Η πείρα από τη δράση μας στις κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, αποδεικνύει - χωρίς να παραβλέπουμε αδυναμίες και καθυστερήσεις - ότι κάνουμε βήματα. Αποδεικνύει ότι η ΚΝΕ είναι σταθερά προσανατολισμένη στην ανάπτυξη του κινήματος, πιο ώριμη στην εξαγωγή πείρας από την ταξική πάλη, πολιτική - ιδεολογική, που αναπτύσσεται σε αυτό.

Οι εξελίξεις μάς βρήκαν έτοιμους. Μπορεί το γεγονός της δολοφονίας να ήταν τυχαίο, ως προς τα άτομα, τη στιγμή, όμως πολιτικά δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Παίρνοντας υπόψη μας ότι η ΝΔ «υιοθετώντας όλες τις αντιδημοκρατικές κατευθύνσεις και νόμους της ΕΕ, ενίσχυσε το αντιδραστικό πολιτικό εποικοδόμημα, τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής», βρεθήκαμε σε ετοιμότητα και από την πρώτη στιγμή ΚΚΕ και ΚΝΕ πήραμε πρωτοβουλίες, μπήκαμε μπροστά στις κινητοποιήσεις, καταγγέλλοντας την κρατική καταστολή.

Η πείρα που έχουμε ήδη αποκομίσει, ιδιαίτερα από τη δουλειά στους μαθητές, επιβεβαιώνει τις Θέσεις του 18ου Συνεδρίου.

• Μεγάλη σημασία έχει «να αναπτύσσεται η ικανότητά μας να συνδεόμαστε με τις εργατικές, με τις λαϊκές μάζες και ταυτόχρονα να διαμορφώνουμε σχέσεις πρωτοπορίας μαζί τους».

Σε αυτή τη διαδικασία ξεχωριστό ρόλο παίζει η στάση μας όχι μόνο τη στιγμή που ξεσπάει ένας αγώνας, αλλά η επίμονη σταθερή δουλειά που γίνεται πριν, να ζυμώνουμε αιτήματα, να πρωτοστατούμε, να οικοδομούμε σχέσεις εμπιστοσύνης με κόσμο που μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, να ανεβαίνει ο βαθμός οργάνωσης της νεολαίας. Σε αυτή τη φάση για παράδειγμα αποδείχτηκε ιδιαίτερα σημαντικός ο σταθερός προσανατολισμός εδώ και χρόνια των μελών της ΚΝΕ να λειτουργούν τα όργανα του μαθητικού κινήματος. Γιατί όσο και να μιλάνε κάποιοι για το κίνημα του internet και των sms, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι τα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν από τα μαθητικά συμβούλια, ακολουθώντας τα καλέσματα των Συντονιστικών Αγώνα Σχολείων είχαν συντριπτική μαζικότητα.

• «Η άρχουσα τάξη, τα κόμματα εξουσίας και όλοι οι μηχανισμοί του συστήματος αναπτύσσουν μελετημένη παρέμβαση για την καταστολή του κινήματος και την ενσωμάτωση των αντιδράσεων». Σε αυτή τη φάση το μαθητικό κίνημα αποτέλεσε ιδιαίτερο στόχο. Τους είδαμε όλους:

Προβοκατόρικους μηχανισμούς κουκουλοφόρων σε εντεταλμένη υπηρεσία, προκειμένου να ανακόψουν τις αγωνιστικές διαθέσεις προκαλώντας φόβο, δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση να εντείνει την καταστολή.

Τη ΝΔ που αξιοποιεί τα γεγονότα προκειμένου να εντείνει την επίθεσή της. Ενεργοποιεί τον ευρωτρομονόμο, κάνει προτάσεις (διά στόματος Ν. Κακλαμάνη) περί αναστολής κινητοποιήσεων, ενώ την ίδια ώρα συνεχίζει να καλεί διευθυντές και γονείς να καταγγέλλουν μαθητές.

Το ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να στρέψει όλες τις αντιδράσεις ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ και το ίδιο έχει υπογράψει... Ταυτόχρονα με τη λογική περί ανικανότητας της κυβέρνησης, ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για περισσότερη καταστολή, υπονοώντας ότι πρέπει να έρθει μια άλλη κυβέρνηση «ικανή» να επιβληθεί.

Το ΣΥΝ\ΣΥΡΙΖΑ που «χαϊδεύει τα αυτιά» των κουκουλοφόρων και με την πρακτική του στηρίζει, σε βάρος του κινήματος, μορφές δράσης που είναι ανοιχτές και ευάλωτες στη διείσδυση των κρατικών μηχανισμών καταστολής και άλλων υπηρεσιών. Επιπλέον, προβάλλει αντικυβερνητικά αιτήματα απόλυτα ταυτισμένος με το ΠΑΣΟΚ, ενώ ταυτόχρονα για ψηφοθηρικούς λόγους κολακεύει τη νεολαία (μιλάει για νέο κίνημα) και ζητάει να ψηφίζουν οι νέοι από τα 16.

Το ΛΑ.Ο.Σ. που αξιοποιεί το γεγονός για να προβάλει βαθιά αντιδραστικές αντιλήψεις π.χ. ενάντια στους μετανάστες.

• «Σε συνθήκες ανερχόμενης λαϊκής δυσαρέσκειας ισχυροποιείται και το έδαφος για την ανάπτυξη του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού»... «Είναι όμως μονόδρομος να μπούμε σε πιο βαθιά νερά, φροντίζοντας να μη χαλαρώνει η επιμονή στην προώθηση της στρατηγικής μας». Η πείρα επιβεβαιώνει αυτήν ακριβώς την τοποθέτηση. Νέες άπειρες δυνάμεις μικρής ηλικίας κοινωνικής πείρας μπήκαν στη μάχη. Δημιουργήθηκαν διαθέσεις, αναπτύχθηκαν αυθόρμητες αντιδράσεις, είχαν τη μορφή ξεσπάσματος με θολούς, ανώριμους στόχους. Παίρνοντας υπόψη μας το επίπεδο συνείδησης, εντείναμε την πολιτική ζύμωση, την αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις. Στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης βρέθηκε το τι κίνημα χρειάζεται. Απαντήσαμε ότι χρειάζεται οργανωμένο περιφρουρημένο κίνημα.

Κίνημα που πρώτα απ' όλα περιφρουρεί τον εαυτό του από την ενσωμάτωση, υιοθετεί αιτήματα που έρχονται σε ρήξη με την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και δε βάζει στόχο να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ για να έρθει το ΠΑΣΟΚ. Από αυτή τη σκοπιά δώσαμε την αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που πρόβαλαν ως αίτημα «να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων».

Κίνημα που αναδεικνύει με ποιον πρέπει να πάμε και ποιον πρέπει να αφήσουμε. Που αναδεικνύει ότι στην πρωτοπορία βρίσκεται η εργατική τάξη. Η νεολαία που ανήκει σε αυτή, που προέρχεται από αυτή και τα άλλα λαϊκά στρώματα, έχει συμφέρον να πορευτεί μαζί της. Ξεχωριστής σημασίας σε αυτή την κατεύθυνση ήταν η μαζική συμμετοχή μαθητών στην πανεργατική απεργία με τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, σε όλη τη χώρα.

Κίνημα που περιφρουρεί τις μορφές πάλης. Δε συκοφαντεί την έννοια της βίας στην ταξική πάλη, ταυτίζοντάς τη με την προβοκατόρικη δράση, αλλά παρουσιάζεται σαν μία οργανωμένη μαζική στρατιά που στο βαθμό που θα ωριμάζει, θα δυναμώνει, θα μαζικοποιείται περισσότερο, μπορεί όχι μόνο να αποσπάσει κατακτήσεις, αλλά να αμφισβητήσει και την ίδια την εξουσία της αστικής τάξης.

Ολα αυτά προσπαθήσαμε να μπουν στο επίκεντρο της συζήτησης. Είχαμε σοβαρή συμβολή σε αυτή τη φάση, χωρίς να υπερτιμάμε την κατάσταση να υιοθετούνται συνθήματα και στόχοι σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Αν ακολουθούσαμε τακτική λείανσης των θέσεών μας, αν δεν οξύναμε την αντιπαράθεση, τότε οι νέοι που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις δε θα μπορούσαν να βγάλουν συμπεράσματα, δε θα έμενε παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες.

• «Από την ποσότητα και την ποιότητα δράσης των στελεχών και των μελών του Κόμματος στη μαζική δράση και τους αγώνες, εξαρτάται η αντιμετώπιση της καθυστέρησης που υπάρχει». Η δράση της ΚΝΕ και του ΚΚΕ είναι προϋπόθεση, στο βαθμό που οξύνεται η δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική, προκειμένου να αναπτύσσονται αγώνες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως τα σχολεία που συμμετείχαν σταθερά όχι μόνο τώρα, αλλά από την αρχή της χρονιάς στις κινητοποιήσεις, είναι τα σχολεία όπου υπάρχουν ΟΒ της ΚΝΕ, όπου υπάρχει οργανωμένη παρέμβαση, όχι μόνο στο κίνημα. Εκεί που διακινείται ο «Οδηγητής», γίνονται πολιτικές εκδηλώσεις, εκεί που φτάνουν οι προκηρύξεις της ΚΝΕ, εκεί που τα μέλη και οι οργανώσεις της ΚΝΕ εξοπλισμένα, διαπαιδαγωγημένα με τα επαναστατικά χαρακτηριστικά λειτουργούν ως φωτεινοί φάροι, εκεί αναπτύσσονται σε μεγαλύτερο βαθμό οι αγωνιστικές διεργασίες. Χωρίς να λέμε ότι όλα εξαρτώνται από εμάς - καθώς επιδρούν οι αντικειμενικές συνθήκες - ωστόσο το συμπέρασμα μπορεί να συνοψιστεί στο παρακάτω σύνθημα: «Ισχυρή ΚΝΕ για ισχυρό νεολαιίστικο κίνημα».