«Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους». Με αυτό το αίτημα διαδήλωσαν χτες χιλιάδες απεργοί εργαζόμενοι με stage που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής τους και συγκεντρώθηκαν από κάθε μεριά της χώρας στην Αθήνα. Στη χτεσινή κινητοποίηση έδειξαν ότι συσσωρεύουν πολύτιμη εμπειρία για την πολιτική που τους έφερε αντιμέτωπους με την ανεργία και όσα αδιέξοδα αυτή προκαλεί, αλλά και ότι αποφασισμένοι συνεχίζουν και δυναμώνουν τον αγώνα τους. Σήμερα συνεχίζουν με νέα απεργία και διαδηλώσεις έξω από τις υπηρεσίες τους, καθ' όλη τη διάρκεια του ωραρίου.

Αναδεικνύοντας την ανάγκη να δυναμώσουν η ταξική αλληλεγγύη και η κοινή πάλη όλων των εργατοϋπαλλήλων για σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα, στο πλευρό των απεργών βρέθηκαν συνδικάτα από δεκάδες κλάδους, όπως το Μέταλλο, τις Κατασκευές, το Εμπόριο, τις Τηλεπικοινωνίες, το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, τον Επισιτισμό - Τουρισμό - Ξενοδοχεία, την Υγεία, κτλ. Ακόμα, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, ο γγ της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, Γ. Μαυρίκος, η Ενωση Εργαζομένων Μπαγκλαντές, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας.

Επίσης, παραβρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, από την οποία οι εκπρόσωποι των απεργών ζήτησαν να απευθύνει χαιρετισμό από το κεντρικό βήμα της συγκέντρωσης. Οπως και έγινε.

Στη συνέχεια πήραν το λόγο εκπρόσωποι των εργαζομένων. Κατήγγειλαν το καθεστώς ομηρίας που βιώνουν. Τις άθλιες εργασιακές συνθήκες. Εξέφρασαν την απόφαση όλων των συναδέλφων τους να μην περάσει η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να παλέψουν για να έχουν όλοι τους μεροκάματο.

Το χτεσινό αγωνιστικό ραντεβού είχε δοθεί στις 11 το πρωί στην Ομόνοια, στη γωνία με την Πανεπιστημίου. Από τα μεγάφωνα ακούγονταν τα αιτήματα των απεργών: Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αμεση μονιμοποίηση των εργαζομένων σε stage χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Καταβολή όλων των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Να πληρωθούν όλα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων με stage και να μην απολυθεί κανένας.

Λίγο πριν τις 11 π.μ. έγινε η πρώτη ενημέρωση. Είχαν καταφθάσει τα πρώτα μπλοκ των απεργών. Η επαρχία έδωσε εντυπωσιακό «παρών». Καρδίτσα, Φθιώτιδα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Κόρινθος, Γιάννενα, Εύβοια, Πάτρα, Καστοριά... Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Μαζί με τους συναδέλφους τους από την Αθήνα, οι απεργοί σχηματίζουν μια δυναμική συγκέντρωση χιλιάδων, γεμάτη αγωνιστική ζωντάνια. Γεμάτη απαιτήσεις για μια αξιοπρεπή ζωή. Στα συνθήματά τους αποτυπώθηκαν η οργή και οι ανάγκες όλων όσοι δουλεύουν σε «ελαστικές» μορφές απασχόλησης, όπως οι απεργοί έκτακτοι αρχαιολόγοι που επίσης βρίσκονταν εκεί.

Η πορεία ξεκίνησε ανεβαίνοντας μέσω της Σταδίου προς τη Βουλή. Οι απεργοί δε σταμάτησαν να φωνάζουν συνθήματα: «Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία, τα stage είναι σύγχρονη δουλεία», «Παιχνίδια στις πλάτες μας κανείς, οι ανάγκες είναι πάγιες και ο αγώνας διαρκής», «Μας είπατε για ανάπτυξη και δίκαιη κοινωνία, το μόνο που μας βγάζετε είναι αηδία». Φώναζαν ακόμα συνθήματα ενάντια στον εργατοπατερισμό, ενάντια στη θέση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Στη Βουλή συγκεντρώθηκαν στο δρόμο, μπροστά από το άγαλμα του Αγνωστου Στρατιώτη. Εκεί, ο Χρ. Κατσώτης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, μίλησε στους απεργούς αναδεικνύοντας την ανάγκη συντονισμού της δράσης τους με όλους τους συμβασιούχους, να δείξουν υπομονή, αντοχή και επιμονή στον αγώνα τους. Το ΠΑΜΕ, κατέληξε, στηρίζει τον αγώνα τους για σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα.

Στο μεταξύ, αντιπροσωπεία των απεργών είχε πάει στη Βουλή. Η αντιπροσωπεία ολοκληρώνοντας τις συναντήσεις ενημέρωσε τους απεργούς για τις θέσεις των κομμάτων: «Ο ΛΑ.Ο.Σ. είπε ότι στηρίζει τη μονιμοποίησή μας αλλά πρέπει να το δουν οι νομικοί του. Η ΝΔ είπε ότι θα καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ μας είπε ναι μεν αλλά, και ναι και όχι και τελικά μας είπε για μοριοδότηση. Το ΠΑΣΟΚ δε δέχθηκε να μας δει. Το ΚΚΕ είπε για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις».

Απαντώντας στην ερώτηση «τι συμπεράσματα βγήκαν από τη συνάντηση με τα κόμματα» σε δήλωσή της στα ΜΜΕ, η εργαζόμενη με stage Ευαγγελία Κουτράκου απάντησε: «Το συμπέρασμα είναι ότι μόνο το ΚΚΕ είναι υπέρ της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους και τάσσεται υπέρ και καθαρά για τη μονιμοποίηση».

Στο τέλος της συγκέντρωσης ανακοινώθηκε ότι η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή θα συνεδριάσει, μεθαύριο, Κυριακή, για να καθορίσει τα επόμενα αγωνιστικά βήματα.

«Θέλω εκ μέρους του ΚΚΕ όχι μόνο να σας πω ότι είμαστε υπέρ της μονιμοποίησης όλων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αλλά θέλω να σας εξηγήσω γιατί υποστηρίζουμε αυτό το αίτημα. Χωρίς όρους και προϋποθέσεις και επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω γιατί το υποστηρίζουμε αυτό το αίτημα, γιατί μπορεί να πει κάποιος ότι ενδεχομένως συγκυριακά, για λόγους αντιπολίτευσης ή για στενά κομματικούς λόγους υποστηρίζουμε αυτό το αίτημα.

Σας διαβεβαιώ ότι αυτό το αίτημα το έχουμε υποστηρίξει και για τους συμβασιούχους στους δήμους και σε άλλους χώρους και ξεκινάμε από την εξής θέση: Κάθε άνθρωπος, κάθε νέος άνθρωπος, είτε έχει απολυτήριο Λυκείου είτε μιας επαγγελματικής σχολής είτε έχει τελειώσει τα ΤΕΙ ή ΑΕΙ είτε έχει κάνει μεταπτυχιακά είτε έχει ντοκτορά, δικαιούται δουλειάς, θέσης εργασίας, μόνιμης, με έναν καλό μισθό. Ξεκινάμε από αυτή τη θέση. Απορρίπτουμε τη μορφή των διαγωνισμών. Απορρίπτουμε αυτό που λένε πρώτα θα πιστοποιήσουμε αν ο εργαζόμενος έχει ικανότητα και μετά θα μπει σε μια δουλειά. Το δικαίωμα για δουλειά ανήκει σε όλους. Αυτός που είναι τεμπέλης, αυτός που δε θέλει να δουλέψει δε θα πάει να ψάξει για δουλειά. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα ανεργία από τεμπελιά, δεν υπάρχει ηθελημένη ανεργία. Είναι πολιτικό το ζήτημα. Από αυτή την άποψη δε δεχόμαστε να υπάρχουν κριτήρια, τα δήθεν λεγόμενα αξιοκρατικά, διότι με αυτό τον τρόπο δικαιολογείται το εξής πράγμα: Κρύβεται η ανεργία και εμφανίζεται ότι η δουλειά είναι θέμα ευκαιρίας. Να είσαι ικανός, να έχεις ικανότητες, να έχεις προσόντα για να βρεις δουλειά. Και κρύβεται το ζήτημα ότι το πρόβλημα της ανεργίας είναι κοινωνικό, πολιτικό και όχι ατομικό.

Για παράδειγμα, αυτές τις μέρες ή χτες ακούσαμε ότι έγινε επιλογή διευθυντών και γραμματέων στα υπουργεία με βάση τα βιογραφικά. Δηλαδή, άμα κάποιος, η μαμά του και ο μπαμπάς του, μπόρεσε να τον στείλει σε τρία Πανεπιστήμια και να κάνει 4 - 5 μεταπτυχιακά αυτό σημαίνει ότι έχει και τα κατάλληλα προσόντα; Αυτό είναι το κριτήριο; Το χαρτοβασίλειο των βιογραφικών ή το κριτήριο είναι το δικαίωμα του καθενός να βρει δουλειά; Και εμείς επίσης κάνουμε και προτάσεις. Υπάρχουν πάρα πολλά κενά και στο δημόσιο τομέα και στις υποδομές που μπορούν να βρουν δουλειά ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι.

Εμείς, λοιπόν, δεν πρόκειται να πέσουμε σε καμία παγίδα να φέρουμε στη Βουλή θέμα μοριοδότησης τέτοια και άλλα. Πριν μια ώρα στη Βουλή συζητήθηκε το θέμα σας. Και ξέρετε πώς έγινε η συζήτηση; Και ο υπουργός είπε κάτι που, κατά τη γνώμη τη δική μας, είναι μεγάλη παγίδα. Λέει το εξής πράγμα: Θα δω αν μου επιτρέπει ο νόμος να πάνε να δώσουν στον ΑΣΕΠ στην κατηγορία αυτή να μπουν και όλοι οι συμβασιούχοι, οι οποίοι είναι δεκάδες χιλιάδες επίσης, και να δω, λέει, αν μπορεί να βγει κάποιο μόριο. Καταλαβαίνετε τι μπορεί να γίνει και με ποια κριτήρια; Και μετά θα μπουν στο διαγωνισμό και όσοι θέλουν. Ξέρετε, στην Ισπανία έφτασαν δυστυχώς κόμματα και συνδικάτα να διαπραγματεύονται πώς θα γίνουν οι απολύσεις και να λένε ότι πρώτα πρέπει να απολύεται ένας που δεν έχει παιδιά, μετά να απολύεται ένας που έχει ένα παιδί, μετά να απολύεται ένας που έχει δύο παιδιά και τελευταίος να απολύεται αυτός που έχει τρία και τέσσερα παιδιά. Αμα πάμε σε αυτά τα κριτήρια όταν για 100 θέσεις εργασίας θα δώσουν 10.000 τι θα βγει; Οτι οι 100 έχουν μόνο τα κριτήρια; Οι 100 μπορεί να έχουν τα μόρια; Και οι 9.900 τι είναι; Ανίκανοι προς εργασία; Δεν υπάρχουν κριτήρια, γι' αυτό εμείς δεν πρόκειται να μπούμε σε αυτή τη λογική, του παζαρέματος, γιατί τότε θα διαμορφώσουμε μια άποψη που λένε οι καλοί και άξιοι προσλαμβάνονται και οι ανάξιοι μένουν απέξω.

Η ανεργία είναι πολιτικό ζήτημα, δεν είναι θέμα αξιοσύνης. Η δουλειά είναι δικαίωμα, δεν είναι θέμα ευκαιρίας. Και μάλιστα επειδή η επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ και οι νέες τεχνολογίες επίσης. Επειδή η παραγωγικότητα της εργασίας και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα έχει ανέβει, επειδή σε λιγότερο χρόνο εργασίας μπορεί να παράγουμε πολύ περισσότερα και σε προϊόντα και σε υπηρεσίες αν υπάρχουν λιγότερες θέσεις εργασίας, να μειωθεί ο χρόνος εργασίας, από 8 ώρες σήμερα να γίνει 7 και 6 για όλους. Να μειωθεί το όριο συνταξιοδότησης, 60 στους άνδρες 55 στις γυναίκες. Και όταν λέμε μειωμένο ωράριο δεν εννοούμε τη μερική απασχόληση. Οταν το 1867 οι εργάτες έδιναν τη ζωή τους για το 8ωρο, πείτε μου, σήμερα είναι πολυτέλεια να έχουμε δουλειά 6ωρη και 7ωρη, να έχουμε πενθήμερο; Η παραγωγικότητα της εργασίας έχει ανέβει.

Είμαστε μαζί σας όχι από λόγους φιλοφροσύνης αλλά γιατί και η επιστημονική ανάλυση και η παρακολούθηση των εξελίξεων αλλά και το πώς βλέπουμε εμείς την εργατική δικαιοσύνη μας οδηγούν να λέμε ναι μπορεί να έχετε όλοι θέσεις δουλειάς με καλό μισθό και ελεύθερο χρόνο. Και αυτό μπορεί να γίνει και συνδυάζεται απόλυτα και με την ανάπτυξη της χώρας και της οικονομίας. Για μας ανάπτυξη σημαίνει ανάπτυξη που βασίζεται στο σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κάθε άλλη ανάπτυξη είναι αντιλαϊκή και αντεργατική. Σας ευχαριστώ. Οποτε νομίζετε ότι σας ξεχνάμε και χαλαρώνουμε εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να μας τραβήξετε και από το μανίκι. Τον εργατικό, τον λαϊκό έλεγχο τον θέλουμε. Σας ευχαριστώ».