Ο υπονομευτικός για τις ανάγκες των εργαζομένων ρόλος που έχουν επιλέξει οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού αναδεικνύεται όσο οι ταξικές δυνάμεις δυναμώνουν την παρέμβασή τους σε κάθε κλάδο, ώστε στις 17 του μήνα οι εργατοϋπάλληλοι να στείλουν ηχηρό μήνυμα κλιμάκωσης της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΟΕ οι ταξικές δυνάμεις κατέθεσαν πρόταση συμμετοχής στην απεργία, στην οποία συμμετέχουν εκατοντάδες πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ απέρριψαν την πρόταση αποφασίζοντας απεργία στις ...16 του Δεκέμβρη και υπονομεύοντας ανοιχτά τη δυνατότητα των εργαζομένων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να απαντήσουν με όρους αντεπίθεσης. Αιτιολογώντας την πρότασή τους οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚ (που μέχρι πρότινος καλούσαν τους εργαζόμενους σε αναμονή και υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει κλίμα για κινητοποίηση) είπαν ότι ...δεν πρόκειται να συρθούν στην απεργία του ΠΑΜΕ, σε μια απεργία που - όπως ισχυρίστηκαν - αποφασίστηκε στον Περισσό. Την υπονόμευση των συμφερόντων και σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, που συνειδητά έχουν αναλάβει αυτές οι δυνάμεις, αντανακλά άλλωστε και το πλαίσιο με το οποίο εξαγγέλλουν κινητοποιήσεις. Αποδέχονται, π.χ., ως προϋπόθεση για να αποκτήσει ένας εργαζόμενος το δικαίωμα σε μόνιμη και σταθερή εργασία, το να δουλεύει πρώτα με ελαστικές μορφές απασχόλησης (ζητούν, π.χ., το σύστημα προσλήψεων να μείνει κατά 60% από ΑΣΕΠ και 40% από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών - ωρομισθίων)!

Την ίδια ώρα, στο χτεσινό ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφασίστηκε τρίωρη στάση εργασίας (11 π.μ. - 2 μ.μ.) για τις 17 του Δεκέμβρη κι έτσι έχουν τη δυνατότητα οι ΕΛΜΕ με τρίωρη στάση εργασίας (8 π.μ. - 11 π.μ.) να τη μετατρέψουν σε 24ωρη απεργία. Να σημειώσουμε ότι αυτό γίνεται αυτόματα σε πάνω από 15 ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα (Κεφαλονιάς, Πειραιά, Κέρκυρας, Λακωνίας, Ηλείας, Γ' Αθήνας, Ε' Αθήνας, Γ' Ανατολικής Αττικής, Γ' Δυτικής Αττικής, Δ' Ανατολικής Αττικής, Α' Αθήνας, κ.α.) που έχουν πάρει, ήδη, απόφαση για τρίωρη στάση εργασίας. Ανάλογες αποφάσεις έχουν πάρει και αρκετοί σύλλογοι εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τόσο σε ΔΟΕ όσο και σε ΟΛΜΕ οι ταξικές δυνάμεις ξεκαθάρισαν ότι θα πρωτοστατήσουν για την επιτυχία και οργάνωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, καλώντας όλες τις ΕΛΜΕ, σε όλους τους συλλόγους, σε όλα τα σχολεία, σε έκτακτα ΔΣ, έκτακτες ΓΣ κτλ.

«Εκφράζω την πεποίθηση ότι τούτη τη φορά θα αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων, καθώς και την αισιοδοξία ότι θα πετύχουμε» δήλωσε, χτες, μετά τη δεύτερη συνεδρίαση του διαλόγου - «απάτη» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Πλήρως ικανοποιημένος για τις καθ' όλα αντιασφαλιστικές κατευθύνσεις που έθεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε παρά να τονίσει: «Τέθηκε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο κατευθύνσεων για την επίλυση του ασφαλιστικού».

Το ίδιο ικανοποιημένος εμφανίστηκε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος λέγοντας μετά τη συνάντηση: «Τέθηκαν ζητήματα που είναι συμβατά με αυτά που ως ΓΣΕΕ εμείς είχαμε παρουσιάσει». Εδωσε το στίγμα με βάση το οποίο θα κινηθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για να φρενάρει τις αγωνιστικές τους αντιδράσεις, ισχυριζόμενος ότι «αυτός ο διάλογος θα είναι σε υψηλό επιστημονικό επίπεδο».

«Στο τέλος αυτό που θα κριθεί είναι η νομοθετική πρωτοβουλία που με ευθύνη της θα αναλάβει η κυβέρνηση. Επί αυτής της πρωτοβουλίας θα πρέπει να πάρει υπόψη το διάλογο και ό,τι προτάσεις παρουσιαστούν εμείς τότε θα είμαστε έτοιμοι και να διαπραγματευτούμε και να τοποθετηθούμε» επισήμανε, προσπαθώντας να κρατήσει τους εργαζόμενους σε στάση αναμονής μέχρι να ολοκληρωθεί ο διάλογος - «απάτη».

Να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα και να θολώσει τα νερά γύρω από τις αντιασφαλιστικές της στοχεύσεις, επιχειρεί με κάθε τρόπο η κυβέρνηση. Την ώρα που το υπουργείο Εργασίας, στη χτεσινή δεύτερη συνάντηση του στημένου διαλόγου, δρομολογούσε την πλήρη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής ισχυριζόταν ότι το «κριτήριο» της κυβέρνησης για τις ανατροπές που προωθεί: «Είναι για ένα δίκαιο, βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, που θα διασφαλίζει όχι μόνο την αλληλεγγύη των γενεών, αλλά και την επιβίωση του συνταξιοδοτικού συστήματος των ήδη συνταξιούχων»!

Θέλουν να ρίξουν στάχτη στα ματιά των εργαζομένων, αλλά δεν μπορούν. Με οδηγό την πολιτική της ΕΕ και τις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας», επιδιώκουν να «ελαφρύνουν» τους εργοδότες από το «μη εργασιακό κόστος». Αλλά, και να ολοκληρώσουν τη μετατροπή της Ασφάλισης σε ένα ακόμα πεδίο επενδυτικής δραστηριότητας και πλουτισμού για τα μονοπώλια.