Σήμερα αναμένεται συνάντηση με τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο αναφέρθηκε σε «περιβάλλον πολύ καλύτερο από αυτό του περασμένου καλοκαιριού (στις σχέσεις με την Τουρκία)», ευχήθηκε μια καλή συνάντηση με τον Τσαβούσογλου και πρόσθεσε: «Ας δούμε λοιπόν αν θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τη δυναμική (στις ευρω-τουρκικές σχέσεις). Είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσουμε». Αύριο, ο Τσαβούσογλου θα συναντήσει τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, και την επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που με τη σειρά τους την επόμενη βδομάδα θα βρεθούν στην Τουρκία για να συναντήσουν και τον Πρόεδρό της, Ρ. Τ. Ερντογάν.

Σύμφωνα με εκτενή ρεπορτάζ, στις συναντήσεις αυτές η Αγκυρα θα προτάξει την επικαιροποίηση της Συμφωνίας του 2016 για το Μεταναστευτικό αλλά και την προετοιμασία μιας «πολυμερούς Διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο» (στην οποία επιμένει να πάρει μέρος επίσημα και το ψευδοκράτος). Ως μέρος του ευρύτερου παζαριού, ασφαλώς, θα εξεταστούν ο νέος γύρος των διερευνητικών συνομιλιών Ελλάδας - Τουρκίας (25/1) και η επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, με την 5μερή Διάσκεψη που ετοιμάζεται το Φλεβάρη, με παλιές και νέες λύσεις διχοτόμησης στο τραπέζι.

Στο μεταξύ, ενδεικτικές των πολύπλευρων ευρω-τουρκικών σχέσεων είναι οι δηλώσεις του Ισπανού πρωθυπουργού, Πέδρο Σάντσες, ο οποίος, λίγες μέρες μετά την επίσημη επίσκεψη Τσαβούσογλου στη Μαδρίτη, είπε μιλώντας σε συνάντηση πρέσβεων στη Μαδρίτη ότι η χώρα του θα ήθελε να ενισχύσει τις σχέσεις με την Τουρκία και ότι μέσα στο 2021 θα οργανώσει μία διμερή συνάντηση σε αυτήν την κατεύθυνση. Αποκαλώντας και αυτός την Τουρκία «στρατηγικό εταίρο της ΕΕ και σύμμαχο στο ΝΑΤΟ», ο Σάντσες τόνισε ότι η Μαδρίτη στηρίζει την πραγματοποίηση «εποικοδομητικού διαλόγου με την Τουρκία». Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Σάντσες περιλαμβανόταν σε εκείνους που εναντιώθηκαν σημαντικά στην επιβολή σοβαρών κυρώσεων κατά της Τουρκίας κατά τη Σύνοδο της ΕΕ το Δεκέμβρη.

Σε ό,τι αφορά τις συνομιλίες με την Ελλάδα, σε δηλώσεις του ο Μ. Τσαβούσογλου έσπευσε να επαναλάβει ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να επηρεάζεται από άλλες χώρες και να κάνει οπουδήποτε θέλει ασκήσεις και οποιαδήποτε άλλα βήματα, σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχουμε μόνο ατύχημα αλλά θα κάνουμε αυτό που πρέπει».

Δείχνοντας ότι η τουρκική αστική τάξη προσέρχεται στο ιμπεριαλιστικό παζάρι με όλες τις διεκδικήσεις της, επανήλθε στο Καστελόριζο, επιμένοντας ότι «η Ελλάδα διεκδικεί θαλάσσιο χώρο άδικο, σε ένα νησί με απόσταση 2 χιλιομέτρων από την Τουρκία», ενώ υποστήριξε ότι «η μειονότητα στη Θράκη πρέπει να ονομάζονται Τούρκοι». Ακόμα, απαντώντας σε ερώτηση για το περιεχόμενο που θα έχουν οι διερευνητικές, είπε ότι «δεν ξέρω γιατί η Ελλάδα είπε πως θα συζητήσουμε μόνο θέματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας ή ζητήματα που σχετίζονται με την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά αν αυτό ισχύει, δεν είναι μια σωστή προσέγγιση».

Στο μεταξύ, αξίζει να σημειωθεί πως ενόψει της επανέναρξης των διερευνητικών τη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη, όπου και μεταβαίνει η διαπραγματευτική ομάδα με επικεφαλής τον πρέσβη ε.τ. Π. Αποστολίδη, ο οποίος είχε ηγηθεί της ομάδας και σε προηγούμενους τέτοιους γύρους, και την ώρα που η κυβέρνηση επιμένει ότι συζητά μόνο υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, δημοσιεύματα ανασύρουν παλαιότερες δηλώσεις του πρέσβη (στις 30/5/17, στην εκπομπή του Αλ. Παπαχελά «Ιστορίες»), όπου έλεγε πως «οι διερευνητικές δεν αφορούν την διαπραγμάτευση της υφαλοκρηπίδας όπως νομίζουνε πολλοί. Αφορούν τα προκαταρκτικά θέματα. Και το κύριο προκαταρκτικό θέμα είναι το εύρος των χωρικών υδάτων. Επομένως επί αυτού έχουν γίνει κατά καιρούς προσπάθειες. Κάθε πλευρά έχει κάνει τα δικά της χαρτιά. Δεν έχει καταλήξει το πράγμα. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Παρόλο ότι έγιναν προσπάθειες. Πιστεύω, χάθηκε μια ευκαιρία μετά το 2003 όταν ήταν ζεστά τα πράγματα. Η Τουρκία ήθελε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Οταν τραβάνε τέτοιες συνομιλίες επί πολλά χρόνια μετά αρχίζουν όλοι να αμφιβάλλουν αν ποτέ θα καταλήξουν».

Την ίδια στιγμή, χαρακτηριστικές του περίπλοκου παζαριού με την Τουρκία είναι οι δηλώσεις που έκανε καταθέτοντας στη Γερουσία ο υποψήφιος για τη θέση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν, ο οποίος απαντώντας σε προβληματισμούς σχετικά με επιλογές της Αγκυρας είπε ότι «σε τελική ανάλυση η Τουρκία είναι μία σύμμαχος χώρα, η οποία τοποθετείται σε πολλές περιπτώσεις με τρόπο που δεν αρμόζει σε σύμμαχο», αλλά ξεκαθάρισε ότι «αυτό αποτελεί μία πολύ ουσιαστική πρόκληση για μας και είμαστε ξεκάθαροι γι' αυτό». Μέσα στο ίδιο πλαίσιο ο Μπλίνκεν σημείωσε ότι «βλέποντας τις κυρώσεις CAATSA, αυτό που έχει κάνει η Τουρκία ως σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, να προμηθευτεί "S-400", είναι απαράδεκτο. Η ιδέα ότι ένας λεγόμενος στρατηγικός εταίρος μας θα είναι ευθυγραμμισμένος με τον μεγαλύτερο στρατηγικό μας ανταγωνιστή δεν είναι αποδεκτή. Θα χρειαστεί να δούμε το αποτέλεσμα που θα έχουν οι υπάρχουσες κυρώσεις και να προσδιορίσουμε αν θα χρειαστεί να γίνει κάτι περισσότερο».

Από τη μεριά της Τουρκίας αξίζει να καταγραφεί το άρθρο στη φιλοκυβερνητική «Σαμπάχ», η οποία υπενθύμιζε ακόμα και προεκλογικά σχόλια Μπάιντεν που είχε ταχθεί υπέρ μιας κυβερνητικής αλλαγής στην Τουρκία, ξεχώριζε ωστόσο ότι «βασική προτεραιότητα του Μπάιντεν θα είναι να ενώσει τους δημοκρατικούς του συμμάχους σε Ευρώπη και Ασία ενάντια στην Κίνα» και με βάση τον στόχο αυτό διατύπωνε προσδοκίες του τουρκικού κεφαλαίου ως εξής: «Η Ουάσιγκτον είναι αρκετά έμπειρη για να καταλάβει ότι τέτοιες πολιτικές αποφάσεις δεν παράγουν αποτελέσματα αν δεν ληφθούν υπόψη τα γεωπολιτικά συμφέροντα των συμμάχων των Αμερικανών...».

Ενώ στη συνέχεια σημείωνε «δύο επιλογές» για την κυβέρνηση Μπάιντεν: Να δεσμευτεί σε μια διπλωματία «επιπέδου ηγετών» με τον Ερντογάν και να απομονώσει πεδία διαφωνιών, ξεκινώντας από τους «S-400», περίπτωση στην οποία «Τουρκία και ΗΠΑ θα έκαναν νέα αρχή στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στη Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα και τον Καύκασο. Αυτή η επιλογή οδηγεί σε στενή συνεργασία ως προς την προώθηση της σταθερότητας και την εξισορρόπηση της Ρωσίας...». Η άλλη επιλογή συνεπάγεται «οι αντιπαλότητες της Τουρκίας με τη διοίκηση Μπάιντεν να είναι αυτές που θα δώσουν τον τόνο... αυτή η επιλογή οδηγεί στην αποτυχία. Οι ΗΠΑ, που δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν ούτε μια αυταρχική κυβέρνηση με εισβολή, δεν χρειάζεται να χάσουν την Τουρκία, έναν σημαντικό δυτικό σύμμαχο. Αντιθέτως, αυτό που εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των πλευρών είναι μια επανεκκίνηση στις σχέσεις με την Τουρκία ως προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ».