Ο Γαλιλαίος, ο Μπρεχτ και η ανάπτυξη που σκοτώνει
Αν και εξαναγκάστηκε από τους ιεροεξεταστές να την απαρνηθεί, βγαίνοντας από την Ιερά Εξέταση, ψιθύρισε για τη Γη αυτό που πραγματικά πίστευε: «Κι όμως κινείται!».
Ούτε η σκοτεινή και άγρια εποχή που ζούμε, ανέχεται τις ελεύθερες φωνές και όσους δεν υποτάσσονται στους ιερούς κανόνες του κέρδους.
Και αυτή η εποχή εξυπηρετείται μόνο από τους... ενσωματωμένους, τους υπάκουους και τους εξοικειωμένους με την αδικία, τον πόλεμο, τη βία, την τυραννία, τη λατρεία του χρήματος, τη φτωχοποίηση, την εκμετάλλευση.
Πάλι ένας άλλος σύγχρονος σκοταδισμός καταδικάζει οτιδήποτε μπορεί να κάνει τα θεμέλια του απάνθρωπου συστήματος να τρίξουν. Στην απόλυτη δικτατορία του καπιταλισμού σε όλες τις φάσεις της ζωής μας, το σύστημα δεν σηκώνει «αντιρρήσεις» και καινοτομίες, εκτός αν αυτές φέρνουν χρήμα και οδηγούν στον έναν και μοναδικό στόχο, στο κέρδος.
Ετσι κι ενώ όλοι καθημερινά γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί, η κυβέρνηση της ΝΔ, κάνοντας πάρτι για τους ρυθμούς μιας «μαϊμού ανάπτυξης», προσπαθεί να μας πείσει ότι η Γη είναι επίπεδη και ότι ζούμε σε ένα ρόδινο κι ανέφελο σύμπαν. Μόνο που στο σύμπαν αυτό, η «ανάπτυξη» που κυριαρχεί, είναι καταστροφική και για τον άνθρωπο και για τη φύση. Είναι η επικίνδυνη «ανάπτυξη» της βαρβαρότητας, της υποτέλειας και της ελεημοσύνης!
Eurokinissi |
Δεν είναι λοιπόν ...ακίνητη η Γη!
Ο Μπρεχτ, που γεννήθηκε σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου το 1898, έλεγε: «Τι ωφελεί να γράψει κανείς κάτι θαρραλέο, απ' όπου να βγαίνει πως η κατάσταση που βρισκόμαστε είναι βάρβαρη, αν δεν φαίνεται ξεκάθαρα για ποιον λόγο φτάσαμε σ' αυτήν την κατάσταση;».
Πλέον έχουν φανερωθεί όλοι οι δρόμοι που μας οδήγησαν εδώ. Εχουν αποκαλυφθεί όλα τα ψέματα και τα παραμύθια της ΕΕ περί «σύγκλισης», «ευημερίας», «εξασφάλισης δικαιωμάτων» που θα προσέφερε τάχα η συμμετοχή σε αυτήν. Πίσω από κάθε απόφαση και μέτρο της βρισκόταν, βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα μόνο η εκμετάλλευση και η απανθρωπιά.
Ο Μπρεχτ στο «Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου» τα έλεγε:
«Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι' αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους, για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Τι περιμένετε; (...)
Οταν αυτοί που είναι ψηλά μιλάνε για ειρήνη, ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται ο πόλεμος.
Οταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο, οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί».
Στον «Κύκλο με την κιμωλία» έγραφε:
«Κάποτε, αλλάζουν οι καιροί. Και οι ελπίδες των λαών ξεσπάνε».
Σ' αυτούς τους καιρούς ζούμε. Σε καιρούς μάχης, αποφάσεων και ευθύνης!
Γιατί όχι, η Γη δεν είναι επίπεδη και κινείται!