Από την Παρασκευή, όπως καταγγέλλουν ενεργοί πολίτες που έχουν συστήσει επιτροπή για την αποτροπή κατασκευής του μουσείου στου Μακρυγιάννη, «εισέβαλαν στον αρχαιολογικό χώρο ισχυρά σκαπτικά μηχανήματα (κομπρεσέρ), τα οποία καταστρέφουν σε εκτεταμένες περιοχές, τα ανευρεθέντα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα».
Η εικόνα αυτή είναι προφανώς τελείως διαφορετική από αυτή που ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο πρόσφατα, σύμφωνα με την οποία, λόγω της μείωσης κατά δύο τρίτα του αριθμού των πασσάλων που θα έπεφταν στην «κίτρινη ζώνη» του αρχαιολογικού χώρου, δηλαδή στη ζώνη που τα ευρήματα ή θα διατηρούνταν σε κατάχωση ή θα καταστρέφονταν, τελικά, σύμφωνα πάντα με τη «λύση» των μελετητών, τα αρχαία σε εκείνο το σημείο θα καταχώνονταν. Βέβαια, είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως ένας χώρος που βρίθει σημαντικότατων αρχαιοτήτων όλων σχεδόν των εποχών θα έμενε αλώβητος από την τσιμεντένια κατασκευή. Σε οποιαδήποτε ανάλογη, αρχαιολογικά, περίπτωση, δε θα επιτρεπόταν να στηθεί ούτε αντίσκηνο... Στην προκειμένη, όμως, περίπτωση, ό,τι απέμεινε από το ιστορικό κέντρο της Αθήνας «ζυγίζει» λιγότερο για την κυβέρνηση μπροστά στη νέα «μεγάλη ιδέα» του 2004.
Η επιτροπή των πολιτών χαρακτηρίζει «πρόκληση προς το δημόσιο αίσθημα» τη «σπουδή με την οποία ενεργεί ο Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης, με την έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, χωρίς την προηγούμενη δημόσια ανακοίνωση της αξίας και της σημασίας των ευρημάτων αυτών, τα οποία παλαιότερα δεν είχε διαστάσει να αποδεχτεί ότι είναι εξαιρετικής αξίας».
«Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την αυθαιρεσία, ζητάμε να σταματήσουν άμεσα οι εργασίες αυτές και επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμη ενέργεια προς την κατεύθυνση αυτή» καταλήγει η ανακοίνωση.