Ζω σε πελάγη ευτυχίας! Το θείο πνεύμα των ημερών, μεταμορφωμένο σε Βίσση, Γαρμπή και Ρουβά (κυρίως), κατέλαβε απ' άκρη σ' άκρη το «είναι» μου και τώρα είμαι πλέον έτοιμος να αναφωνήσω μετά της χορωδίας - της αποτελουμένης από τα εκατομμύρια των θεατών των γιορταστικών (!) προγραμμάτων των τηλεοπτικών σταθμών - το ρεφρέν, το βγαλμένο από τα κατάβαθα της λαϊκής σοφίας και του «πολιτισμού»: «Και να 'μου 'να (σ.σ.: Θέλει να πει "να ήμουν") άψυχο σώμα να 'μου 'να, άχρωμο χρώμα να 'μου 'να, στη Γη να μην υπάρχω»!!! (θέμης Αδαμαντίδης, αοιδός).

Φυσικά, σε μια χώρα που η Εργατική Εστία επιχορηγούσε σκυλάδικα και τα βάφτιζε «πολιτιστικά κέντρα» (σ.σ.: τα επιχορηγεί ακόμα;), σε μια χώρα που αναδείχτηκε υπουργός Πολιτισμού ο άνθρωπος που πριν γίνει υπουργός Πολιτισμού αποκαλούσε τους ανθρώπους του Πολιτισμού «κουραμπιέδες και κουραδόμαγκες», σε μια χώρα που οι δισκογραφικές εταιρίες φροντίζουν τα λόγια του Βάρναλη, «η μπαλάντα του κυρ Μέντιου» δηλαδή, να γίνεται πλατινένιος δίσκος, αλλά όχι με τη φωνή του Ξυλούρη, μα με του Σφακιανάκη..., γιατί να έχει πρόβλημα ο κ. Χατζηνικολάου; Δοθείσης της καταστάσεως, πολύ καλά πράττει ο κ. Χατζηνικολάου που μας ξεναγεί στα «φλερτ» της κυρίας Βανδή, πολύ καλά κάνει και ο κ. Καψής που μαζί με κείνο τον γνωστό από τη χούντα, τον κ. Μαστοράκη, μας σερβίρουν τη γαλοπούλα γαρνιρισμένη με τις «Σάκης λάιβ αποκαλύψεις». Διότι, πώς θα νιώσεις ότι είναι Χριστούγεννα άμα δεν ακούσεις ότι ο Σάκης (Ρουβάς) είναι «μονογαμικός»; Ε;

Τα Χριστούγεννα ήρθαν, λοιπόν, και όπου να 'ναι έρχεται και η Πρωτοχρονιά. Αψευδής μάρτυρας τα «γιορταστικά» και κυρίως τα «πολιτιστικά» (!) εδέσματα των τηλεοπτικών σταθμών. Αφού σε μια χώρα που έχει 2,5 εκατομμύρια φτωχούς δεν μπορούν όλοι να πάνε σε κάποιο χιλιόμετρο της Εθνικής Αθηνών-Λαμίας ή στην «παραλιακή» (σ.σ.: εκεί να δεις χριστουγεννιάτικο πνεύμα), ώστε να καταθέσουν τον «νταλκά» τους στα «πολιτιστικά κέντρα», κανονίζει η τηλεόραση να κάνει τους πάντες κοινωνούς αυτού του «πολιτισμού». Και φτηνά. Τόσο φτηνά όσο και η φτήνια του προϊόντος.

Τα υπόλοιπα τα έχει φροντίσει το ΜΕΓΚΑ, ο ΑΝΤ-1, ο ΑΛΦΑ κ.ο.κ. Τούτες οι «νταντάδες» του Γένους, σε απευθείας σύνδεση με τις «μεγάλες πίστες» (σ.σ.: εκεί που δεν παίζει ρόλο η φωνή, η μουσική ή ο στίχος, αλλά αν η είσοδος στο πάλκο θα γίνει με αλεξίπτωτο ή με τουρμπίνα), μπουκώνουν με βλακεία, κατιναριό, ψευτογκλαμουριά έναν ολόκληρο λαό. Εναν λαό που δεν έχει την επιλογή να τους «στείλει» στον... αντίζηλο του Χριστού, γιατί εκτός του ότι του έχουν μαδήσει τις τσέπες, του έχουν μαδήσει και την ψυχή, του έχουν εγκλωβίσει και τη συνείδηση. Και όσο περισσότερο τον ταΐζουν με σκουπίδι, τόσο περισσότερο τον εγκλωβίζουν.

Συνεπώς, συμπλήρωνε ο Μαρξ, για να μπει ημερομηνία λήξης στο (κάθε είδους) άθλιο προϊόν που ταΐζουν τον κόσμο αυτοί οι τηλε-γλυκύτατοι κομφερασιέ του (κάθε είδους) «γαβ-γάβδικου» ρεπερτορίου, πρέπει να εκπληρωθεί μια προϋπόθεση: Να μπει ημερομηνία λήξης στην κοινωνία που έχει για θεμέλιό της την αθλιότητα και που φλομώνει με σκυλίσια τροφή τα εκατομμύρια των ανθρώπων. Των ανθρώπων που αφού πρώτα τους «εξασφαλίζουν» μια «σκυλίσια» ζωή, μετά τους εκπαιδεύουν από πάνω, να δοξολογούν τη σκυλοζωή τους στα σκυλάδικα.