Στο προηγούμενο Συνέδριο είχαμε εκτιμήσει τη μεγάλη σημασία της παρέμβασής μας στις νέες φοιτήτριες, αφού ως νέες γυναίκες είναι το μέλλον του κινήματός μας, αλλά και δεδομένου ότι καθημερινά μέσα από τις σχολές τους έρχονται σε επαφή με ανορθολογικές θεωρίες σχετικά με το φύλο, με τη φύση του γυναικείου ζητήματος.

Ετσι, παραδείγματος χάριν, η «ισότητα» που προωθεί η Επιτροπή Φύλου του ΑΠΘ εξαντλείται στη χρήση της γλώσσας στα έγγραφα, που πρέπει να γράφουν «επιστημόνισσες» και όχι «επιστήμονες». Την ίδια ώρα, υπερδιπλασιάζονται τα τροφεία στον παιδικό σταθμό του Πανεπιστημίου. Και οι νέες επιστημόνισσες δουλεύουν με «μπλοκάκι», δηλαδή με μηδέν δικαιώματα στη μητρότητα. Πώς μπορεί να στηριχτεί η ισότιμη συμμετοχή των επιστημονισσών, λοιπόν, στην πρόοδο και την ανάπτυξη της επιστήμης;

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δώσαμε τη μάχη για να συναντηθούμε με τις νέες φοιτήτριες και μετρήσαμε βήματα που μας γεμίζουν αισιοδοξία, γιατί έδειξαν δυνατότητες να δυναμώσει ακόμη περισσότερο αυτή η δουλειά.

Αρχικά, κάναμε προσπάθειες να προσεγγίσουμε νέες φοιτήτριες στο πλαίσιο της αντίστοιχης καμπάνιας της ΟΓΕ. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήσαμε συνάντηση με φοιτήτριες - μέλη των Συλλόγων και Ομάδων της Θεσσαλονίκης, για να δώσουμε το πλαίσιο της αντιπαράθεσής μας με τις βασικές φεμινιστικές αντιλήψεις, να δώσουμε τη δική μας οπτική για το γυναικείο ζήτημα, να συζητήσουμε για τα ιδιαίτερα προβλήματα των φοιτητριών, να πιάσουμε κάποια ιδιαίτερα ζητήματα ανά κλάδο, για παράδειγμα στις εκπαιδευτικές σχολές τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζουν αύριο ως αναπληρώτριες. Τα δειλά αυτά βήματα συνεχίστηκαν.

Ολα τα παραπάνω βοήθησαν να ανοίξει η συζήτηση και να έρθουμε σε επαφή με νέες φοιτήτριες, ενώ μετρήσαμε και νέες εγγραφές φοιτητριών στους Συλλόγους και τις Ομάδες μας. Η δουλειά αυτή πήρε νέα ώθηση μετά τις αποκαλύψεις για τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης σε διάφορους χώρους, όπως και στο ΑΠΘ, ζήτημα το οποίο ευαισθητοποίησε ιδιαίτερα και κινητοποίησε. Ολη αυτή η δραστηριότητα οδήγησε στη δημιουργία της ομάδας φοιτητριών ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ «Ειρήνη Γκίνη», με την οποία επιδιώξαμε επαφή και συμπόρευση. Η ομάδα αυτή, η οποία ανέπτυξε και αναπτύσσει πλούσια δράση, μας κάλεσε σε διάφορες συσκέψεις και εκδηλώσεις, προκειμένου να αναπτύξουμε τις θέσεις μας, να συμπορευτούμε στους αγώνες. Σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες συναντήσαμε μεγάλο ενδιαφέρον και όρεξη από τις νέες κοπέλες, έγιναν πολλές ερωτήσεις, αναπτύχθηκαν προβληματισμοί.