Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης για θέματα της πολιτικής επικαιρότητας και γενικότερα ζητήματα έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο ραδιοφωνικό σταθμό «Θέμα 989» και στους δημοσιογράφους Δ. Βερύκιο και Δ. Σταυρόπουλο. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα από τη συζήτηση της Αλέκας Παπαρήγα με τους δυο δημοσιογράφους.

-- Πιστεύετε ότι είναι ένα οργανωμένο σχέδιο ή μια κακή στιγμή; Γιατί έχει μεγάλη σημασία...

-- Τι διαφορά μπορεί να έχει; Οταν παραδείγματος χάρη υπάρχει ένας προσανατολισμός τέτοιος, εγώ δεν μπορώ να αποδείξω ότι ήταν σκόπιμο κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όταν υπάρχει ένας προσανατολισμός τέτοιος, τότε χάνεται η άκρη. Πριν από λίγες μέρες είχαμε καταγγείλει την περίπτωση που έκαναν σωματική έρευνα σε μέλος της ΚΝΕ και τον τράβηξαν στο τμήμα. Για να κάνεις σωματική έρευνα πρέπει να έχεις και μία άδεια, δεν μπορεί όποιον συναντάς στο δρόμο να του κάνεις σωματική έρευνα.

-- Κι αυτό στην περιοχή των Εξαρχείων;

-- Ναι. Εκεί είναι χώρος που είναι τα πανεπιστήμια και κυκλοφορεί νεολαία. Δεν είναι η πλατεία από μόνη της που συγκεντρώνει ειδικά κάποιον κόσμο, είναι πέρασμα νέων ανθρώπων, είναι η Νομική, η Φυσικομαθηματική, το Χημείο, το Πολυτεχνείο, το κεντρικό πανεπιστήμιο.

-- Στα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου, ακόμα και συντηρητικοί άνθρωποι από τον χώρο της συντηρητικής παράταξης, εξήραν τη στάση του ΚΚΕ, σε αντίθεση με τη στάση του Συνασπισμού. Εσείς τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει στα Εξάρχεια; Πρέπει να υπάρχει αστυνομία, δεν πρέπει, με ποια μορφή; Πώς λύνεται το πρόβλημα με απλά λόγια;

-- Να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Κατ' αρχήν δεν θεωρώ ότι πρέπει να στοχοποιηθεί μία περιοχή. Γιατί τον τελευταίο καιρό στοχοποιούνται τα Εξάρχεια και η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα με τους μετανάστες. Στην περίπτωση αυτή αναπαράγονται τα προβλήματα στην περιφέρεια, έτσι γίνεται. Οπως έχει γίνει και με τους φιλάθλους, όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί το ζήτημα έτσι. Η αστυνομοκρατία, οι σωματικές έρευνες, το «σου ζητάω την ταυτότητα», όλο αυτό το κλίμα δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα, αντίθετα τα οξύνει.

-- Εχετε κάποια λύση να προτείνετε; Εχουμε μία Αθήνα η οποία έχει αυξημένη εγκληματικότητα. Εχουμε τα Εξάρχεια όπου είναι μία γειτονιά, στην οποία έχουν συγκεντρωθεί παιδιά τα οποία παραβαίνουν τους νόμους, διαμαρτύρονται με το δικό τους τρόπο, όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ, για να λυθεί;

-- Ξέρετε ότι υπάρχει η κοινωνική εγκληματικότητα, είναι ένα θέμα αυτό, μην τα ταυτίζουμε όλα, δηλαδή την κάποια δράση των λεγόμενων αντιεξουσιαστών ή δεν ξέρω ποιων μηχανισμών. Αλλο πράγμα οι κλοπές, τα εγκλήματα κτλ. Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει ότι όλα αυτά τα προβλήματα έχουν ρίζες κοινωνικές, γιατί έχουν μαζικό χαρακτήρα, δεν είναι περιπτωσιακό. Επομένως το ένα ζήτημα είναι το γενικότερο κοινωνικό, πολιτικό ζήτημα. Από εκεί και πέρα εμείς δεν λέμε στο όνομα του ότι το ίδιο το σύστημα γεννά την παραβατικότητα ότι πρέπει να θεωρούμε τους παραβάτες αθώους και να τους αγκαλιάζουμε και να τους ηρωοποιούμε, υπάρχουν νόμοι.

Ομως εδώ, αυτός είναι ο ρόλος του υπ. Δημόσιας Τάξης, μιας αστυνομίας και άλλων παραγόντων που πρέπει να συνδράμουν, που να μπορείς να έχεις αυτήν την ικανότητα και την εξυπνάδα, να δημιουργήσεις ένα κλίμα ομαλό για τους ανθρώπους και ταυτόχρονα αυτό το ομαλό κλίμα να μην σημαίνει αγνόηση της παραβατικότητας. Αυτό σημαίνει πολιτική. Στην πολιτική δεν είναι ένα - δυο τεχνοκρατικά μέτρα ή αυταρχικά. Επομένως πρέπει να είναι συνδυασμένα μέτρα. Εμείς δεν είπαμε όταν γίνεται ένα έγκλημα να λέμε είναι θύμα του συστήματος και τέλειωσε και άφησέ τον. Φυσικά θα εφαρμοστούν οι νόμοι.

Οι δηλώσεις του κ. Χρυσοχοΐδη μόλις εκλέχθηκε ήταν οι εξής: Επειδή ξέρει ότι στην κοινή γνώμη υπάρχει μια ευαισθησία στα ζητήματα αυτά, άνθρωποι που φοβούνται να γυρίσουν το βράδυ μόνοι τους κτλ. Νομίζω ότι στα πρώτα δείγματα ήθελε να δημιουργήσει ένα κλίμα ότι η κυβέρνηση θα τα λύσει όλα. Βγήκε με μία σκληρή γλώσσα, αντί να κάτσει να συμμαζέψει τα πράγματα και να βγει μετά από 15 μέρες και να μιλήσει. Από την πρώτη μέρα τα 'βαλε με τους πυροσβέστες, με την αστυνομία, με τον κόσμο, με τους κουκουλοφόρους.

-- Θα κάνει έκτακτες κρίσεις τη Δευτέρα, θα αλλάξει τις ηγεσίες.

-- Καλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Αλλά όταν έχεις να κάνεις με κοινωνικά φαινόμενα, δεν είναι το ζήτημα να βγεις την άλλη μέρα να κάνεις δηλώσεις. Από το «μηδενική ανοχή» που λέει, βγαίνει μετά και παίρνει κάποια μέτρα μόστρας. Δεν λέω ότι δεν είναι σωστό να πάρει μετανάστες μεταφραστές, γιατί πιάνονται άνθρωποι που δεν ξέρουν τη γλώσσα, αλλά και οι μετανάστες μεταφραστές πρέπει να είναι άνθρωποι που πράγματι να μπορούν να μεταφράζουν.

-- Και να μην είναι καθεστωτικοί ή πράκτορες των χωρών.

-- Βέβαια, γιατί έχουμε ζήσει και τέτοια πράγματα. Επομένως και για μας τους κομμουνιστές, τα κοινωνικά προβλήματα ανεξάρτητα αν έχουν ρίζα πολιτική, όταν εμφανίζονται ως μαζικό φαινόμενο μέσα στον κόσμο, δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίζονται ούτε με κατασταλτικά, ούτε με διοικητικά μέτρα, δεν γίνεται, είναι πιο σύνθετο. Ο κ. Χρυσοχοΐδης λοιπόν θα έπρεπε να περιμένει λίγο. Βγήκε και άρχισε να αναμειγνύει σωστά πράγματα μέσα σε μία πολιτική επίδειξης και με ένα πρόσωπο πολύ αυταρχικό. Πατώντας σ' αυτό που ενδεχομένως ζητά η κοινή γνώμη.

-- Η χτεσινή του δήλωση ότι προτίθεται να καταργήσει τον «κουκουλονόμο», σας βρίσκει σύμφωνη;

-- Εμείς είχαμε καταψηφίσει αυτό το νόμο. Είναι άλλο πράγμα αυτό που είπαμε για τους κουκουλοφόρους, συγκεκριμένες ομάδες κουκουλοφόρων μέσα στην αστυνομία ανακατεμένοι και δίπλα στην αστυνομία που έσπαγαν και άλλο πράγμα ένα παιδί 15 χρονών που πάει να βάλει την κουκούλα μιμούμενο δεν ξέρω τι. Είναι σύνθετο το ζήτημα. Από την άλλη μεριά δεν λύνεται μόνο με αυτό το ζήτημα. Εμείς είχαμε καταψηφίσει το νόμο.

-- Πώς κρίνετε τις δύο πρώτες βδομάδες του ΠΑΣΟΚ;

-- Το ΠΑΣΟΚ έχει συγκεκριμένη πολιτική, αντιλαϊκή και το έχουμε πει, πάει και τέλειωσε. Και την έχει αυτή την πολιτική σε συνθήκες κρίσης που σημαίνει όσο γίνεται πιο γρήγορα να ολοκληρώσει μέτρα που δεν πρόλαβε η ΝΔ και να πάρει και τα καινούρια μέτρα που επιβάλλονται από την Κομισιόν, τον ΣΕΒ κτλ. Αυτά τα μέτρα θα τα πάρει, κοιτάζει τώρα να φτιάξει τη μόστρα των μέτρων. Και εδώ εμφανίζονται πάρα πολλές αντιφάσεις. Διότι με τα παλιά ΠΑΣΟΚικά συνθήματα δεν μπορείς να περάσεις μία άγρια πολιτική. Και πόσο θα κερδίσει πίστωση χρόνου, ένα, δυο, τρεις μήνες;

-- Μου έκανε εντύπωση ότι σε εκδήλωση στον Πειραιά, είχατε λίγο - πολύ χαρακτηρίσει τα νέα πρόσωπα της κυβέρνησης ως γενίτσαρους, τα goldenboys, που δεν έχουν καμία σχέση με το παλιό ΠΑΣΟΚ και ότι θα είναι πιο αυταρχικοί.

-- Δεν είπα γενίτσαρους, είπα παιδιά του σωλήνα. Είναι οι γιάπηδες. Κοιτάξτε, μπορεί το ύφος τους να είναι αυτό το ψυχρό των γιάπηδων, ένα ουδέτερο ύφος. Και το είδα και σε υπουργούς που μίλησαν, ένα ψυχρό, ουδέτερο ύφος, ούτε άγριο, ούτε ήπιο. Είναι αυτό που λέμε φοράνε μία μάσκα. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν πάρα πολλά πτυχία, είναι από γεννησιμιού τους διαπαιδαγωγημένοι στο σύγχρονο πνεύμα μιας πολύ σκληρής και βάρβαρης πολιτικής. Είναι άτεγκτοι, δεν πιστεύω ότι έχουν κάποιες ευαισθησίες που μπορεί να έχουν απομείνει σε άλλους έστω από το παρελθόν.

-- Εσείς που είστε άνθρωπος που προσέχετε τα λόγια σας, περιγράφετε μία εικόνα πολύ σκληρή. Μπορεί να έχετε δίκιο, όμως τρομάζει κάποιος να ακούει έναν πολιτικό αρχηγό...

-- Μα έτσι είναι. Κοιτάξτε κάθε περίοδος αναδεικνύει μία γενιά πολιτικών που ανταποκρίνονται στην εποχή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπαρκτοί. Οταν λέω «παιδιά του σωλήνα», είναι υπαρκτοί. Εκπροσωπούν μία συγκεκριμένη πολιτική που εφαρμόζουν με ένα σύγχρονο τρόπο και άτεγκτο. Κάθε γενιά έχει αυτό το πράγμα.

-- Και να ήθελα να διαφωνήσω μαζί σας δεν μπορώ. Ετσι είναι τα πράγματα.

-- Δηλαδή αυτοί οι τύποι στην υπόθεση των stage θα πάρουν αποφάσεις ή παίρνουν αποφάσεις χωρίς έλεος, χωρίς συναίσθημα;

-- Είναι η μία πλευρά, η άλλη πλευρά είναι και τι πίεση θα τους ασκηθεί. Τι θα κάνει το εργατικό κίνημα, το λαϊκό ή εν πάση περιπτώσει και οι ίδιοι.

Θέλω επ' ευκαιρία να πω και το εξής πράγμα: Είναι δύσκολο το θέμα, αντιπαραθέτουν στο stage την αξιοκρατία. Τα stage γιατί υπάρχουν; Είναι συγκάλυψη της ανεργίας, πρώτον. Εγώ δεν θα ξεκινήσω με την ρουσφετολογία. Οταν υπάρχουν άνεργοι και μάλιστα άνεργοι πτυχιούχοι, ή με απολυτήρια λυκείου, δηλαδή τι αξιοκρατία να βάλεις; Οταν είναι χίλιοι άνεργοι ενός κλάδου και υπάρχουν εκατό θέσεις, οι εννιακόσιοι θα μείνουν απ' έξω, μην μου πουν τώρα ότι είναι ζήτημα αξιοκρατίας.

Μας βάζουν το ζήτημα της αξιοκρατίας. Η απάντηση δεν είναι η αξιοκρατία. Εγώ δεν είμαι βέβαιη ότι στα stage βάζουν μόνο τα «γαλάζια παιδιά». Η ΝΔ, στο βαθμό που λειτουργούσε το ρουσφέτι, θα έβαζε και παιδιά από οικογένειες που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και από οικογένειες που ψηφίζουν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς για να διευρύνουν το ακροατήριο. Δεν έχει νόημα να κάνεις το ρουσφέτι μόνο στους δικούς σου, τους δικούς σου τους έχεις. Θέλω να πω η ουσία του προβλήματος είναι η ανεργία, η υποαπασχόληση, η ετεροαπασχόληση. Αν αρχίσουμε τώρα εμείς, έβαλαν τους πράσινους, τους γαλάζιους, άφησαν απ' έξω τους κομμουνιστές, δεν λύνεται το ζήτημα. `Η να πάμε να ψάξουμε αν αυτοί που χρησιμοποιήθηκαν είναι πιο άξιοι από αυτούς που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ, ποιος θα το κρίνει αυτό; Ας τα αφήσουν λοιπόν.

Για τις υπεύθυνες στελεχικές θέσεις θα κοιτάξουν να βρουν τους δικούς τους αξιοκρατικά. Για τις άλλες θέσεις τι αξιοκρατικά κριτήρια, όταν υπάρχει τέτοια ανεργία; Οταν έχουν τελειώσει δύο παιδιά την ίδια σχολή, εγώ πώς θα κρίνω ποιο είναι το καλύτερο και να τον βάλω αξιοκρατικά; Αυτά είναι μπούρδες.

Επομένως το πρόβλημα είναι η ανεργία, από εκεί πρέπει να ξεκινάμε. Αρχισαν τώρα: «Μπα τα παιδιά του δημοσίου θέλουν περισσότερα προνόμια από του ιδιωτικού». Τους έπιασε ο πόνος για τους εργάτες του ιδιωτικού τομέα; Πάνε λοιπόν να διχάσουν και εμείς ήδη λέμε δεν θα χωριστείτε σε πράσινους, γαλάζιους και αδικημένους, σε προσλαμβανόμενους αξιοκρατικά και μη, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Τότε το κίνημα δεν θα υπάρξει.

-- Μου έκανε εντύπωση η επίθεση του «Ριζοσπάστη» στην «Ελευθεροτυπία» για ένα άρθρο του Φ. Παπούλια περί έκτακτου συνεδρίου και απόσυρσης της Αλέκας Παπαρήγα.

-- Θα σας απαντήσω γιατί έγινε η επίθεση. Αν γραφόταν ένα άρθρο το οποίο έλεγε «κατά τη γνώμη μας η Παπαρήγα δεν κάνει για γραμματέας» δεν θα απαντάγαμε. Γούστο του, του άλλου να το πει, δικαίωμά του είναι στο κάτω - κάτω, μπορεί να μην τον αφορά επειδή δεν είναι κομμουνιστής, όμως έχει γνώμη, όπως κάνουμε και εμείς κριτική σε πρόσωπα, άλλο ότι δεν ανακατευόμαστε στα εσωτερικά των άλλων. Εδώ όμως δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ένα ψέμα. Οτι κάποιοι είπαν αυτό και κάποιοι είπαν άλλο, αυτό είναι ψέμα. Και δεν μπορείς να απαντάς μετά, «εγώ το έμαθα», αλλά δεν μπορώ να πω ονόματα, ποιοι έστειλαν το γράμμα. Τέτοιο γράμμα δεν έχει σταλεί. Και στο κάτω - κάτω αν λες ότι έχει σταλεί ένα γράμμα και ξέρεις τα ονόματα, γιατί δεν τα γράφεις; Δεν θα μας αποκαλύψεις κάτι άγνωστο.

Επομένως εμείς δεν θα απαντούσαμε έτσι αν γράφονταν άρθρα και έχουν γραφτεί, που λένε ότι το ΚΚΕ πρέπει να αλλάξει ηγεσία κτλ. Δικαίωμά τους.

-- Ανθρώπινα, η Αλέκα Παπαρήγα τι τους απαντάει; Γιατί σίγουρα κάποιος καλοθελητής θα πήρε τον Παπούλια, δεν νομίζω να τα έβγαλε και όλα από την κοιλιά του. Ετσι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, το έναυσμα κάποιοι το δίνουν.

-- Αυτό το θέμα τίθεται εδώ και 2-3 χρόνια τώρα, σε κάθε στιγμή το διαβάζω. Εγώ αυτό που θα απαντήσω και το έχω απαντήσει χιλιάδες φορές, είναι το εξής: Είμαι στρατιώτης του Κόμματος. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, ανά πάσα στιγμή μπορώ να πάω σε κάθε τομέα δουλειάς. Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι να πεθάνω ενεργή κομμουνίστρια. Κι αυτό το ενεργή κομμουνίστρια σημαίνει από όποια θέση και να 'ναι. Δηλαδή μια σειρά άλλα στελέχη που δεν έγιναν γραμματείς και δεν είναι στην ΚΕ, δεν σηκώνουν ένα βαρύ φορτίο; Αυτό λοιπόν που εγώ θέλω, είναι όσο μπορώ και όσο εξαρτάται από την πνευματική και τη σωματική μου κατάσταση, να πεθάνω κομμουνίστρια, ανεξαρτήτως τίτλων. Χιλιάδες κομμουνιστές που ήταν στελέχη και γέρασαν, δεν είναι σε στελεχική θέση, πεθαίνουν κομμουνιστές και τους σέβονται αυτοί που τους ξέρουν. Αυτό το πράγμα το ξέρουν, ότι χτυπάνε σε ανοιχτές πόρτες, όχι σε κλειστές.