Η επιτυχής έκβαση της απεργίας παρακαταθήκη για τους αυριανούς αγώνες
Η λήξη της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας το βράδυ της Τρίτης 26 Ιούλη, βρήκε την εργατική τάξη να έχει προσθέσει ένα ακόμα ισχυρό εφόδιο στο οπλοστάσιό της. Κι αυτό γιατί η μάχη για την επιτυχία της απεργίας δόθηκε από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, από τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με όρους σύγκρουσης συνολικά με την πολιτική του κεφαλαίου και των πολιτικών υπηρετών του και κερδήθηκε. Η επιτυχία αυτού του αγώνα, η καταδίκη της αντεργατικής πολιτικής του κεφαλαίου από ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους, δεν είναι αποτέλεσμα μιας βδομάδας. Είναι αποτέλεσμα της συνέπειας, της ακούραστης δουλιάς, του αγώνα που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Αυτός ο αγώνας θα ενισχύεται, θα δυναμώνει, θα γιγαντώνεται μέσα από την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ, την αποδυνάμωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, την απομάκρυνση εργατικών δυνάμεων από τα κόμματα της πλουτοκρατίας.
Γ.Δ.
Καθημερινή παρουσία μέσα κι έξω από τους χώρους δουλιάς
Η επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας έρχεται από μακριά. Ερχεται από την καθημερινή παρουσία των ταξικών δυνάμεων έξω και μέσα στους χώρους δουλιάς. Από τον καθημερινό αγώνα για την υπεράσπιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του κάθε εργαζόμενου. Από τις κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, από κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, που οργάνωσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης. Από την υπομονή και την επιμονή στην ανάδειξη των υπαιτίων αυτής της κατάστασης. Από το ίδιο το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που ανοίγει το δρόμο στον αγώνα, στη σύγκρουση, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις αλλαγής της σημερινής μαύρης πραγματικότητας.
Η μάχη δόθηκε κατά μέτωπο κι έφερε αποτέλεσμα
Πριν ακόμα ξημερώσει, την περασμένη Τρίτη, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ πήραν θέσεις μάχης μπροστά στις πύλες των εργοστασίων στα τρόφιμα, στο φάρμακο, στην κλωστοϋφαντουργία, στα γιαπιά, στις ακριβές βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, στις χλιδάτες εισόδους των ξενοδοχείων. Εδωσαν μάχη απέναντι στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση, στον κατασταλτικό μηχανισμό, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ο θερισμός πλούσιος. Εργάτες που παρατάχθηκαν στην περιφρούρηση, ύψωσαν ανάστημα και έδωσαν τη μάχη. Συγκροτημένα συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στην πλατεία Κάνιγγος.
Τρεις γενιές στην πρώτη τη γραμμή
Γύρω στις 9 το πρωί, η Αθήνα άρχισε να γεμίζει με απεργούς. Τα απεργιακά ραντεβού είχαν οριστεί στην Ομόνοια και στην πλ. Βάθης. Εργάτες από κάθε γωνιά της Αθήνας έφταναν στις προσυγκεντρώσεις. Λίγο μετά τις 9, τα πανό υψώθηκαν. Οι πορείες ξεκίνησαν με προορισμό την πλατεία Κάνιγγος. «Ακυρώστε στην πράξη τα αντεργατικά κατασκευάσματα», έγραφε το κεντρικό πανό του ΠΑΜΕ μπροστά στην εξέδρα στην πλ. Κάνιγγος. Παρά τη ζέστη, τα περήφανα γηρατειά, οι απόμαχοι της δουλιάς, μα όχι της ζωής και του αγώνα, βρέθηκαν μαζί με τους εργάτες, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, στην απεργιακή συγκέντρωση. Ολοι μαζί, μια γροθιά, έστειλαν το μήνυμα: «Δε θα περάσει η κατάργηση του 8ωρου, η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η μείωση της υπερωριακής αμοιβής. Ο αγώνας συνεχίζεται!».
Για σταθερή δουλιά ενάντια στη σκλαβιά της «διευθέτησης»
Η πορεία ξεκίνησε. Μπροστά, συγκροτημένα, πλάι - πλάι, σαν ένα σώμα οι οικοδόμοι. Νέα παλικάρια με τα κράνη της δουλιάς στο κεφάλι, αποφασισμένα, περπατούν σε ένα ρυθμό. Τους ακολουθούν οι εργάτες στη βιομηχανία, στον ιδιωτικό τομέα, στο εμπόριο, στον επισιτισμό, στο μέταλλο, στο φάρμακο, στις Τράπεζες, στον κλάδο Τύπου και Χάρτου, στην Κλωστοϋφαντουργία και αλλού. Πιο μπροστά από άλλους, μουσικοί με τα τύμπανά τους δίνουν το ρυθμό: «12ωρο θέλουν τα αφεντικά - φτώχεια και αμορφωσιά για την εργατιά», «Με τις ΓΣΕΕ της πλάτες σφάζουν τους εργάτες». Συνθήματα, που δόνησαν το κέντρο της Αθήνας. «Νεολαία εργατιά - μια φωνή και μια γροθιά», ακούστηκε ακόμα πιο δυνατά. «Σταθερή δουλιά ζητά η εργατιά - η διευθέτησή τους είναι μια σκλαβιά», το μήνυμα - σύνθημα των απεργών - διαδηλωτών.
Τράβηξαν μπροστά, αποφασιστικά!
Ο φόβος της κυβέρνησης και των εντολοδόχων της, μεγάλος. Από την αρχή της Β. Σοφίας είχαν στηθεί κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ. Ολη η Αθήνα ήταν περικυκλωμένη από δυνάμεις καταστολής. Νόμισαν πως μπορούσαν να σταματήσουν την πορεία στο έμπα της Β. Σοφίας. Οτι οι εργάτες θα φοβηθούν. Γελάστηκαν. Οι κορδέλες που δήλωναν την αστυνομική απαγόρευση έγιναν σκόνη. Οι ασφαλίτες που έσπευσαν να πηδήξουν από τα πλαϊνά κάγκελα στο εσωτερικό της διαδήλωσης απομονώθηκαν. Κάτι έχουν μάθει και οι εργάτες μετά από τόσα που έχουν πάθει για το πώς στήνονται οι προβοκάτσιες... Αναλαμβάνουν ρόλο οι «πράσινοι» των «Μέτρων Τάξης», αυτοί με τις φυσούνες που ψεκάζουν κατευθείαν στα μούτρα. Τους γίνεται καθαρό ότι αυτοί που θα κάνουν πίσω δε θα είναι οι εργάτες. Τους δηλώνεται με τον πιο αποφασιστικό τρόπο ότι το αίμα που χύθηκε για την κατάκτηση του 8ωρου, δε θα πάει χαμένο. Η διαδήλωση μετρά ένα ένα τα βήματά της. Κερδίζει το δρόμο. Τα ΜΑΤ αποχωρούν. Ο δρόμος ανοίγει διάπλατα μπροστά στην αποφασιστικότητα των απεργών.
Συνεχίζουμε με κάθε μορφή, με νέες δυνάμεις
«Η εργατική τάξη μπορεί να διεκδικήσει, να αντισταθεί, να ανατρέψει τα μέτρα. Ο αγώνας μας συνεχίζεται και με άλλες δυνάμεις, με άλλες μορφές αγώνα. Τα μέτρα δε θα περάσουν». Η απόφαση αυτή πήρε σάρκα και οστά από την επόμενη της απεργίας. Οι ταξικές δυνάμεις δε λογαριάζουν καλοκαίρι. Οι θυσίες είναι επιβεβλημένες. Και σήμερα και αύριο και μεθαύριο, δίνουν τη μάχη μέσα και έξω από τους χώρους δουλιάς. Ο αγώνας συνεχίζεται, δυναμώνει, γιγαντώνεται.
Κυρίως φύλλο 
Feeds
