Σ' αυτήν την τεράστια διαδήλωση συνενώθηκαν δεκάδες εστίες αγώνα σε χώρους δουλειάς και κλάδους για αυξήσεις στους μισθούς, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για ασφάλεια στις μεταφορές, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Και "έγραψαν" με την παρουσία τους ότι θα συνεχίσουν και θα δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τη ζωή για τα κέρδη των λίγων. Για να κερδίσει τελικά η ζωή.

Εστειλαν παράλληλα μήνυμα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, απαιτώντας να γυρίσει πίσω η φρεγάτα «Υδρα», που στέλνεται στην Ερυθρά, και να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου.

Η μεγάλη απεργιακή διαδήλωση ξεκίνησε από το Αγαλμα Βενιζέλου, κατευθύνθηκε στον ΟΣΕ, όπου περικύκλωσε τις εγκαταστάσεις του Σιδηροδρομικού Σταθμού, και κατέληξε μετά το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

Από νωρίς το πρωί δόθηκε με επιτυχία η μάχη της περιφρούρησης της απεργίας σε μια σειρά χώρους εργασίας. Στο Εμπόριο, στις Κατασκευές (γιαπιά, μεγάλα εργοτάξια, Μετρό και flyover), στον Επισιτισμό - Τουρισμό (διανομείς, ξενοδοχοϋπάλληλοι σε «Νικόπολις» και «The MET»). Το ΣΕΤΗΠ έδωσε με επιτυχία τη μάχη στους μεγάλους χώρους δουλειάς, με εξορμήσεις έξω από τα γραφεία των εταιρειών «TaskUs», «Teleperformance» και ΟΤΕ. Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας πραγματοποίησε κινητοποίηση στα γραφεία του «Ακτωρ». Οι εργαζόμενοι στα συμβολαιογραφεία συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείου Θεσσαλονίκης, συνεχίζοντας τον αγώνα για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης που να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Στις προσυγκεντρώσεις αντάμωσαν οι εργαζόμενοι από μια σειρά χώρους δουλειάς. Στην Τσιμισκή - Αριστοτέλους τα Σωματεία στους κλάδους του Εμπορίου, του Επισιτισμού, του Τουρισμού και των Υπηρεσιών, Σύλλογοι Αυτοαπασχολούμενων. Στη Βενιζέλου - Ερμού τα Σωματεία στους κλάδους των Κατασκευών, των Μεταφορών, των Τροφίμων, της Χημικής Βιομηχανίας, της Ενέργειας και λοιπά του ιδιωτικού τομέα. Στην Καρόλου Ντηλ και Ερμού τα Σωματεία στον κλάδο της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών. Στην πλατεία Αγίας Σοφίας τα Σωματεία στους κλάδους της Υγείας, των Εκπαιδευτικών, του Δημοσίου, Φοιτητικοί Σύλλογοι, Σύλλογοι γονέων.

Πρώτοι έφτασαν στον χώρο της συγκέντρωσης στο Αγαλμα Βενιζέλου οι διανομείς με τα μηχανάκια τους, κορνάροντας, και στη συνέχεια πεζή ενώθηκαν με τους άλλους διαδηλωτές. Λίγο αργότερα έφτασαν οι μαζικές προσυγκεντρώσεις, που στην οδό Αριστοτέλους ενώθηκαν σε μια μεγάλη πορεία.

Στη μεγάλη πλατεία και στους γύρω δρόμους απλώθηκαν τα μεγάλα μπλοκ των φοιτητών, των μαθητών, των αγροτών, των απεργών της «Μαλαματίνας» και των εργαζομένων του «Τσάνταλη», των εκπαιδευτικών Γενικής και Ειδικής Αγωγής, των διδασκόντων και των άλλων εργαζομένων στα πανεπιστήμια, των εργαζομένων στους ΟΤΑ. Μαζικά ήταν επίσης τα μπλοκ της ΟΓΕ και άλλων φορέων του κινήματος. Ο χώρος πλημμύρισε και από τη νεανική ορμή φοιτητών και μαθητών, που από το πρωί προχώρησαν σε αποχές και άλλες δράσεις στα σχολεία τους.

Τα αιτήματά τους, τα οξυμένα προβλήματα, η δύναμη του οργανωμένου αγώνα αναδείχθηκαν και από τους χαιρετισμούς στη συγκέντρωση.

Ο Κοσμάς Μακρίδης, πρόεδρος του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Ανατολικής Θεσσαλονίκης, σημείωσε: «Είμαστε εδώ σήμερα με το δίκιο των αιτημάτων μας, με τη δύναμη των μπλόκων, με τη συμπαράσταση του λαού. Η δύναμή μας είναι ο κοινός αγώνας, γιατί απέναντί μας έχουμε κοινούς αντιπάλους. Είμαστε εδώ σήμερα γιατί μας πνίγει το δίκιο. Γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε στα χωριά μας με αυτές τις συνθήκες».

Ο Ανδρέας Γιακουμής, πρόεδρος της Ενωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ), τόνισε ότι «έναν χρόνο μετά, βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί πως δεν ξεχνάμε, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να ακυρώσουμε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης». Αναφέρθηκε στις επιπτώσεις της πολιτικής που υλοποιείται τα τελευταία 14 χρόνια και επεσήμανε ότι «η κυβέρνηση προκαλεί και οδηγεί τους εργαζόμενους στη φτώχεια».

Ο Διονύσης Τσαρούχας, πρόεδρος του ΦΣ Φαρμακευτικής ΑΠΘ, είπε ότι οι φοιτητές «τιμάμε τον όρκο που δώσαμε στους 16 νεκρούς συμφοιτητές μας, και στους δεκάδες άλλους νεκρούς συνανθρώπους μας και στις οικογένειές τους, όπως τους αρμόζει: Στον αγώνα». Και πρόσθεσε πως «αυτή η πολιτική οδηγεί σε πανεπιστήμια - σούπερ μάρκετ γνώσης, με τραγικές ελλείψεις στην κρατική χρηματοδότηση, καθηγητές και υποδομές, πανεπιστήμια με φοιτητές - πελάτες, στα οποία όλα πωλούνται και αγοράζονται, πανεπιστήμια με πτυχία και αποφοίτους φτηνούς και προσαρμοσμένους στις ανάγκες της αγοράς για τα κέρδη των λίγων».

Χαιρέτισαν επίσης εργαζόμενες από χώρους τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής, όπου βρίσκονται σε κινητοποιήσεις: Η Χέμη Μποζίνη από την «Teleperformance», η Αγάπη Φασούλα, απολυμένη από την πολυεθνική «TaskUs», και η Μαρία Μαθιουδάκη, εργαζόμενη στο ΕΚΕΤΑ και μέλος του ΔΣ του ΣΕΤΗΠ. Οπως είπαν, οι εργαζόμενοι δίνουν συνέχεια στις κινητοποιήσεις με πρωτόγνωρη συμμετοχή. Καταδικάζουν τις πολιτικές που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές τους, που οδηγούν σε εγκλήματα, σε εξαθλίωση, σε πολέμους, όπως στην Παλαιστίνη. Που αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους σαν νούμερα και ποτήρια μίας χρήσης. Διεκδικούν ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς, κατάργηση της δουλειάς με το «μπλοκάκι» και της βίζας «ειδικού σκοπού» για συναδέλφους εκτός ΕΕ.

Ο Αρης Μερκενίδης, πρόεδρος του Συνδικάτου Πωλητών, Οδηγών και Βοηθών Εμφιαλωμένων Ποτών και Τροφίμων, απολυμένος εργάτης από τη «Μαλαματίνα», αναφέρθηκε στον αγώνα των απεργών της «Μαλαματίνας», που διεκδικούν την επάνοδο στις θέσεις εργασίας των παράνομα απολυμένων αλλά και όλων των εργαζομένων που αναγκάστηκαν να φύγουν. Αλλά και στον αγώνα των εργαζομένων στην «Τσάνταλη», που βρίσκονται εδώ και πέντε μήνες σε επίσχεση εργασίας, απαιτώντας άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους και επαναλειτουργία του εργοστασίου.

Ο Νίκος Τσακλίδης από την Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων της «Hellenic Train» ανέφερε: «Εναν χρόνο μετά απ' αυτό το μεγάλο έγκλημα, σήμερα ξαναγεννιέται η ελπίδα μέσα απ' αυτήν την τεράστια απεργιακή διαδήλωση. Αυτό το έγκλημα όχι μόνο δεν ξεχάστηκε, αλλά είναι αφορμή να οργανώσουμε την πάλη μας απέναντι σε όλα τα αίτια που το γέννησαν (...) Τα συστήματα ασφαλείας, που ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί στον σιδηρόδρομο, θα τα επιβάλουμε με την πάλη μας. Θα επιβάλουμε μέτρα προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς, για να γνωρίζει ο κάθε εργαζόμενος που πάει στη δουλειά του ότι θα γυρίσει να αγκαλιάσει ξανά την οικογένειά του μετά».

Ο Αλέξανδρος Ιορδανίδης, γραμματέας του Σωματείου Μηχανοδηγών, είπε ότι «στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, τη δήθεν επιτροπή για δικαιοσύνη, μας κούνησαν και το χέρι και μας είπαν ότι φταίγαμε κιόλας. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, να είναι σίγουροι όλοι αυτοί οι κύριοι ότι δεν θα μείνουμε στο ανθρώπινο λάθος, αλλά θα φτάσουμε όσο ψηλά κι αν χρειαστεί. Οι μηχανοδηγοί δεν ξεχνάμε».

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Δημήτρης Μπελόπουλος, πρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης. «Η σημερινή απεργία είναι μέρα αγώνα για τους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης. Οι προσπάθειες εργοδοσίας, προϊσταμένων και διαφόρων πρόθυμων να τρομοκρατήσουν, να πείσουν ότι δεν υπάρχει απεργία, έπεσε στο κενό. Γιατί σήμερα απεργούν χιλιάδες εργαζόμενοι, κόντρα στην τρομοκρατία. Ενάντια σε αυτούς που για τα κέρδη τους δεν υπολογίζουν ούτε δικαιώματα, ούτε ζωές. Αυτός είναι ο μεγάλος εχθρός, η δίψα των λίγων για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, που βγαίνουν με τη δουλειά μας και το αίμα μας», είπε. Και κάλεσε σε κλιμάκωση του αγώνα με απεργιακές κινητοποιήσεις και άλλες μορφές πάλης στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, με επόμενους μεγάλους σταθμούς τις πανελλαδικές πανεργατικές απεργίες στις 17 Απρίλη και την Πρωτομαγιά: «Ούτε λεπτό για χάσιμο! Τώρα με ακόμα μεγαλύτερη ορμή μπαίνουμε μπροστά. Πολλά περνάνε από τη δική μας δράση. Θα νικήσουμε!».

Η απεργιακή συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους 57 νεκρούς, με το σύνθημα, αμέσως μετά, να ακούγεται μυριόστομα και να δηλώνει αποφασιστικά: «Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί - χρέος ο αγώνας για την ανατροπή».

Αμέσως μετά ένα πολύβουο, πολύχρωμο ποτάμι ξεχύθηκε στον δρόμο. Στην κεφαλή το πανό των εργατικών σωματείων, να βάζει το πραγματικό δίλημμα, «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», και να προβάλλει τις βασικές διεκδικήσεις για αυξήσεις στους μισθούς και ΣΣΕ.

Ακολουθούσαν τα μεγάλα μπλοκ με τα πανό και τα πλακάτ, τις πικέτες. Η νεανική ορμή των φοιτητών και των μαθητών έδινε τον παλμό. Διαδοχικά τα συνθήματα σε ασταμάτητο ρυθμό: «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία», «Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα», «Στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή - Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί».

Η πορεία κατευθύνθηκε προς τον ΟΣΕ. Η τεράστια διαδήλωση περικύκλωσε τις εγκαταστάσεις και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης (ΥΜΑΘ).

Στο πέρασμα της μεγάλης διαδήλωσης μπροστά από το ΥΜΑΘ, οι φοιτητές άρχισαν να τραγουδούν το «Κάποτε θα 'ρθουν» του Π. Σιδηρόπουλου, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης και σε όλους τους περίοικους, που άρχισαν να χειροκροτούν παρατεταμένα. Και το σύνθημα «Στείλε όταν φτάσεις, δεν έφτασε ποτέ - Εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ» αντήχησε πολύ μακριά.