- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σελίδα 11
  |
23 ΝΟΕΜΒΡΗ 1997 Διακήρυξη της ΚΕ του
ΚΚΕ |
ΤΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ
Το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης είναι η κοινωνικοπολιτική συμμαχία των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων, ομάδων και κομμάτων, που ενδιαφέρονται και θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα έξω από τα σημερινά αδιέξοδα. Πρόκειται για τις δυνάμεις εκείνες που θέλουν να αντιμετωπίσουν και να λύσουν τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Που επιθυμούν να οδηγήσουν τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης προς όφελος του λαού, να την απεγκλωβίσουν και να την απελευθερώσουν από τον θανάσιμο εναγκαλισμό της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, της ασύδοτης εκμετάλλευσης των πολυεθνικών και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου. Είναι το νέο και αντίστοιχο -για τις σημερινές συνθήκες- ΕΑΜ, το μέτωπο των συμμάχων και συναγωνιστών που διαμορφώνουν τις σχέσεις τους μέσα στον παλμό του αγώνα, στο από κοινού διαμορφωμένο πρόγραμμα πάλης και στις κοινές ευθύνες και υποχρεώσεις.
Η οικοδόμηση του μετώπου ακουμπάει γερά στη σημερινή πραγματικότητα, στην ίδια τη ζωή. Ακουμπάει στην πλούσια, δόκιμη πείρα του αγώνα μας από αντίστοιχες συμμαχίες. Θα θεμελιωθεί στην ταξική πάλη και θα αποτελέσει το επιστέγασμα της αναγκαίας, για το σκοπό αυτόν, ταξικής και πολιτικής ωρίμανσης των εργαζομένων, του εργατικού και του λαϊκού κινήματος γενικότερα.
Ηδη καθημερινά πραγματοποιείται η διαδικασία αυτής της ωρίμανσης, καθώς οξύνονται και πληθαίνουν τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και εντείνονται οι αγώνες των εργαζομένων. Καθώς οι εργαζόμενοι ανακαλύπτουν την ανάγκη του συντονισμού και της συμπαράταξης απέναντι στον κοινό ταξικό εχθρό. Καθώς ανακαλύπτουν την κοινή αιτία των προβλημάτων και διαπιστώνουν, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξάλειψή της είναι η αποφασιστική αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, που θα οδηγήσει στην αλλαγή της εξουσίας. Η συνεπής στάση του ΚΚΕ εκτιμάται στη συνείδηση των εργαζομένων που πυκνώνουν τις γραμμές του και ενισχύουν τον πρωτοποριακό και αναντικατάστατο ενωτικό ρόλο του.
Η πρόταση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου απευθύνεται πρώτα και κύρια στην εργατική τάξη, πάντα πρωτοπόρα και οπωσδήποτε ασυμφιλίωτη με τον καπιταλισμό. Ταυτόχρονα όμως απευθύνεται και στους άλλους εργαζομένους της πόλης και της υπαίθρου, στη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Σε όλους όσους στενάζουν μέσα στη σημερινή κατάσταση της χώρας και συμπαρασύρονται στην ολισθηρή πορεία της. Τα δικά τους αιτήματα, οι δικές τους ελπίδες και οράματα συμπυκνώνονται στο περιεχόμενο και στους στόχους του Μετώπου.
Η οικοδόμηση του Μετώπου και, πολύ περισσότερο, η υλοποίηση των στόχων του, απαιτεί τη δική τους ενεργητική και αποφασιστική συμμετοχή, σε όλα τα στάδια και τις φάσεις της αγωνιστικής αυτής πορείας. Οι άνθρωποι του μόχθου, αλλά και οι αγωνιστές της επιστήμης και του πολιτισμού, με την ενεργητική τους συμμετοχή και με τον έλεγχό τους, μπορούν να εγγυηθούν την αποτελεσματική και συνεπή πορεία του Μετώπου. Μπορούν να εγγυηθούν τη συνέπεια λόγων και έργων, αλλά και την αποφυγή ή διόρθωση πιθανών σφαλμάτων. Το ΚΚΕ, που αγωνίζεται με πάθος για την οικοδόμηση και την πρόοδο των σκοπών του Μετώπου, φιλοδοξεί να αποτελέσει το στυλοβάτη της μεγάλης αυτής συμμαχίας, που, με τη δράση της, δεν θα κατοχυρώνει μόνο την επιρροή της, αλλά και θα εξασφαλίζει την ύπαρξη και την αξιοποίηση όλων των αναγκαίων εφεδρειών.
Είναι η διαφορετική, ρεαλιστική και αναγκαία πρόταση πάλης
Η πρόταση του ΚΚΕ για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης στη προοπτική του σοσιαλισμού συνιστά μιαν ολότελα διαφορετική, ενωτική, ταξική και παλλαϊκή, πατριωτική αλλά και βαθιά διεθνιστική, σύγχρονη και ρεαλιστική διέξοδο στα σημερινά αδιέξοδα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος. Οχι μόνο των εργαζομένων, αλλά και κάθε πολιτικού σχηματισμού που θα ήθελε να απαντήσει ουσιαστικά και από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων στις προκλήσεις της εποχής. Η πρόταση πάλης και προοπτικής που προβάλλει το ΚΚΕ είναι ρεαλιστική, γιατί είναι δίκαιη, αντικειμενικά δυνατή και ιστορικά αναγκαία.
Συσπειρώνει στη βάση των αντικειμενικών της συμφερόντων τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, με πρώτη την εργατική τάξη, ενάντια σε μια μικρή μειοψηφία, το μεγάλο - ιδιαίτερα το πολυεθνικό - κεφάλαιο. Συσπειρώνει και κινητοποιεί όλους όσοι παράγουν τον πλούτο της χώρας μας, αυτούς που μπορούν να καθορίσουν το σήμερα και το αύριο και αποτελούν κινητήριο μοχλό των εξελίξεων.
Στηρίζεται στο δρόμο της λαϊκής ενότητας και του αγώνα και όχι σε ψεύτικες λύσεις από φωτισμένες τάχα ηγεσίες. Πατάει σταθερά πάνω στον ίδιο το χαρακτήρα του καπιταλισμού, που έχει προ πολλού εξαντλήσει τον ιστορικό του ρόλο. Οι αγεφύρωτες αντιθέσεις του θα βρούν λύση μόνο σε ένα καινούργιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ριζοσπαστική και σύγχρονη, γιατί δίνει ουσιαστικές απαντήσεις και διεξόδους στα σημερινά προβλήματα των εργαζομένων και της χώρας. Δεν περιορίζεται στην αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης και διαχείρισης του συστήματος. Αποσκοπεί στην ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, στην αλλαγή της πολιτικής εξουσίας. Η αντικαπιταλιστική της κατεύθυνση τη φέρνει σε σύγκρουση με το παλιό, που αντιπροσωπεύεται από το καπιταλιστικό σύστημα και μάλιστα, με τον πιο αυθεντικό, παρασιτικό και αντιδραστικό εκπρόσωπό του, την πλουτοκρατική ολιγαρχία.
Η πρόταση του ΚΚΕ φέρνει στο προσκήνιο των εξελίξεων την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, τις μόνες κοινωνικές δυνάμεις που έχουν τη δύναμη να ανοίξουν τους δρόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Περιέχει την προοπτική του σοσιαλισμού, της μοναδικής, νομοτελειακής και ριζικής διεξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Αυτήν ακριβώς την προοπτική φοβούνται και θέλουν να αποτρέψουν οι δυνάμεις που κυριαρχούν σήμερα στο πολιτικό σκηνικό. Αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία βασικά κινούνται οι ποικίλες θεωρίες που προβάλλονται και οι διεργασίες που αφορούν την «κοινωνική και ταξική συναίνεση», καθώς και οι άλλες περί «κεντροδεξιάς» και «κεντροαριστεράς». Παρά τις μεταξύ τους επιμέρους διαφορές, όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα κινούνται και συγκρούονται μεταξύ τους στο έδαφος της διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν αμφισβητούν ούτε στο ελάχιστο το ιμπεριαλιστικό σύστημα εξάρτησης και το «μονόδρομο» της προσαρμογής και της υποταγής στη «Νέα Τάξη» πραγμάτων. Σε τελευταία ανάλυση υπηρετούν τη διάσωση και παράταση ζωής του τελευταίου εκμεταλλευτικού συστήματος, προτείνοντας τις ανώδυνες για τον καπιταλισμό λύσεις ενός ψευδεπίγραφου «εκσυγχρονισμού» -στην πραγματικότητα, αναπαλαίωσης - που θα λειτουργήσει ως εξωραϊσμός του, αναγκαίος για τον κατευνασμό των λαϊκών αντιδράσεων.
Τα άλλα κόμματα προβάλλουν, για μιαν ακόμη φορά, τεχνητές διαχωριστικές γραμμές και διλήμματα. Επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζομένους, να τους χειραγωγήσουν και να αποτρέψουν τη διαμόρφωση των λαϊκών κοινωνικοπολιτικών συσπειρώσεων και μετώπων πάλης, που μπορούν να αμφισβητήσουν το σημερινό κατεστημένο και να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες γι' αυτό ρήξεις και εξελίξεις.
Το ΚΚΕ δεν παραγνωρίζει τα υπαρκτά, πολλά και οξυμένα σήμερα λαϊκά προβλήματα και τους δυσμενείς συσχετισμούς δύναμης. Παλεύει καθημερινά με όλες του τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, για την ενίσχυση των διεκδικητικών αγώνων και της αντίστασης των εργαζομένων.
Ομως ένας αγώνας μονόπλευρα αμυντικός, που θέτει περιορισμένους στόχους, δεν δίνει διέξοδο, δεν ενεργοποιεί μακροπρόθεσμα τις μάζες, δεν τις εφοδιάζει με οράματα που κινητοποιούν. Σήμερα η ίδια η κατάσταση πραγμάτων καθιστά ώριμη και αναγκαία την άρνηση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και των πολιτικών του εκπροσώπων, διαχειριστών και συνδιαχειριστών.
Απέναντι στην επέλαση της άρχουσας τάξης για να καταργηθούν κατακτήσεις και δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες από τους εργαζομένους, πρέπει να ορθωθεί μια εργατική - λαϊκή αντεπίθεση. Ενας αγώνας που θα περικλείει συνολικότερες ρήξεις με τις δομές του συστήματος, μια διεκδίκηση ριζικών πολιτικών αλλαγών. Η έκβαση μιας τέτοιας πάλης θα είναι νομοτελειακά η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Μια τέτοια προοπτική μπορεί να δώσει ελπίδα ότι θα ανασχεθούν οι ακόμα δεινότερες εξελίξεις που κυοφορεί η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.
Η συγκρότηση του Μετώπου αποτελεί άμεσο πολιτικό καθήκον και στόχο για όλους εκείνους που θέλουν να αντιταχθούν αποφασιστικά στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό, καθώς και στους εγχώριους διαχειριστές τους. Είναι ένα επείγον καθήκον τόσο για τους κομμουνιστές, που έχουν στόχο τους το σοσιαλισμό, όσο και για όλους εκείνους που θέλουν να ανακόψουν τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και τη βαρβαρότητά της.
Ολοι αυτοί μπορούν να ενωθούν μέσα στο Μέτωπο. Ο αγώνας του θα καταδείξει και θα πείσει ότι η αλλαγή που χρειάζεται ο πολύπαθος τόπος μας είναι ριζική. Η συγκρότηση του Μετώπου θα δώσει τη δυνατότητα να δοκιμάσει ο λαός τις δυνάμεις του, βαδίζοντας στο μόνο δρόμο που του δίνει προοπτική και μέλλον.
Σελίδα 11
