Στιγμιότυπο από περιοδεία του Σπ. Χαλβατζή στη Βαρβάκειο Αγορά

Η ενίσχυση των συνδυασμών της συμπαράταξης, που συγκροτήθηκαν από δυνάμεις του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων, αποδυναμώνει πολιτικά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στην Αυτοδιοίκηση αλλά και γενικότερα. Γεγονός που σημαίνει ισχυρό χτύπημα στην αντιλαϊκή πολιτική, των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της Εκπαίδευσης, της Πρόνοιας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της ανατροπής της Κοινωνικής Ασφάλισης, της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών, της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, της συρρίκνωσης των ΕΒΕ από το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτής της πολιτικής και κάθε παραλλαγής της, που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ενισχύει η ΝΔ, που ανέχεται και στηρίζει ο ΣΥΝ. Περισσότεροι εκλεγμένοι από τους συνδυασμούς της συμπαράταξης σημαίνει λιγότεροι διαχειριστές της πολιτικής των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Περισσότεροι εκλεγμένοι από τους αγωνιστικούς συνδυασμούς σημαίνει περισσότερες τοπικές αρχές που δεν παραπλανούν τους εργαζομένους για ψεύτικους «μονόδρομους» και «εθνικούς στόχους», όπως, π.χ., η ΟΝΕ, που αναδεικνύουν τα αίτια των λαϊκών προβλημάτων, τα οποία είναι η εκμετάλλευση του λαού, η επικυριαρχία του κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου πάνω στο συλλογικό συμφέρον των εργαζομένων. Που παλεύουν για την ανατροπή αυτών των αιτίων τα οποία δημιουργούν και οξύνουν τα προβλήματα, δηλαδή για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Επομένως, όλοι όσοι είναι δυσαρεστημένοι απ' αυτή την πολιτική δεν πρέπει να επιτρέψουν ώστε να χρησιμοποιηθεί η ψήφος τους, από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, σε βάρος τους την επομένη των εκλογών με νέα ένταση της επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα, τόσο από τους δήμους και τις νομαρχίες, όσο και γενικότερα.

Το ΚΚΕ συνδέει τη μάχη των εκλογών για τους δήμους και τις νομαρχίες με την υπόθεση της ενότητας και συσπείρωσης των ριζοσπαστικών δυνάμεων κατά της κυρίαρχης πολιτικής γενικά και ειδικά στην Αυτοδιοίκηση, με τη συσπείρωση δυνάμεων για την απόκρουση της συντηρητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς.

Η συνεργασία και συμπαράταξη για τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν μπορεί να προωθείται ευκαιριακά (π.χ. στις εκλογές), και μετά να αποδυναμώνεται, να χάνεται, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Είναι υπόθεση στρατηγικής σημασίας, πρέπει να αναπτύσσει και να ενισχύει το λαϊκό κίνημα, να του δίνει ριζοσπαστική προοπτική, σε αντίθεση με τα κεντροαριστερά και κεντροδεξιά κατασκευάσματα, που αποτελούν εναλλακτική λύση πολιτικής διαχείρισης της υπάρχουσας πραγματικότητας, της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της εντατικοποίησης της δουλιάς, με στόχο τον εξωραϊσμό της. Αποτελεί πολιτική προοπτική που στόχο έχει να αντιμετωπίσει αυτή την πραγματικότητα σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων.

Τα συνθήματα περί «ενότητας της Αριστεράς», οι κάλπικες διακηρύξεις περί «αριστερών λύσεων», δε σημαίνουν αριστερή πολιτική. Η αριστερή πρόταση, στις σημερινές συνθήκες, πρέπει να προσδιορίζεται από την αντίθεση στους ευρωμονόδρομους, στις επιλογές της ΟΝΕ, στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, αφού οι συνέπειες αφορούν άμεσα και στην Αυτοδιοίκηση και στη ζωή των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Η πολιτική που καταγγέλλει τις συνέπειες, αλλά δεν αντιμετωπίζει τις αιτίες, που είναι η εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο και η πολιτική που την υπηρετεί, δεν υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

Είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές στην ευρύτερη περιοχή μας, με τις πολεμικές και άλλες επεμβάσεις της «νέας τάξης». Οι οποίοι ανταγωνίζονται να μοιράσουν τα πετρέλαια δολοφονώντας λαούς που αντιστέκονται, που δεν αποδέχονται να τους ληστεύουν τον πλούτο τους. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σ' αυτή τους την επιθετική και κατακτητική πολιτική αρωγός και συμμέτοχος είναι η Ελλάδα της πλουτοκρατίας, η κυβέρνησή της, η αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντά που υπηρετεί η πολιτική τους.

Στο όνομα της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», ενισχύουν την καταστολή με τους «τρομονόμους», τα Σώματα Ασφαλείας που γιγαντώνονται, το χαφιεδισμό και την καχυποψία ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους του μόχθου, σαν την πιο μεγάλη κατάκτηση της δημοκρατίας. Κι ας χτυπούν την ίδια ώρα τις κινητοποιήσεις του οργανωμένου λαϊκού κινήματος, κάθε κοινωνικοπολιτική δράση και αγώνα αντίστασης στην αντιλαϊκή επέλαση. Κι ας κουτσουρεύουν καθημερινά τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Ενισχύεται η ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών να αυξάνουν τις τιμές σε εμπορεύματα και υπηρεσίες, στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς». Μειώνεται η φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο, που ενισχύεται με τις ιδιωτικοποιήσεις, τις κρατικές προμήθειες και τις επιδοτήσεις, με την κατεδάφιση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Την ίδια στιγμή τα μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις μένουν καθηλωμένοι σε απαράδεχτα χαμηλά επίπεδα. Το φτωχό λαϊκό εισόδημα δε φτάνει για τα έξοδα της παιδείας, της υγείας και άλλων μεγάλων αναγκών των εργαζομένων.

Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται, ενώ οι μεγαλοεπιχειρηματίες «βγαίνουν λάδι» για τα εγκλήματά τους. Χιλιάδες εργάτες δουλεύουν σε καθεστώς τρομοκρατίας και αναγκάζονται για να εξασφαλίσουν το ψωμί των παιδιών τους να αποδέχονται ένα μεσαιωνικό εργασιακό καθεστώς. Ατέλειωτος είναι ο κατάλογος των θυμάτων της ληστρικής επίθεσης του κεφαλαίου.

Ενάντια σ' όλη αυτή την επίθεση, στις αιτίες της (εκμετάλλευση) και στην πολιτική που την αναπαράγει, η ψήφος στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι όπλο που μπορεί και πρέπει να δώσει απάντηση, δίνοντας ταυτόχρονα δύναμη στο λαϊκό κίνημα. Εδώ θα κριθεί αν ο λαός στον αγώνα του θα έχει υποστηριχτές τις τοπικές αρχές ή θα τις έχει εναντίον του. Να αντιμετωπίσουμε τις εκλογές και τα κριτήρια ψήφου έχοντας υπόψη την επόμενη μέρα. Τότε που θα μπει με μεγαλύτερη οξύτητα το δίλημμα «θα συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση η ίδια αντιλαϊκή πολιτική ή θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων;». Και σ' αυτό, απάντηση μαζί με τους αγώνες μπορεί να δώσει η λαϊκή ψήφος, καταδικάζοντας αυτή την πολιτική με την αποφασιστική ενίσχυση και εκλογή, σε όσο γίνεται περισσότερες νομαρχίες και δήμους, των συνδυασμών της αγωνιστικής συσπείρωσης.