Παπαγεωργίου Βασίλης

Το ΝΑΤΟικό Συμβούλιο Υπουργών Αμυνας (NAC) αποφάσισε τελεσίδικα χτες στις Βρυξέλλες τη «νέα δομή διοίκησης» του ΝΑΤΟ, με την οποία χωρίζονται οι «στρατηγικές διοικήσεις» Ατλαντικού και Ευρώπης, καθώς και οι δύο «σύνθετες διοικήσεις» του «βόρειου» και «νότιου» ευρωπαϊκού «τομέα». Η Ελλάδα θα είναι το μόνο κράτος-μέλος του «νότιου τομέα» που δε θα έχει «υποστρατηγείο», ενώ αναβαθμίζονται η Τουρκία, που αναλαμβάνει το αεροπορικό στρατηγείο, αλλά υπό Αμερικανό διοικητή, και η Ισπανία, που θα έχει το στρατηγείο στρατού ξηράς.

Το βασικό ρόλο έχει πάντα η Ιταλία, στην οποία παραμένει το κεντρικό στρατηγείο (Νάπολη) και το ΝΑΤΟικό ναυτικό στρατηγείο. Στη Σούδα, με Ελληνα διοικητή και αμερικανική εποπτεία, θα δημιουργηθεί ένα μη καθορισμένο «κέντρο ναυτικής αποτροπής» για «αντιτρομοκρατική» δράση του ΝΑΤΟ σ' ολόκληρη τη Μεσόγειο, που εμπλέκει άμεσα τη χώρα μας στον αμερικανικό «αντιτρομοκρατικό πόλεμο».

Το «υποστρατηγείο» (JSRC) του Τυρνάβου καταργείται, χωρίς να έχει λειτουργήσει ουσιαστικά ποτέ, και στην Ελλάδα απομένει μόνον το «Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων» (CAOC), το οποίο, κι αυτό, θα υπάγεται στην αμερικανοτουρκική διοίκηση του αναβαθμισμένου αεροπορικού στρατηγείου Σμύρνης.

Πρόκειται για «νέα δομή διοίκησης» που αντανακλά το «ΝΑΤΟ του 21ου αιώνα», ως «μηχανισμού ασφαλείας» των «διατλαντικών» συμφερόντων, με μεγαλύτερη «αποτελεσματικότητα και ευελιξία» στις «διαχειρίσεις κρίσεων» και στις εκστρατείες «εντός» και, κυρίως, «εκτός» των παραδοσιακών «ορίων ευθύνης». Αυτός είναι και ο λόγος που το διήμερο NAC των Βρυξελλών αναμένεται να αποφασίσει και για τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, και, ενδεχομένως, στη Μ. Ανατολή.

Το «διατλαντικό» ρήγμα που δημιουργήθηκε πριν τον πόλεμο κατά του Ιράκ δε θα πρέπει να εμποδίσει τη «μετεξέλιξη του ΝΑΤΟ», τόνιζαν χτες διπλωματικές πηγές στην έδρα της επανεμφανιζόμενης, δυναμικά, «Συμμαχίας».

Ο υπουργός Αμυνας, Γ. Παπαντωνίου, δήλωσε ότι η απόφαση για τη «νέα δομή διοίκησης» είναι «απόλυτα ωφέλιμη για το ΝΑΤΟ, που προσαρμόζεται στα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα και στις νέες τεχνολογίες», τις οποίες διαθέτει η φάμπρικα του πολέμου.

Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου, «ήταν μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση αφού η αρχική ανακατανομή εξαιρούσε πλήρως την Ελλάδα (...) Η συμφωνία ικανοποιεί πλήρως τα εθνικά συμφέροντα (...) Υπάρχει ισοδυναμία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας».

Ο Γ. Παπαντωνίου ισχυρίστηκε επίσης ότι στο περιθώριο του (...) δείπνου, συνάντησε τον Τούρκο ομόλογό του και του έθεσε «με έμφαση» το θέμα των παραβιάσεων στο Αιγαίο, γιατί, λέει, «εγκυμονούν κινδύνους για ατύχημα»!!! Οπως και να 'ναι, η Ελλάδα δεν έθεσε επίσημα το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων εντός του ΝΑΤΟ.

Με την απόφαση του Δεκέμβρη 1997, το ΝΑΤΟ άλλαξε την «ψυχροπολεμική» δομή του, τα «όρια ευθύνης» του και τη δράση του, όπως κατέδειξε, σε πρώτη φάση, η ΝΑΤΟική επέμβαση στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι «στρατηγικές διοικήσεις» Ατλαντικού και Ευρώπης ξεχωρίστηκαν, ενώ μετά τις 11/9/2001 οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν, μονομερώς, ότι η «διοίκηση Ατλαντικού» θα χρησιμοποιείται «αποκλειστικά για την ασφάλεια των ΗΠΑ», και, μάλιστα, υπό διοίκηση, για πρώτη φορά, στρατηγού ξηράς.

Ο τομέας της Ευρώπης χωρίστηκε σε δύο «σύνθετες διοικήσεις», μία στην Ολλανδία για τον «βόρειο τομέα» και μία στην Ιταλία για το «νότιο τομέα». Το βασικό ρόλο της Νότιας Πτέρυγας είχε πάντα η Νάπολη της Ιταλίας με τη «διοίκηση συμμαχικών δυνάμεων Νοτίου Ευρώπης» (AFSOUTH). Στη Νάπολη έδρευαν επίσης οι «συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις Νότου» (AIRSOUTH) και οι «συμμαχικές ναυτικές δυνάμεις Νότου» (NAVSOUTH), και στη Βερόνα η «κοινή διοίκηση Νότου» (JSRC). H Ιταλία κρατούσε και ένα «Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων» (CAOC). H Ισπανία έπαιρνε για πρώτη φορά ένα «υποστρατηγείο» (JSRC) και για τα τρία όπλα «νοτιοδυτικής διοίκησης» και ένα CAOC. Η Τουρκία ένα «υποστρατηγείο» (JSRC) και ένα CAOC. Η Ελλάδα ένα «υποστρατηγείο» (JSRC) στον Τύρναβο και ένα CAOC στη Λάρισα. Μετά τη χτεσινή απόφαση του ΝΑΤΟ, ως αποτέλεσμα και των συμφωνηθέντων στη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής στην Πράγα (Νοέμβρης 2002), η «νέα δομή διοίκησης Νότιου τομέα» διαμορφώνεται ως εξής: Τον βασικό ρόλο τον έχει πάντα η Νάπολη Ιταλίας, αναβαθμίζονται Τουρκία και Ισπανία και υποβαθμίζεται η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, στην Ιταλία παραμένουν η «σύνθετη διοίκηση Νοτίου τομέα» (JFC - SOUTH), το ναυτικό Στρατηγείο (CC NAV), ένα CAOC και ένα «κινητό» CAOC (DCAOC). Η Ισπανία παίρνει το Στρατηγείο Ξηράς (CC LAND). Και η Τουρκία παίρνει το πολυπόθητο, γι' αυτήν, αεροπορικό Στρατηγείο (CCAIR), που θα ελέγχει από τη Σμύρνη ολόκληρη τη Νότια Πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου, ο πρώτος διοικητής της Σμύρνης θα είναι Αμερικανός. Ο επόμενος όμως μπορεί κάλλιστα να είναι Τούρκος. Η Ελλάδα χάνει το «υποστρατηγείο» (JSRC) του Τυρνάβου, και μένει μόνο με το «Κέντρο Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων» (CAOC) στη Λάρισα. Το σημαντικό είναι ότι το CAOC της Λάρισας υπάγεται πλέον στην αμερικανοτουρκική διοίκηση της Σμύρνης!!! Μ' αυτή την «ευέλικτη» ρύθμιση η Τουρκία ελέγχει το Αιγαίο, και οι ΗΠΑ, μέσω του Αμερικανού διοικητή της Σμύρνης, ελέγχουν και την Τουρκία και την Ελλάδα!!!

Ο Γ. Παπαντωνίου προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει στη βάση του ιδεολογήματος «Αμερικανός διοικητής στη Σμύρνη, αλλά Ελληνας στη Λάρισα». Αλλά όπως ομολόγησε και ο ίδιος, «η σχέση της Σμύρνης με τη Λάρισα θα είναι όπως η σχέση του ΓΕΑ με την ΑΤΑ». Μάλιστα, απαντώντας σε ερωτήσεις δήλωσε ότι «δε μας ενοχλεί η αναβάθμιση της Σμύρνης, αφού θα έχει Αμερικανό διοικητή»!!! Ο Γ. Παπαντωνίου προσπάθησε να παρουσιάσει και ως «αντιστάθμισμα» και «επιτυχία» της ελληνικής πλευράς το γεγονός ότι αποφασίστηκε η δημιουργία στην Ελλάδα ενός μη επακριβώς καθορισμένου «κέντρου ναυτικής αποτροπής», το οποίο θα αναλάβει «αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις σ' όλη τη Μεσόγειο», συμπεριλαμβανομένων της οργάνωσης και της εκτέλεσης νηοψιών. Δεν έχει καθοριστεί ποιος θα το πληρώσει. Σύμφωνα με τον Γ. Παπαντωνίου, «θα λειτουργήσει, μάλλον, με κόστος από κοινού Ελλάδας και ΝΑΤΟ». Ενδιαφέρον παρουσιάζει η «πρόβλεψη» του Γ. Παπαντωνίου ότι «ενδέχεται να λειτουργήσει στη Σούδα, όπου έχουμε και μεις υποδομές (...) θα 'χει Ελληνα διοικητή». Στη Σούδα, εκτός από «μας», υπάρχουν, ως γνωστόν, και οι «άλλοι»... Παραμένει αδιευκρίνιστο γιατί μια «αντιτρομοκρατική» μονάδα του ΝΑΤΟ θα εγκατασταθεί κοντά στην αμερικανική σούπερ-βάση της Σούδας. Οπωσδήποτε, όμως, εμπλέκει την Ελλάδα στον αμερικανικό «αντιτρομοκρατικό πόλεμο», και η Σούδα μετατρέπεται σε «κόκκινο πανί» για όλη την ευρύτερη περιοχή, ιδιαίτερα τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο. Σε τελευταία ανάλυση, η χώρα θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα πιο «ουδέτερο» ΝΑΤΟικό στρατηγείο και να αφήσει τις αμερικανο-τρομοκρατίες σ' άλλους «συμμάχους», π.χ., την Τουρκία ή την Ιταλία. Οσον αφορά στη «νέα δομή διοίκησης του Βόρειου τομέα» του ΝΑΤΟ, η «ανώτατη συμμαχική διοίκηση Ευρώπης» (SHAPE) παραμένει στο Βέλγιο, που αναλαμβάνει και μια «Συμμαχική Διοίκηση Επιχειρήσεων» (ACO), ενώ η «σύνθετη διοίκηση» (JFC) θα βρίσκεται στην Ολλανδία. Στη Γερμανία θα βρίσκονται τα ΝΑΤΟικά Στρατηγεία Ξηράς (CCLAND) και Αεροπορίας (CCAIR) και στη Βρετανία του Ναυτικού (CCNAV).