Πάνω από τρεις βδομάδες έχουν περάσει από τότε που οι ισχυρές σεισμικές δονήσεις, έως και 6,3 Ρίχτερ, και οι εκατοντάδες μετασεισμοί αναστάτωσαν τον νομό της Λάρισας και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας και εκατοντάδες οικογένειες αγωνιούν για το πώς θα ορθοποδήσουν, αφού πέρα από τις μεγάλες ζημιές, διαπιστώνουν την ανεπάρκεια αλλά και τις μεγάλες καθυστερήσεις σε ό,τι αφορά ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης που τους υποσχέθηκε η κυβέρνηση.

Καθώς προχωράει ο δευτεροβάθμιος έλεγχος, διάχυτη είναι η αγανάκτηση των κατοίκων που βλέπουν πως ενώ τα σπίτια τους είχαν χαρακτηριστεί προσωρινά μη κατοικήσιμα, ξαφνικά κρίνονται κατοικήσιμα και ταυτόχρονα μειώνονται οι προβλεπόμενες αποζημιώσεις.

Οι οικίσκοι και τα τροχόσπιτα δεν επαρκούν για όλους, αναγκάζοντας εκατοντάδες οικογένειες να συνεχίζουν τη διαμονή τους σε σκηνές, σπίτια συγγενών, ξενοδοχεία. Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται πιο έντονα στα χωριά της Ελασσόνας, όπως το Μεσοχώρι. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα ο πρωτοβάθμιος έλεγχος σπιτιών.

Αλλά και όσοι έχουν καταφέρει να μείνουν προσωρινά σε ένα τροχόσπιτο ή έναν οικίσκο, διαπιστώνουν πως πολλοί από αυτούς δεν έχουν επαρκή θέρμανση. Αλλοι δεν έχουν καταφέρει ακόμα να κάνουν ένα μπάνιο, δυσκολεύονται να μαγειρέψουν αφού δεν έχουν κουζίνες και συνεχίζουν να εξυπηρετούνται στα συσσίτια που στήνονται στους καταυλισμούς.

Αλλά και η διαμονή σε ξενοδοχεία ή σε σπίτια στις πόλεις δεν εξυπηρετεί εκατοντάδες αγρότες και κτηνοτρόφους, που πρέπει να μένουν στα χωριά τους για να μπορούν να απασχολούνται στις καθημερινές εργασίες στα χωράφια ή στους στάβλους.

Κι από πάνω, οι σεισμόπληκτοι όλη την προηγούμενη βδομάδα είχαν να αντιμετωπίσουν τις αλλεπάλληλες βροχοπτώσεις και τις χαμηλές θερμοκρασίες, που έκαναν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή στις σκηνές.

Την έντονη ανησυχία των πληγέντων ότι θα μείνουν ξεκρέμαστοι προκαλεί και το γεγονός ότι οι διαδικασίες αποκατάστασης και αποζημίωσης προχωράνε με ρυθμούς χελώνας, ενώ ακόμη και τα 600 ευρώ για τις πρώτες ανάγκες δίνονται με το σταγονόμετρο. Τον φόβο τους ενισχύει η πείρα της πρόσφατης καταστροφής στην Καρδίτσα, όπου οι πλημμυροπαθείς ακόμα είναι στο «περίμενε».

Ταυτόχρονα, με οργή και αγανάκτηση πλημμυρίζουν το λαό της περιοχής οι μεγάλες ζημιές που έχουν υποστεί δεκάδες σχολεία, ακόμα και μέσα στην πόλη της Λάρισας, με αποτέλεσμα να τίθεται σοβαρό πρόβλημα για το πού θα κάνουν μάθημα χιλιάδες μαθητές, όταν ανοίξουν ξανά.

Μαζί με τα παραπάνω, είναι προκλητική - εκ μέρους της κυβέρνησης - η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την υλοποίηση έργων αντισεισμικής θωράκισης, όπως επίσης και για την αποκατάσταση ζημιών στις γεωτρήσεις, στο αρδευτικό δίκτυο.

Οι πληγέντες κάτοικοι της Θεσσαλίας έναν δρόμο έχουν για να ορθοποδήσουν, να προστατέψουν τη ζωή τους: Τη συλλογική διεκδίκηση και δράση, την οργάνωση και πάλη μέσα από τους συλλογικούς τους φορείς και Επιτροπές Αγώνα, διεκδικώντας:

• Να δοθεί έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ σε όλους τους σεισμόπληκτους.
• Να αποζημιωθούν στο 100% οι ζημιές και το κόστος ανοικοδόμησης των κατοικιών και επαγγελματικών χώρων που έχουν πληγεί, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να δοθεί αποζημίωση στο 100% για τον εξοπλισμό, τα εμπορεύματα και τις ζημιές επαγγελματιών και γεωργοκτηνοτρόφων.
• Να ανοίξει η πλατφόρμα για την υποβολή αιτήσεων για επιδότηση ενοικίου.
• Να ανασταλούν όλες οι φορολογικές, ασφαλιστικές υποχρεώσεις και άλλες οφειλές για τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους μικροεπαγγελματίες, να διαγραφούν χρέη και χαράτσια που δημιουργούνται αυτήν την περίοδο.
• Να εξασφαλιστούν κτιριακές υποδομές για τα σχολεία που κρίνονται ακατάλληλα μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες επισκευής τους ή ανέγερσης καινούριων και να μοριοδοτηθούν όλοι οι μαθητές των σεισμόπληκτων περιοχών που θα δώσουν εξετάσεις για εισαγωγή σε πανεπιστήμια.
• Αμεση ενίσχυση των Κέντρων Υγείας της περιοχής. Να δοθεί προτεραιότητα στους εμβολιασμούς κατά της COVID-19 στους πληγέντες.
• Μέτρα αντισεισμικής θωράκισης της περιοχής.

Οι πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης με το σύνθημα «Κανένας μόνος του», δεκάδων σωματείων, Αγροτικών Συλλόγων, μαζικών φορέων από όλη τη χώρα δίνουν κουράγιο, συμβάλλουν στην πραγματική ανακούφιση, αποτελούν βασικό όρο ώστε οι πληγέντες να μείνουν όρθιοι, να καλλιεργηθεί η αξία της οργανωμένης, συλλογικής δράσης.