Την κεντρική ομιλία έκανε ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τις Ελπίδα Στεφανίδη (Νάvτια), υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα Αθήνας, εργαζόμενη σε εταιρεία πληροφορικής και μέλος του ΣΕΤΗΠ, Ειρήνη Μπεκιάρη, υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στον Δυτικό Τομέα Αθήνας, Γραμματέα της ΤΟ Χρηματοοικονομικών & Λογιστικών Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής, Βέτα Πανουτσάκου, υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, πρόεδρο του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής, Ολγα Κολιούση, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλεξάνδρα Kαπαρού, πρόεδρο της Ενωσης Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής.

Παραβρέθηκαν τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Γόντικας, Γιώργος Κρητικός, Γρηγόρης Λιονής και Μανώλης Ραπανάκης.

Επίσης, οι υποψήφιοι βουλευτές Εφη Χαλιού, στον Νότιο Τομέα Αθήνας, Αλέκος Περράκης, στον Βόρειο Τομέα Αθήνας, οι οποίοι άνοιξαν και έκλεισαν την εκδήλωση. Ακόμη, η Στέλα Παπαοικονόμου, υποψήφια στη Β' Πειραιά.

«Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι από μόνη της η τεχνολογική πρόοδος δεν αποτελεί κίνδυνο ούτε και τη θαυματουργή λύση για τα προβλήματά μας. Το ζήτημα είναι ποιος και για ποια συμφέροντα καθορίζει την ανάπτυξη, τον προσανατολισμό και την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας και της επιστημονικής έρευνας. Πίσω από την τεχνητή νοημοσύνη βρίσκονται οι επιλογές της ανθρώπινης νοημοσύνης και τα εκάστοτε ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί», υπογράμμισε ο Μ. Παπαδόπουλος και περιέγραψε τις δυνατότητες που παρέχει ο ψηφιακός μετασχηματισμός προς όφελος του λαού, δρόμο που φωτίζει το ανατρεπτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ.

«Τώρα μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις νέες μεγάλες δυνατότητες που γεννούν για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση η πληροφορική, η ψηφιακή τεχνολογία, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, που είναι "τα χελιδόνια του σοσιαλισμού".

Τώρα δεν υπάρχουν πια μια σειρά τεχνικοί και επιστημονικοί περιορισμοί που περιορίζουν τις δυνατότητες του κεντρικού σχεδιασμού και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρωσία του 1917 και στη Σοβιετική Ενωση του 1930. Τώρα έχει αυξηθεί σημαντικά ο βαθμός κοινωνικοποίησης της εργασίας και της αυτοματοποίησης της παραγωγής.

Σκεφτείτε τις νέες δυνατότητες που έχουμε σήμερα να αυξήσουμε τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας και του επιπέδου κοινωνικοποίησης της παραγωγής, αν πάψει να αποτελεί το καπιταλιστικό κέρδος το κριτήριο των αποφάσεων στην οικονομία.

Σκεφτείτε τις νέες δυνατότητες να αναβαθμίσουμε το γενικό μορφωτικό επίπεδο των εργαζομένων και το δημιουργικό περιεχόμενο της εργασίας τους, τις δυνατότητες να παίζουν καθημερινά ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων.

Σκεφτείτε τις τεχνολογικές δυνατότητες του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού για γρήγορη συλλογή και επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων, για να λαμβάνει γρήγορες και βέλτιστες αποφάσεις σε σύνθετα προβλήματα (...)

Τις δυνατότητες διασύνδεσης και συντονισμού των παραγωγικών μονάδων, αφού το myDATA του σοσιαλισμού δεν θα συνδέει επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα κέρδη και τα μερίδια της αγοράς και προσπαθούν να φοροδιαφύγουν απ' το κράτος.

Σκεφτείτε τις δυνατότητες για αυτόματη πρόβλεψη βλαβών, αυτόματη παραγγελία ανταλλακτικών.

Πάνω απ' όλα τις υλικές δυνατότητες για γρήγορη εξάλειψη κάθε μορφής ατομικής και ομαδικής ιδιοκτησίας».

Στην παρέμβασή της η Ελπίδα Στεφανίδη, μεταξύ άλλων, επισήμανε: «Στο ίδιο κράτος που "ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης" και προωθεί τις ψηφιακές επενδύσεις, με εκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης να διοχετεύονται στους ομίλους του κλάδου, φροντίζουν οι όροι δουλειάς και ζωής να χειροτερεύουν συνεχώς, χωρίς ΣΣΕ, με εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, μέσω εργολάβων, με μπλοκάκια, πρακτικάριοι με τον κατώτατο μισθό ή άλλοι συνάδελφοι με χρόνια προϋπηρεσίας να εργάζονται με καθηλωμένους μισθούς, με stand by και ξεχείλωμα γενικότερα του εργάσιμου χρόνου, με όχημα την τηλεργασία (...) Η κερδοφορία των εταιρειών στον κλάδο μας μιλάει από μόνη της. Βλέπουμε οι εταιρείες στις οποίες δουλεύουμε να μετράνε δισ. ευρώ κάθε χρόνο και να τα ανακοινώνουν στα Νταβός και στα διάφορα συνέδρια, ενώ ταυτόχρονα αρνούνται συνειδητά να συζητήσουν για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας... θέλοντας να διατηρήσουν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητά τους. Ολα τα παραπάνω αποτυπώνουν το πώς βιώνουμε οι εργαζόμενοι την ψηφιακή μετάβαση και την ανάπτυξη στον κλάδο μας».

Η Ειρήνη Μπεκιάρη υπογράμμισε: «Τα τελευταία χρόνια η ψηφιοποίηση των τραπεζικών εργασιών προχωράει με γοργούς ρυθμούς. Ηταν άλλωστε ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα που έθετε το Ταμείο Ανάκαμψης στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα για να μπορέσει να ενισχυθεί με "ζεστό" κρατικό χρήμα που στη συνέχεια θα δανειοδοτήσει τους ενδιαφερόμενους επενδυτές για να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους.

Είναι προϋπόθεση για να μπορεί το τραπεζικό κεφάλαιο να επιτελεί πιο αποτελεσματικά τον ρόλο του, δηλαδή να συμβάλει στην πιο γρήγορη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, για να παράγεται περισσότερη υπεραξία, άρα κέρδος. Να εξασφαλίζονται οι επιχορηγήσεις και ο δανεισμός στους επιχειρηματικούς ομίλους με πιο συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καθυστερήσεις και χρονοτριβή (...)

Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής: Εχει οδηγήσει η ψηφιοποίηση των τραπεζών, την οποία υποστηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις, σε κάποια βελτίωση της συμπεριφοράς των τραπεζών απέναντι σε μικροκαταθέτες και δανειζόμενους, σε βελτίωση των όρων και συνθηκών εργασίας των εργαζομένων;

Η απάντηση είναι όχι.

Η πείρα και στον τραπεζικό κλάδο τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνει πως αντί η εξέλιξη της τεχνολογίας και οι ψηφιακές λύσεις να αξιοποιούνται προς όφελος των αναγκών των εργαζομένων και του λαού, σχεδιάζονται, εφαρμόζονται και αξιοποιούνται προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και τη διασφάλιση της αστικής εξουσίας».

Η Βέτα Πανουτσάκου έθεσε το ερώτημα: «Ψηφιακός μετασχηματισμός του αστικού κράτους, εκσυγχρονισμός του αστικού κράτους, αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας από ποιον, για ποιον;

Η καθημερινότητα του λαού δίνει την απάντηση στο ερώτημα.

Η αιτία για το Κόμμα μας είναι σαφής. Είναι η πολιτική που υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Αυτά βέβαια τα ζητήματα γίνεται προσπάθεια από όλες τις αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματά τους να παρουσιάζονται ως ουδέτερα ζητήματα, διαδικασιών και διαχείρισης αποκομμένα από το κύριο. Ποιον υπηρετούν στην τελική.

Κρύβουν τις ταξικές προτεραιότητες και τα κριτήρια που τις καθορίζουν. Μια προσπάθεια που συνδέεται με την κυρίαρχη λογική ότι το κράτος "δουλεύει για όλους" και επομένως τα οφέλη του μοιράζονται το ίδιο σε όλους.

Δεν είναι εύκολο να αποκαλυφθεί αυτή η αλήθεια, ότι το αστικό κράτος δεν είναι όλων, αλλά των "λίγων", της αστικής τάξης, των μεγάλων ομίλων.

Βέβαια, η δολοφονική πολιτική του αστικού κράτους, με τη συμβολή και των κομμουνιστών, μπορεί να αποκαλυφθεί, μπορεί να ανατραπεί από την εργατική τάξη και τον λαό. Οπως σήμερα στο παράδειγμα του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος στα Τέμπη, που ο λαός με τη φωνή και τον αγώνα του έχει φροντίσει να μη συγκαλυφθούν οι υπαίτιοι. Δεν τους περνά η προπαγάνδα τους για το "λάθος του σταθμάρχη" ούτε ότι "φταίμε όλοι"...».

Η Ολγα Κολιούση υπογράμμισε: «Σε εκδήλωση του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης για τα τρία χρόνια λειτουργίας του gov.gr, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά: "Ελέω ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων επρόκειτο για death march (πορεία προς τον θάνατο) - γενοκτονία των προγραμματιστών", "Δουλεύαμε στο Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Ερευνας (ΕΔΥΤΕ) όλο το 24ωρο και απλά κάποιος ενημέρωνε ότι θα διακόψει για δύο ώρες, για να κοιμηθεί, και θα συνεχίσει" (...). Και κοντά σε όλα αυτά η "εμβληματική" επένδυση του data center της "Microsoft". "Μια επένδυση που φέρνει τη χώρα μας στο προσκήνιο, που θα ενισχύσει την τοπική οικονομία, που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας", όπως διατείνονται.

Και όμως, για την υλοποίησή της από τα ταμεία της "Microsoft" θα βγει μόλις το 5% του συνόλου των κονδυλίων, ενώ θα χρησιμοποιηθεί καταρχήν υφιστάμενη υποδομή, από τα καλώδια διασύνδεσης μέχρι το νερό και την αποχέτευση, με την ευθύνη να βαραίνει τον δήμο και την Περιφέρεια. Οσο για τις θέσεις εργασίας, σύμφωνα με την ίδια τη "Microsoft", κατά την εγκατάσταση θα χρησιμοποιηθούν κατά κύριο λόγο μηχανικοί από το εξωτερικό ώστε και η τεχνογνωσία να μείνει εντός ομίλου, ενώ στη φάση της λειτουργίας πρόκειται για μάξιμουμ 100 θέσεις εργασίας, που θα καλύπτουν 24ωρη βάρδια.

Το κυριότερο όμως είναι ότι το μεγαλύτερο data center στη NA Μεσόγειο, εγκατεστημένο στην Αττική, ανήκει σε έναν αμερικανικό όμιλο. Αναμένεται δεδομένα του ελληνικού κράτους, επιχειρήσεων εγχώριων και διεθνών, πολλά προσωπικά δεδομένα πολιτών της περιοχής και πρώτα απ' όλα της Ελλάδας, να τεθούν στη διάθεση της ίδιας της "Microsoft".

Τι δυνατότητες δίνονται σε ένα διεθνές μονοπώλιο όταν ένας κρατικός φορέας παραχωρεί το σύνολο ή και μέρος τέτοιων κρίσιμων υποδομών και λειτουργιών, όταν ακόμα και οι διακηρύξεις και νομοθεσίες περί GDPR κ.λπ. που επικαλούνται, όλα τα αστικά κόμματα είναι κομμένες και ραμμένες ώστε να διευκολύνουν την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων;».

Η Αλεξάνδρα Καπαρού τόνισε: «Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες επιχειρήσεις στρέφονται στη χρηματοοικονομική ανάλυση των αποτελεσμάτων τους σε σταθερή βάση με πιο συγχρόνους όρους, με την αξιοποίηση νέων ψηφιακών εργαλείων με ιδιαίτερο βάρος στην ανάλυση μεγάλων σε ψηφιακό όγκο δεδομένων σε πραγματικό χρόνο (Big Data). Αυτό δίνει τη δυνατότητα για την πιο αποτελεσματική παρακολούθηση των διαδικασιών τους, για τη συντόμευση του χρόνου πώλησης των εμπορευμάτων τους, για την αξιολόγηση των επενδύσεών τους κ.ά. Καλύπτοντας έτσι την ανάγκη τους για την άμεση εξαγωγή συμπερασμάτων για τη λήψη της πιο συμφέρουσας και αποδοτικής απόφασης για τους μετόχους της κάθε εταιρείας και άρα τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.

Επιπλέον, τα ψηφιακά δεδομένα αποτελούν πεδίο μεγάλης κερδοφορίας για τους κατόχους τους, αφού εκτός από την προς όφελός τους αξιοποίηση, πουλάνε αυτά τα ψηφιακά δεδομένα ή/και μελέτες με συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτά σε άλλους μονοπωλιακούς ομίλους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις όπως και η σημερινή της ΝΔ τρέχουν να εκσυγχρονίσουν και να ψηφιοποιήσουν το αστικό κράτος. Για να το κάνουν πιο αποτελεσματικό για τους μονοπωλιακούς ομίλους και πιο αντιλαϊκό για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Πλευρά των παραπάνω είναι η εφαρμογή των ηλεκτρονικών βιβλίων - my data - σε όλες τις επιχειρήσεις, το οποίο πέρασε και συνεχίζει να περνάει από τις πλάτες των εργαζομένων του κλάδου. Τι εξυπηρετεί για το αστικό κράτος: Να έχει πλήρη εικόνα για την πορεία των κλάδων, της κερδοφορίας τους, τις ευκαιρίες για επενδύσεις με υψηλή κερδοφορία».

• Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Μ. Παπαδόπουλου θα δημοσιευτούν στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»