ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 5 Αυγούστου 2023 - Κυριακή 6 Αυγούστου 2023
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΚΡΙΒΕΙΑ - ΦΤΩΧΕΙΑ
Αφόρητη κατάσταση για εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά

INTIME NEWS

Ο συνδυασμός των καθηλωμένων μισθών, της ακρίβειας σε τρόφιμα και Ενέργεια που επελαύνει και όσων έρχονται από Σεπτέμβρη και αφορούν κυρίως την υλοποίηση των εκατοντάδων προαπαιτούμενων για την εκταμίευση των «πακέτων» του Ταμείου Ανάκαμψης, δημιουργούν ένα αφόρητο περιβάλλον για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Το ράλι στην τιμή των καυσίμων συνεχίζεται, με την αμόλυβδη να έχει αυξηθεί μέσα σε έναν μήνα από τα 1,863 ευρώ ανά λίτρο σε 1,959 στις 2 Αυγούστου. Και αυτό που ακολουθεί σύντομα είναι η αύξηση και στα τιμολόγια ρεύματος...

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται την πρόταση που έχει καταθέσει κατ' επανάληψη το ΚΚΕ για κατάργηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα και στην Ενέργεια, όπως και την κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, όταν το εκρηκτικό μείγμα για τα λαϊκά νοικοκυριά συμπληρώνει η νέα εκτόξευση των έμμεσων φόρων που πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών.

Την ίδια στιγμή, τα φορολογικά έσοδα έφτασαν τα 27,214 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 2,154 δισ. ευρώ ή 8,6% έναντι του στόχου που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2023. Από αυτά το 95% πληρώνει ο λαός και μόλις το 5% αφορά την επιβάρυνση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Χαρακτηριστικό για την επιβάρυνση των νοικοκυριών είναι το ότι τα έσοδα από ΦΠΑ ανήλθαν σε 11,042 δισ. ευρώ και είναι αυξημένα έναντι του στόχου κατά 571 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (ΕΦΚ) ανήλθαν σε 3,227 δισ. ευρώ και είναι μειωμένα έναντι του στόχου κατά 62 εκατ. ευρώ, κάτι που αντανακλά τη μείωση της κατανάλωσης, καθώς η ακρίβεια «θερίζει».

Στα ύψη ο «πληθωρισμός των φτωχών»

Ο Ιούλιος ήταν μήνας αύξησης και για τον συνολικό δείκτη του πληθωρισμού στην Ελλάδα, ο οποίος «τρέχει» πλέον με ποσοστό 3,4%, από 2,8% τον Ιούνιο. Αυτό οφείλεται και στις διαρκείς ανατιμήσεις στα τρόφιμα, που παραμένουν μετά από πολλούς μήνες στα ύψη, αλλά και στον λεγόμενο δομικό πληθωρισμό, ο οποίος παρέμεινε τον Ιούλιο σε υψηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τα αντίστοιχα του Ιουνίου.

Προ των πυλών βρίσκονται και νέες μεγάλες αυξήσεις στο ρεύμα κι ενώ ήδη τον μήνα αυτόν η χονδρεμπορική τιμή της κιλοβατώρας «τρέχει» πολύ πάνω από 100 ευρώ, επιβεβαιώνοντας ότι η στρατηγική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης» έχει οδηγήσει ανεπίστρεπτα σε τεράστιες αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος.

Με τσιμπημένες τιμές ρεύματος τόσο στη χονδρεμπορική όσο και στη λιανική μπαίνει ο Αύγουστος, ενώ από την περασμένη βδομάδα η ελληνική αγορά βρίσκεται σταθερά στην πρώτη τριάδα με τις υψηλότερες χονδρεμπορικές τιμές στην Ευρώπη, παρά τη γενικότερη αποκλιμάκωση και τη διατήρηση της χρηματιστηριακής τιμής του φυσικού αερίου σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Ο μήνας ξεκίνησε με χονδρεμπορική τιμή στα 103,88 ευρώ/μεγαβατώρα, τιμή μειωμένη σε σχέση με τα επίπεδα της περασμένης βδομάδας (πάνω από 115 ευρώ).

Η κυβέρνηση, με βάση και τις Οδηγίες της ΕΕ, ετοιμάζεται να κόψει εντελώς τις όποιες προσωρινές επιδοτήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος βρίσκονται ακόμα σε ισχύ, ενώ το επόμενο διάστημα έρχονται η επαναφορά της περιβόητης «ρήτρας αναπροσαρμογής» στο πλαίσιο της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού και νέες αυξήσεις στις ΥΚΩ, με τις οποίες ο λαός θα πληρώσει από την άλλη τσέπη τα επιδόματα του προηγούμενου διαστήματος.

Μισθοί στα «τάρταρα»

Σύμφωνα με τα «Μηνιαία Στοιχεία Απασχόλησης» για την περίοδο Γενάρη - Νοέμβρη 2022, που αργοπορημένα (για ευνόητους λόγους) δημοσιοποίησε ο ΕΦΚΑ, ένα μεγάλο μέρος των μισθωτών, πάνω από 1 στους 4, αμείβονται με λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό! Επιπλέον, σχεδόν 700.000 εργαζόμενοι έπαιρναν λιγότερα από τον κατώτατο μισθό, που το 2022 είχε διαμορφωθεί στα 713 ευρώ μεικτά!

Αντίστοιχα οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση αποτελούν περίπου το 27% των μισθωτών ή αλλιώς φτάνουν σε 685.000 ανά μήνα. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι εργαζόμενοι με εκ περιτροπής απασχόληση (πλήρες ωράριο αλλά λιγότερες μέρες τη βδομάδα), που είναι μορφή μερικής απασχόλησης αλλά ο ΕΦΚΑ τους συμπεριλαμβάνει στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση λόγω του τρόπου καταγραφής τους. Η εικόνα της βαρβαρότητας με την οποία αναμετρώνται οι μισθωτοί συμπληρώνεται από τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ», που έδειχναν ότι το 2022 γίνονταν πάνω από 7.000 απολύσεις κάθε μέρα, λόγω της τεράστιας «ευελιξίας».

Ο μέσος μισθός των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις διαμορφώθηκε στα 1.000 ευρώ μεικτά τον μήνα (λιγότερο από 860 ευρώ καθαρά τον μήνα) και είναι μικρότερος κατά 21% από τον μέσο μεικτό μισθό πριν από 12 χρόνια (!), αφού το 2011 ήταν 1.264 ευρώ... Ο μισθός του πρώτου 50% των εργαζομένων (διάμεσος) στις κοινές επιχειρήσεις φθάνει να είναι κάτω από 910 ευρώ μεικτά, λιγότερο από 770 ευρώ καθαρά. Και ο αριθμός των μισθωτών που παίρνει λιγότερα από αυτά τα χρήματα είναι περίπου 1.300.000!

Από το 2019 έως σήμερα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πάρει τέσσερις αποφάσεις αύξησης του κατώτατου μισθού. Από τα 586 ευρώ μεικτά το 2018 έφθασε τα 780 ευρώ μεικτά τον Απρίλη του 2023. Ποσοστιαία, αυτή η αύξηση φτάνει το 33%, όμως στην πραγματικότητα έχει εξανεμιστεί στο σύνολό της, αφού έχει καλύψει μόνο ψίχουλα των τεράστιων ανατιμήσεων στο κόστος ζωής λόγω του πληθωρισμού, των πολύ μεγάλων αυξήσεων στα ενοίκια, των λογαριασμών Ενέργειας κ.ο.κ.

Νέος γύρος αντιλαϊκών προαπαιτούμενων

Την ώρα λοιπόν που τα λαϊκά νοικοκυριά στενάζουν, την Παρασκευή δόθηκε σε διαβούλευση το κείμενο με τα αναθεωρημένα κονδύλια που ζητά από το Ταμείο Ανάκαμψης. Αυτά τα πρόσθετα κονδύλια ύψους 5 δισ. ευρώ αφορούν δάνεια και επιδοτήσεις που θα ξεκοκαλίσουν οι όμιλοι και θα πληρώσει ο λαός. Γύρω από την «πίτα» αυτή έχουν ξεσπάσει έντονες επιχειρηματικές κόντρες, ενώ αναμένεται να γίνουν «απεντάξεις» προγραμμάτων και προσθήκες άλλων...

Η αναθεώρηση από την πλευρά της κυβέρνησης αφορά κυρίως σε δάνεια που - εάν εγκριθούν από την ΕΕ - θα φτάσουν τα 17,7 δισ. ευρώ, για να χρηματοδοτηθούν ιδιωτικές επενδύσεις στην «πράσινη μετάβαση», στον ψηφιακό μετασχηματισμό, στην καινοτομία, στην έρευνα και ανάπτυξη, στην εξωστρέφεια, στις εξαγορές και συγχωνεύσεις. Ως γνωστόν, η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης προϋποθέτει την ψήφιση μιας σειράς αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, κάτι που προετοιμάζει η κυβέρνηση, αρχής γενομένης τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, με το φορολογικό νομοσχέδιο που θα «τσακίσει» κυρίως τους ελεύθερους επαγγελματίες.


Πατριδογνωμόνιο
Το ροζ και το ... τιμόνι

Την ώρα που το metoo και το μισοελεγχόμενο από το σύστημα γυναικείο κίνημα στην Αμερική αλλά και τη Δύση γενικώς έμοιαζε να φτάνει στο απόγειό του, το αστικό εκκρεμές των συμφερόντων βρήκε το κουμπί αναστροφής του κλίματος και το πάτησε. Ενταφίασε κυριολεκτικά την αρχική γυναίκα Barbie πίσω ξανά στο ροζ της χρώμα, παρά τα σπαράγματα των ψυχαναλυτικά επαναστατικών μονολόγων της ταινίας. Ετσι ζούμε πέρα από την απίστευτη εισπρακτική επιτυχία της ομώνυμης ταινίας και την απίστευτη επίσης χειραγώγηση μαζών γυναικών. Η αγορά μπορεί να είναι γένους θηλυκού, αλλά γελάνε τα μουστάκια της γιατί με τόνους ροζ ξεπέρασε, σκέπασε και μένει να δούμε αν διέλυσε κιόλας, την επανάσταση των εργαζομένων στο Χόλιγουντ, που συνδικαλίστηκαν και σήκωσαν κεφάλι για να μην υποκατασταθούν από την Barbie της τεχνολογίας που είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη.

Το 'χω γράψει και πει πολλές φορές και επιμένω πως η παρακολούθηση της χολιγουντιανής παραγωγής έχει βαθιά πολιτική στρατηγική αξία εδώ κι έναν αιώνα, και περισσότερο από ποτέ σήμερα. Από το «MATRIX» και το «GATTACA», δεκαετίες πριν προφητικά σενάρια και ταινίες, έως την «Barbie» που εγκαινιάζει τη νέα συντηρητική αντίληψη για τον ρόλο της γυναίκας χρησιμοποιώντας το νεοφεμινιστικό κίνημα ως μπούμερανγκ εναντίον των γυναικών, δεν γίνεται να μη μελετήσει κανείς το φαινόμενο Barbie σε κοινωνιολογικό παραλληλισμό και πολιτική διαλεκτική με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ περί αμβλώσεων, που αφαίρεσε το δικαίωμα της γυναίκας στο σώμα της, κερδισμένο από τις αρχές της δεκαετίας του '70. Εκτός κι αν μου πει κάποιος ότι δεν χρήζει τουλάχιστον παρατήρησης το γεγονός ότι στη Νότια Αμερική των κυρίως μελαχρινών, παχουλών και μετρίων σε ύψος γυναικών, η υστερία για το barbie ροζ είναι πολλαπλάσια της Βόρειας Αμερικής με τις πολλές φυσικές Barbie. Και γράφω ενταφιάστηκε, γιατί εκεί στη Νότια Αμερική των έντονων χρωμάτων κάνουν θραύση τα φέρετρα σε ροζ γυαλιστερό χρώμα με χρυσά μπαρόκ χερούλια, που αγοράζονται «για να αναπαυθούν ως Barbie» οι πεθαμένες Μεξικανές και Σαλβαδοριανές. Οι οποίες στην ταινία, που δεν έχω δει, εκπροσωπούνται από την καταγωγής Ονδούρας ηθοποιό Αμέρικα Φερράρα, που ξεσπάει σε μονόλογο για το πόσο οδυνηρό της είναι να μην είναι σαν την Barbie.

Δεν είναι τυχαίο που το ροζ αναισθητικό σπρέι το οποίο σκορπίστηκε στη δυτική κοινωνική ατμόσφαιρα, είχε στόχο να κρύψει τη συνδικαλιστική αφύπνιση στις ΗΠΑ. Εκεί φαίνεται ότι συντελείται μια επανάσταση της εργατικής συνείδησης, που ίσως αύριο γίνει και της τάξης. Τρεις δεκαετίες, από το '50 έως το '70, στον ιδιωτικό τομέα το ένα τρίτο των εργαζομένων ήταν οργανωμένο στα συνδικάτα. Σήμερα είναι μόνο το 6 τοις εκατό. Κι όμως μετά την «Amazon», τους ηθοποιούς, τα «Starbucks», οι εργαζόμενοι στην Αμερική φαίνεται πως αρχίζουν να οικοδομούν την εργατική τάξη του εικοστού πρώτου αιώνα. Στην κολοσσιαία μεταφορική UPS, που στήθηκε το 1907 και θησαύρισε στην πανδημία, η απεργία, που στήριξε και το ΠΑΜΕ, της πρώτης Αυγούστου καρποφόρησε θεαματικά. 340.000 συνδικαλιστές εργαζόμενοι πέτυχαν: 30 δισ. δολάρια σε αυξήσεις μισθών για όλους, και τους μερικώς απασχολούμενους. Κατάργηση αμοιβών δύο επιπέδων. Πληρωμένη δεύτερη Πρωτομαγιά την ημέρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Κατάργηση της αναγκαστικής υπερωρίας σε προγραμματισμένες άδειες οδηγών. Αλλά, και κυρίως θα έλεγα εγώ, μαζί με τα οικονομικά και ποιοτικά αιτήματα ζωής, ασφάλειας και αξιοπρέπειας. Με 140 τραυματισμούς κι έναν θάνατο τα τελευταία οχτώ χρόνια, από τη θερμοκρασία στις καρότσες των φορτηγών που φτάνει συχνά 49 βαθμούς Κελσίου, απαίτησαν και πήραν κλιματισμό στο πίσω μέρος σε όλα τα καινούρια, ανεμιστήρες και αεραγωγούς στα παλιά, αλλά και κατάργηση της κάμερας στην καμπίνα του οδηγού φορτηγού. Μαζί με τους εργαζόμενους στην UPS, άλλοι τόσοι σε άλλους κλάδους προχώρησαν σε απεργίες. Και για πρώτη φορά στην Αμερική ο υπουργός Εργασίας επί Κλίντον και καθηγητής, Ράιχ (τι ειρωνεία το επίθετο αυτό) παραδέχεται δημόσια και μάλιστα ενθαρρυντικά ότι οι εργαζόμενοι είναι περισσότεροι από τους δισεκατομμυριούχους, και απευθυνόμενος στους Αμερικανούς εργαζόμενους καταλήγει να γράψει «παιδιά, μην υποτιμάτε ποτέ τη δύναμη και τη σημασία των εργατικών συνδικάτων».

Καλό καλοκαίρι σε όσους μ' ένα σινεμά και μια πετσέτα κινδυνεύουν να ξεχάσουν και τη λέξη συνδικάτο...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ