρα μας κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ταυτίζουν θύτη και θύμα».

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στις επικείμενες εκλογές σημείωσε: «Θεωρούμε ότι ο ρόλος που παίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σήμερα, η εξέλιξη δηλαδή των πόλεων, των περιβαλλοντικών και άλλων τοπικών προβλημάτων, δεν είναι ανεξάρτητα από τις πολιτικές αυτές. Στην ουσία τα τοπικά προβλήματα καθορίζονται από τις κεντρικές πολιτικές επιλογές και τις αντανακλούν στην πόλη, στο χώρο και το περιβάλλον.

Οταν το ένα εργοστάσιο κλείνει το ένα μετά το άλλο, όταν οι εργαζόμενοι γίνονται όλο και φτωχότεροι, όταν σχολεία και σχολές, νοσοκομεία και υποδομές είναι ανεπαρκή και υπό ιδιωτικοποίηση, της οποίας επίκειται και συνταγματική θεσμοθέτηση, όταν συγκοινωνίες και οδικές αρτηρίες παραχωρούνται άνευ όρων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, όπως έγινε με την Αττική Οδό αλλά και τόσα άλλα, γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου κτλ., και πρόσφατα με την πλήρη απελευθέρωση των ναύλων στην ακτοπλοΐα, όταν κάθε δρόμος και πλατεία διαθέτει και μια χαφιεδοκάμερα, όταν ο χώρος και ο χρόνος περιορίζονται ασφυκτικά, όταν η καταστροφή του περιβάλλοντος κυριολεκτικά δολοφονεί τους ανθρώπους και όταν σε όλες αυτές τις εξελίξεις που εξυπηρετούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρωτοστατεί, γίνεται φανερό ότι οι επερχόμενες Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές πέρα από τα υπαρκτά τοπικά προβλήματα έχουν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα.

Αναφερόμενος στη συνεργασία των αγωνιστικών, ριζοσπαστικών δυνάμεων μπροστά στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, είπε: «Συνεργαζόμαστε λοιπόν σ' αυτή τη μάχη των Νομαρχιακών και Δημοτικών εκλογών, το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, οι Οικολογικές Κινήσεις και οι Ανένταχτοι Αριστεροί, για να δοθεί ώθηση για ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο μαχητικής αντιπολίτευσης ή και - γιατί όχι - και δημοτικής αρχής, που θα εκφράζεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ανταγωνιστικά με τις επιδιώξεις του μπλοκ των αντιλαϊκών συμφερόντων».

Μιλώντας για το χαρακτήρα και τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είπε: «Γνωρίζουμε όλοι ότι οι σημαντικές λειτουργίες του κεντρικού κράτους έχουν περάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία αναλαμβάνει τη διεκπεραίωση οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και κατασταλτικών λειτουργιών και παράλληλα την εφαρμογή των βασικών πολιτικών του κεντρικού κράτους και της ΕΕ σε τοπικό επίπεδο. Οι ΟΤΑ αποτέλεσαν και αποτελούν σημαντικό πεδίο εφαρμογής των νέων ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Μέσω των οικονομικών τους λειτουργιών επιδιώκεται η ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ολο και περισσότερο οι δημοτικοί προϋπολογισμοί καλύπτονται από τα δημοτικά τέλη και την ανταποδοτικότητα των Υπηρεσιών που πληρώνουν φυσικά οι εργαζόμενοι.

Οι συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, αλλά και το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ φροντίζουν γι' αυτό. Σε σχέση με τις κοινωνικές λειτουργίες, κινούνται στην κατεύθυνση κατάργησης του όποιου κοινωνικού κράτους. Εχουμε μείωση των δημόσιων δαπανών για κοινωνικές ανάγκες και μεταφορά λειτουργιών σε τοπικό επίπεδο χωρίς αντίστοιχους πόρους, με αποτέλεσμα τη λειτουργία τους με ανταποδοτικό τρόπο ή την εκχώρησή τους στον ιδιωτικό τομέα».

Θέλοντας να αναδείξει τον αγώνα των εργαζομένων ως τη μόνη ελπιδοφόρα διέξοδο, υπογράμμισε ότι «ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος, δοκιμάζεται και εξευτελίζεται από την ηρωική αντίσταση του παλαιστινιακού και του ιρακινού λαού. Το ντόμινο των εξελίξεων στη Λατινική Αμερική, η εθνικοποίηση γης και ενέργειας σε Βενεζουέλα και Βολιβία με την ταυτόχρονη συνταγματική τους κατοχύρωση, η ενδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας, η συνεργασία τους με τη σοσιαλιστική Κούβα, τρομάζουν το κεφάλαιο. Και το τρομάζουν κυρίως διότι οι αλλαγές αυτές είναι αποτέλεσμα ενός ισχυρότατου και μαζικότατου διεκδικητικού Κινήματος που τις επέβαλλε, τις στηρίζει και συνεχίζει να απαιτεί τη διεύρυνσή τους.

Και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όμως, οι εργαζόμενοι και η νεολαία βγαίνουν στο προσκήνιο και επηρεάζουν τις εξελίξεις. Το "όχι" του γαλλικού λαού στο Ευρωσύνταγμα και η απόσυρση του νόμου για τη σύμβαση πρώτης πρόσληψης, υπήρξαν αποτελέσματα ενός ισχυρού μαζικού κινήματος, συμπαράταξης της νεολαίας με τους εργαζομένους».

«Στην επικείμενη μάχη των Νομαρχιακών και Δημοτικών εκλογών, αυτό το δρόμο σας καλούμε να βαδίσουμε μαζί», σημείωσε κλείνοντας και πρόσθεσε: «Να συστρατευτείτε με τις πολιτικές δυνάμεις και τους αγωνιστές που δεν αρκούνται στις καταγγελίες, αλλά επιδιώκουν μια απάντηση, που θα πυροδοτεί κινηματικές διαδικασίες και θα συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός μαζικού δημοτικού κινήματος που σε συνεργασία με τα άλλα κινήματα και κυρίως με το εργατικό, θα παλεύει για να μην εφαρμοστούν ή να ανατραπούν οι αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές τοπικής και κεντρικής εξουσίας».

Παίρνοντας το λόγο ο Λάμπρος Βλάχος, από την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, αφού χαρακτήρισε «βρώμικο», «βάρβαρο» και «επεκτατικό» τον πόλεμο που εξελίσσεται στη Μέση Ανατολή, υπογράμμισε μεταξύ άλλων:

«Θεωρούμε θεμελιώδες και απαράγραπτο το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει για την τύχη του και να μην αντιτείνει κανείς ότι αυτά μπροστά στις εκλογές δεν πρέπει να ενδιαφέρουν το λαό μας. Γιατί είναι ακριβώς η ίδια μήτρα που γεννά και τα προβλήματα που σχετίζονται με την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία και τα προβλήματα της ανεργίας, της φτώχειας και όσα άλλα ταλανίζουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Και αυτή η μήτρα έχει πολύ συγκεκριμένο όνομα: Ιμπεριαλισμός».

Αναφερόμενος στο χαρακτήρα που έχουν οι επερχόμενες τοπικές εκλογές, τόνισε το γεγονός ότι «και στη διάρκεια της θητείας των απερχόμενων διοικήσεων σε δήμους και νομαρχίες, με τους καθημερινούς αγώνες μέσα στο μαζικό κίνημα, αλλά και στο χρόνο που έχουμε ήδη διανύσει μέσα στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο, οι δυνάμεις που στηρίζουν και συμμετέχουν στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας με στόχο τη λαϊκή αντεπίθεση δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να αναδεικνύουν την ουσία των λαϊκών προβλημάτων. Να φέρνουν στο προσκήνιο ποια πολιτική είναι αυτή που τα προκαλεί και τα διογκώνει καθημερινά, καθώς και να προτείνουν την ανατροπή αυτής ακριβώς της πολιτικής ως τη μόνη και ρεαλιστική διέξοδο για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα γενικότερα».

«Και στη βάση αυτή αναδεικνύεται και η διαφορά των συνδυασμών που εμείς στηρίζουμε με τους συνδυασμούς των άλλων πολιτικών δυνάμεων, αυτούς που υποστηρίζονται από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Συνασπισμό και το κόμμα ΛΑΟΣ. Από το σύνολο των υποψηφίων αυτών των κομμάτων, συστηματικά επιχειρείται η πολιτική μάχη να δοθεί στο πεδίο των εντυπώσεων και μόνο. Αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι τη συζήτηση επί της ουσίας», συμπλήρωσε.

Κάνοντας κριτική στους υποψηφίους που στηρίζονται από τα άλλα κόμματα, ο Λ. Βλάχος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο Νικήτας Κακλαμάνης που υποστηρίζεται και από το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη - αυτό αρκετοί εργαζόμενοι δε φαίνεται να το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα - υπόσχεται ότι θα επιδιώξει περαιτέρω συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Και προσκαλεί το μεγάλο κεφάλαιο να στήσει στην πλάτη των δημοτών εργαζομένων το πιο μεγάλο μέχρι σήμερα φαγοπότι, με φόντο από τη δήθεν ανάπλαση περιοχών μέχρι και την εκμετάλλευση νέων σχολείων, όπως άλλωστε του δίνει τη σχετική δυνατότητα και το νομοθετικό πλαίσιο περί συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ για το Δήμο της Αθήνας ο Κώστας Σκανδαλίδης, στην πιο σημαντική μέχρι τώρα συνέντευξή του που έδωσε το περίγραμμα της πολιτικής του, υποσχέθηκε μεταφορά της διαχείρισης του 50% των πόρων του δήμου στις γειτονιές. Δηλαδή, με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Και δημιουργία μιας κάστας ευνοουμένων του χώρου που θα απομυζά το υστέρημα του εργαζόμενου, και όχι μόνο διατήρηση της λεγόμενης ανταποδοτικότητας, αλλά στο βάθος ένα ορθάνοιχτο παράθυρο για νέα φοροτεχνική επιδρομή.

Από κοντά και ο αντίστοιχος υποψήφιος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, ενώ εμφανίζεται να δίνει τη μάχη για προβλήματα δευτερεύοντα φαινομενικά μπροστά στον υπόλοιπο ορυμαγδό, όπως, π.χ., είναι η διάσωση των Προσφυγικών, έχει δηλώσει χωρίς περιστροφές ότι συνεργασίες με ιδιώτες μέσα σε μια ελεύθερη αγορά μπορούν να γίνουν δεκτές αν βγουν οι πολίτες ωφελημένοι.

Οι υποψήφιοι υπερνομάρχες, που υποστηρίζονται από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, διακηρύττουν σε κάθε περίπτωση ότι θα ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα είτε με την περαιτέρω ανάθεση δραστηριοτήτων σε ιδιώτες είτε με απευθείας συμβάσεις παραχώρησης.

Ο υποψήφιος υπερνομάρχης του ΣΥΝ κ. Πανούσης επιδιώκει να μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος υποψήφιος που θα μετακυλήσει τις ψήφους που θα λάβει σε άλλον πολιτικό χώρο. `Η, ίσως - κατά την άποψή του - να είναι και ο ίδιος».

Για να επισημάνει στη συνέχεια ότι «απ' όλα αυτά γίνεται φανερή η στρατηγική σύμπλευση όλων των υπολοίπων υποψηφίων των άλλων κομμάτων και των ίδιων των κομμάτων, βέβαια. Γιατί τα πρόσωπα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένα από την πολιτική των δυνάμεων που τα στηρίζουν στην ίδια και απαράλλαχτη αντιλαϊκή, αντεργατική ρότα».

Και κατέληξε λέγοντας: «Για μας η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων δεν πρέπει να αθωώσει τους πολιτικούς υπεύθυνους για τα βάσανα που ζουν και σε τοπικό επίπεδο και γενικότερα, αλλά πρέπει να αξιοποιηθεί ως ψήφος καταδίκης αυτής της πολιτικής, ως πράξη πολιτικής αντίστασης με προοπτική τον απεγκλωβισμό πλατιών λαϊκών δυνάμεων, την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στην κοινωνία συνολικά προς όφελος της εργατικής τάξης και όσων έχουν κοινά με αυτή συμφέροντα για τη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση.

Κάθε κόκκινος δήμαρχος ή νομάρχης, που θα εκλεγεί τον Οκτώβρη, θα αποτελεί εγγύηση για φραγμό στα αντιλαϊκά σχέδια και σταθερό συμπαραστάτη στους λαϊκούς αγώνες».