Οι παρουσιάσεις βιβλίων της «Σύγχρονης Εποχής» συνεχίζονται τις επόμενες μέρες από τις Οργανώσεις της ΚΟΑ του ΚΚΕ, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:

-- Στις 7 μ.μ., στο Κέντρο Νεότητας Χαλανδρίου (Δαναΐδων και Αντιγόνης), η Αχτίδα Βορειοανατολικών Συνοικιών της ΚΟΑ διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου «Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας. Οι θέσεις του ΚΚΕ». Την παρουσίαση θα κάνει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, βουλευτής και μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του 7ου Διαμερίσματος στην οδό Πανόρμου, οι Κομματικές Οργανώσεις Αμπελοκήπων και Οργανώσεις Αθήνας της ΚΝΕ διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου «Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας. Οι θέσεις του ΚΚΕ» (ημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ).

-- Στις 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΚΟΑ (Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου), η Αχτίδα Μεταφορών της ΚΟΑ διοργανώσει παρουσίαση του βιβλίου «Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας. Οι θέσεις του ΚΚΕ». Την παρουσίαση θα κάνει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 6 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Πετρούπολης, οι Κομματικές Οργανώσεις Πετρούπολης διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου του Ι. Β. Στάλιν «Η δεξιά παρέκκλιση στο ΚΚ(Μπ)». Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ.

-- Στις 6 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Ιλίου, οι Κομματικές Οργανώσεις του Ιλίου παρουσιάζουν το βιβλίο του Ι. Β. Στάλιν «Η δεξιά παρέκκλιση στο ΚΚ(Μπ)». Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Σεφέρη, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΟΑ.

-- Στις 6 μ.μ., στα γραφεία του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στο Μαρούσι (Μιλτιάδου 4), οι Κομματικές Οργανώσεις Αμαρουσίου διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου του Μ. Μαΐλη «Από την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας». Θα μιλήσει ο Κώστας Σκολαρίκος, συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 6 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΚΟΑ (Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου), η Αχτίδα Χρηματοπιστωτικού της ΚΟΑ διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου «Η διεθνής οικονομική κρίση και η θέση της Ελλάδας. Οι θέσεις του ΚΚΕ», με ομιλητή τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ.

-- Στις 12 το μεσημέρι, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι Κομματικές και ΚΝίτικες Οργανώσεις της Φιλοσοφικής διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου του Μάκη Μαΐλη «Απ' την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας». θα μιλήσει ο Αποστόλης Παππάς, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

Εκδηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου του Μάκη Μαΐλη «Από την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας» διοργανώνουν οι ΚΟ Κρήτης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Διονύση Αρβανιτάκη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

-- Στο Ηράκλειο, την εκδήλωση οργανώνουν οι Επιτροπές Πόλης και Υπαίθρου Ηρακλείου του ΚΚΕ σήμερα Πέμπτη 3 Δεκέμβρη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του θεατρικού σταθμού Ηρακλείου.

-- Στο Ρέθυμνο, την εκδήλωση οργανώνει η Οργάνωση Σπουδάζουσας της ΚΝΕ, την Παρασκευή 4 Δεκέμβρη, στις 2.30 μ.μ., στην αίθουσα ΙΚ του Πανεπιστημίου Ρεθύμνου.

-- Στα Χανιά, την εκδήλωση οργανώνει η ΝΕ Χανίων του ΚΚΕ, την Παρασκευή 4 Δεκέμβρη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου.

Οι χωροφύλακες του Εβερτ χτύπησαν το συλλαλητήριο. 21 νεκροί και 140 τραυματίες ήταν ο απολογισμός του μακελειού

Οι χωροφύλακες του Εβερτ χτύπησαν το συλλαλητήριο. Οι πρώτοι 21 νεκροί και 140 τραυματίες του Δεκέμβρη ήταν γεγονός. Ομως, οι συγκεντρωμένοι πραγματοποίησαν το συλλαλητήριο περνώντας ανάμεσα στα πυρά και στα εγγλέζικα τανκς.

Στις 4 του Δεκέμβρη, μόλις ο λαός κήδεψε τους νεκρούς του, ακολούθησε νέα σφαγή με 40 νεκρούς και 70 τραυματίες. Και στις 5 του Δεκέμβρη ήρθε ο επόμενος απολογισμός, με 30 νεκρούς ΕΑΜίτες και περισσότερους από 100 τραυματίες.

Στο μεταξύ, είχαν δοθεί διαταγές να δράσει ο ΕΛΑΣ. Ο νέος ένοπλος αγώνας είχε αρχίσει.

Γιατί το ένοπλο χτύπημα του συλλαλητηρίου, οι νεκροί και το αίμα; Η αστική τάξη έχοντας εξασφαλίσει την παρουσία αγγλικού στρατού στην Ελλάδα πάλευε για να στερεώσει την εξουσία της και για να το καταφέρει έπρεπε να τσακίσει το λαϊκό κίνημα, δηλαδή το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα τα γεγονότα.

Στις 12 του Οκτώβρη 1944 απελευθερώθηκε η Αθήνα. Στις 13 του Οκτώβρη τμήμα του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Πειραιά, μαζί με τη βάρδια του εργοστασίου Ηλεκτρισμού, που ήταν ένοπλο τμήμα του ΕΛΑΣ, ύστερα από σκληρή μάχη με τμήμα καταστροφών του γερμανικού στρατού, κατόρθωσαν να αποτρέψουν την καταστροφή του εργοστασίου Ηλεκτρισμού, των Αλευρομύλων της ΣΕΛ, της «Στάνταρ» και άλλων βιομηχανικών επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις αυτές, καθώς και οι επιχειρήσεις για τη διάσωση τμήματος του λιμανιού του Πειραιά διεξήχθησαν παρά την εντολή του ντόπιου καθεστώτος και των Αγγλων να μην αναλάβει καμιά επιθετική ενέργεια ο ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών, όταν θα αποχωρούσαν από την Αθήνα και τον Πειραιά.

Στις 3 του Δεκέμβρη 1944 το ΕΑΜ πραγματοποίησε στην πλατεία Συντάγματος το συλλαλητήριο που είχε απαγορευτεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου

Στις 30 του Οκτώβρη στις 2 μ.μ. τα τμήματα της ΧΙης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη.

Στις 3 του Νοέμβρη 1944 τα τελευταία χιτλερικά τμήματα εγκατέλειψαν την Ελλάδα.

Ομως, ο ελληνικός λαός, ελευθερώνοντας την πατρίδα του, έπειτα από σκληρούς και ηρωικούς αγώνες, που είχε διεξαγάγει με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, δεν πρόλαβε να χαρεί τη λευτεριά του.

Τη συγκεκριμένη στιγμή αντικειμενικά τίθονταν το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας και ποια τάξη θα την κατακτήσει. Γιατί στον πόλεμο ηγήθηκε η εργατική τάξη με τους συμμάχους της. Και στη μεταπελευθερωτική πορεία της Ελλάδας αυτό το γεγονός έβαζε τη σφραγίδα του. Το έπος του ΕΑΜ δεν ήταν μόνο η εθνική απελευθέρωση, αλλά και η δημιουργία των φύτρων της λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα. Που μπορεί βεβαίως να μην αγκάλιαζε τα τότε αστικά κέντρα, αλλά στην υπόλοιπη Ελλάδα είχε ήδη τη δική της δράση με τα όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, τα λαϊκά δικαστήρια, αλλά και κυβέρνηση, την ΠΕΕΑ. Είχε ακόμη το δικό της λαϊκό στρατό, τον ΕΛΑΣ, και την πλειοψηφία του ελληνικού λαού συσπειρωμένη στο ΕΑΜ.

Στις 4 του Δεκέμβρη, μόλις ο λαός κήδεψε τους νεκρούς του, ακολούθησε νέα σφαγή με 40 νεκρούς και 70 τραυματίες. Και στις 5 του Δεκέμβρη ήρθε ο επόμενος απολογισμός, με 30 νεκρούς ΕΑΜίτες και περισσότερους από 100 τραυματίες

Η προετοιμασία του αστικού κόσμου για το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας είχε ξεκινήσει από τις αρχές του 1943 και ολοκληρώθηκε ως τα μέσα του 1944, με το τσάκισμα του στρατιωτικού κινήματος, της ηρωικής ΑΣΟ, στη Μέση Ανατολή, την αντικατάσταση του Σοφ. Βενιζέλου από τον Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργού στην κυβέρνηση του Καΐρου, με τη Συμφωνία του Λιβάνου. Για να ακολουθή­σει λίγο αργότερα η Συμφωνία της Καζέρτας, με την οποία ο στρατηγός Σκόμπι οριζόταν διοικητής στην Ελλάδα όλων των στρατιωτικών δυνάμεων (και του ΕΛΑΣ).

Η αστική τάξη είχε υπερβεί τις εσωτερικές της αντιθέσεις της Κατοχής, πα­ρότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε τελειώσει (έληξε οριστικά το Μάη του 1945), γεγονός που αποδεικνύει ότι το κύριο, η αστική εξουσία, ήταν το κοι­νό μέλημα τόσο ανάμεσα στο αγγλόφιλο τμήμα της που στην Κατοχή εγκατέλειψε την Ελλάδα και πήγε στη Μέση Ανατολή όσο και στο γερμανόφιλο τμήμα της που έμεινε στην Ελλάδα συνεργαζόμενο με τους κατακτητές.

Στις 10 του Μάρτη του 1944 ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΕΑΜ η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Ηταν η κυβέρνηση της τότε ελεύθερης Ελλάδας.

Στο διάστημα 17 έως 20 του Μάη 1944 συνήλθε στη Βηρυτό σύσκεψη των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων και εθνικοαπελευθερωτικών οργανώσεων, που έμεινε στην ιστορία ως «Συνέδριο του Λιβάνου». Στο Συνέδριο συμμετείχαν το ΕΑΜ και η ΠΕΕΑ, που είχε στα χέρια της πραγματική εξουσία κι, από την άλλη, ήταν η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου που δεν είχε κανένα έρεισμα στην Ελλάδα και το λαό της. Είχε συγκροτηθεί στη Μέση Ανατολή.

Με τη διοργάνωση του Συνεδρίου, οι Εγγλέζοι και η άρχουσα τάξη της Ελλάδας επιχειρούσαν να προλάβουν τις εξελίξεις στη χώρα, να φρενάρουν, δηλαδή, τη διαγραφόμενη πορεία προς μια μεταπολεμική λαοκρατούμενη Ελλάδα.

Στο Συνέδριο ο Γ. Παπανδρέου εξίσωνε το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ με τους κατακτητές και τους ταγματασφαλίτες και ως λύση για να επιτευχθεί η περιβόητη εθνική ενότητα απαιτούσε να διαλυθεί ο ΕΛΑΣ. Αυτόν φοβόταν η αστική τάξη ως αντίπαλό της και εμπόδιο για την εξουσία της.

Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1944, έναν περίπου μήνα πριν την απελευθέρωση της Αθήνας, το ΕΑΜ προσχώρησε στην κυβέρνηση της λεγόμενης «Εθνικής Ενότητας» του Γ. Παπανδρέου.

Στις 18 του Οκτώβρη έφτασε στην Αθήνα η κυβέρνηση της λεγόμενης «Εθνικής Ενότητας», συνοδευόμενη από τον Βρετανό στρατηγό Σκόμπι. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε ζητήσει από τον Τσόρτσιλ να «αποστείλει επιβλητικές δυνάμεις» στην Ελλάδα «διότι τα πολιτικά μέσα διά την αντιμετώπισιν της κρισίμου καταστάσεως δεν ήσαν πλέον επαρκή».

Τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα, με βάση το σχέδιο «Μάνα», άρχισαν να αποβιβάζονται στις ακτές της Δυτικής Πελοποννήσου στις αρχές του Οκτώβρη, όταν και τα τελευταία τμήματα των χιτλερικών εγκατέλειπαν την περιοχή Αθήνας- Πειραιά. Η απόβαση δεν εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως στρατηγικό ή τακτικό σκοπό στη διεξαγωγή του πολέμου κατά της Γερμανίας. Το γεγονός αυτό το ομολόγησε άλλωστε και ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ με την ακόλουθη δήλωσή του στις 8 του Δεκέμβρη 1944, στη Βουλή: «Τα αγγλικά στρατεύματα πραγματοποίησαν εισβολή στην Ελλάδα, η οποία δεν υπαγορευόταν από πολεμική αναγκαιότητα, επειδή η κατάσταση των Γερμανών στην Ελλάδα από καιρό είχε καταστεί απελπιστική» («Τάιμς του Λονδίνου», 9 του Δεκέμβρη 1944). Με την απόβαση αυτή έμπαινε σε εφαρμογή το βρετανικό σχέδιο επέμβασης, που είχε επικυρωθεί στη δεύτερη Διάσκεψη του Κεμπέκ το Σεπτέμβρη του 1944.

Οι Αγγλοι και ο Γ. Παπανδρέου, όμως, ζητούσαν επίμονα τη διάλυση του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής και επέμειναν στη διατήρηση της Ορεινής ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου.

Την 1η του Δεκέμβρη ο Σκόμπι κοινοποίησε στον ΕΛΑΣ προκήρυξη, που καθόριζε ημερομηνία έναρξης της αποστράτευσης των ανταρτικών δυνάμεων τη 10η του Δεκέμβρη. Ταυτόχρονα ο Γ. Παπανδρέου συγκαλούσε την κυβέρνηση, εν αγνοία των υπουργών του ΕΑΜ, κι αποφάσιζε την άμεση διάλυση της Εθνικής Πολιτοφυλακής σε πολλές περιφέρειες της χώρας.

Την ίδια μέρα παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση οι υπουργοί του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Στις 3 του Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε το απαγορευμένο συλλαλητήριο που χτυπήθηκε με τα όπλα, όπως χτυπήθηκε και το συλλαλητήριο στις 4 του Δεκέμβρη.

Μετά απ' αυτά τα γεγονότα, ο Τσόρτσιλ αναλαμβάνει πρωτοβουλία για διευθέτηση του ζητήματος. Ετσι φτάνει στην Αθήνα στις 25 του Δεκέμβρη. Ζήτησε απερίφραστα να αποδεχτεί ο ΕΛΑΣ, χωρίς καμιά αντίρρηση, τους όρους του στρατηγού Σκόμπι, δηλαδή τον αφοπλισμό του και τη διάλυσή του, ενώ σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους στις 27 του Δεκέμβρη τόνισε: «Είμεθα απολύτως αποφασισμένοι, όπως ολόκληρος η περιοχή αυτή εκκαθαριστεί από ενόπλους, οι οποίοι δεν ευρίσκονται υπό τον έλεγχον οιασδήποτε αναγνωρισμένης κυβερνήσεως. Θα χρησιμοποιήσομεν οσασδήποτε δυνάμεις χρειασθώσι προς τούτο διά να επιτύχωμεν τον αντικειμενικόν μας αυτόν σκοπόν».

Στις 33 μέρες των μαχών της Αθήνας και του Πειραιά, σε έναν άνισο αγώνα, ο ΕΛΑΣ (Α' Σώμα Στρατού με 6.500 πολεμιστές και 2η Μεραρχία με 3.500) αναμετρήθηκε με 60.000 εγγλέζικο στρατό που διέθετε 80 αεροπλάνα, 200 τανκς, πολλά πυροβόλα και κανονιοφόρους του εγγλέζικου στόλου, μαζί με 6.000 της Ορεινής Ταξιαρχίας, της «Χ», του Ιερού Λόχου και της Χωροφυλακής, καθώς και 12.000 ταγματασφαλίτες, που εξοπλίστηκαν από την κυβέρνηση Γ. Πα­πανδρέου, αφού τους άλλαξαν στολή.

Ο ΕΛΑΣ ήταν αδύνατο να νικήσει, αφού οι βασικές και εμπειροπόλεμες δυνάμεις του κρατήθηκαν μακριά από την Αθήνα, ενώ οι μάχες του διεξήχθησαν δίχως σχέδιο και με λαθεμένη στρατηγική στόχευση. Η πολιτική της «ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης» και της «εθνικής ενότητας» αποδείχθηκε καταστροφική. Βασικό συμπέρασμα είναι ότι ανάμεσα στην αστική και στην εργατική εξουσία δε μεσολαβεί άλλη.

Στη Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ διαβάζουμε σχετικά:

«Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι το Κόμμα μας, παρά την τεράστια συνεισφορά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του, δεν μπόρεσε να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πο­λιτικής εξουσίας και τότε ακόμη, ιδίως μετά το 1943, που οι συνθήκες επέβαλλαν να θέσει το ζήτημα της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας».

Παρ' όλ' αυτά ο Δεκέμβρης του '44 κατατάσσεται αμετάκλητα στις κορυφαίες φά­σεις της πορείας του λαϊκού μας κινήματος κατά τον 20ό αιώνα.

Με το ίδιο περιεχόμενο διοργανώνονται και οι παρακάτω εκδηλώσεις:

-- Η Κομματική Οργάνωση Αμφιάλης του ΚΚΕ και η Οργάνωση Βάσης Κερατσινίου της ΚΝΕ διοργανώνουν εκδήλωση, το Σάββατο 5 Δεκέμβρη, στις 6 μ.μ., στην αίθουσα του Β' ΚΑΠΗ Κερατσινίου (Π. Τσαλδάρη) με θέμα: «Δεκέμβρης του 1944 - Η Ιστορία μας διδάσκει». Θα μιλήσει ο Νίκος Παπαγεωργάκης, ιστορικός και μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Εκδήλωση με θέμα «Δεκέμβρης 1944 - Ιστορική αλήθεια», διοργανώνει η Αχτίδα ΑΕΙ - ΤΕΙ της ΚΟΘ του ΚΚΕ, την Τρίτη 15 Δεκέμβρη στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Στην εκδήλωση θα μιλήσουν ο Μάκης Μαΐλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ και ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ.