Η βελτίωση της λειτουργίας και ανάπτυξης των Κομματικών Οργανώσεων θα είναι μια υπόθεση μακρόχρονη και γι' αυτό πρέπει να γίνει προγραμματισμένα και ουσιαστικά, σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα παρεμβαίνοντας στο πανελλαδικό αχτίφ για τα οργανωτικά του Κόμματος. Θετικό γεγονός - σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα - είναι πως σε πολλούς εργαζόμενους δημιουργούνται τα σπέρματα μιας αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης. Ολους αυτούς το ΚΚΕ πρέπει να τους κερδίσει με την πολιτική του, με στόχο τη διαμόρφωση μιας αγωνιστικής πρωτοπορίας. Για να γίνει αυτό πρέπει οι οργανώσεις του Κόμματος να προσανατολιστούν στη σύσφιξη των δεσμών τους με τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των εργαζόμενων, αποφεύγοντας τόσο τη γενικολογία όσο και τον πραχτικισμό. Για το σκοπό αυτό - σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα - χρειάζεται μια σωστή διάταξη δυνάμεων, κομματικών μελών, φίλων και οπαδών, με στόχο τη δημιουργία ενός ταξικού πολιτικού κινήματος στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Στην παρέμβασή της η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, μεταξύ άλλων, τόνισε:

Δουλιά προοπτικής

"Κατ' αρχήν νομίζω, σύντροφοι, πως όλο το θέμα που θέτει η εισήγηση - για τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά, για τους δεσμούς του Κόμματος με τον λαό, τον ρόλο του στην ανάπτυξη της πάλης κτλ. - έχουμε όλοι την αίσθηση ότι δεν είναι κάτι που θα το βάλουμε σ' ένα κουτάκι και θα πούμε ότι θα το φτιάξουμε σε δύο, τρεις ή τέσσερις μήνες ή ότι τα αποτελέσματα θα φανούν αύριο.

Αυτό που κυρίως πρέπει να μας απασχολήσει, είναι αν η δουλιά μας τείνει προς τα εκεί και αν δημιουργεί προϋποθέσεις επαναστατικού ενθουσιασμού και κομμουνιστικής συνείδησης προς τα μέλη. Νομίζω ότι τέτοιες δουλιές μπορούν και πρέπει να βοηθήσουν σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Θέλω να πω ορισμένες σκέψεις. Από αρκετές ομιλίες, φάνηκε ένας τόνος ουσιαστικής αισιοδοξίας, ότι υπάρχουν κάποια αποτελέσματα στη δουλιά. Κι αυτό βγήκε εδώ με διάφορες μορφές.Αλλος πήρε δείκτη τις συνελεύσεις, άλλος πήρε το πώς μας βλέπει ο κόσμος".

Υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες

"Εκανα αλλεπάλληλες περιοδείες, κι έβγαλα κάποια συμπεράσματα. Οχι μόνο ότι μας βλέπει με συμπάθεια ο κόσμος ή ότι μας λέει τα προβλήματά του - αυτά δε νομίζω ότι είναι κάτι καινούριο. Από τις περιοδείες σε Κοζάνη, Γρεβενά, Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Πάτρα που πήγα, είδα πολλά θετικά σημεία: Πιστεύω ότι σε πολλούς αρχίζουν να δημιουργούνται κάποια σπέρματα αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής συνείδησης.Εγώ αυτό βλέπω σήμερα. Αυτό δε σημαίνει ότι όλοι αυτοί θα 'ρθουν στο Κόμμα, ούτε ότι θα ηγηθούν της πάλης. Φανερώνει όμως ότι η φωνή του Κόμματος κάπου φθάνει, έχει αποτελέσματα έστω και με αδυναμίες.

Και ένα δεύτερο: είναι και η ίδια η ζωή που βοηθάει σε ορισμένες περιπτώσεις, να καταλήξουν σε κάποια συμπεράσματα. Νομίζω ότι μπορούμε, αν συνειδητοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχει η συγκεκριμένη κατάσταση και την πείρα τη συσσωρευμένη που έχουμε. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα μπούμε μπροστά, όμως υπάρχουν στον κόσμο σπέρματα συνείδησης και το ερώτημα είναι "τα έχουνε εντοπίσει αυτά οι οργανώσεις"; Η η δουλιά μας είναι τέτοια, ώστε τα ζητήματα που βάζουμε στον κόσμο να βγαίνουν στην επιφάνεια και να διαμορφώνεται μια τέτοια συνείδηση, μια πρωτοπορία, που θα επιδράσει και παραπέρα; Νομίζω ότι υπάρχουν πραγματικά σημαντικές δυνατότητες. Εγώ, τουλάχιστον, δεν ξέρω αν έπεσα έξω, αλλά αυτά είναι τα συμπεράσματά μου από τις περιοδείες".

Οχι στη γενικολογία και τον πραχτικισμό

"Δε θέλω να κάνω καμία γενική ανάλυση, αλλά πιστεύω πως είμαστε καλοί στις γενικές αναλύσεις, μπορεί να είμαστε και καλοί αν προσανατολιστούμε και στα πρακτικά μέρη.Ομως, δε φτάνει αυτό. Υπάρχει ένας κίνδυνος, είτε να γενικολογούμε είτε να γινόμαστε πραχτικιστές. Κάπου ενδιάμεσα πρέπει να βρούμε την άκρη. Δε θα γίνουμε πολλοί, εάν αυτοί που είμαστε, δεν έχουμε σωστό προσανατολισμό. Και νομίζω ότι υπάρχει ζήτημα προσανατολισμού. Είναι ζήτημα καθοδήγησης και αν τα όργανα δε δουλεύουν την τακτική μας, τη στρατηγική μας, τα ιδεολογικά μέτωπα, μπορεί να τρέχουμε και να σκοτωνόμαστε κι ωστόσο να είμαστε αναποτελεσματικοί πολλές φορές. Υπάρχουν πολλά προβλήματα που βασανίζουν τον κόσμο. Αυτά πρέπει για μας να είναι θέματα προσανατολισμού. Αν δεν τα παλέψεις αυτά, δεν κάνεις κίνημα, δεν μπορεί το Κόμμα να διαμορφώσει συνείδηση στο χώρο του.Δεν μπορείς να πεις άστα αυτά και πάμε παρακάτω, στα εισοδηματικά και στις τιμές των προϊόντων.Εχω την εντύπωση, δε θέλω να το πω αφ' υψηλού, ότι υποφέρουμε όλοι από αυτό. Οτι ενώ λέμε σωστά πράγματα, είμαστε λίγο από τα πάνω ή πέφτουμε στον πολύ πραχτικισμό. Να ένα παράδειγμα: Τσακώνονται οι νομοί για τα ΙΕΚ. Δε θέλω να μπω στην ουσία, αλλά εδώ πρόκειται για επιδότηση της ανεργίας, σύντροφοι. Θα διαμορφώσουν δίκτυα και θα κάνουν τα συνδικάτα και τους δήμους και τους ΕΒΕ, να κάνουν σεμινάρια για τους άνεργους. Ενα θέμα είναι πώς θα το παλέψεις. Θα πρέπει να περπατήσει στη ζωή, άρα πρέπει να είσαι μέσα, εκεί θα πάνε όλοι οι απολυμένοι, αν θέλουμε να μιλήσουμε για δουλιά στους άνεργους.

Εχω την εντύπωση πως η δουλιά μας - κι είναι κρίκος γι' αυτό η ΝΕ - πρέπει να εμπλουτιστεί με τις πραγματικές διαδικασίες που γίνονται μέσα στη ζωή. Κι εκεί θέλει στόχους, κάποιος είπε θέλει σχεδιασμό, αυτό προϋποθέτει επιτελική δουλιά. Δηλαδή πρέπει να δούμε πώς πάει η πολιτική μας στον κόσμο, πώς δένεται με την πείρα, πώς πάει η τακτική μας. Να μην πούμε ότι "δεν έχουμε αποτελέσματα, άρα δεν είναι τίποτα" σύντροφοι, κι ούτε να περιμένουμε άμεσα αποτελέσματα. Μπορούμε να πούμε ότι δουλεύουμε με τρόπο ώστε να έχουμε αποτελέσματα μετά από πέντε χρόνια. Και νομίζω ότι αυτό είναι πρόβλημα καθοδήγησης".

Διάταξη δυνάμεων

"Ενα άλλο ζήτημα. Εγινε μια συζήτηση για τις ΚΟΒ, κλαδικές και συνοικιακές. Και νομίζω ότι εδώ υπάρχει υποκειμενισμός στα στελέχη. Αν ένας είναι υπέρ των συνοικιακών ΚΟΒ, μένει εκεί. Αν άλλος είναι είναι υπέρ των κλαδικών ΚΟΒ μένει εκεί. Νομίζω ότι δεν είναι διατεταγμένες οι δυνάμεις μας με βάση τα μέτωπα πάλης που δίνουμε προτεραιότητα. Και όταν λέμε διάταξη δυνάμεων, δεν εννοούμε μόνο τα μέλη του Κόμματος. Εχουμε γύρω μας ανθρώπους, έχουμε οπαδούς, έχουμε νέες δυνάμεις γύρω μας.Από όλους αυτούς άλλωστε δεν προήλθε η αύξηση των ψήφων μας; Τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι και από νέες ηλικίες. Επόμενα μέσα από παρατάξεις, μέσα από δημοτικές κινήσεις, πρέπει να κάνουμε μια τέτοια διάταξη δυνάμεων.Αυτή δε θα γίνει με ένα γενικό οργανωτικό τρόπο, αλλά θα γίνει π. χ. για την παιδεία, για τα εργοστάσια που κλείνουν, για τους άνεργους. Η με τη δουλιά που κάνουν οι γυναικείοι σύλλογοι στη Δυτική Αθήνα, που έχουν πιάσει το θέμα της ανεργίας των γυναικών και ευρύτερες μορφές απασχόλησης. Γιατί πρέπει από πολλά μέτωπα να χτυπάμε στην εργατική τάξη.Και βέβαια πρέπει να υπάρχουν μέλη του Κόμματος σε έναν τόπο δουλιάς. Ομως, αν δεν υπάρχουν τι θα γίνει; Θα πρέπει να τον κυκλώσουμε απ' αλλού. Εγώ έτσι τουλάχιστον την καταλαβαίνω - αυτό είναι και το πνεύμα της ΚΕ - τη διάταξη δυνάμεων. Διάταξη δυνάμεων θα ρίξεις και από έξω".

Εργατική τάξη και νεολαία

"Κύριο μέτωπό μας πρέπει να είναι η εργατική τάξη και η νεολαία.Πώς θα τους φέρουμε αυτούς στις γραμμές μας; Θα έρθουνε από μόνοι τους επειδή είμαστε ωραίοι; Ε, δε θα έρθουν σύντροφοι. Και νομίζω ότι το θέμα της διάταξης δυνάμεων είναι καίριο ζήτημα. Γιατί κάπου μπορεί να δίνουμε γραμμή αλλά να μην έχουμε ανάλογες δυνάμεις. Ποιος θα την υλοποιήσει αυτή τη γραμμή; Υπάρχουνε οι εργατικές ΚΟΒ, θα πιάσουν γενικότερα προβλήματα της εργατικής τάξης, προβλήματα ειρήνης, παιδείας και αντιμονοπωλιακά και γενικότερα δε θα πάμε μόνο με το άμεσο του χώρου. Υπάρχουν και ορισμένες συνοικιακές ΚΟΒ, οι οποίες επειδή δεν έχουν αντικείμενο, ασχολούνται με εφ' όλης της ύλης, γενικές πολιτικές συζητήσεις. Είναι πολιτική λειτουργία αυτή; Γενικές πολιτικές συζητήσεις και κουπόνια και εξόρμηση και εκλογές, τίποτα άλλο;

Να μη φοβηθούμε λοιπόν σύντροφοι, τη συγκέντρωση δυνάμεων σ' αυτά τα μέτωπα. Θα πάμε συνδικαλιστικά αλλά να έχουμε την ωριμότητα να εξασφαλίσουμε και πιο βαθιά δουλιά ιδεολογικοπολιτική.Αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα. Δηλαδή η εργατική τάξη και η νεολαία εκεί θα συγκεντρωθεί. Η παιδεία είναι κατά τη γνώμη μου μέτωπο πολύ μεγάλης σημασίας. Μπορεί να γίνει κίνημα ταξικό, πολιτικό, αν βάλουμε σωστά τα προβλήματα. Αν βάλουμε επιδερμικά τα ζητήματα, τότε κανένα κίνημα δε ριζοσπαστικοποιείται.Και την ΚΝΕ θα βοηθήσουμε. Τι πάνε στα ΙΕΚ σύντροφοι, εργατόπαιδα, φτηνή εργατική δύναμη, πρέπει να δούμε πώς θα τα κυκλώσουμε αυτά τα μέτωπα.

Απ' όλους τους χώρους πρέπει να περνάμε ορισμένα καθήκοντα ενιαία. Στην πολιτική δουλιά, την ιδεολογική, στη συσπείρωση δυνάμεων, του ιδεολογικού μετώπου και νομίζω ότι είναι καίριο ζήτημα. Ο κόσμος έχει αρχίσει και συνειδητοποιεί και γι' αυτό αποδέχεται το Κόμμα, όχι γιατί φτάσαμε στον κόσμο και τα λέμε ωραία, αλλά γιατί κάτι έπιασε ο κόσμος και τα βλέπει στην πράξη. Αν το δούμε έτσι έχουμε σοβαρές δυνατότητες. Αλλά πρέπει να έχουμε μέτωπα πάλης σε κάθε χώρο ".