Ενας άλλος μεγάλος χώρος που φιλοξενείται φέτος στο Φεστιβάλ είναι αυτός του «Ελεύθερου Δημιουργικού Χρόνου», για την πολιτιστική δημιουργία σε συνθήκες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Εκεί ένα τρένο περιμένει να ταξιδέψει τους επισκέπτες με διαφορετικό προορισμό από τα συνηθισμένα. Να τους στείλει σ' ένα ταξίδι στον πολιτισμό, το λαϊκό αθλητισμό, την ελεύθερη ζωή, σε έναν κόσμο χωρίς ναρκωτικά. Μηνύματα κόντρα στην υποκουλτούρα, τα ριάλιτι, του αθλητισμού ως εμπορεύματος που το καρπώνονται λίγοι, του ανελέητου χτυπήματος των δικαιωμάτων και ιδανικών της νεολαίας, καθώς και στο σπρώξιμο στον «κόσμο» των ψευδαισθήσεων και της αποχαύνωσης, άγγιξαν την καρδιά και τη σκέψη του κόσμου.

«Στόχος μας η ζωή μας, τα δικαιώματά μας. "Οχι" η ζωή μας στόχος. Ζήσε ελεύθερος. Μη φτιάχνεσαι στα μέτρα τους. Ο καπιταλισμός έχει ανάγκη τα ναρκωτικά. Εμείς όχι», το μήνυμα που ταξίδεψε με το βαγόνι κατά των ναρκωτικών. Εκεί βρέθηκαν και οι θεραπευτικές κοινότητες, που με τον αδιάκοπο αγώνα τους για την απεξάρτηση από κάθε ναρκωτική ουσία, έδωσαν μήνυμα ζωής και ελπίδας ότι όλοι μπορούν να ξεφύγουν από τη λαίλαπα των ναρκωτικών.

Σ' αυτόν το χώρο πραγματοποιήθηκαν και ενδιαφέρουσες συζητήσεις που κέντρισαν το ενδιαφέρον όλων όσοι παραβρέθηκαν εκεί. Την πρώτη μέρα πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την κρίση που διέρχεται το ποδόσφαιρο στη χώρα μας, με θέμα «Αν δεν αντιδράσουμε, την μπάλα θα τη χάσουμε». Σ' αυτήν αναδείχτηκε η ανάγκη του λαϊκού αθλητισμού, κόντρα στη μεγαλοϊδιοκτησία που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της μέσω του ποδοσφαίρου και μετατρέπει τον αθλητισμό γενικότερα σε εμπόρευμα.

Τη δεύτερη μέρα η θεραπευτική κοινότητα «18 ΑΝΩ» μετέδωσε μια δική της ραδιοφωνική εκπομπή, ενώ αργότερα πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την πολιτιστική δημιουργία σε συνθήκες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, με θέμα «Ενιαία Ευρωπαϊκή Ταυτότητα, το άλλο όνομα της βαρβαρότητας».

Κάτω από το χώρο του Ελεύθερου Δημιουργικού Χρόνου βρέθηκε και φέτος το στέκι των καλλιτεχνών, όπου 40 εικαστικοί καλλιτέχνες σχολιάζουν και παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους. «Πιστή» και φέτος στο ραντεβού της η «Σύγχρονη Εποχή», που διέθεσε για τους επισκέπτες εκατοντάδες τίτλους βιβλίων από την ξένη και ελληνική βιβλιογραφία, σύγχρονη και κλασική λογοτεχνία.

«Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει. Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα». Γι' αυτές τις μέρες που αγωνιζόμαστε να γίνουν πιο όμορφες, προσκαλέσαμε στη μνήμη μας το μεγάλο Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. Οδηγοί μας, μέλη της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης και το «Αφιέρωμα στον Χικμέτ», που παρουσίασαν την Παρασκευή το βράδυ στο «Λαϊκό Στέκι».

Το αφιέρωμα περιλάμβανε μουσική, απαγγελίες και σύντομη αναφορά στους σημαντικούς σταθμούς της ζωής, της δημιουργίας και του αγώνα του «κορυφαίου Τούρκου ποιητή και λαϊκού αγωνιστή», που «με το έργο του μιλά στους προλετάριους όλων των χωρών και όλων των εθνών». «Χιονίζει μες τη νύχτα», «Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε», «Στηθάγχη», «Σαν τον Κερέμ».... ήταν μερικές από τις μελωδικές σελίδες του αφιερώματος που συμπληρώθηκε με αποσπάσματα από «Το βιβλίο με το πέτσινο εξώφυλλο» και «Τα δεκαεννιά μου χρόνια». Και τα όνειρα βάφτηκαν κόκκινα, από το κόκκινο χρώμα του αγώνα... «Αν δεν καώ εγώ/ αν δεν καείς εσύ/ αν δεν καούμε εμείς/ πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη...».