Στα σοβαρά προβλήματα των δημοσιογράφων και ιδιαίτερα των αντιστασιακών επικεντρώθηκε η προσοχή της Εκθεσης Απολογισμού, του Νίκου Καραντηνού καθώς και των άλλων ομιλητών, στη Γενική συνέλευση του Πανελληνίου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΣΔΑΕΑ),που έγινε την Πέμπτη το μεσημέρι στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Υπό την προεδρία του Κ. Νίτσου η συνέλευση τήρησε, αμέσως μετά την έναρξη, ενός λεπτού σιγή στη μνήμη όλων ονομαστικά των συναδέλφων, που έπεσαν επί των επάλξεων από την προηγούμενη απολογιστική συνέλευση μέχρι σήμερα. Η έκθεση δράσης του απερχόμενου ΔΣ εγκρίθηκε παμψηφεί, καθώς και η έκθεση οικονομικού απολογισμού. Κάτω από το πρίσμα και των τελευταίων εξελίξεων με την υποτίμηση της δραχμής και τον πιο δραματικό χαρακτήρα που αποκτά το βιοποριστικό των εργαζομένων στον κλάδο και ειδικά των συνταξιούχων, έγιναν οι παρακάτω επισημάνσεις: Να επαναχορηγηθεί από τον ΕΔΟΕΑΠ το 15% στους δικαιούχους. Να χορηγηθεί επίσης από το ΤΣΠΕΑΘ το 15% και να καμφθούν οι αντιδράσεις της κυβέρνησης.

Στα αιτήματα αυτά, καθώς και σε άλλα, θετικά τοποθετήθηκαν: Ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Δ. Γκλαβάς,που τόνισε ότι "η ΝΔ έκοψε το 15%. Αυτοί που τη διαδέχτηκαν γιατί δεν το δίνουν" και επίσης ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Α. Μανωλάκος και ο πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ Ορ. Φαράκος.Σε άλλα θέματα αξιοσημείωτη είναι η θέση για την αποκατάσταση στην ΕΣΗΕΑ νεκρών (Κ. Καραγιώργης, Χαϊνογλου) και ζώντων αγωνιστών δημοσιογράφων. Ο Α. Μανωλάκος υποσχέθηκε ότι μέσα στο 1998 το θέμα θα έχει τακτοποιηθεί. Για την πρωτοβουλία του Συνδέσμου να ιδρυθεί στην Αθήνα, κεντρικό Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, τονίστηκε η ανάγκη να συνεχιστούν οι προσπάθειες. Υπήρξαν και άλλες ενδιαφέρουσες προτάσεις, ενώ ακολούθησε ψηφοφορία για ανάδειξη νέου ΔΣ και Εξελεγκτικής Επιτροπής.

ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ .-

Οι πρόεδροι των Κοινοβουλίων από δέκα χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, που είναι συνδεδεμένες με την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα συνέλθουν στις 23 και 24 Μάρτη στο Βουκουρέστι, παρουσία του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, Χοσέ Μαρία Χιλ Ρόμπλες,ανακοινώθηκε χτες από το ρουμανικό Κοινοβούλιο.

Επίκεντρο των συνομιλιών στις συναντήσεις αυτές θα είναι η διεύρυνση της ΕΕ και ο ρόλος των Κοινοβουλίων των δέκα αυτών υποψηφίων χωρών.

Στις συνομιλίες θα συμμετάσχουν οι πρόεδροι των Κοινοβουλίων των Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Τσεχικής Δημοκρατίας, Εσθονίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Πολωνίας, Σλοβακίας, Σλοβενίας και Ουγγαρίας.

Η Ρουμανία τονίζει ότι στη συνάντηση αυτή θα δοθεί η δυνατότητα στους εκπροσώπους του Ευρωκοινοβουλίου να "εκτιμήσουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί στις υποψήφιες προς ένταξη χώρες", καθώς και τα "προβλήματα" που αντιμετωπίζουν οι τελευταίες.

Ακόμη θα δοθεί η ευκαιρία στον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου να συναντηθεί με τον Ρουμάνο Πρόεδρο Εμίλ Κοσταντινέσκου. Ο Χ. Ρόμπλες κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Βουκουρέστι θα μιλήσει στα δύο σώματα του ρουμανικού Κοινοβουλίου.

6ο ΜΕΡΟΣ

Στην Αλβανία παίχτηκε, διακριτικά στην αρχή, εντονότερα μετά και στο τέλος απροκάλυπτα, το ίδιο παιχνίδι που παίχτηκε και στην Ελλάδα. Η κατάληξη, βέβαια, υπήρξε εντελώς διαφορετική. Ετσι, λοιπόν, και στην Αλβανία υπήρξε το ρήγμα και η σύγκρουση ανάμεσα στο Απελευθερωτικό Μέτωπο και τις άλλες οργανώσεις, στα οποία συντέλεσε και η εκεί αγγλική αποστολή, η ένοπλη ρήξη στην περίοδο της Κατοχής και η προετοιμασία για την κατάληψη της εξουσίας από τις αντιδραστικές δυνάμεις. Η περίοδος 1943 - 1944 υπήρξε για την Αλβανία φάση μεγάλων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων από τις εχθρικές δυνάμεις. Το Μέτωπο, όμως, διατήρησε και τη συνοχή του και το δυναμισμό του και προχώρησε ως το νικηφόρο τέλος. Η είσοδος του Κόκκινου Στρατού ήταν το αποφασιστικό βήμα για την απελευθέρωση των βαλκανικών κρατών και τη μεγάλη αλλαγή που πραγματοποιήθηκε σε τέσσερα από αυτά - Ρουμανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία και την ίδια την Αλβανία. Αυτή τη φορά, η Αλβανία έβγαινε από τον απελευθερωτικό της αγώνα με οργανωμένες τις λαϊκές της δυνάμεις, με στρατό λαϊκό, με μηχανισμό πολιτικό, βγαλμένο μέσα από το λαϊκό αγώνα. Ο αλβανικός λαός έπαιρνε τις τύχες και το μέλλον της χώρας στα χέρια του με τον αγώνα του.

Δεν υπήρχε έδαφος πλέον για τη διασταύρωση και τη σύγκρουση επιρροών με θύμα την ανεξαρτησία της χώρας. Η Σοβιετική Ενωση εξάλλου, με την ισχύ της και την παρουσία της, απέκλειε εξωτερικές αναμείξεις και εσωτερικές περιπλοκές. Ετσι, μέσα από την αντίσταση και τον κοινό αντιφασιστικό αγώνα των λαών, έπαιρνε δύναμη και αναδυόταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας.

* * *

Με τρία πενταετή πλάνα, προχωρεί προς την εκβιομηχάνιση της χώρας, την κολεκτιβοποίηση της γεωργίας, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Παράλληλα, ρίχνει όλο του το βάρος στην εκπαίδευση και την επιστημονική και πολιτιστική ανάπτυξη. Κινητήριος μοχλός παραμένει το ΚΚ Αλβανίας, που τώρα έχει μετονομαστεί σε Κόμμα Εργασίας. Στην πορεία δημιουργούνται δύο σοβαρά γεγονότα: Η ρήξη με τη Γιουγκοσλαβία και αργότερα η ρήξη με τη Σοβιετική Ενωση. Για το πρώτο, ευθύνεται η Γιουγκοσλαβία, η οποία ήθελε να κηδεμονεύει την Αλβανία. Για το δεύτερο, φταίει η ίδια η Αλβανία, γιατί φοβήθηκε υπερβολικά, λόγω της συνδιαλλαγής Χρουστσόφ - Τίτο. Ομως, παρά τις συγκρούσεις αυτές, κανένας δεν παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας, που συνεχίζει την πορεία της, σύμφωνα με το δικό της πρόγραμμα. Πώς αυτό το μικρό κράτος, που ως χτες δεν μπορούσε να αποφύγει τις παρεμβάσεις και τις εισβολές, σήμερα παρέμενε ανεμπόδιστο και ελεύθερο;

Την εξήγηση μάς τη δίνει η διαμόρφωση του βαλκανικού χώρου εκείνη την εποχή, και πιο συγκεκριμένα η ισχυρή επιβλητική παρουσία της ΕΣΣΔ. Αυτή απέτρεπε τις παλαιές παρεμβάσεις. Αυτή επέτρεπε, ακόμη και σε χώρες που διαφώνησαν και ήρθαν σε ρήξη μαζί της, να παραμένουν ανέπαφες από την εισβολή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ακόμη και μέσα στις καπιταλιστικές χώρες, ήταν ευεργετική η αίσθηση της διεθνούς παρουσίας της. Με την επικράτηση της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη,, οι εργαζόμενοι όλων των εθνών ένιωσαν τι σήμαινε η διεθνής στήριξη από μια ισχυρή σοσιαλιστική δύναμη.

* * *

Πίσω, όμως, και κάτω από τα φαινόμενα, σιγοβράζει η αντίδραση των λαών, όπως την είδαμε να προβάλει τις πρώτες μέρες στη Ν. Αλβανία και αλλού. Τη στιγμή που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν φορέσει την πανοπλία τους και έχουν αρχίσει την πολύμορφη εκστρατεία τους, οι Αλβανοί και όλοι οι λαοί, αναπόφευκτα, νομοτελειακά, κάνουν τα πρώτα τους βήματα για μια νέα αντίσταση στον αναπτυσσόμενο εκσυγχρονισμένο φασισμό - στη σημερινή "νέα τάξη".

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

"Ιστορίγια Αλμπάνιι", Κρίστο Βρασέρη (σε ρωσική μετάφραση από τα αλβανικά)

Αλέξη Α. Κύρου, "Οι βαλκανικοί γείτονές μας"

"AVEC STALINE, SOUNENIRS" του Εμβέρ Χότζα

Εγκυκλοπαίδεια "Πυρσού", τομ. Γ Κ, Αμαντου, λήμμα "Αλβανία".

Αρχείον στρατηγού Μ. Γ. Δαγκλή

Αρχεία Ελληνικού Τύπου

Μίτια ΦΙΛΔΙΣΑΚΟΣ

Ιστορικός, μέλος του Τμήματος Ιστορίας του ΚΜΕ

Αναδημοσίευση από το πρώτο τεύχος του 1998 της ΚΟΜΕΠ