Κύριο όπλο μας η κριτική ανάλυση και η αυτοκριτική στην προσπάθειά μας οι προοπτικές μας να είναι πιο εμπεριστατωμένες, πιο τεκμηριωμένες, πιο παραγωγικές, πιο αποδοτικές, πιο αποτελεσματικές.

Είναι μακρύς ο δρόμος που διασχίσαμε κι ακόμα πιο μακρύς αυτός που ξανοίγεται μπροστά μας.

Η φαρέτρα των ιδεολογικών, πολιτικών και μορφωτικών μας εφοδίων πρέπει να είναι όχι μόνο ενισχυμένη, αλλά και να υπερκαλύπτει τις καινούριες απαιτήσεις κι ανάγκες των αγώνων για την ανατροπή των δυσμενών συσχετισμών δυνάμεων.

Πρέπει να είμαστε γερά θωρακισμένοι απέναντι στις νέες προκλήσεις, που θα δημιουργηθούν σε αντιπερισπασμό των δικών μας επιδιώξεων. Μια καινούρια αφετηρία ένα νέο εφαλτήριο είναι - ή πρέπει να είναι - οι Θέσεις της ΚΕ για το 16ο Συνέδριο.

Οδεύουμε προς το 16ο Συνέδριο κι εμείς από την πολυτέλεια της θέσης του απλού στρατιώτη, μπορούμε να τα πούμε, ορθά, κοφτά και σταράτα. Κανένας, όσο ψηλά και να στέκει, δεν είναι πάνω από το Κόμμα. Σε κανέναν δεν είναι παρακαταθήκη ο έντιμος πρότερος βίος. Κάθε μέρα ανοίγονται μπροστά μας νέοι αγώνες και κάθε μέρα κρινόμαστε (και κρίνουμε). Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής και υπεράνω πάσης υποψίας και ελέγχου. Το Κόμμα δεν είναι τσιράκι κανενός, με τις οποιεσδήποτε περγαμηνές του. Ολοι όσοι είμαστε ή περάσαμε από το Κόμμα, έχουμε αφήσει το στίγμα μας είτε αυτό είναι κατάλευκο. Είτε αυτό είναι μουντζουρωμένο. Ολοι εμείς είμαστε ετερόφωτοι και πήραμε το όποιο φως, την όποια λάμψη, την όποια αίγλη από την τεράστια κι εκρηκτική ακτινοβολία του Κόμματος. Το Κόμμα μάς έλουσε με φως, το Κόμμα - φυσικά μέσα από τις δικές μας προσπάθειες - μας ανέδειξε, μας προώθησε και μας πρόβαλε. Τα πρόσωπα φεύγουν, αλλά το Κόμμα μένει. Ας περιορίσουμε λοιπόν τις απαιτήσεις, τις γκρίνιες και τα παράπονα.

Μην πυροβολείτε, λοιπόν, το Κόμμα. Το Κόμμα είναι βροντή και αστραπή. Το Κόμμα βγήκε μέσα από ανεμοστρόβιλους με σπιρούνια στα πόδια και φτερά στις ράχες. Το Κόμμα είναι ιδέα, είναι όραμα, είναι σύμβολο. Το Κόμμα είναι ζωή, προοπτική, δράση. Το Κόμμα είναι αίμα και θυσία. Είναι ιστορία και παράδοση. Είναι συρματόπλεγμα, είναι μπουντρούμι, είναι εξορία, είναι φυλακή, είναι εκτελεστικό απόσπασμα και νιώστε το καλά σύντροφοι. Τα βόλια που εκτοξεύονται γυρίζουν πίσω στην καρδιά.

Εχουμε πια ξεπεράσει την απορία και την πίκρα, του γιατί πρέπει (αναγκαζόμαστε) να γκρεμίζουμε είδωλα. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ενωσης με το μεγαλύτερο προδότη του αιώνα τον Μ. Γκορμπατσόφ που ομολόγησε κυνικά και ξεδιάντροπα: «Στόχος μου ήταν να εξολοθρέψω τον κομμουνισμό», δεν είναι δυστυχώς μακριά.

Ακολούθησαν πολλά φιντάνια απ' το δικό μας χώρο. Φυγάδες, προδότες και ριψάσπιδες με θέσεις υψηλές. Είμαστε υποχρεωμένοι από την ιστορία, να ξεκρεμάσουμε τις εικόνες να προσπεράσουμε και να τραβήξουμε μπροστά στο δρόμο του Μ.Λ. Δε θα διστάσουμε για κανέναν. Η καμπάνα ν' αντηχήσει ηχηρά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα - σύμφωνα με τις ορέξεις του - να περιφέρει την πραμάτεια του σε μικρομάγαζα προσωπικών συμφερόντων. Δεν μπορεί να σ' αγκαλιάζουν οι άσπονδοι φίλοι και εχθροί. Δεν μπορεί να σε παίρνουνε υπό την προστασία τους οι Φαράκοι, ο Κύρκος, ο Ρέππας, το «Καρφί» και η «Αυριανή» και να μην αναρωτηθείς; Τι λάθος έκανα; Δεν μπορεί να λένε κάποιοι αόριστα. «Το Κόμμα δεν πάει καλά ή δεν πάει τόσο καλά», τη στιγμή που οι συνθήκες αλλάζουν στο χειρότερο απ' τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Εντελώς διαφορετικά πράγματα, το πρώτο είναι απαράδεκτο. Το δεύτερο είναι συζητήσιμο. Πάντα υπάρχουν περιθώρια για το καλύτερο. Δεν μπορούν - και πάλι κρούω την καμπάνα - κάποιοι από τα σημερινά στελέχη, εκεί ψηλά στο καλάμι της κομματικής αλαζονείας, να περνούν δίπλα σου και να κάνουν πως δε σε βλέπουν. Να μη σκύβουν το κεφάλι να πουν μια καλημέρα σε απλούς γελαστούς συντρόφους που εκλιπαρούν μια κλίση της κεφαλής τους. Σ' αυτόν τον απλό σύντροφο που μας αγκαλιάζει με την πίστη, την αγνότητα και την αγάπη του, σε κάθε μας εκδήλωση δεν έχουμε το δικαίωμα να τον προσπερνάμε. Αφού είναι η πηγή της δύναμής μας.

Γράφοντας όλα αυτά δεν αναφέρθηκα σχεδόν καθόλου στις Θέσεις. Καταλαβαίνω πολύ καλά την επιτροπή της ΚΕ που ήταν επιφορτισμένη να βγάλει αυτό το βιβλιαράκι, με τα πολλά προβλήματα, με τα πολλά θέματα και τις πολλές απόψεις και θέσεις. Επρεπε να χωρέσουν (να εγκλωβιστούν) και να γίνουν κατανοητά μέσα σε λίγες σειρές.

Ετσι το σοβαρό θέμα του πολιτισμού και ειδικά των Τεχνών και των Γραμμάτων απόμεινε απ' έξω. Δε χώρεσε πουθενά. Δε θέλω να επεκταθώ πολύ. Καταλαβαίνω. Αλλωστε δε νοείται αγωνιστική προοπτική του Κόμματος να μην είναι συνυφασμένη με τον πολιτισμό. Αυτά τα δυο πάνε πακέτο.

Δυστυχώς δε με παίρνει ο χώρος να μιλήσω και για άλλα θέματα που μας καίνε. Η αξιοποίηση του εκλεχτού λογοτεχνικού δυναμικού του Κόμματος μέσα από τις στήλες του «Ρ» και του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού «902». Η ποιοτική και αισθητική καλυτέρευσή τους. Τα δείγματα του «Ρ» είναι ήδη φανερά. Ιδίως ο «Κυριακάτικος» και προπαντός η άνοδος της κυκλοφορίας του.

Σύντροφοι καλημέρα, με ένα «Ρ» στο χέρι. Στο Συνέδριο θα προχωρήσουμε - συνηθισμένοι από μπόρες - με πίστη και αισιοδοξία, βέβαιοι για τη Νίκη.

ΚΟΒ Λογοτεχνών