Eurokinissi

Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η αστική τάξη της χώρας μας δεν ξεχνά ποτέ ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλός της. Ο,τι κι αν γίνεται, ακόμα και όταν οι κόντρες και οι αντιθέσεις στους κόλπους της εντείνονται για το ποιο τμήμα της θα ελέγχει περισσότερο την κυβέρνηση ή για το ποιες θα είναι οι ιεραρχήσεις στις στρατηγικές επιλογές κλπ., αυτή δε χάνει από τα μάτια της τον κύριο στόχο. Και πώς να εφησυχάσει, άλλωστε, όταν διαπιστώνει ότι έχει απέναντί της ένα Κομμουνιστικό Κόμμα που δεν τη φοβάται και, το χειρότερο, δεν μπορεί να το βάλει, με κανέναν τρόπο και μέσο, στο χέρι!

Ετσι διαπιστώσαμε ότι οι δημοσιογράφοι και οι αναλυτές των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών και εφημερίδων, συνεπικουρούμενοι από τα πικραμένα (από την άνοδο του ΚΚΕ) στελέχη του ΣΥΝ, έπιασαν ευθύς δουλιά για να θολώσουν τα νερά. Επιδίωξή τους, να κρύψουν και να διαστρεβλώσουν το τι σημαίνει και τι εκφράζει σήμερα η εκλογική άνοδος του ΚΚΕ σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη μείωση του δικομματισμού και τη γνωστή δράση και εκλογική άνοδο ενός ευνοούμενου οπορτουνιστικού κόμματος.

Με έναν προκλητικό και εντελώς αυθαίρετο τρόπο έβαλαν στο ίδιο «αριστερό» τσουβάλι τα εκλογικά ποσοστά του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, ορισμένοι μάλιστα χρησιμοποιούν και το τσουβάλιασμα των «μικρών κομμάτων», και με βάση αυτό καλούν την «αριστερά του ενός εκατομμυρίου ψήφων», δηλαδή και το ΚΚΕ, να αναλάβει, τώρα που αυξήθηκε το ποσοστό της, τις ευθύνες της! Οσον αφορά στο ΚΚΕ, ποιες ευθύνες του; Προσέξτε, όχι απέναντι σε αυτούς που το ψήφισαν, όχι απέναντι στις δεσμεύσεις του σε σχέση με την «προεκλογική» πολιτική και τους στόχους του, αλλά απέναντι στο κεφάλαιο, για να βρουν τρόπους (συναινετικούς προφανώς γιατί αλλιώς δε γίνεται) και κυβερνήσεις ισχυρές ώστε να προωθηθούν τα νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα-μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το καπιταλιστικό σύστημα σήμερα!

Μόνο οι εντελώς άσχετοι από την πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση, καθώς και τα στελέχη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ που ενώ κάτω από το τραπέζι κάνουν λυσσαλέα και ύπουλη επίθεση κατά του ΚΚΕ υποκρίνονται «τους ενωτικούς», δε γνωρίζουν ότι ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετικά κόμματα, και αυτό διαπερνά και καθορίζει την πολιτική τους και στα επιμέρους και παντού. Αυτό συμβαίνει με τις θέσεις των δύο κομμάτων από τα ναρκωτικά και το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, για παράδειγμα, έως τον λεγόμενο ευρωμονόδρομο. Από τη δράση ενός συλλόγου για την προστασία ενός ποταμού, έως την αντιπαράθεση στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα φοιτητικά-σπουδαστικά αμφιθέατρα και το συνδικαλιστικό κίνημα. Ακόμα και στη μορφή και στα μέσα της πολιτικής αντιπαράθεσης δεν υπάρχουν κοινά στοιχεία. Ας δούμε προεκλογικά: Θεατρινισμοί, αμετροέπεια, καπηλεία των λαϊκών και νεολαιίστικων αγώνων και προσωπικοί χαρακτηρισμοί χαρακτήριζαν τον λόγο της ηγεσίας του ΣΥΝ που άλλαζε διαρκώς την αντιδικομματική ρητορεία της με βάση τις ενδείξεις των δημοσκοπήσεων. Από την άλλη, εντελώς πολιτικός και ταξικά προσδιορισμένος, ξεκάθαρος και συνεπής αντιδικομματικός ήταν ο λόγος του ΚΚΕ.

Είναι προφανές ότι μιλάμε για τον μεγάλο όγκο, των παλιών και των νέων ψηφοφόρων τους. Αυτό δεν είναι μόνο ένα θεωρητικό συμπέρασμα. Αποδεικνύεται και από τα στοιχεία, που δείχνουν ότι ο κύριος όγκος των ψηφοφόρων του ΚΚΕ και των νέων ψηφοφόρων του προέρχεται από τα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα, ενώ ο κύριος όγκος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και της ανόδου του προέρχεται από μεσαία στρώματα και πάνω. Για παράδειγμα: Στην Κοκκινιά το ΚΚΕ πήρε το 18,6%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ το 6,7%. Στη Δραπετσώνα το ΚΚΕ πήρε το 16,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 7,4%. Στο Περιστέρι το ΚΚΕ πήρε το 15,2% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 7,5%. Και πάει λέγοντας. Αντίθετα, στη Φιλοθέη το ΚΚΕ πήρε το 2,3% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 8,4%. Στου Παπάγου το ΚΚΕ το 3,8% και ο ΣΥΡΙΖΑ το 8,7%. Και πάει λέγοντας.

Αποδεικνύεται από το πώς ψήφισαν οι συνοικίες και τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Αττικής, που είναι περισσότερο από οπουδήποτε αλλού ταξικά διαχωρισμένα και προσδιορισμένα. Και εδώ τη μεγαλύτερη άνοδο το ΚΚΕ τη σημείωσε στα εργατικά - λαϊκά προάστια, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στα μεσοαστικά και πάνω.

Αρα, είναι εκ του πονηρού η πρόσθεση και το γενικό: «Λαός και νεολαία ψήφισαν αριστερά». Μπορεί το ΚΚΕ να το ψήφισαν το 10,1% (και πάνω) των νέων που ψήφισαν για πρώτη φορά και το ΣΥΡΙΖΑ το 7,5%, μόνο που αυτοί οι νέοι (στη μεγάλη τους πλειοψηφία πάντα) έχουν άλλη ταξική προέλευση και θέση. Ετσι, ο νέος των βορείων προαστίων που δήλωνε στο «Κ» της «Καθημερινής της Κυριακής» των εκλογών, «ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είναι εντελώς κατά του καπιταλισμού», δεν έχει σχέση με το νέο ή τη νέα εργάτρια από το Περιστέρι που ψήφισε ΚΚΕ και, ανεξάρτητα από το βαθμό που οι ίδιοι συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, δεν έχουν την ίδια άποψη για τον καπιταλισμό.

Φυσικά, είναι και το ζήτημα τι πολιτικό «φορτίο», σημασία και σταθερότητα έχει η ψήφος που πήραν τα δυο κόμματα. Το ΚΚΕ τον κύριο όγκο του ποσοστού, από 7 έως 7,5%, το είχε διαμορφώσει πολύ πριν την προεκλογική περίοδο. Αυτό δείχνουν οι δημοσκοπήσεις και το αποτέλεσμα των δημοτικών - νομαρχιακών εκλογών. Αντίθετα, στο ΣΥΡΙΖΑ το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του προέκυψε τις τελευταίες και προεκλογικές μέρες.